บทที่ 855 เป็นเรื่อง ๆ ไป
เฉิงเฉิงพูดกับโม้จิ่งเฉิงและหวีหรูเจี๋ยว่า “คุณยาย คุณตาโม้ พวกคุณไม่ต้องรีบหรอก ฉันไปดูคุณพ่อมา เขาสบายดี ไม่มีใครทำให้เขาลำบากใจ เรื่องของกล่องอาหารจะจริงเท็จยังไงก็ยังสับสนอยู่ ฉันจะกลับไปคิดให้ดีดีก่อน แต่พวกคุณจะต้องสัญญากับผมก่อน นั่นก็คือหากยังไม่มีผลอะไรออกมา อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร รวมถึงคุณยายเจียง ได้ไหม ?”
โม้จิ่งเฉิงและหวีหรูเจี๋ยพยักหน้า พวกเขาก็อยากจะรู้ว่าเรื่องราวทั้งหมดใครเป็นคนทำ เพราะว่าดูไปแล้ว มีเพียงแต่จะหาบุคคลที่สาม เรื่องราวถึงจะชัดเจนได้
ขณะที่กลับไปบ้านของลั่วเฉียว เฉิงเฉิงได้อยู่ที่ด้านหลังของรถแท็กซี่ ก็กำลังคิดอยู่อย่างตั้งใจ
คุณยาย คุณแม่ คุณยายเจียง ไม่ว่าใครเป็นคนทำ ก็ส่งผลกระทบต่อตระกูลเป่หมิงกันทั้งนั้น
ระหว่างคุณพ่อและคุณยาย และคุณยายกับคุณยายเจียง และคุณยายกับคุณย่า และคุณยายเจียงกับคุณย่า และคุณพ่อกับคุณย่า……
ความสัมพันธ์ของพวกเขาทำให้เฉิงเฉิงเริ่มจะปวดหัวขึ้นมา
……
ปวดหัวก็ปวดหัว แต่เรื่องนี้ก็จะต้องให้ตัวเองมาลงมือทำเอง
ตอนนี้ถึงแม้ว่าคุณพ่อจะไม่ได้รับความลำบากอะไร แต่ก็อยู่ที่นั่นตลอดก็คงจะไม่ดี
คุณแม่ตอนนี้ได้ทำงานแทนตระกูลเป่หมิง ทุกวันก็ออกเช้ากลับค่ำ เฉิงเฉิงก็เป็นห่วงร่างกายของคุณแม่
เพียงแต่คุณพ่อออกมาอย่างปลอดภัย คุณแม่ก็จะไม่ต้องกดดันอะไร และเขาเข้าใจตัวเองชัดเจนที่สุด การตายของคุณย่าจะต้องเกี่ยวกับคุณพ่ออย่างแน่นอน แต่ก่อนที่ยังไม่ทำให้คุณพ่อพ้นมลทินได้ ในใจของเธอจะต้องโกรธเกลียดคุณพ่ออย่างแน่นอน ถึงแม้เธอจะไม่แสดงมันออกมา
ขณะที่รอเฉิงเฉิงกลับไปยังบ้าน ข้างนอกก็ตะวันเริ่มตกดินแล้ว แต่กู้ฮอนก็ยังไม่กลับมา
เขาขึ้นบนตึกอย่างไร้เสียง ได้นั่งลงบนเตียงของตัวเอง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล
“เฉิงเฉิง มีความคืบหน้าบ้างไหม คุณยายได้ให้ข้อมูลอะไรบ้างหรือเปล่า ?” ขณะที่หยางหยางพูด ก็ได้เอาเกมทิ้งไปอีกด้านหนึ่ง แล้วก็เดินมาหาเขา
“เรื่องของคุณพ่อมีเงื่อนงำอยู่มาก” เฉิงเฉิงได้บอกสิ่งที่เขารู้จากหวีหรูเจี๋ยให้กับหยางหยาง
หยางหยางฟังเสร็จแล้ว ก็ได้ไปตบไหล่ของเฉิงเฉิง “เรื่องนี้คุณยายไม่อาจจะไม่มีความสัมพันธ์ได้เลย พวกเราไปหาเธอหน่อยเป็นไงล่ะ ? ”
เฉิงเฉิงเมื่อรู้ว่าน้ำซุปเป็นฝีมือของเจียงฮุ่ยซิน ก็รู้สึกเริ่มสงสัยในตัวเธอ
แต่ตัวเองตั้งแต่เด็กจนโต ก็ถูกเธอเลี้ยงมาโดยตลอด ก็เลยเกิดความรู้สึก เขาไม่อาจจะยอมรับได้ว่าคนที่ทำให้คุณย่าตายจะเป็นเจียงฮุ่ยซิน
หยางหยางรู้สึกมีความคิดที่ไม่ตรงกับเขา ก็เพราะว่าเขาและเจียงฮุ่ยซิน ไม่ได้มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเหมือนเฉิงเฉิง ตอนนี้เพียงแต่ว่าใบหน้าไม่ตรงกับใจเท่านั้นเอง
“เรื่องนี้จะต้องวางแผนระยะยาวเลยนะ ไม่อาจจะสรุปได้ในเวลาสั้น ๆ หากเกิดเป็นการสร้างมลทินให้กับคุณยาย เธอจะต้องเสียใจเป็นอย่างแน่นอน” เฉิงเฉิงก็ยังรู้สึกว่าเรื่องนี้จะต้องระมัดระวังให้ดีดีสักหน่อย
แน่นอนว่าหยางหยางรู้ถึงความคิดของเฉิงเฉิง ต่อให้คำตอบจะปรากฏต่อหน้าตัวเอง แต่เฉิงเฉิงก็ยังคงจะต้องคิดอยู่ดี
แต่ตอนนี้เขาก็ได้เพียงแค่ให้เฉิงเฉิงไปหาคำตอบ ถึงจะให้เขายอมรับและตายใจ
“บ้านพวกเราไม่ใช่คุณตาติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ไม่ใช่หรือ ? ก็เอามาดูดูว่าเมื่อหลายวันก่อนเกิดอะไรขึ้น เรื่องนี้ก็จะกระจ่างขึ้นมาเองแหละ” หยางหยาง ก็ได้เอาวิดีโอที่บันทึกในคลาวด์ไดรฟ์เอาออกมาจากคอมตัวเอง
เฉิงเฉิงก็รู้สึกว่าอาจจะเป็นวิธีนี้ที่ทำให้เรื่องราวทั้งหมดจะกระจ่างออกมา แต่ก็ได้คิดถึงปัญหาอีกหนึ่งอย่าง “แต่ว่า พวกเราไม่ได้มีกล้องวงจรปิดที่ห้องครัวนี่นา ต่อให้คุณยายเป็นคนทำ แต่พวกเราไม่เห็น ก็ไม่ได้มีหลักฐานอะไร”
“นี่ก็จะต้องดูโชคของพวกเราแล้วล่ะ เอาล่ะ ไม่ต้องคิดมากแล้ว คุณไม่ใช่จะช่วยคุณพ่อผ่านเรื่องราวนี้ไปไม่ใช่หรือ ? ก็รีบ ๆ ไปหาหลักฐานเถอะ ” หยางหยางพูดเสร็จ ก็เริ่มเปิดเอกสารวิดีโอที่บันทึกขึ้นมา
เฉิงเฉิงมองหยางหยาง “คุณไม่ใช่อยากจะหาพ่อใหม่ให้แม่หรือ ? ทำไมจะต้องช่วยคุณพ่ออีกล่ะ ?”
หยางหยางหัวเราะเบา ๆ “ถึงแม้ฉันจะมีความคิดไม่ค่อยดีกับคุณพ่อ แต่คุณพ่อก็ยังดีกับฉันอยู่บ้าง ก็แยกเป็นเรื่อง ๆ ไป พวกเราหาพ่อใหม่ ก็ไม่ใช่ให้คุณแม่มีชีวิตที่ดีกว่านี้หรอกหรือ ”
เฉิงเฉิงพยักหน้า แล้วก็เปิดคอมตัวเอง จึงค่อยเริ่มสืบเสาะหาความจริงต่าง ๆ
มีเอกสารเป็นสิบ ๆ เรื่อง ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่จะมาทำภายในระยะเวลาอันสั้นเลย แต่ก็ยังคงมีความคิดที่จะช่วยคุณพ่อให้พ้นจากมลทิน เฉิงเฉิงและหยางหยางก็ได้ร่วมมือกันเพื่อที่จะค้นหาหลักฐาน
“อาจารย์ พวกเราจำเป็นจะต้องทำร้ายตระกูลเป่หมิงขนาดนี้เลยหรือ ? ตอนนี้กู้ฮอนเป็นประธานบริษัทตระกูลเป่หมิงแล้ว ที่พวกเราทำไม่ใช่ทำให้เธอเข้าสู่ความอันตรายหรอกหรือ ?”
ห้องทำงานของหลี่เชิน
ถังเทียนจื๋อก็มีใบหน้าที่ค่อนข้างจริงจังมองไปยังคนที่นั่งอยู่ด้านหลังห้องทำงาน ก็คือหลี่เชินที่กำลังสูบบุหรี่
เมื่อสักครู่นี้ก็ได้นำความคิดของตัวเองที่ตกเป็นผลึกออกมาบอกให้กับลูกศิษย์ตัวเอง ความจริงแล้วเขาก็ไม่ได้อาจจะทำการตัดสินแบบนี้
แต่พวกเขารู้ว่าการตายของลู่ลู่กับเป่หมิงโม่มีความเกี่ยวข้องกัน ก็รู้สึกว่าการก้าวเดินมาถึงตรงนี้ก็ไม่ควรที่จะทำ ซึ่งทำให้ลูกสาวตัวเองเข้าสู่สถานการณ์ที่อันตราย นั่นก็คือสิ่งที่น่าเสียดาย
หลี่เชินก็มีจิตใจเดียวก็คืออยากจะแก้แค้นให้กับลู่ลู่
เขาได้มองถังเทียนจื๋อที่อยู่ด้านหน้า “เรื่องนี้ฉันคิดเรียบร้อยแล้ว คุณก็ทำตามที่ฉันทำไปเถอะ ถึงแม้กู้ฮอนจะกลายเป็นประธานบริษัท แต่คุณอย่าลืม ตระกูลเป่หมิงไม่ใช่ของเธอคนเดียว เธอเป็นเพียงประธานชั่วคราวเฉย ๆ เอง สักวันหนึ่งเธอก็จะต้องเป่หมิงโม่สั่งให้บางคนถึงเธอลงมาเอง พอถึงตอนนั้นพวกเราจะมาทำการอะไร ก็คงจะต้องพลาดโอกาสที่ดีแบบนี้ไปแน่นอน”
ถังเทียนจื๋อพยักหน้า “ฉันจะไปโทรศัพท์หาเป่หมิงยี่เฟิง ให้เขารีบลงมือทันที” ขณะพูด เขาก็ได้เอาโทรศัพท์ออกมา
“รอก่อน คุณจะเตรียมพูดอะไรกับเขา ? หากเขาทำให้กู้ฮอนลงจากตำแหน่ง หรือว่าให้เขาค่อย ๆ ทำลายตระกูลเป่หมิงล่ะ ?”
ถังเทียนจื๋อสงสัยและมองไปยังหลี่เชินสิ่งที่เขาถามไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร
“ตอนนี้สิ่งที่พวกเราจะทำให้เป่หมิงโม่ลงมาจากตำแหน่งไม่ได้ง่ายขนาดนั้น พวกเราจะต้องกลืนตระกูลเป่หมิงไปด้วย ไม่ว่าจะพูดอะไร เป่หมิงยี่เฟิงก็คือคนของตระกูลเป่หมิง และจุดประสงค์ของเขาก็คือตระกูลเป่หมิง ตอนนี้จุดมุ่งหมายของพวกเราและเขาเหมือนกัน และตอนนี้พวกเรากับเขาไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบทำงานร่วมกัน แต่เป็นการแข่งขัน และในปัญหานี้ พวกเราจะต้องให้เขาถูกไล่ออกจากตระกูลเป่หมิง หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ ชูอีกคนหนึ่งขึ้นมา” ตอนนี้ร่างกายของหลี่เชินก็เริ่มมีกลิ่นอายของการฆ่า เพราะกลิ่นอายแบบนี้เกิดจากการที่อยากจะแก้แค้นให้ลู่ลู่
“อาจารย์ ท่านมีคนที่เหมาะสมแล้วหรือ? ” ถังเทียนจื๋อเข้าใจการทุ่มเทของหลี่เชิน แต่หากทำเช่นนี้ ตำแหน่งที่กู้ฮอนอยู่ชั่วคราว ต่อจากนี้ไปก็คงจะไม่มีความสุขเสียแล้ว
หลี่เชินก็มองถังเทียนจื๋ออย่างมีสติ “ฉันตัดสินให้คุณไป แต่แผนการของพวกเราห้ามให้เป่หมิงยี่เฟิงรู้เรื่องเด็ดขาด คุณจะต้องใช้การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมมาต่อสู้กับเป่หมิงยี่เฟิงนะรู้ไหม”
ถังเทียนจื๋อพยักหน้า ถึงแม้สุดท้ายเขาจะรู้ว่าตัวเองจะต้องมาต่อสู้กับกู้ฮอน แต่ตอนนี้ก็ปะทะกับเธอพอประมาณ เขาก็ยังพอรับได้ นี่ก็เป็นการที่ให้ทำกู้ฮอนมีการเตรียมพร้อมในใจ
หากมาอยู่ ณ เวลานั้น ตัวเองสามารถพูดให้กู้ฮอนยอมรับได้ แบบนี้ก็จะทำให้พวกเขาสามารถไปตลอดรอดฝั่งได้ จะได้ไม่ต้องคิดเหมือนคนที่มีความแค้นต่อไป
“เอาล่ะ เรื่องทั้งคร่าว ๆ ก็แบบนี้ ก็ดูคุณว่าจะทำยังไง ตอนนี้ฉันเหนื่อยแล้ว คุณกลับไปเตรียมตัวเถอะ” หลี่เชินพูดอยู่ ก็ได้เอาบุหรี่เคาะ แล้วก็เอาบุหรี่ทิ้งลงไปในที่เขี่ยบุหรี่
ถังเทียนจื๋อเห็นสีหน้าของเขาที่รู้สึกเหนื่อยล้า
“รับทราบอาจารย์ คุณพักผ่อนเถอะ ฉันจะไปเตรียมตัวก่อน โปรดวางใจ เรื่องนี้จะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวัง”
…..
เป่หมิงเฟยหย่วนอยู่ที่บ้าน เป่หมิงยี่เฟิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ตอนนี้พวกเราได้ไปอย่างราบรื่น พวกคุณยังมีอะไรไม่วางใจอีกไหม จะต้องส่งคนมาอีกไหม ?”
ขณะที่ถังเทียนจื๋อบอกว่าจะส่งคนมาช่วยเป่หมิงยี่เฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นและอึดอัดใจ
เขารู้สึกไม่ดีสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่อาจจะไม่รับได้ เพราะว่าพวกเขาเป็นคนดันตัวเองขึ้นมา ถึงแม้ตอนนี้เขาจะเป็นหุ้นรายใหญ่รายที่สองของตระกูลเป่หมิง
ดูไปแล้วไม่เล็กเลย แต่สิ่งเหล่านี้คือพวกเขาเป็นคนช่วยตัวเองทั้งสิ้น หากไม่มีพวกเขา ตัวเองอะไรก็ไม่มีเลย
ถังเทียนจื๋อหยิบโทรศัพท์ แล้วยิ้มอย่างเยือกเย็น “คุณชายเป่หมิง คุณมีอะไรต้องเป็นห่วงหรือ ?”
“ไม่ใช่ ไม่ใช่ ” เป่หมิงยี่เฟิงได้ยินน้ำเสียงก็รู้ว่าถังเทียนจื๋อไม่พอใจ ก็เลยรีบแก้ไขออกมา
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไป คุณเตรียมตัวสักหน่อยเถอะ” ถังเทียนจื๋อพูดเสร็จก็วางสายไป
พอเสียงโทรศัพท์หายไป เป่หมิงยี่เฟิงก็ค่อย ๆ เอาโทรศัพท์วางลง
เขาได้เดินออกมาจากห้องแล้วไปยังห้องรับรอง
“ยี่เฟิง เป็นอะไร ?” หลันเนี่ยนเห็นลูกชายมีสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่
เป่หมิงยี่เฟิงส่ายหัว “คุณแม่ ฉันไม่มีเรื่องอะไรหรอก เพียงแต่เพิ่งจะรับโทรศัพท์ไป พรุ่งนี้ตระกูลเป่หมิงจะมีคนใหม่เข้ามา”
“ถึงว่าล่ะลูกมีสีหน้าที่ไม่ดีเลย ตอนนี้ฝ่ายบุคคลล้วนเป็นคนไม่เอาไหนทั้งนั้น แม้แต่คนจะเข้ามาใหม่ก็ยังที่จะต้องโทรหาลูกอีก หรือเห็นว่าเราพ่อลูกอยู่แบบสบาย ๆ หรือ ” เป่หมิงเฟยหย่วนถอนหายใจ
“คุณพ่อ เมื่อสักครู่นี้ไม่ใช่ฝ่ายบุคคล แต่เป็นคนที่ทำงานร่วมกับเรา พวกเขาจะส่งคนมาหนึ่งคน ซึ่งบอกว่าจะมาช่วยพวกเรา ” พอพูดถึงตรงนี้ เป่หมิงยี่เฟิงยิ้มเบา ๆ “พวกเขาพูดได้อย่างดีเยี่ยม ประเด็นก็คือจะมาจับผิดฉันนี่แหละ ”
เป่หมิงเฟยหย่วนได้ฟัง ใบหน้าก็แข็งทื่อ ในใจเขารู้ว่าคนที่จะมาช่วยไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องง่าย ๆ เขาได้ตบไหล่ลูกของเขา “ยี่เฟิง อย่าไปอะไรกับพวกเขาเลย ตอนนี้พวกเราจะต้องอาศัยเขาอีกมาก”
เป่หมิงยี่เฟิงพยักหน้า ตอนนี้ถูกคนจับจ้องบังคับ ก็จะต้องถูกพวกเขาจูงไปสักระยะ
เพียงแต่ไม่รู้ พวกเขาจะส่งคนมาที่บริษัทตระกูลเป่หมิ จะมีจุดประสงค์อะไร
หรือว่าพวกเขาได้รู้เรื่องว่า ประธานบริษัทเป่หมิงได้เปลี่ยนประธานแล้ว ? ตอนแรกพวกเขาอุ้มชูตัวเอง ก็ไม่ใช่เพื่อที่จะมาต่อกรกับเป่หมิงโม่หรอกหรือ ?
หลังจากที่เป่หมิงโม่ถูกจับตัวไป คนพวกนี้ก็เงียบไปสักครู่ เป่หมิงยี่เฟิงคิดว่าพวกเขาจะไม่ปรากกฏออกมาแล้ว
ไม่คิดว่าพวกเขาจะปรากฏอีกครั้งหนึ่ง หรือว่าพวกเขาจะไม่เพียงแต่ให้เป่หมิงโม่ลงจากตำแหน่ง และยังจะให้กู้ฮอนเอาลงจากตำแหน่งอีกหรือ ?
ดูไปแล้ว ตำแหน่งของกู้ฮอนก็น่าจะนั่งไม่ติดกับที่แล้ว
