Monster Paradise – ตอนที่ 1514
“เจ้ารู้ตัวตอนไหน?”เวอชุโอโซถามด้วยรอยยิ้ม ไม่แสดงร่องรอยความโกรธจากความอับอายที่โดนเปิดโปงความลับเลย
“ข้าเกิดข้อสงสัยตอนโจมตีเจ้าครั้งแรก”หลินฮวงพูด”แต่ข้าสามารถยืนยันมันได้หลังฆ่าเพื่อนของเจ้า”
หลินฮวงเหลือบมองไปทางมังกรหินดำขณะพูด มันได้เริ่มปรับร่างกายมันจากที่ไม่มีอะไรเลย แต่ทว่า หลินฮวงกลับมองมันแค่ชั่วขณะก่อนละสายตา และพูดต่อ
“พูดตามตรง แม้ข้าจะรู้ว่าข้าจมอยู่ในภาพลวงตาของเจ้า ข้าก็ยังไม่เข้าใจว่าเจ้าใช้ห่วงโซ่ลำดับเทพใดจนหลอกข้าได้แนบเนียนขนาดนี้”
“ไม่ใช่ว่าข้าบอกเจ้าไม่ได้….”เวอชุโอโซหัวเราะ”แต่เจ้าต้องผ่านเกมนี้ก่อน”
“มันเปล่าประโยชน์ที่จะบอกเจ้าตอนนี้เพราะถ้าเจ้าไม่ผ่านเกมนี้ เจ้าจะตายที่นี่”
หลินฮวงเหลือบมองมังกรหินดำอีกครั้ง”มันจำเป็นหรือที่เราต้องเล่นเกมนี้ต่อ?ทุกครั้งที่ข้าฆ่ามัน เจ้าจะคืนชีพมัน เว้นแต่แผนของเจ้าจะทำให้ข้าเหนื่อยจนตาย?”
“ข้าไม่ได้ไร้สาระขนาดนั้น”เวอชุโอโซส่ายหัวเล็กน้อย”มันแค่ว่าเจ้ายังไม่พบวิธีการที่ถูกต้องเพื่อผ่านเกมนี้”
เมื่อได้ยิน หลินฮวงก็จมกับความคิด
เมื่อเห็น เวอชุโอโซก็เงียบเพื่อให้ไม่รบกวนความคิดของหลินฮวง
ไกลออกไป ตัวของมังกรหินดำรวมกันอย่างรวดเร็วอีกครั้ง..เป็นสองร่าง
จากหนึ่งตอนนี้เป็นสอง..
เนื่องจากหลินฮวงเห็นว่าเป็นภาพลวงตา เวอชุโอโซจึงไม่ปกปิดอีก
หลินฮวงสัมผัสได้ถึงความผิดปกติภายในระยะของจิตเทวะและไม่สามารถหักห้ามใจไม่ให้มองได้ เมื่อเขาเห็นมังกรหินดำสองตัว เขาก็อดตกตะลึงไม่ได้
ก่อนมังกรหินดำจะได้ขยับ มีดบินสองเล่มก็พุ่งจากแขนเสื้อหลินฮวง ฆ่าพวกมัน
ก่อนมังกรหินดำทั้งสองจะได้ตอบสนอง หัวของพวกมันก็ระเบิดแทบจะพร้อมกัน เปลี่ยนพวกมันเป็นมอนสเตอร์ไร้หัวสองตัวที่ยืนตัวตรง
เนื่องจากไม่มีประโยชน์ในการหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หลินฮวงจึงเลือกออมพลังเทวะของเขาไว้โดยใช้มีดบินแค่สองเล่ม
ถึงแม้เขาจะฆ่ามังกรหินดำสองตัวได้ด้วยการกระดิกนิ้ว หลินฮวงก็รู้ว่าเกมยังไม่จบ เพราะเสี่ยวเฮยยังไม่ส่งการแจ้งเตือนการตายให้เขา
อีกสองหัวเริ่มงอกกลับบนศพไร้หัวทั้งสองด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
สิ่งที่ผิดปกติยิ่งกว่าคือร่างสองร่างกลับทวีคูณเป็นสี่โดยที่หลินฮวงไม่รู้ตัว
เมื่อจิตเทวะของเขาสัมผัสถึงจำนวนที่เพิ่มอีกครั้ง หลินฮวงก็เงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง จากนั้นก็หันไปทางเวอชุโอโซ”มันไม่มีวันจบสิ้นใช่ไหม?!”
เวอชุโอโซหัวเราะโดยไม่พูดสักคำ
เขาเลือกสังเกตโดยไม่พูดอะไร อยากดูว่าหลินฮวงจะจัดการกับวิกฤตยังไง
ทุกครั้งที่มังกรหินดำโดนฆ่า จำนวนจะเพิ่มเป็นสองเท่า ยิ่งหลินฮวงยื้อ และยิ่งเขาฆ่ามัน เขายิ่งเสี่ยง
อีกครั้ง มีดบินสองเล่มยิงออกจากแขนเสื้อของหลินฮวงเหมือนพายุหมุน ร่วมกับมีดบินสองเล่มก่อนหน้า พวกมันโจมตีมังกรหินดำสี่ตัว
มังกรหินดำสี่ตัวยังไม่ทันตั้งตัวเช่นเคยและหัวพวกมันก็ระเบิดอีกครั้ง
แต่วินาทีต่อมา หัวของมังกรหินดำทั้งสี่ก็งอกใหม่ ไม่ใช่แค่นั้น แต่จำนวนพวกมันยังเพิ่มจากสี่เป็นแปด
แม้จะเป็นแบบนี้ ความสนใจของหลินฮวงกลับไม่อยู่ที่มังกรหินดำ
จิตเทวะของเขากวาดไปทั่วเหมือนคลื่น ค้นหาทุกซอกมุมรอบเขา ไม่เว้นแม้แต่ใต้พื้น
แต่ทว่า หลังค้นหาอย่างถี่ถ้วน เขากลับไม่พบอะไร
“ข้าไม่สามารถหาข้อบกพร่องได้เลย..”หลินฮวงขมวดคิ้วเล็กน้อย
ตามคำใบ้ของเวอชุโอโซ เขาสงสัยว่ากุญแจสำคัญในการทำลายภาพลวงตาคงไม่ใช่มังกรหินดำ เขาจึงตรวจสอบสภาพแวดล้อม
เขาใช้เวลากว่าสิบนาที ค้นหาอยู่ห้าหรือหกครั้งภายในระยะตรวจจับของจิตเทวะเขา ซึ่งปกคลุมพื้นที่หลายร้อยกิโลเมตร แต่เขาก็ยังไม่พบอะไร
ตอนนี้ มังกรหินดำมีมากกว่าหมื่นตัวแล้ว
แม้ก่อนหน้าหลินฮวงจะไม่ให้ความสนใจกับพวกมัน ตอนนี้เขากลับต้องจริงจัง
แต่ทว่า เขายังไม่ยอมแพ้ในการหาทางยุติเกมนี้
“เวอชุโอโซบอกว่าข้าไม่พบวิธีที่ถูกต้องในการผ่านความท้าทายนี้ แต่เขาอาจจงใจพยายามเบี่ยงเบนข้า ลืมสิ่งที่เขาพูดไปก่อน การหาแรงจูงใจจริงคือกุญแจสำคัญของการแก้ปัญหานี้”
“ทันทีที่เขาเข้าหาข้า เขาบอกว่าอยากเล่นเกมกับข้า ตลอดทั้งเกม สิ่งเดียวที่เขาทำคือบังคับให้ข้าใช้ความสามารถเรื่อยๆ..รวมถึงเพิ่มจำนวนมังกรหินดำ..”
หลังทบทวน ในที่สุดหลินฮวงก็พบเบาะแสในการเอาชนะเกมนี้
ดาบสีแดงเลือดก่อตัวอย่างรวดเร็วตรงหน้าเขา
หลินอวงไม่สังเกตเห็น แต่วินาทีที่ดาบของเขาก่อตัว ดวงตาของเวอชุโอโซก็จับจ้องเขาอย่างตั้งใจ
ฝักดาบอยู่ในมือหนึ่ง หลินฮวงผสานเต๋าดาบกฏสวรรค์กับพลังลำดับเทพระดับหก
สายฟ้าสีแดง!ตะวันสาดแสง!ระเบิดดาว!สังหารเทพ!ทำลายล้าง!ความตาย!
ห่วงโซ่ลำดับเทพทั้งหกนี้ล้วนมาจากทาสดาบของวังจอมเทพ
การใช้ห่วงโซ่ลำดับเทพทั้งหกสร้างภาระให้หลินฮวงค่อนข้างมาก แม้ปัจจุบันเขาจะเป็นเทพแท้จริงขัั้นสาม
พลังลำดับเทพหกประเภทเพิ่มด้วยเต๋าดาบกฏสวรรค์นั้นเทียบเท่ากับพลังลำดับเทพระดับเจ็ด
การโจมตีนี้ของหลินฮวงทำให้เกิดแสงสว่างราวกับดวงอาทิตย์
แสงสีแดงเข้มส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า เปลี่ยนมันให้สว่างไสวเหมือนกลางวัน ภายในรัศมีหมื่นกิโลเมตรรอบตัว มันดูเหมือนมีดวงอาทิตย์สีแดงเลือดกำลังส่องสว่างบนท้องฟ้า
เมื่อดาบของหลินฮวงผ่าลง แสงสีแดงเลือดก็ยิ่งสว่างขึ้นกว่าเดิม แม้กระทั่งเวอชุโอโซที่เฝ้าดูการต่อสู้ก็ยังจำต้องหลับตา
แสงสีแดงแสบตากินเวลาอยู่หลายนาทีก่อนค่อยๆจางลง มังกรหินดำกว่าหมื่นเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าสีดำที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น
ตอนนี้ หลินฮวงรู้สึกราวกับมีชั้นบางอย่างพลันแตกสลายต่อหน้าต่อตา
เขายืนนิ่งสักพักก่อนพบว่าเขายังยืนอยู่จุดเดิม ส่วนเวอชุโอโซกำลังยืนอยู่ตรงข้าม ไม่ไกลจากเขา
ข้างๆเวอชุโอโซ มังกรหินดำยืนนิ่งไม่ไหวติง ราวกับมันไม่เคยขยับแต่แรก
ก่อนหลินฮวงจะได้พูดอะไร เวอชุโอโซก็พูดขึ้นก่อน
“หลายคนคิดว่าห่วงโซ่ลำดับเทพที่ข้าใช้คือเทพอำพราง แต่จริงๆแล้ว มันคือการรังสรรค์ ไม่เพียงข้าจะสามารถสลับระหว่างภาพลวงตากับความเป็นจริงได้ ข้ายังสร้างภาพหลอกได้ด้วย”
เวอชุโอโซพูดแค่นั้นโดยไม่อธิบายเพิ่ม แต่ทว่า มันยังถือได้ว่าเขารักษาสัญญาโดยการบอกหลินฮวงถึงชื่อของห่วงโซ่ลำดับเทพที่เขาใช้
“ถ้าอย่างนั้น เรามาทำความรู้จักกันใหม่ สโมสร-ผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ ซูปิง”เวอชุโอโซยื่นมือไปหาหลินฮวง
