Chapter
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะมาก่อปัญหาจริงๆนะ!เชื่อข้าเถอะ! คนผิวสีน้ำเงินนอนอยู่กับพื้น และเงยหน้ามองลิงค์พร้อมกับกระพริบตาปริบๆ แสงสีขาวเปิดปิดไปมาในดวงตาของเขา และปากของเขาก็สั่น เขาดูน่าสงสารมาก
เขารู้ว่าชีวิตของเขาอยู่ในกำมือของเด็กหนุ่มผมดำคนนี้แล้วเขาสามารถถูกฆ่าได้ด้วยคำพูดเพียงคำเดียว
ในตอนนี้นักเวทย์กับนักรบที่อยู่ใกล้ๆต่างก็เดินเข้ามา ทุกคนจ้องมาที่เขาด้วยความระมัดระวัง พร้อมกับชี้ดาบกับคทามาที่เขา ถ้าเกิดชายคนนี้ขยับแม้แต่นิดเดียว เวทย์และเทคนิคการต่อสู้จำนวนมากก็จะถูกปล่อยใส่เขา และเขาก็จะกลายเป็นผุยผง
ลิงค์ยกมือขึ้นข้างนึงเป็นการส่งสัญญาณบอกให้ทุกคนใจเย็นลง จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาและศึกษาดูชายผิวสีน้ำเงินคนนี้
พอเข้ามาดูใกล้ๆลิงค์ก็เห็นว่ามีริ้วของแร่เวทมนตร์จำนวนมากอยู่บนผิวหนังสีน้ำเงินของเขาที่หลอมรวมเข้ากับสีผิวอย่างสมบูรณ์ มันดูไม่เหมือนกับงานฝีมือ มันเหมือนกับว่าเขามีมาตั้งแต่เกิดมากกว่า
ตอนที่อยู่ในเกมส์ลิงค์ไม่เคยเจอเผ่าพันธุ์แบบนี้มาก่อน เผ่าของนายไม่ได้อยู่ในฟิรุแมน เขาพูด นายมาจากไหน?
ชายผิวสีน้ำเงินขยับปากไปทางรอยแยก ข้ามาจากทะเลแห่งความว่างเปล่า
พอได้ยินแบบนี้ทุกคนก็พากันตกใจ และความกลัวที่มีต่อชายคนนี้ก็เพิ่มสูงขึ้นด้วย ประสบการณ์ในอดีตของพวกเขาบอกว่าสัตว์ประหลาดจากความว่างเปล่าทุกตัวนั้นอันตรายและมีเจตนาที่ไม่ดีกับฟิรุแมน
ยกตัวอย่างเช่นเทพแห่งการทำลาย, ผู้ปกครองแห่งความว่างเปล่า, และปีศาจจากความมืดนั้นต่างเป็นสิ่งที่น่ากลัวและไม่ได้สนใจชีวิตของผู้คนเลย ซึ่งชายคนนี้เองก็มาจากความว่างเปล่า เขาอาจจะไม่ใช่คนดีก็ได้
แต่ว่าลิงค์ไม่ได้คิดแบบนั้นทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นกว้างใหญ่และเต็มไปด้วยสรรพสิ่งมากมาย
สิ่งมีชีวิตต่างก็มีความคิดเป็นของตัวเองมันมีประเภทที่โหดร้ายอย่างเทพแห่งการทำลาย แต่ก็ยังมีประเภทที่เชื่อใจได้อย่าง อาเซนิส
ลิงค์ไม่ได้แสดงสีหน้าที่บ่งบอกถึงความไม่เป็นมิตรเลย นายชื่ออะไร? เขาถามต่อ นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วนายผ่านกำแพงป้องกันมาได้ยังไง?
ชายผิวสีน้ำเงินตอบอย่างรวดเร็ว ข้าชื่อพิอาสเซ่ อาริอาโด้ ข้าเข้ามาในฟิรุแมนเมื่อหนึ่งปีก่อน ตอนนั้นบาเรียป้องกันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี ดังนั้นข้าจึงแอบเข้ามาได้ ตัวข้านั้นไม่เคยมีความคิดที่จะก่อเรื่องอันตรายกับภพนี้ ข้าเพียงแค่มาที่นี่เพื่อเอาชีวิตรอด!
เอาชีวิตรอดหรอ? ลิงค์ศึกษาลักษณะของอีกฝ่าย เขามี 2 แขน 2 ขาและหายใจเพื่อมีชีวิตอยู่ นอกเหนือจากรายละเอียดบางอย่างแล้ว เขาก็ไม่ได้ต่างอะไรจากเผ่าพันธุ์ในฟิรุแมนเลย เขาไม่สามารถเอาชีวิตรอดในทะเลแห่งความว่างเปล่าด้วยร่างกายแบบนี้ได้จริงๆ
น่าเหลือเชื่อจริงๆ
ในตอนนี้เองผู้อาวุโสมากรแดงก็เดินเข้ามา แล้วพิเซโน่อยู่ไหน? เจ้าฆ่าไปแล้วใช่ไหม? ถ้าเจ้ามาที่นี่เพื่อเอาชีวิตรอด แล้วเจ้ามาอยู่ในที่อันตรายแบบนี้ทำไม? ทำไมเจ้าถึงไม่ไปอยู่ในที่ๆปลอดภัยกว่านี้? ลิงค์เองก็จ้องไปที่ชายผิวสีน้ำเงิน และรอฟังคำอธิบายจากเขา
พิอาสเซ่หัวเราะอย่างขมขื่น พวกเจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้านี่แหล่ะคือพิเซโน่ จริงๆแล้วไม่มีนักเวทย์มังกรแดงที่ชื่อพิเซโน่อยู่ในโลกนี้หรอก ที่พวกเจ้าไม่รู้สึกสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของพิเซโน่ก็เพราะข้าใช้เวทย์วิญญาณกับพวกเจ้า
เจ้าโกหก!ข้าจำได้ดีเลยว่าพิเซโน่โตมากับข้า ข้าจำเรื่องซนๆที่พวกเราเคยทำด้วยกันได้! มังกรหนุ่มคนนึงโต้แย้ง
นั่นสิสิ่งที่เจ้าพูดมันไร้สาระจริงๆ! มีมังกรวัยกลางคนเดินออกมาจากฝูงชน 3 ปีก่อน ข้ารับพิเซโน่มาเป็นลูกศิษย์ ข้าสอนเขาเป็นเวลา 3 ปีเต็ม ข้าจำทุกอย่างที่เกิดขึ้นในช่วง 3 ปีนั้นได้ เจ้าบอกว่าเจ้ามาที่นี่เมื่อปีที่แล้ว มันฟังดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย!
นักเวทย์คนอื่นๆที่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับพิเซโน่ต่างก็พูดขึ้นมาเพื่อพิสูจน์ว่าพิอาสเซ่โกหก!
ลิงค์มองพิอาสเซ่ด้วยความสงสัยว่าเขาจะอธิบายยังไง
พิอาสเซ่ถอนหายใจและมองมาที่ลิงค์ ลอร์ดเฟิร์ด ข้าได้ยินมาว่าดวงตาของท่านสามารถมองทะลุทุกคำโกหกได้ ท่านจะเชื่อคำพูดของข้ารึเปล่า?
ลิงค์มีสีหน้าที่เรียบเฉยไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ หลังจากที่พิอาสเซ่ถาม เขาก็พูด ทุกทฤษฏีเวทมนตร์ย่อมมีเหตุผลในการสนับสนุนตัวมันเอง ถ้าเกิดมีหลักฐานไม่เพียงพอ ฉันก็ไม่สามารถทำการตัดสินได้ ในเมื่อนายบอกว่านายไม่ได้โกหก ถ้างั้นก็พิสูจน์มาสิ พิอาสเซ่มองเท้าที่อยู่บนหน้าอกของเขาและมองไปที่นานะ คุณผู้หญิงช่วยเหยียบให้เบากว่านี้หน่อยได้ไหมครับ? เขาขอร้อง ข้าหายใจไม่ออก
นานะมองเขาด้วยความดูถูกและตัดสินใจที่จะเอาเท้าของเธอออกยังไงก็ตาม ดาบของเธอยังคงอยู่ที่ฝักดาบ เธอไม่ได้ชักดาบออกมา แต่ถ้าเกิดพิอาสเซ่ทำอะไรผิดปกติ เธอก็จะผ่าเขาเป็นสองซีกในทันที
พิอาสเซ่ไอเบาๆและปัดฝุ่นออกจากเสื้อเขาลุกขึ้นมานั่งและมองไปที่นักเวทย์หนุ่มเมื่อก่อนหน้านี้ การเล่นซนที่เจ้าทำกับพิอาสเซ่ก็คือการใส่งูลงไปในอ่างล่างหน้าของป้าสุดสวยของเจ้าใช่มั้ยล่ะ และนั่นก็ทำให้เธอวิ่งหนีออกมาโดยไม่ได้ใส่เสื้อผ้าถูกไหม?
เจ้ารู้ได้ยังไง? หน้าของนักเวทย์แดงขึ้นมา
พิอาสเซ่ยักไหล่ เพราะว่าข้าแอบใส่มันลงไปในจิตใจของเจ้าในตอนที่เจ้าหลับอยู่ยังไงหล่ะ อ้อ แล้วก็ความทรงจำที่พิเซโน่จับงูหน่ะ มันเป็นงูดำ มีพิษ แต่ว่าพวกเราถอดเขี้ยวของมันออกมาแล้ว ถูกไหม? ไอลีนโนเวล
มังกรหนุ่มอยู่ในสภาพสับสนในทันทีเพราะทุกอย่างที่พิอาสเซ่พูดนั้นถูกต้องทั้งหมดแต่ว่าความทรงจำนั้นมันชัดเจนมากเหมือนกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลย มันจะเป็นของปลอมได้ยังไงกัน?
จากนั้นพิอาสเซ่ก็มองไปที่ครูของพิเซโน่ ข้าขอโทษจริงๆ ท่านผู้อาวุโส ข้าเองก็ใช้เทคนิคแบบเดียวกันกับท่าน เพื่อไม่ให้ตกเป็นที่สงสัย การรับรู้ของอาจารย์นั้นเป็นสิ่งจำเป็น และเพราะเหตุนั้นเอง ข้าจึงใส่ความทรงจำที่ละเอียดมากลงไปในจิตใจของท่าน เรื่องนี้ข้าใช้ความพยายามอย่างมาก และผลของมันก็ไม่ทำให้ข้าผิดหวัง ท่านยังคงคิดว่าข้าเป็นลูกศิษย์ของท่านอยู่เลย
พอเห็นความสงสัยในสีหน้าของมังกรพิอาสเซ่ก็พูดต่อ ท่านคิดว่าข้ากำลังโกหกสินะ ถ้างั้นข้าขอถามท่านสักอย่างนึง เมื่อปีที่แล้วมีครั้งนึงที่ท่านอนติดกัน 2 วันใช่มั้ย? หลังจากที่ท่านตื่นขึ้นมา แม้ว่าท่านจะรู้สึกแปลกๆ แต่ท่านก็เห็นพิเซโน่ในตอนที่ลืมตาขึ้นมาใช่มั้ยหล่ะ?
นักเวทย์วัยกลางคนตกใจเห็นได้ชัดว่าเขาพูดถูกอีกแล้ว
พิอาสเซ่มองไปที่มังกรทุกคนและพูดเติมเต็มรายละเอียดทั้งหมดซึ่งเขาก็พูดถูกตลอด
และในที่สุดพวกมังกรก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกตอนนี้ ทุกคนไม่ได้สงสัยแล้วว่าพิอาสเซ่โกหก แต่พวกเขากลับรู้สึกกลัวเวทย์วิญญาณขึ้นมาแทน
โดยที่ไม่รู้สึกตัวเขาทำให้ทุกคนคิดว่ามีนักเวทย์เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนในโลกนี้ ไม่มีใครรู้สึกสงสัยเลย มันน่ากลัวมาก ถ้าเกิดว่าลอร์ดเฟิร์ดไม่ได้เปิดโปงเขา เขาก็อาจจะซ่อนอยู่กับพวกมังกรไปตลอดชีวิต และถ้าเกิดว่าเขามีเจตนาที่ชั่วร้าย ผลที่ตามมาก็คงเกินกว่าที่จะจินตนาการได้แน่ๆ!
พอเห็นสีหน้าของมังกรพิอาสเซ่ก็ยิ้มแหยงๆและมองไปที่ลิงค์ เห็นมั้ยหล่ะ พิเซโน่นั้นเป็นบุคคลที่ถูกสมมุติขึ้นมา แต่ในช่วงที่ผ่านมานี้ข้าไม่ได้ทำอะไรกับบาเรียเลยนะ
ถ้าเกิดว่านายมาเพื่อเอาชีวิตรอดจริงๆทำไมนายถึงมาอยู่ในที่ที่อันตรายอย่างบริเวณใกล้รอยแยกมิติหล่ะ? ลิงค์ถาม
ข้าสนใจเวทมนตร์ที่นี่พูดให้ถูกก็คือ ข้าชื่นชอบเวทมนตร์แปลกๆ และถ้าพูดให้เจาะจงกว่านี้ก็คือ บาเรียที่นี่คือตัวแทนของเวทย์ที่ดีที่สุดในภพนี้ ดังนั้นข้าจึงอยู่ที่นี่ ข้าต้องการจะรอจนรอยแยกถูกฟื้นฟูและจากนั้นข้าก็จะค่อยๆแอบออกไป แต่ว่า
พอมาถึงจุดนี้พิอาสเซ่ก็ยักไหล่ เขามองมาที่ลิงค์อย่างจนปัญญา เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะถูกจับได้ มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ
ลิงค์ยังคงไม่รีบติดสินใจเขามองพิอาสเซ่ที่นั่งอยู่บนพื้นและนึกถึงสิ่งที่เขาทำตอนที่กำลังจะถูกเปิดโปง ทันใดนั้นเองเขาก็ถาม ทำไมนายถึงวิ่งไปทางรอยแยกหลังจากที่ถูกจับได้หล่ะ?
ข้ามีหน้าที่รับผิดชอบในการสร้างแกนกลาง พิอาสเซ่อธิบาย ข้าทิ้งประตูมิติแบบใช้ครั้งเดียวเอาไว้ในตำแหน่งเฉพาะ ซึ่งมันจะพาข้าไปยังเรือท่องความว่างเปล่าของข้า ข้าตั้งใจจะไปซ่อนตัวอยู่ที่นั่นซักพัก ด้วยความคิดที่ว่ามันเป็นโอกาสเดียวที่ข้าจะหนีได้ เห็นด้วยไหมหล่ะ?
แน่นอนว่าด้วยพลังที่เขาแสดงให้เห็นการหนีเข้าไปในรอยแยกมิตินั้นเป็นโอกาสเดียวที่จะหนีได้
ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้ก็ง่ายแล้วถ้าเกิดว่าเขาสามารถหาเรือท่องความว่างเปล่าที่เป็นปัญหาได้ มันก็จะพิสูจน์ได้ว่าเขาพูดความจริง
ลิงค์พยักหน้า พาฉันไปที่เรือท่องความว่างเปล่าของนายหน่อยสิ
พิอาสเซ่ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว ข้าเกรงว่าคงทำไม่ได้หรอก ข้าจอดมันเอาไว้ที่ส่วนผิวนอกของฟิรุแมน เลยไปอีกนิดนึงก็คือทะเลแห่งความว่างเปล่าแล้ว มันอันตรายมากเลยนะ เอาพิกัดมิติมาให้ฉันก็ได้ ลิงค์พูด ถ้าเป็นพิกัดก็คงจะไม่ใช่ปัญหาอะไร
ได้ครับรับนี่ไปสิ พิอาสเซ่ส่งหินรูนประตูมิติให้ลิงค์ มันใส่พิกัดเฉพาะเอาไว้
ลิงค์ศึกษามันสิ่งนี้ใช้วิธีบันทึกแตกต่างจากฟิรุแมนเล็กน้อย ยังไงก็ตาม มันไม่ได้ซับซ้อนมาก ลิงค์สามารถหาพิกัดที่แน่นอนของเรือท่องความว่างเปล่าได้
แต่แค่นี้ยังไม่พอนักเวทย์ที่ได้รับพิกัดมิติมามั่วๆและไปตรวจสอบมันโดยที่ไม่ได้เตรียมตัวนั้นจะตายเอาง่ายๆ
ลิงค์เก็บหินรูนและมองพิอาสเซ่ นายบอกว่าประตูลับของนายอยู่ที่ใจกลางของรอยแยก พาฉันไปดูที่อยู่ของมันหน่อยสิ ถ้าเกิดว่าประตูนั้นแตกต่างจากพิกัดมิติที่ให้มาหล่ะก็ ฉันก็คงจะต้องขออโหสิด้วยนะ
พิอาสเซ่กลืนน้ำลายเขาเข้าใจความหมายของ ขออโหสิ ดี เขาตั้งสติและพูด ลอร์ด ข้าไม่ได้โกหกจริงๆนะ พิกัดมิตินั่นเป็นของจริง ลิงค์สบัดมือและเร่งเขา นำทางไปซะ ฉันจะไปดูให้เห็นกับตาตัวเอง ในเวลาเดียวกัน เขาก็พูดกับนานะ จับตาดูเขาเอาไว้ ถ้าเกิดเขาพยายามจะหนี ให้ฆ่าเขาได้เลย!
พิอาสเซ่ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องนำทางไปด้วยสีหน้าเจ็บปวดในตอนที่เขาเดิน เขาก็พูด ลอร์ด ข้าขอบอกอะไรเอาไว้ก่อนนะ
อะไร?
ถ้าท่านเห็นเรือของข้าแล้วอย่าเปิดใช้มันมันอาจจะไปดึงดูดความสนใจของศัตรูของข้าได้ มันอันตรายมากเลยหล่ะ
