Chapter 261: ฉันไม่เคยยกโทษให้กับใครที่ทําให้ฉันอับอาย
แม้กระทั่งรัศมีฤดูใบไม้ผลิก็อดที่จะร่วมสนุกด้วยไม่ได้ “ ฮ่าๆ ! พวกนายจะใจร้ายกับไร้ความกลัวทําไมกัน? มันก็เป็นเรื่องปกติที่พวกเราจะทําความผิดตามความต้องการของชายหนุ่ม! แต่หลังจากนั้น การที่จะทําถึงระดับนี้มันพิเศษมากเกินไป…ฉันนับถือนายจริงๆ ไร้ความกลัว!”
“ไอ้หมาฤดูใบไม้ผลิ! ฉันจะฆ่านายทิ้งซะ! นายเป็นคนที่บอกฉันว่าให้พูดคําพูดเหล่านั้นกับNPCสาวเพื่อที่จะกระตุ้นการกระทําพิเศษและภารกิจ! นายกล้าที่จะล้อฉันเล่นได้ยังไงกัน!”ไร้ความกลัวตะโกนอย่างโกรธเคือง
คนของนิกายชวนเฉินพูดไม่ออกและก็รีบเหลือบตามองไปที่รัศมีฤดูใบไม้ผลิ การกลั่นแกล้งนี้ ดูเหมือนเป็นบางสิ่งที่รัศมีฤดูใบไม้ผลิพยายามที่จะทํามัน
อย่าโดนหลอกโดยรูปร่างของเขา รัศมีฤดูใบไม้ผลเป็นชายที่ต่ําทรามมากที่สุดในกิลด์ แม้ว่าเขาจะมีอายุแล้ว
“น้องกระทิง มันเกิดอะไรขึ้นวันนี้กัน?” รัศมีฤดูใบไม้ผลิรีบเปลี่ยนหัวข้อเมื่อเขาสังเกตเห็นความโกรธเคืองในดวงตาของไร้ความกลัว
“มันมีขายที่สร้างปัญหาให้กับร้านของผมวันนี้หน่ะ ดังนั้นผมจึงฆ่าเขาทิ้งซะ…”หวังหยู่พูด
“มันเป็นกับดักของสตูดิโอรุ่งสางอย่างแน่นอน!”ไร้ความกลัวประกาศ
“ผมก็คิดเหมือนกัน แต่ผมไม่มั่นใจว่าทําไมพวกเขาถึงต้องการทําแบบนั้น” หวังหยู่ถอนหาย
มันไม่ได้มีเหตุผลทางธุรกิจอะไรเลยกับการที่ใช้จ่ายเงินทองซื้อไอเทมจากร้านของเขาไปจํานวนมาก พวกเขาจะสามารถซื้อสินค้าที่พวกเขาเก็บไว้จากร้านสะดวกซื้อของเขาทั้งหมดและหลังจากนั้นก็ส่งคนมาสร้างปัญหานี้นะ?
“พวกเขาต้องการที่จะทําลายร้านค้าของนายและหลังจากนั้นก็ผูกขาดยาฟื้นฟูระดับกลาง” ไร้ความกลัวอธิบาย
“ทําลายร้านค้าของผม? แต่พวกเขายังคงซื้อสินค้ากับผมมากมายเลยนะ!” หวังหยู่หัวเราะ
“นายมันใสชื่อมากเกินไปแล้ว!”ไร้ความกลัวถอนหายใจ “แผนของพวกเขานั้นเพื่อที่จะซื้อสินค้าทั้งหมดของร้านนายก่อน และหลังจากนั้นเขาก็จะโทษนาย เนื่องจากไม่มีเหตุผล ด้วยเหตุนี้ มันจะทําให้ชื่อเสียงของร้านค้านายจมดิ่งลงไป หลังจากที่มันเกิดขึ้น จํานวนของลูกค้าก็ลดลงพวกเขาก็ได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้และขายยาฟื้นฟูระดับกลางที่พวกเขาซื้อจากนายไปและ ยึดครองตลาดอย่างสมบูรณ์! นายเข้าใจยัง?”
“พอจะเข้าใจแล้ว แต่ก็ไม่ชัดเจน ไม่ใช่ว่าพวกเขาแค่ขายสินค้าของผมงั้นเหรอ?” หวังหยู่ถาม
“เชี่ยเอ้ย! นายนี่มันโง่จริงๆ! เมื่อเวลามาถึง นายก็จะไม่สามารถขายสินค้าได้อีกต่อไป เนื่องจากขาดแคลนลูกค้า พวกเขาจะพยายามที่ล่อหิมะนุ่มนวลและพวกเธอมาเข้าร่วมกับพวกเขา! แต่ถ้าพวกเขามีความคิดสักหน่อยแล้วละก็ พวกเขาก็จะเข้าหาพวกเธอตรงๆ… ” ไร้ความกลัวอธิบาย
“นายรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไงกัน?” คําอธิบายของไร้ความกลัวทําให้หวังหยู่ตกตะลึง เขานั้นคาดการณ์ได้อย่างง่ายดายและอธิบายถึงการกระทําของสตูดิโอรุ่งสางโดยปราศจากการทําความเข้าใจถึงความตั้งใจในการกระทําของพวกเขา เขาก็สามารถที่จะคาดการณ์ได้ถึงความจริงที่สตูดิโอรุ่งสางเข้าหาหลีตัวตรงๆได้อีกด้วย
“ถ้างั้น พวกเราทํายังไงดี?” หวังหยู่ถาม
ตั้งแต่ที่ไร้ความกลัวเห็นแผนการของพวกเขาแล้ว เขาก็น่าจะมีวิธีการสวนกลับ
“เป้าหมายของพวกเขาคือยาฟื้นฟูระดับกลาง ในตอนนี้ นายควรที่จะขายสินค้า 30 % และเก็บที่เหลือไว้ ถ้าพวกเขาซื้อได้ไม่ถึงจํานวนที่พวกเขากําหนดไว้ หลังจากนั้นพวกเขาก็จะปล่อยนายไว้ นายก็สามารถที่จะใช้เวลานี้ขายไอเทมขยะให้กับพวกเขาเช่นกัน!”ไร้ความกลัวอธิบายอย่างไม่แยแส
“ แค่นี้งั้นเหรอ? มันง่ายแค่นี้นี่นะ? ถ้างั้นผมจะทํายังไงกับสินค้าที่เหลือในคลังอีก 70% กัน?” หวังหยู่ถาม
“ไม่ต้องทําอะไร เก็บมันไว้ นายจําเป็นต้องใช้มันในไม่ช้า…” ไร้ความกลัวแสยะยิ้ม
หลังจากที่เขาแนะนหวังหยู่เสร็จ ไร้ความกลัวก็หันกลับไปหาตาบน้ําแข็งแล้วเขาก็ถามขึ้น “พวกเราเหลือเงินเก็บในกิลด์เท่าไหร่?”
“ประมาณห้าสิบทอง” ตาบน้ําแข็งตอบคําถาม
เงินเก็บกิลด์นั้นเป็นจํานวนเงินที่พวกเขารวมกันขายไอเทมที่พวกเขาได้จากกิลด์จากการขายไอเทมที่ไม่ต้องการและก็มาจากรายได้ของสี่สาว
ห้าสิบทอง มันเป็นเงินจํานวนมากในกิลด์เล็กๆอย่างพวกเขา
“เยี่ยมเอาเงินทั้งหมดไปซื้อวัตถุดิบใช้ทํายาฟื้นฟูให้มากที่สุดเท่าที่นายทําได้!”ไร้ความกลัวแนะนํา
“ ทั้งหมดเลยเหรอ? มันจะดีเหรอ?”
หนึ่งในคนที่พูดออกมาก็คือหยางนิ้วที่แทบจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทํา เมื่อเป็นสมาชิกของนิกายชวนเฉินที่มีความสามารถในการต่อสู้ระยะใกล้ไร้ความกลัวก็แจ้งให้หยางหัวมาเข้าร่วมด้วยเช่นกัน แต่เขาไม่คาดคิดว่าหยางหัวจะเป็นคนพูดเรื่องนี้ขึ้น
“โอ้? ทําไมเธอคิดว่ามันเป็นความคิดที่แย่ละ?”ไร้ความกลัวถาม มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาสนใจในความคิดเห็นของเธอ
“เงินนี้เป็นของทุกคนในกิลด์ มันไม่ได้สมเหตุสมผลมากเท่าไหร่ที่จะใช้จ่ายมันกับวัตถุดิบไปทั้งหมด!” หยางหัวอธิบาย กิลต์อื่นก็จะใช้จ่ายเงินจํานวนหนึ่งในการพัฒนาพลังป้องกันของสํานักงานกิลดีของพวกเขา หรือทําให้ผู้เล่นของพวกเขาได้รับอุปกรณ์ที่ดีมากยิ่งขึ้น
หยางหัวรู้สึกว่าเงินนี้ควรที่จะต้องใช้ในการเพิ่มพลังต่อสู้ของผู้เล่นแทนที่จะซื้อวัตถุดิบมั่วชั่วแบบนี้
เมื่อเป็นสมาชิกใหม่ของกิลด์ ขุนนางครอทและตาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ก็แทบจะไม่ออกความคิดเห็นออกมา แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกว่าการใช้เงินทั้งหมดของกิลด์ในการที่จะใช้จ่ายซื้อวัตถุดิบมันจะ เป็นการสิ้นเปลือง พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะออกความคิดเห็นออกมา
เหตุผลเดียวที่โบซอนและฤดูใบไม้ผลยังคงเงียบอยู่ผ่านบทสนทนานี้ เนื่องจากว่าพวกเขารู้ว่า มันไม่มีเหตุผลในการที่จะพยายามหาเหตุผลพร้อมกับไร้ความกลัว เมื่อเขาตัดสินใจแล้ว
แต่หยางหัวรู้สึกว่านี่เป็นความรับผิดชอบ เมื่อเป็นสมาชิกของกิลด์ เสียงของเธอก็พูดเกี่ยวกับ เรื่องนี้ เมื่อเธอรู้สึกว่าคําแนะนําของไร้ความกลัวนั้นไม่สมเหตุสมผลเลยแม้แต่น้อย
“เหตุผลที่ฉันถามให้ตาบน้ําแข็งใช้เงินทั้งหมดของเราไปยังวัตถุดิบเพื่อที่จะเพิ่มจํานวนเงินที่พวกเราออมไว้ยังไง!”ไร้ความกลัวหัวเราะ
“และทําไมฉันจะต้องเชื่อนายกัน? “หยางนิ้วถาม
“มันไม่สําคัญว่าเธอจะเชื่อฉันหรือไม่ เธอจําเป็นที่จะต้องเชื่อความจริงว่าฉันไม่เคยยกโทษ ให้กับใครบางคนที่ทําให้ฉันอับอาย!”ไร้ความกลัวกัดฟันตอบกลับ
“โอ้”หัวใจของหยางนัวสั่นเล็กน้อยแล้วเธอก็มองไปที่การแสดงออกอันโหดเหี้ยมของไร้ความกลัวแล้วเธอก็คิดกับตัวเอง “ฉันเป็นหนึ่งในคนที่ทําให้เขาอับอายงั้นเหรอ?”
“เธอยังมีคําถามอะไรอีกไหม?”ไร้ความกลัวถาม
“ไม่…” หยางหัวส่ายหัวแล้วเธอก็ตอบกลับ แม้ว่าพวกเธอจะไม่รู้จักกันมานานสักเท่าไหร่ หยางหัวรู้เกี่ยวกับวิธีการอันชั่วร้ายและแผนของเขา มันเป็นเรื่องที่ดีกว่าถ้าเธอจะหลีกเลี่ยงการมี ข้อขัดแย้งกับชายคนนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เงินส่วนมากก็มาจากการแบ่งปันของกลุ่มหลีชั่ว มันสมเหตุสมผล ถ้าพวกเธอใช้เงินซื้อวัตถุดิบให้พวกเธอ
เมื่อเห็นหยางหัวไม่มีการคัดค้านอีก ไร้ความกลัวก็ดื่มน้ำไปอีกใหญ่ก่อนที่จะล้างคอและพูด “โอเค นี้ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันเรียกพวกนายมาในวันนี้ เหตุผลหลักที่เป็นเพราะมีงานที่น่าสนใจที่ฉันได้รับข้อเสนอมา ฉันสงสัยว่าพวกนายจะสนใจมันหรือไม่?”
“ งาน?” คนอื่นถาม
ในช่วงเวลานี้ของเกม ทุกคนในเกมมีระดับประมาณ 20 พวกเขาสามารถที่จะเคลียร์ดันเจี้ยนได้สองครั้งในหนึ่งวัน ตั้งแต่ที่ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ยังมีระดับแค่ 17 นอกจากการเคลียร์ดันเจี้ยน แล้วพวกเขาก็ใช้เวลาส่วนมากของวันในการออกล่ามอนสเตอร์เพื่อเพิ่มระดับ ด้วยเหตุนี้คําพูดของไร้ความกลัวจึงทําให้พวกเขาสนใจ
“ช่วยพันธมิตรอันนองเลือดทําเควสป้องกันสํานักงานกิลด์ให้สําเร็จ…”ไร้ความกลัวแสยะยิ้ม
