The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1263 – ก้าวข้ามวิบัติเทพ

　　ตอนนี้เทพตำราและเมฆาอสูรลงเรือลำเดียวกันแล้วดังนั้นเขาจึงแนะนำ

　　 ข้าหวังว่าเจ้าจะลงมือโดยไม่ลังเลเพราะทุกความชักช้าของเจ้าจะนำปัญหามาให้เจ้าอีกมาก!เจ้านี่มีอุบายล้นเหลือ การสลายตัวของพันธมิตรเจ้าก็อาจจะเป็นแผนของมันก็ได้! ข้ากังวลเหลือเกินว่าการสลายพันธมิตรจะเป็นแค่ก้าวแรก อย่าให้มันได้ทำอะไรนอกเหนือไปจากนี้อีก! 

　　เมฆาอสูรไม่ตอบแต่เดินออกไปจากห้องเงียบๆ แววตาเขามีแต่ข้อกังขา

　　เขาไม่รู้ว่าจะยอมแพ้หรือพยายามบุกตีเมืองต่อไปหรือเขาจะฟังเทพตำรา? เจ้านั่นน่ากลัวจริง ๆ รึ? เขาคิด

　　เขาคือเทพอันดับหนึ่งแห่งแดนจิงหยูเขาไม่ใช่คนไร้เหตุผล เขาจึงไม่จู่โจมเมืองชมทะเลโดยตรงตามคำพูดของเทพตำรา เขาตัดสินใจที่จะใช้เวลามากกว่านี้ในการไตร่ตรอง

　　เขาไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจของเขาจะนำพาเขาสู่ความสิ้นหวัง!

　　ก้าวถัดไปของซือหยูนั้นเกิดขึ้นตามที่เทพตำรากล่าว

　　อสูรจันทร์ผ่องกลับตำหนักตนด้วยความผิดหวังไม่มีใครคิดว่าพันธมิตรจะสลายเช่นนี้ แม้เขาจะรู้สึกไม่ดี เขาก็ไม่เสียใจ

　　 ท่านเจ้าเมืองมีแขกพิเศษมารอพบท่าน! 

　　เมื่อกลับถึงตำหนักคนของเขาก็มาบอกว่าเขามีแขก เขาแปลกใจเล็กน้อย

　　 แขกรึ?ผู้ใดกัน? 

　　 เจ้าเมืองชมทะเล! 

　　อสูรจันทร์ผ่องชักสีหน้าทันที

　　 อะไรนะ?เขารอข้าอยู่เรอะ? 

　　เขาจำได้ว่าซือหยูกลับไปที่เมืองชมทะเลซือหยูจะมาถึงตำหนักก่อนเขาได้ยังไง? 　　และเขาก็ไม่คิดว่าซือหยูจะกล้าพอที่จะมาพบเขา!

　　อสูรจันทร์ผ่องหรี่ตามองคนของเขา

　　 จำไว้จะไม่มีใครได้เจอข้าในวันนี้! 

　　 ขอรับ! 

　　คนของเขาตอบทันที

　　จากนั้นอสูรจันทร์ผ่องก็ก้าวพริบตาไปหาซือหยูหลังจากยืนยันตำแหน่งของเขาในตำหนักได้

　　ซือหยูกำลังถือถ้วยชาอย่างสบายอารมณ์

　　เมื่อสัมผัสแสงเทพได้เขาเงยหน้าและพูดด้วยความใจเย็น

　　 อสูรจันทร์ผ่องข้ามารอเจ้าอยู่นานแล้ว! 

　　อสูรจันทร์ผ่องหรี่ตาจ้องซือหยู

　　 ข้าแปลกใจในความกล้าหาญของเจ้า!เจ้ามาตำหนักข้าทั้ง ๆ ที่รู้เรื่องพันธมิตรเจ็ดเทพอยู่แล้ว เจ้าไม่กลัวข้าฆ่าเจ้ารึ?  　　 หึหึ!ก็เพราะข้ารู้แผนของเจ้า ข้าเลยรู้ว่าข้าจะปลอดภัยที่นี่ยังไงล่ะ! 

　　ซือหยูตอบพลางยิ้มเบาๆ

　　 เจ้าคิดจะวางแผนควบคุมเทพอื่นโดยเก็บองค์หญิงไว้กับตัวใช่ไหม?มันซับซ้อนเกินไป ข้าจะให้องค์หญิงแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้รักษาการดูแลแดนจิงหยูอย่างเป็นทางการ มันไม่ดีกว่าแผนเสี่ยงรึ? 

　　 เพียงแต่เจ้าต้องกล้ารับฎีกานี้เท่านั้น! 

　　ถ้าอสูรจันทร์ผ่องถูกแต่งตั้งให้เป็นรักษาการดูแลแดนจิงหยูเมฆาอสูรที่แข็งแกร่งที่สุดจะยอมฟังคำสั่งเขารึ?

　　อสูรจันทร์ผ่องจะทำให้เมืองอื่นยอมรับได้รึ?หากเขาทำตามซือหยู เขาอาจจะกลายเป็นศัตรูของทุกคนก็ได้!

　　อสูรจันทร์ผ่องมองซือหยูพลางคิดหนัก

　　 เจ้าทำให้องค์หญิงออกฎีกาได้จริงรึ? 

　　 ฎีกาพร้อมแล้วออกได้ทุกเมื่อ! 

　　อสูรจันทร์ผ่องถามอีกครั้ง　　 เจ้าทำให้เทพอื่นรับฎีกานี้ได้รึ? 

　　 ข้าทำได้! 

　　อสูรจันทร์ผ่องจ้องซือหยู

　　 เจ้าทำอะไร? 

　　 ก็แค่ฆ่าทุกคนที่ไม่ฟังฎีกา!มีแค่เมฆาอสูรที่เป็นภัยต่อเจ้า ถ้ามันตาย เจ้าก็จะกลายเป็นเทพที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนจิงหยู จะไม่มีใครปฏิเสธการแต่งตั้งเจ้าให้เป็นรักษาการ 

　　ซือหยูพูดด้วยความเยือกเย็นในแววตา

　　อสูรจันทร์ผ่องหายใจเข้าลึก

　　 เจ้ากำลังจะเกลี้ยกล่อมให้ข้าฆ่าเมฆาอสูรสินะ? 

　　เขาไม่ปฏิเสธว่าเมฆาอสูรคือศัตรูที่อันตรายที่สุด

　　 หึหึ!เรามีศัตรูคนเดียวกัน! เจ้ากับข้าจะได้ประโยชน์เมื่อร่วมมือกัน 

　　ซือหยูกล่าวด้วยรอยยิ้ม

　　อสูรจันทร์ผ่องหรี่ตา　　 ข้าคิดก็คิดว่าข้าจะได้ประโยชน์เช่นกันหากช่วยเมฆาอสูรฆ่าเจ้า! 

　　 แต่เจ้าแน่ใจรึว่าเจ้าจะเอาชนะเมฆาอสูรตอนเจ้าพยายามควบคุมองค์หญิงเก้าได้?เจ้ารู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้… 

　　ซือหยูตอบอย่างสุขุม

　　อสูรจันทร์ผ่องหรี่ตาพูดต่อไป

　　 เจ้าแน่ใจรึว่าเจ้าฆ่าเมฆาอสูรได้ถ้าข้าช่วยเจ้า? 

　　 แน่นอน!ถ้าเจ้าร่วมมือกับมัน มันจะหาทางกำจัดเจ้าก่อนอยู่แล้ว เจ้าไม่มีโอกาสฆ่ามันแน่! แต่ถ้าข้าแอบร่วมมือกับเจ้าล่ะ? หากไม่ปล่อยให้มันได้ตั้งตัว โอกาสฆ่ามันก็จะสูงกว่า! 

　　เมื่อพูดจบซือหยูรอให้อสูรจันทร์ผ่องตัดสินใจอย่างเงียบเชียบ

　　อสูรจันทร์ผ่องเองก็เงียบไปไม่แปลกเลย เขาเองก็อยากจะร่วมมือกับซือหยู

　　 คำถามสุดท้ายเจ้ามีแผนสำรองหรือไม่? 

　　อสูรจันทร์ผ่องถาม

　　 เมฆาอสูรไม่ใช่ศัตรูที่เอาชนะได้ง่ายๆ ทั้งยังมีสหายที่เมืองหลวง หากขอความช่วยเหลือจากเมืองหลวง…เรื่องนี้จะยุ่งยากขึ้นไปอีก… 

　　 หึ!บังเอิญนัก! ข้าก็มีสหายในตระกูลราชวงศ์เหมือนกัน 

　　อสูรจันทร์ผ่องเปลือกตากระตุกเขาแอบพูดในใจ ‘อสูนขนนกผู้นี้มีเบื้องหลังแปลกประหลาดอย่างที่คิด ไม่แปลกใจเลยที่จะอวดดีเช่นนี้!’

　　 ผู้ใดกันล่ะ? 

　　ซือหยูไม่พูดอะไรเขาเพียงขยับปากเท่านั้น หลังจากอ่านปากซือหยู อสูรจันทร์ผ่องพูดด้วยความตกใจ

　　 อะไรนะ?ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะรู้จักคนผู้นั้น! 

　　 เอาล่ะขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วว่าจะร่วมมือกับข้าหรือไม่… 

　　ซือหยูพูดด้วยรอยยิ้มหลังจากเรียกฎีกาหลวงขององค์หญิงเก้าออกมา

　　อสูรจันทร์ผ่องจ้องฎีกาเพราะเขารู้ว่าตราขององค์หญิงเก้ามิอาจถูกลอกเลียนได้

　　ตอนนี้หากเขาปล่อยพลังเทพลงในฎีกา ทุกคนจะรู้เรื่องนี้

　　อสูรจันทร์ผ่องกลืนน้ำลายด้วยความละโมบฎีกานี้คือสิ่งที่เขาต้องการ

　　 เมฆาอสูร… 

　　อสูรจันทร์ผ่องพูดด้วยความมุ่งมั่นเมื่อคว้าฎีกาในมือ

　　 เอาล่ะ!ข้าจะช่วยเจ้าฆ่ามัน! จากนี้ไป ข้าจะคอยรับใช้เจ้า! 

　　 หึ!ดี! โอกาสเอาชนะจะมากขึ้นแล้วถ้าเจ้าจัดการเทพคนอื่นได้! 

　　อสูรจันทร์ผ่องทำใจแล้วหลังจากได้ฎีกา

　　 ไม่ต้องห่วง!ข้าจะทำสุดความสามารถเพื่อซื้อใจพวกมันแม้เจ้าจะไม่บอกข้า ข้าไม่รู้ว่าจะเจรจากับฟางไซ่ได้หรือไม่ แต่ข้ามั่นใจว่าอีกสามคนที่สละตัวจากพันธมิตรจะต้องมาร่วมกับข้าได้แน่ 

　　 ดี!เช่นนั้นก็รอจนให้ถึงวันนั้น 

　　…

　　ซือหยูปิดประตูฝึกตนในทันทีที่กลับถึงเมืองชมทะเล

　　เขารู้ว่าเมฆาอสูรกำลังจะบุกเข้ามาในอีกไม่นานแม้เขาจะเป็นพันธมิตรกับอสูรจันทร์ผ่องแล้ว เขาก็ไม่รู้เรื่องพลังของเมฆาอสูรที่เป็นเทพอันดับหนึ่งในแดนจิงหยูเลย

　　เขาไม่แน่ใจว่าอสูรจันทร์ผ่องและเทพที่เหลือจะสังหารเมฆาอสูรได้หรือไม่

　　เขารู้ว่าเขามิอาจหวังเทพเหล่านั้นได้

　　เขาจะต้องเพิ่มพลังของตัวเองก่อน

　　ดังนั้นเขาจะต้องผ่านวิบัติของตัวเอง!

　　เมื่อเวลาผ่านไปพลังของวิบัติเริ่มเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ　　สิบสองวันต่อมาพลังของวิบัติเพิ่มจนถึงจุดสูงสุด

　　ท้องนภาเหนือเมืองชมทะเลเต็มไปด้วยเมฆทมิฬพลังอสูรที่ปกคลุมดวงสุริยามีสายฟ้าปะทุออกมาเป็นระยะ ๆ

　　วิบัติเทพมาถึงแล้ว