“โฮกกกก !”
เสือเกิดความกลัวเล็กน้อย
มันต้องหนี !
แม้ว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้จะไม่ได้รับผลกระทบ แต่มันรู้สึกได้ว่าร่างกายของมันอ่อนแอลงเรื่อย ๆ !
อายุขัยเองก็ลดลงไปมาก
มันเกรงว่าหากเป็นต่อไป อีกไม่นานมันต้องตายแน่ !!
ก่อนจะบาดเจ็บไปมากกว่านี้ มันต้องรีบหนีก่อน
“กรู๊ววว !”
กู่ฉีเห็นความสิ้นหวังในสายตาของเสือตัวนี้ มันจะปล่อยให้เสือตัวนี้หนีไปได้อย่างไร !
“โอ้ะ !”
กึ่งยาทิพย์ที่อยู่ในอุ้งมือกู่ฉีเริ่มรู้สึกไม่ดี และมองไปที่กู่ฉี
แต่จะให้ปล่อยอาหารดี ๆ หลุดมือไป ?
เห็นได้ชัดว่ากู่ฉีไม่ยอม !
เพื่อตอบสนองต่อกึ่งยาทิพย์นี้ คือปากขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันอันแหลมคม !
“กึ้กก !”
กึ่งยาทิพย์ถูกใส่เข้าไปในปาก และโดนกู่ฉีเคี้ยว
พลังของยาที่แข็งแกร่งระเบิดในปากของกู่ฉีคล้ายฝนที่กำลังตกหนัก
พลังมหาศาลแล่นไปทั่วแขนและขาของกู่ฉี
“โฮ่กกก”
กู่ฉีคำรามบนท้องฟ้า กึ่งยาทิพย์ให้ผลรุนแรงเกินไป
ร่างกายของกู่ฉีเริ่มขยายใหญ่
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ร่างกายของกู่ฉีก็สูงเกินร้อยเมตร
ร่างกายของมันเปลี่ยนเป็นสีแดง เลือดที่อยู่รอบตัวของกู่ฉีกลายเป็นชุดเกราะ
เกราะมีลักษณะใสคล้ายคริสตัลที่มีหนามแหลมคม
หน้ากากปกคลุมใบหน้าของกู่ฉี เผยให้เห็นเพียงดวงตาสีแดง
“กรู๊ววว !”
แรงกดดันรอบตัวกู่ฉีเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนทะลุขีดจำกัด และก้าวข้ามถึงระดับห้าของราชาพันปี
ยังไม่จบเพียงเท่านี้ กึ่งยาทิพย์นั้นทรงพลังมาก เป็นไปไม่ได้เลยที่ขอบเขตราชาพันปีจะควบคุมมันได้ !
เป็นธรรมดาที่การก้าวข้ามของกู่ฉีจะไม่จบเพียงแค่ขั้นเดียวเท่านั้น
ไปให้สุด !
ทรงพลังที่สุด !
ก้าวข้ามถึงระดับหกของราชาพันปี !
ไม่กี่ลมหายใจต่อมา กู่ฉีก็ก้าวข้ามระดับเจ็ดของราชาพันปี !
อีกไม่กี่ลมหายใจต่อมา กู่ฉีก็ก้าวข้ามถึงระดับเก้าขั้นต้นของราชาพันปี !
นี้คือผลจากกึ่งยาทิพย์ที่ถูกกินไปเพียงหนึ่งในสามเท่านั้น !
รูปร่างของกู่ฉีสูงหลายพันเมตรราวกับยอดเขา !
“กรู๊ววววว !”
เลือดและพลังฉีของกู่ฉีเปลี่ยนเป็นเงาต่าง ๆ
กู่ฉีไม่ได้ก้าวข้ามอีก มันถึงขีดจำกัดแล้วที่จะก้าวข้ามหลายระดับภายในครั้งเดียว
การก้าวข้ามอีกครั้งจะทำให้ร่างกายรับความเสียหายไม่น้อย แม้แต่ยาที่เหลืออีกครึ่งแต่ก็ไม่เพียงพอที่จะส่งให้กู่ฉีก้าวข้ามระดับหมื่นปีได้
ราชาหมื่นปีที่สามารถก้าวข้ามด้วยการกินกึ่งยาทิพย์ คือราชาหมื่นปีที่อ่อนแอ
กู่ฉีไม่เต็มใจที่จะทำแบบนั้น
แม้ว่ามันสามารถก้าวข้ามระดับหมื่นปี แต่ร่างที่กำลังปลดปล่อยพลังของมันก็อาจถูกทำลาย แล้วเส้นทางของราชาหมื่นปีจะต้องลำยากอย่างไม่ต้องสงสัย
พลังของยามหาศาลถูกกู่ฉีกำราบ และมันก็หลอมรวมอยู่ในร่างกายของกู่ฉี
กู่ฉีที่มาถึงระดับเก้าของราชาพันปีที่ทรงพลัง !
ในทำนองเดียวกัน มันไม่ได้เลือกที่จะให้กำเนิดพลังใหม่ แต่เลือกที่จะเสริมพลังให้ดาบและระฆัง !
เหตุผลที่ดาบมีความสามารถแปลก ๆ เพราะกู่ฉีได้ทำลายต้นกำเนิดของเคล็ดวิชาแห่งความตายและหลอมเข้ากับดาบ
สัตว์อสูรที่มีรูปร่างคล้ายเสือรู้สึกไม่ดีนัก และเริ่มวิ่งหนีเมื่อกู่ฉีกินกึ่งยาทิพย์เข้าไป
เพียงหายใจไม่กี่ครั้ง เสืออสูรตัวนั้นได้หนีไปไกลหลายลี้ด้วยความเร็วมหาศาล !
ระยะทางขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ที่กู่ฉีจะตามทัน !
โดยเฉพาะอีกฝ่ายที่ไม่ต่อสู้และพยายามจะหลบหนี !
“กรู๊ววว ! แกจะหนีไปไหน ?”
ร่างกายที่ใหญ่โตของกู่ฉีโผล่กระโดดลงทะเล แค่เพียงการยืนมันก็ให้ความรู้สึกถึงความสูงของภูเขา
“ราชันย์ระฆัง บูรพา !”
กู่ฉีจับระฆังสีแดง ซึ่งหดลงถึงร้อยเมตรแล้วสะบัดเบา ๆ !
“ก๊องงง !”
ทันใดนั้น เสียงของระฆังสีแดงก็ดังขึ้น !
ทันทีที่ระฆังดังขึ้น พื้นดินที่อยู่ห่างออกไปหลายลี้ดูเหมือนจะถูกไถและทรุดลงไปทุกหนทุกแห่ง
ภูเขาลูกเล็กสูงหลายร้อยเมตรทรุดตัวลง !
“ม่ายยยย !”
เสือที่หลบหนีออกไปหลายลี้ส่งเสียงกรีดร้อง มันตกลงมาจากท้องฟ้าจนเป็นหลุมขนาดใหญ่
เสือตัวนี้อ่อนแอกว่ากู่ฉี แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอเกินไป ตอนนี้มันต้องตายด้วยแรงกระแทกเพียงครั้งเดียว
มนุษย์อีกคนก็ไม่ได้อ่อนแอกว่ามัน เขาแข็งแกร่งไปกว่าตัวมันเองด้วยซ้ำ !
ในกรณีที่สู้ตัวต่อตัวไม่ได้ แปลกตรงไหนที่จะรุม
ยิ่งไปกว่านั้น ตู่ต่อสู้ครั้งนี้ยังมีกึ่งยาทิพย์อยู่ในมือ
หากกึ่งยาทิพย์ยังไม่ได้ถูกกิน มันอาจจะยังคงลังเล
แต่เมื่อกึ่งยาทิพย์ถูกกินไปแล้ว มันก็ไร้ความหมายที่จะอยู่ต่อ
สัตว์อสูรอีกตัวไม่ลังเลอีกต่อไป ควันสีดำขนาดใหญ่พ่นออกมาจากปากที่เปิดอยู่ !
ควันมีกลิ่นเหม็นที่อธิบายไม่ได้ และมีพิษกัดกร่อนสูง !
“ฟู่ววว !”
เช่นเดียวกับเสียงของน้ำที่สาดลงในน้ำมันร้อน พื้นที่สัมผัสกับควันถูกกัดกร่อนทันที
นี่คือสิ่งที่มันจะใช้ก็ต่อเมื่อมันต้องการหนี
“บัดซบ ! แกอยากตายสินะ ! บัดซบ !”
เป่ยเฟิงเจอปัญหาเป็นครั้งแรก ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขาละเอียดอ่อนมาก ทำให้เขาไม่เคยป้องกันตัวเองเลยซักครั้ง
ตอนนี้เป่ยเฟิงรู้แล้วว่าเขางี่เง่าแค่ไหน
มันเป็นพิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อน กลิ่นเหม็นของมันทำให้เป่ยเฟิงปวดหัว
มีแต่พระเจ้าที่รู้ว่ากลิ่นมันเหม็นแค่ไหน นอกจากนี้ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเป่ยเฟิงยังระเอียดอ่อนมาก มันทำให้เขาสัมผัสกลิ่นได้มากกว่าคนปกติ !
เป่ยเฟิงโกรธมาก แกอยากจะหนีงั้นหรอ ?!
“เพล้ง !”
“มังกรแห่งนภา เสือแห่งวายุ !”
เป่ยเฟิงใช้วิชาสังหารโดยไม่ลังเล !
มังกรและเสือส่งเสียงสะท้อนซึ่งกันและกัน พลังที่ไม่อธิบายได้ถือกำเนิดขึ้น
แม้ว่ามันจะอยู่ได้เพียงชั่วขณะ แต่พลังโจมตีในขณะนั้นสามารถอธิบายได้ว่าเป็นความแข็งแกร่งในการต่อสู้ที่ใกล้เคียงกับระดับหมื่นปี !
“อั้กก !”
การต่อยที่ทรงพลังทำให้หมอกของกลุ่มนี้สลาย การต่อยเพียงครั้งเดียวทำให้เมฆที่อยู่ข้างบนหลาบสิบลี้กระจายออกเป็นเสี่ยง ๆ !
“โจมตี !”
เมื่อเห็นว่าหมอกที่พ่นออกมาไม่มีผลกับเป่ยเฟิง สัตว์อสูรทะเลก็บ้าคลั่ง !
มันเผาผลาญเลือดบริสุทธิ์ในร่างทันที !
ทันใดนั้นสัตว์ทะเลตัวนี้ก็ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีดำ แรงกดดันของมันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องใกล้กับพลังระดับราชาหมื่นปี !
การเผาผลาญเลือดบริสุทธิ์ในร่างเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ มันทำให้ความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ไปถึงระดับผู้ฝึกตนที่ล้มเหลวในการก้าวข้ามระดับหมื่นปีถึงห้าครั้ง !
พลังของมันเริ่มเข้าใกล้ระดับราชาหมื่นปี !
และด้วยร่างกายขนาดใหญ่ของสัตว์อสูร ทำให้มันในตอนนี้แข็งแกร่งเทียบเท่ากับราชาหมื่นปีที่หาคนต่อกรด้วยได้น้อยมาก !
ตอนนี้สัตว์อสูรทะเลตัวนี้ก็เข้าใจแล้วว่านี่คือช่วงเวลาแห่งชีวิต การวิ่งหนีความตายและทิ้งศัตรูไว้ข้างหลังจะทำให้ตัวเองตายเร็วขึ้นเท่านั้น !
ในช่วงวิกฤตชีวิตและความตาย สัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอดครอบครองทุกสิ่ง !
ไม่ว่าแกจะตายหรือข้าอยู่ !
ข้าก็จะใช้พรสวรรค์อันศักดิ์สิทธิ์ เพื่อสังหารแกซะ !
