ตอนที่ 1 ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณ
ภายในเรือเดินสมุทรที่ค่อนข้างหรูหรา ในตอนนี้ได้มีการจัดพิธีแต่งงานขึ้น
อันโหรวกำลังมองไปยังคู่รักคู่หนึ่งด้วยสีหน้าและแววตาที่เย็นชา ชุดเดรสสีฟ้าที่เธอสวมใส่อยู่นั้นพลิ้วไหวไปกับสายลม
หยุดก่อน!
เธอตะโกนหยุดพิธีแต่งงานที่ดูไร้สาระนั่น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานต่างจับจ้องมาที่ตัวเธอ
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงได้มายืนอยู่ตรงหน้าบ่าวสาวแบบนี้?
หรืออาจจะเป็นคนรักของคุณชายโอวหยาง? แล้วทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่กัน?
ซุ่มเสียงทั้งหมดดังเข้ามาในหูของเจ้าสาวอย่างเหลียวเว่ย รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนั้นแข็งทื่อขึ้นมาทันที หัวใจก็เต้นโครมครามไม่หยุด
เมื่อหันหน้าไปสบตากับผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม หัวใจของเธอก็ดำดิ่งลงไปเสียยิ่งกว่าอะไร
คงไม่มีใครโง่พอที่จะปล่อยให้อดีตคู่รักมาสร้างปัญหาในพิธีแต่งงานหรอก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงในช่วงเวลานี้ เธอพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้มันพังลง!
โหรวโหรว… โอวหยางลี่ปล่อยมือของเหลียวเว่ยทันที เขาหันไปอย่างไม่แยแสต่อสายตาของผู้คนภายในงาน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยนอย่างถึงที่สุด
เหลียวเว่ยรู้สึกเป็นกังวลใจ เธอจึงรีบยื่นมือไปคว้าเขาไว้ ลี่ ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณนะ ในตอนนี้ตระกูลของอันได้ตกต่ำลงไปแล้ว
เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่ทว่ามือที่จับแขนของเขานั้นกลับเต็มไปด้วยแรงที่ค่อนข้างมาก
อันโหรวคลี่ยิ้มออกมา ก่อนจะค่อย ๆ เดินเข้ามาทีละก้าว
โหรวโหรว ฟังฉันนะ.. โอวหยางลี่เห็นแววตาของเธอที่แสดงออกถึงความเฉยเมย จึงอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกในทันที
ยินดีกับคุณด้วย เจ้าสาวคนใหม่ก็ดูสวยดีนะ ในด้านธุรกิจตระกูลเหลียวเองก็นับว่าไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก แต่ย่อมมีกำลังมากพอที่จะช่วยเหลือคุณได้อย่างแน่นอน อันโหรวยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะยื่นซองจดหมายสีแดงที่แวววับให้กับเขา
แม้ว่าครอบครัวฉันจะตกต่ำ แต่ก็ยังอยากมอบของขวัญชิ้นนี้ให้ ยังไงก็ขอให้คุณมีความสุขกับการแต่งงานนะ
ทันทีที่เอ่ยประโยคนั้นจบ ซองจดหมายในมือของเธอก็ถูกขว้างใส่โอวหยางลี่อย่างเต็มแรง
เงินในซองกระแทกเข้าไปที่ใบหน้าของโอวหยางลี่ ก่อนจะค่อย ๆ กระจัดกระจายปลิวว่อนลงไปที่พื้น หากสังเกตดูใกล้ ๆ ก็จะพบร่องรอยของรอยเลือดที่ติดอยู่
เธอหัวเราะสะใจออกมาอย่างเบา ๆ งานแต่งที่มีความสุขแบบนี้ แน่นอนว่าย่อมเป็นงานที่รื่นเริง ให้เงินแบบนี้ก็คงไม่พอ คงต้องราดเลือดสุนัขลงไปด้วย ให้มันแดงฉาน
โอวหยางลี่ร้อนรนใจขึ้นมาทันที เขาคว้ามือของเธอเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยว่า โหรวโหรว คุณก็รู้ใช่ไหมว่าคนที่ผมรักคือคุณ หยุดเอาแต่ใจได้แล้ว
ลี่ นี่คุณพูดอะไร?! เหลียวเว่ยรู้สึกราวกับโดนหักหน้าเสียจนยับเยิน ผู้ชายคนนี้เป็นสามีของเธอนะ!
เธอไม่ได้ทนนิ่งเฉย เธอยกผ้าคลุมหัวเจ้าสาวสีขาวโปร่งขึ้น สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ตระกูลอันตกต่ำ เธอยังคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูผู้สูงส่งอีกอย่างนั้นเหรอ? เธอกับลี่ยังไงก็ไปด้วยกันไม่ได้ ออกไปจากที่นี่ซะ!
เธอกับอันโหรวเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ในตอนนั้นตระกูลอัน เปรียบดั่งดวงอาทิตย์ มีกำลังอันยิ่งใหญ่ ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างก็ยอมรับตระกูลอันทั้งนั้น
อันโหรวเองก็มีฐานะที่สูงส่ง เรียกได้ว่าเป็นราชินีน้ำแข็งที่งดงามและมีชื่อเสียงที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
แต่ตอนนี้ตระกูลอันกำลังถูกดำเนินคดี ตรวจสอบผลิตภัณฑ์แล้วล้วนแต่ไม่ได้มาตรฐาน ยังไงก็ต้องรับผิดชอบด้วยการถูกจับเข้าคุกดำเนินคดีอยู่ดี
แม้ว่าโอวหยางลี่จะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ธรรมดา แต่เขาก็ไม่อาจจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มีประวัติเสื่อมเสียได้
วางใจเถอะ เมื่อถึงเวลาฉันจะไปเอง อันโหรวมองไปยังเงินที่กองอยู่บนพื้น และพูดต่ออีกว่า อั่งเปาก็ได้รับแล้ว ทางที่ดีพวกเรามารู้จักกันหน่อยดีกว่า
นักข่าวที่มางานนี้ต่างไม่พลาดที่จะถ่ายภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เรียกได้ว่าเป็นข่าวใหญ่โตที่สามารถลงหน้าหนึ่งของวันนี้ได้เลย!
ใบหน้าของเหลียวเว่ยเริ่มไม่สบอารมณ์ ก่อนจะร้องตะโกนออกไปว่า ใครให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาในงาน รีบไล่ออกไปเดี๋ยวนี้!
การที่เธอกรีดร้องตะโกนออกมาแบบนั้น ทำให้สถานการณ์เริ่มดูวุ่นวายมากขึ้น คนในงานต่างพูดคุยซุบซิบนินทา ถ่ายภาพ แม้กระทั่งบางคนก็ถ่ายวิดีโอเก็บไว้
ช่วงเวลาที่สับสนอลหม่านแบบนี้ จู่ ๆ ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นมาสองสามครั้ง ก่อนที่ไฟในเรือทั้งลำจะดับลง รอบ ๆ ตัวมืดสนิทจนแทบมองไม่เห็นมือสองข้างของตัวเอง
กรี๊ด… เสียงกรีดร้องของใครบางคนดังขึ้น
ในช่วงขณะนั้นเองก็มีมือใหญ่มือหนึ่งเข้ามาปิดปากของอันโหรว ส่วนมืออีกข้างก็โอบไหล่ของเธอเอาไว้
