ตอนที่ 58
เธอหยิบมือถือออกมา เล่นมือถือโดยไม่ได้สนใจใคร และไม่อยากเข้าร่วมหัวข้อสนทนานี้
ติรยาพูดว่า “ฉันเคยเจอนะ ยังไงซะก็เป็นคนที่รวย มาก ใช่ไหมปาณี? เธอสุขสบายแล้ว แม่เธอหาผู้ชาย ครอบครัวดีๆให้เธอแต่งงาน ที่นี้เธอก็ไม่ต้องลำบาก ทำงานอีก แล้วก็ไม่ต้องเรียนต่ออีกด้วย! กลับไปบ้านเป็น คุณนายสวยๆ ฉันยังรู้สึกอิจฉาเธอเลยนะเนี่ย เพียงแต่ ว่า..”
ติรยาตั้งใจหยุดพูดเพื่อให้ทุกคนคาใจ
“เพียงแต่ว่าอะไรล่ะ?” เพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆเร่งเธอ
ติรยาจึงพูดต่อว่า “ก็แค่อายุมากไปหน่อย อีกอย่าง เขา เคลื่อนตัวไม่ค่อยสะดวก… และยิ่งไปกว่านั้น เหมือนจะ ไม่สามารถมีลูกได้เลยนะ! แต่ก็นะ ดูแลลูกเป็นเรื่องยุ่ง ยากลำบาก.. ไม่มีลูกเลยยังจะง่ายกว่า”
ติรยาตั้งใจทำน้ำเสียงอิจฉา แต่ในความเป็นจริงเธอ อยากเหยียบปาณีให้มิด
การที่เธอพรรณนาออกมาเช่นนี้ ทำให้ทุกคนคิดภาพว่า เป็นเสียที่ทั้งแก่และทั้งขี้เหร่
ที่แท้วันนี้ที่ปาณีแต่งตัวดีขนาดนี้ ก็เป็นเพราะแต่งงาน กับเสี่ยหรอกหรอ!
ปาณีมองไปยังติรยาผู้หญิงดราม่าคนนี้ ไม่เข้าใจเลย จริงๆว่าทำไมถึงแสดงละครเก่งขนาดนี้
หลังจากที่ทุกคนได้ยินสิ่งที่ดิรยาพูด แม้จะไม่ได้พูด อะไรออกมา แต่ในใจกลับมีความคิดต่างๆนาๆ
ในเวลานี้เอง เวทัสก็เดินเข้ามาจากข้างนอก
ตอนเวทัสเรียนอยู่ เขาเป็นถึงเดือนโรงเรียนเชียวนะ มีผู้ หญิงชอบเขาไม่น้อย
ในขณะนี้ พอเห็นเขาเดินเข้ามา ความสนใจของทุกคน
ก็ตกอยู่บนตัวของเขา
“นั่นเวทัสนี โอ้แม่เจ้า! หล่อจังเลย! หล่อจนฉันจะตั้ง ครรภ์แล้วเนี่ย”
“เอ๊ะ ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนปาณีคบกับเวทัสอยู่ไม่ใช่ หรอ?” จู่ๆก็มีคนทักขึ้นมา
คิดๆไปแล้วปาณีเป็นแฟนของเวทัส แต่สุดท้ายกลับ แต่งงานกับตาเฒ่าคนหนึ่ง…. สงสัยสมองเธอฝ่อไป แล้วแน่ๆ
เวทัสไม่ได้เดินไปหาพวกผู้ชาย แต่กลับเดินมายืนอยู่
ด้านหลังของปาณี
ตาของปาณีจ้องมองมือถือตลอดเวลาราวกับว่าไม่รู้สึก
ตัวว่าเวทัสกำลังยืนอยู่ข้างหลังเธอ
ทุกคนมองเวทัสอย่างประหลาดใจ
มีคนทักทายกับเขา “เดือนโรงเรียน!”
“ไงเพื่อน….
ตอนอยู่ในโรงเรียนเวทัสทั้งเรียนเก่ง ทั้งเย็นชา มีคน มากมายที่ไม่กล้าเข้าใกล้เขามากนัก ปาณีเป็นเพื่อนร่วม โต๊ะของเขา ถือว่าได้ประโยชน์จากความใกล้ชิดนั้นไป
เขายืนอยู่ด้านหลังปาณี เห็นเธอไม่สนใจเขาเลย รู้สึก เซ็งเล็กน้อย
สายตาของเขาไปตกอยู่บนตัวของติรยา “ฉันมีเรื่อง ต้องคุยกับเธอ”
หลังพูดจบประโยคนี้ เขาก็หมุนตัวออกไปเลย
“ว้าว!” พวกผู้หญิงมองไปยังติรยาและร้องออกมาอย่าง ตื่นเต้น ติรยาลุกขึ้นด้วยความเขินอาย นิ้วกระเป๋าใบเล็ก ของเธอ “งั้นฉันออกไปแปบหนึ่งนะ”
หลังจากนั้น ก็เดินออกไปหาเวทัสท่ามกลางสายตาที่
อิจฉาของทุกคน
เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆปาณีพูดว่า “ตายจริง! น่าอิจฉาติรยา มากเลย บ้านรวยไม่พอ หน้ายังสวยอีก แถมแฟนยังหล่อขนาดนี้”
ปาณีมองไปยังท่าทางตื่นเต้นของกินแวบหนึ่ง รู้สึก เสียดสีเป็นอย่างมาก บ้านรวย หน้าตาก็ดี แต่แย่งแฟน ของคนอื่น?
แม้ปาณีในตอนนี้จะไม่ได้สนใจเวทัสแล้ว แต่พอเห็น ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันแล้ว ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจเป็น ธรรมดา
เธอยอมให้เวทัสคบกับหมูตัวหนึ่งยังดีกว่าไปคบกับดิร
ยาซะอีก
ทันใดนั้นก็มีคนหัวเราะเยาะออกมา
“มีไรน่าอิจฉาหรอ? ถ้าพวกเธอมีปัญญาแย่งแฟนเพื่อน สนิทของตัวเอง ก็จะอุ้มเดือนโรงเรียนกลับไปได้เหมือน กัน!”
ปาณีเงยหน้าขึ้น มองออกไป พบว่าเป็นส้มโอที่ทักทาย กับเธอเมื่อครู่
ผู้หญิงทุกคนมองไปยังส้ม โอ “แย่งแฟนเพื่อนอะไร
กัน”
