เพียงแต่ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ พอรู้ว่าฟาร์มปลาต้าฉินเริ่มขยายฟาร์มและชนิดของสัตว์น้ำ บิลก็ดีใจ
ปีที่ผ่านมานี้ ฟาร์มปลาต้าฉินไม่ได้ซื้ออะไรจากเขาเลย ฟาร์มปลาสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองแบบนี้บิลก็ไม่สามารถได้เงินจากฉินสือโอว
เขาเคยถามฉินสือโอวว่าจะขยายฟาร์มปลาไหม คำตอบที่ได้ก็คือฟาร์มปลาก็ใหญ่พอแล้ว ตอนนี้ที่ต้องทำคือรอให้ลูกปลาเติบโต ไม่ใช่ขยายไปแบบมั่วๆ
ดีล่ะ ตอนนี้พอฟาร์มปลาเข้าสู่สภาวะขยายกิจการอีก ทรัพยากรในมือเขาก็มีประโยชน์อีกครั้ง
ครั้งนี้ที่บิลมาเขาเตรียมทรัพยากรประมงมากมายมาแนะนำฉินสือโอว แต่ใช่ว่าจะทำได้ในคราวเดียว ต้องค่อยๆ ทำ แผนเบื้องต้นของเขาคือก่อนสิ้นเดือนนี้ต้องส่งทรัพยากรหนึ่งอย่างมาให้ฟาร์มปลาต้าฉิน
เรื่องอะไรก็ยากตอนเริ่ม และตอนเริ่มสำคัญมาก บิลเตรียมทรัพยากรสำคัญมาโดยเฉพาะเพื่อที่จะให้ฉินสือโอวเห็นความสำคัญของเขาอีกครั้ง นั่นก็คือหอยเม่นเอ็กไคโนคอคคัส
เขาเอาคู่มือการเลี้ยงกับของตัวอย่างมาด้วย ฉินสือโอวเอาขึ้นมาดูแล้วเอ่ยถาม “นี่ก็คือหอยเม่นเอ็กไคโนคอคคัสเหรอ? เป็นอะไรที่น่ารักมากเลย”
หอยเม่นพวกนี้ถูกบรรจุในขวดเหมือนเม่นแคระ ทั้งตัวมีหนามสีม่วงดำขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น ขนาดใหญ่เพียงแค่ลูกปิงปอง เปลือกนอกเป็นทรงครึ่งวงกลม ความสูงของเปลือกมากกว่าเส้นผ่าศูนย์กลางราวครึ่งหนึ่ง
บิลพยักหน้าอย่างอารมณ์ดี “ใช่แล้ว หอยเม่นเอ็กไคโนคอคคัส นี่เป็นหนึ่งในโครงการทางการประมงสำคัญที่แคนาดากับประเทศของคุณร่วมกันเพาะเลี้ยง หอยเม่นตัวเมียนำเข้ามาจากเมืองไห่เฉิงทั้งนั้น คุณภาพดีที่สุดอย่างแน่นอน”
พูดไป เขาก็ขยิบตาให้ฉินสือโอวแล้วกล่าวว่า “คุณรู้เกี่ยวกับโครงการร่วมนั่นใช่ไหมครับ? ฟาร์มปลาพันเจียเข้าร่วมการเพาะเลี้ยง โครงการในนั้นมีแต่ของลึกลับสำคัญๆ ทั้งนั้น ไม่ใช่ว่าใครจะได้มาก็ได้”
ฉินสือโอวมองดูหอยเม่นนั้นแล้วพูดยิ้มๆ “ทำได้ดีมากบิล ผมคิดไม่ผิดจริงๆ ว่าคุณมันเก่งกว่าคนอื่น”
ที่จริงเขาไม่รู้เรื่องหอยเม่นเอ็กไคโนคอคคัสเลย รู้สึกว่าที่แคนาดาจะไม่มีหอยเม่นประเภทนี้ เพียงแต่ดูจากท่าทีจริงจังของบิลแล้ว เขาเดาว่าสิ่งนี้คงจะล้ำค่ามาก
พอฉินสือโอวชม บิลก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ เขาถามว่า “งั้นคุณมีแผนอะไรไหมครับ? กะว่าจะเลี้ยงหอยเม่นสักเท่าไรดี?”
ฉินสือโอวไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ เขาจะตอบมั่วๆ ไม่ได้จึงตอบไปว่า “เรื่องนี้อีกสองสามวันผมค่อยติดต่อคุณไปโอเคไหม? ตอนนี้ผมต้องไปส่งลูกปลาพวกนี้ก่อน”
บิลยักไหล่ แต่ในใจกลับผิดหวังขึ้นมา ตามที่เขารู้จักฉินสือโอว หมอนี้เป็นเศรษฐี ใช้เงินทีไม่เคยเสียดาย ซื้อแต่ของที่ดีที่สุดไม่ใช่ถูกที่สุด
ตามการคาดเดาของเขา ฉินสือโอวเห็นหอยเม่นเอ็กไคโนคอคคัสก็น่าจะดีอกดีใจสิ การแสดงออกของเขาตอนนี้ดูนิ่งเกินไปแล้ว
พอเป็นแบบนี้บิลก็อดคิดเยอะไม่ได้ หรือว่าจะมีบริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเลอื่นมาทำงานกับฉินสือโอวแล้ว?
นี่ทำให้เขาเสียวสันหลัง สุดท้ายจึงกัดฟัน ตัดสินใจว่าจะกลับไปเอาของดีในกรุออกมาให้หมด ลูกค้ารายใหญ่อย่างฉินสือโอว เขาต้องคว้าเอาไว้ให้มั่น!
พอลูกปลาถูกส่งขึ้นเรือ ฉินสือโอวก็ลาวินนี่ ออกเรือแล่นไปทางแถบทะเลรัฐโนวาสโกเชีย เอาลูกปลาไปส่งคาร์เตอร์
ฟาร์มปลาของคาร์เตอร์ตั้งอยู่ในทำเลที่ดีมาก อยู่ที่ชายทะเลเคจิมกูจิกของรัฐโนวาสโกเชีย ติดทางใต้มากกว่าฟาร์มของนิโค ตู้อีก ในหมู่ฟาร์มปลาแคนาดา อุณหภูมินี้ถือว่าเหมาะสมที่สุด
ปลาทะเลของมหาสมุทรแอตแลนติกประกอบไปด้วยปลาเขตขั้วโลกกับเขตอบอุ่นเป็นหลัก ชนิดของสัตว์ทะเลบนโลกมีหลากหลาย ส่วนมากจะใช้ชีวิตในเขตร้อน ดูจากพวกปลา ชนิดปลาทะเลเขตอบอุ่นและขั้วโลกมีสัดส่วนไม่ถึง 18%!
ฉะนั้นในมหาสมุทรแอตแลนติก โดยปกติแล้วยิ่งค่อนไปทางใต้ปลาทะเลในฟาร์มก็จะยิ่งเยอะ
นอกจากนี้อีกสาเหตุที่บอกว่าฟาร์มปลาคาร์เตอร์ดีก็เพราะทางแถบใต้ของฟาร์มมีแม่น้ำเซนต์แคเทอรีนส์ แม่น้ำสายนี้ยาวไปถึงทะเลสาบออนแทรีโอ ต่างกับห้วยจากเขาสูงเล็กๆ ของฟาร์มปลาต้าฉิน นี่คือแม่น้ำลำธารของจริง!
สำหรับฟาร์มปลาแล้ว การมีแม่น้ำสายใหญ่ล้อมรอบถือว่าได้เปรียบ ก่อนอื่นจุดเชื่อมต่อระหว่างน้ำจืดกับน้ำทะเลมักจะมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ สามารถดึงดูดปลากุ้งให้มาอาศัยได้มากมาย อีกอย่าง ถ้าเกิดรอบๆ มีแม่น้ำสายใหญ่ ฟาร์มปลาก็จะสามารถรองรับทรัพยากรปลาจำนวนมากที่จำเป็นต้องอพยพไปยังแหล่งน้ำจืด
ใช้เวลาไปสิบสี่ชั่วโมง ตอนฟ้าสาง เรือขนส่งถึงเดินทางมาถึงฟาร์มปลาคาร์เตอร์
หลังจากที่เข้าสู่แถบทะเลฟาร์มปลา เรือขนส่งกลับไม่สามารถจอดเทียบได้ เพราะฟาร์มปลาของคาร์เตอร์มีแค่ท่าเรือเล็ก ระดับน้ำตื้นเกินไป เรือขนส่งขนาดใหญ่ไม่สามารถจอดเทียบท่าได้ จำเป็นต้องมีเรือขนส่งขนาดกลางมารับช่วงต่อ
ฉินสือโอวยืนอยู่ที่หัวเรือ ลมยามค่ำคืนโหมพัด เขาสัมผัสกับมันแล้วส่ายหน้า
ชาร์คที่อยู่ข้างๆ ก็ส่ายหน้าเช่นกัน เขาพูดว่า “บอส บอสคิดว่าฟาร์มนี้เล็กไปใช่ไหม?”
ฟาร์มปลาคาร์เตอร์ขึ้นชื่อว่าเป็นฟาร์มปลาส่วนตัวอันดับสองของนิวฟันด์แลนด์ ที่วัดก็คือปริมาณการผลิต เพราะทำเลดี ฟาร์มปลาของเขาอุดมสมบูรณ์มาก บวกกับแต่ก่อนยังมีตระกูลมอร์รี่ช่วยค้ำจุน ปริมาณผลผลิตจึงเยอะมาก
แต่ถ้าพูดถึงขนาด ฟาร์มนี้ไม่ถือว่าใหญ่ ฉินสือโอวอ่านข้อมูลเบื้องต้นมา ชายฝั่งทะเลของฟาร์มปลาคาร์เตอร์มีเพียงยี่สิบห้ากิโลเมตร ที่แคนาดาซึ่งมีประชากรน้อยบนอาณาเขตกว้างขวาง เนื้อที่ฟาร์มปลาเท่านี้ถือว่าธรรมดา
เนื้อที่ของฟาร์มปลาต้าฉินก่อนรวมฟาร์มปลาใหญ่ทั้งห้าของเกาะแฟร์เวลนั้นชายฝั่งทะเลก็ถึงยี่สิบกิโลเมตรแล้ว พอรวมกันก็ยิ่งใหญ่โต ทั้งสองเทียบกันไม่ได้เลย
ชาร์คเพิ่งพูดออกไป ฉินสือโอวก็กลอกตาแล้วพูดว่า “ที่ฉันส่ายหน้าเพราะลมทะเลที่นี่ก็ไม่ได้อบอุ่นไปกว่าฟาร์มเรา ใครมันมาโม้กับฉัน บอกว่าห่างกันแค่รัฐเดียว รัฐโนวาสโกเชียเทียบกับนิวฟันด์แลนด์ก็เหมือนเส้นศูนย์สูตร?”
ชาวประมงรอบข้างหัวเราะออกมา ชาร์คหัวเราะพลางส่ายหน้า “จะเป็นไปได้อย่างไร ถึงจะห่างกันหนึ่งรัฐ แต่มันจะไกลสักแค่ไหนกันเชียว?”
ตอนที่พวกเขาคุยกันอยู่ ตรงท่าเรือของฟาร์มปลาคาร์เตอร์ก็มีเรือขนส่งขนาดเล็กสองสามลำแล่นมา จากนั้นไฟของฟาร์มปลาก็สว่างขึ้น ดูท่าคาร์เตอร์จะคอยพวกเขาอยู่นานแล้ว
ตอนนั้นในงานประมูล ฉินสือโอวโกงคาร์เตอร์ไปทีหนึ่ง ครั้งนี้เขามาคนเดียว คาร์เตอร์ต้องหาเรื่องเขาแน่ๆ เหมือนกับที่นิโค ตู้เจอมา โดนเขาตัดรายได้ลูกปลาไปสองส่วนอย่างเจ้าเล่ห์
ปรากฏว่าพอคาร์เตอร์ขึ้นเรือมาก็จับมือกับเขาอย่างสนิทสนมแล้วถามขึ้น “โอ้ เพื่อน เดินทางมาลำบากมากใช่ไหม? ไปฟาร์มผมเถอะ ผมเตรียมของว่างไว้ ทุกคนผ่อนคลายกันหน่อย เรื่องบนเรือนี่เดี๋ยวผมจัดการเอง”
ถ้าบางอย่างผิดปกติจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ ฉินสือโอวมองดูคาร์เตอร์ที่ยิ้มตาหยีแล้วเอ่ยถาม “จะตรวจเช็กตอนนี้เหรอ? แสงไม่ค่อยพอ ไม่เหมาะเท่าไรมั้ง?”
เทียบกับตอนงานประมูล คาร์เตอร์ในตอนนี้ราวกับกลายเป็นคนล่ะคน ใจกว้างเปิดเผย เขาตบบ่าฉินสือโอวแล้วพูดยิ้มๆ “โอ้ ฉิน พูดแบบนี้ก็เป็นการหัวเราะเยาะผมสิ? จะไม่เหมาะได้อย่างไร? ที่จริงผมคิดว่าไม่ต้องตรวจหรอก ใครจะไม่เชื่อฉินล่ะ ใช่ไหมเพื่อนยากทั้งหลาย?”
ตอนท้ายเขาหันไปถามชาวประมงที่มากับฉินสือโอว
พวกชาวประมงยิ้มแบบไม่เป็นธรรมชาติ บูลกดฉมวกปลาสั้นที่เหน็บบนเข็มขัดลงไปอีก อีวิลสันยิ่งทำหน้าสับสนแล้วพูดถามบูลพึมพำ “บูล ไม่ได้มาตีกันเหรอ?”
ฉินสือโอวพูดย้ำแล้วย้ำอีกถึงความแค้นระหว่างเขากับคาร์เตอร์ แล้วยังบอกพวกเขาด้วยว่า มาถึงฟาร์มปลาคาร์เตอร์ ขอแค่ไม่สบอารมณ์ก็ไม่ต้องพูดมาก เล่นมันเลย!
ดูท่าตอนนี้เหมือนจะไม่ใช่แบบนั้นนะ
……………………………………………
