“แกหัวเราะทำไม?”
จัสตินอารมณ์เสีย เขาชี้ใส่แดร์ริลแล้วตะโกน
เขารู้ว่าแดร์ริลเป็นลูกเขยที่อยู่บ้านภรรยา ทำไมเทพธิดาอย่างลิลี่ถึงได้แต่งงานกับคนไร้ประโยชน์ได้! แม้ว่ามันจะเป็นการแต่งงานหลอก ๆ มันก็ไม่ยุติธรรมอยู่ดี
จัสตินอิจฉาแดร์ริล ดังนั้นเขาจึงระบายใส่เขา “ถ้าแกกล้าหัวเราะอีกครั้ง ฉันจะฉีกปากแกออกซะ ตลกอะไรนักหนา?”
“ไม่มีอะไร ชื่อของนายฟังดูเจ๋งดีนะ” แดร์ริลกล่าว
คนรอบ ๆ เขาเริ่มออกเสียงชื่อของเขาหลังจากได้ยินคำพูดของแดร์ริล จัสติน ควินน์ จัส-อิน-ควีน?
นั่นมันฟังดูตลกมาก
จัสตินเก็บความโกรธไม่ได้อีกเมื่อเห็นคนรอบข้างเริ่มหัวเราะใส่เขา เขากำลังจะพุ่งเข้าใส่แดร์ริล แต่ลิลี่หยุดเขา เธอกล่าวเสียงเบา “คุณควินน์ เรามาที่นี่เพื่อสนุกและเล่นเกมส์กัน คุณไม่จำเป็นต้องโมโหเลย”
“ก็ได้ เทพธิดาที่รักพูดถูก” จัสตินเก็บอารมณ์ทันที เขายื่นมือของเขาไปที่ลิลี่ แล้วคว้าจับมือไว้ “เทพธิดาที่รักของผม มันเป็นเกียรติของผมที่ได้พบคุณ ผมชื่นชมคุณมานานพอสมควรแล้ว”
แดร์ริลแสยะยิ้ม เขาเกือบก่อเรื่องตอนที่ผู้คนนั้นหัวเราะเรื่องชื่อของชายคนนั้นก่อนที่เขาจะเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็วแล้วพยายามจะพูดคุยกับภรรยาเขา
ลิลี่ส่ายหัวของเธอแล้วถอยกลับไปอยู่หลังของแดร์ริลทันทีในขณะที่ยังคงรักษาความสง่างามของตัวเธอเองไว้
เธอทำหน้าที่ของเธอจบแล้วด้วยการจับมือเขา แม้ว่าเสียงของจัสตินจะดูสุภาพ แต่การจดจ้องร่างกายของเธออย่างไม่หยุดหย่อนของเขา ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดมาก
จัสตินรู้สึกแปลก ๆ เมื่อลิลี่ดึงมือเธอกลับ ทันใดนั้น สายตาของเขาก็ตวัดไปที่อีกด้านหนึ่งของโถง เขาถูกดึงความสนใจไป
ไม่ใช่แค่จัสติน แต่เกือบทุกคนมองไปทางนั้นด้วยความฮือฮาเช่นกัน
ไม่ไกลออกไป มีเงาของร่างอันงดงามสองคนออกมาจากรถ
พวกเธอคือเมแกนและอีวอน!
ทั้งคู่ต้องมาถึงในเวลาเดียวกันแน่ พวกเธอจึงเดินมาด้วยกัน พวกเธอกลายเป็นจุดสนใจไปในทันที
หนึ่งคือเทพธิดาแห่งผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ในขณะที่อีกคนคือลูกสาวแสนสวยของตระกูลยัง
เมแกนสวมเดรสรัดรูปที่แสดงร่างกายไร้ที่ติและเอวเอสของเธอ ชายทุกผู้จ้องร่างกายของเธอ
ในอีกด้าน อีวอนนั้นสวมเดรสยาวสีม่วง เธอดูน่าดึงดูดและสง่างาม
ทั้งคู่นั้นสร้างความมีชีวิตชีวาให้บรรยากาศ อีวอนนั้นยังคงโสดและมีคนปลื้มหลายตระกูล
ก่อนที่พวกเขาจะมาที่นี่ พวกเขาวางแผนจะทำให้อีวอนประทับใจในระหว่างทริป
ในตอนนั้น อีวอนก็เดินเข้าไปหาแดร์ริล
“พวกคุณทั้งคู่มาเร็วนะคะ” อีวอนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
เธอรู้สึกผิดหวังในใจเล็กน้อย เมื่อเห็นแดร์ริลยืนสนิทชิดใกล้กับลิลี่
เมแกนมาถึงพร้อมรองเท้าส้นเข็ม เธอยิ้มให้แดร์ริลแล้วกล่าว “น้องชายที่รัก คุณก็มาที่นี่ด้วยเหรอ?”
ในสังคมชั้นสูง การทัศนศึกษานั้นคืองานรวมตัวดี ๆ นี่เอง ยังไงก็ตาม แดร์ริลนั้นไม่เคยเข้าร่วมเลย เธอไม่คาดคิดว่าจะพบเขาในปีนี้
‘อย่างไรก็ตาม น้องชาย? เราไปเป็นน้องชายตอนไหน?’ แดร์ริลคิดพร้อมยิ้ม
ทุกคนดูอึดอัดแปลก ๆ
เกิดอะไรขึ้น? เขาไปสนิทกับอีวอนและเมแกนขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
ดวงตาที่น่าประทับใจของอีวอนเต็มไปด้วยความอิจฉา
แม้แต่ใบหน้าของเคนท์ก็ดูย่ำแย่ เขารู้สึกอับอายที่คู่หมั้นของเขาไปสนิทกับแดร์ริล
เคนท์กล่าวออกมาในขณะที่ย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาและ “เมแกนที่รัก ไม่มีอะไรน่าแปลกใจที่แดร์ริลมาเที่ยวด้วยหรอก เขามาก็เพราะสถานะของภรรยา เธอคิดว่ามันเป็นเพราะสถานะของเขาเองรึไง?”
คำพูดของเขามีแต่การประชดประชัน
ฮ่าฮ่า…
ทุกคนหลุดหัวเราะออกมา แดร์ริลกลายเป็นจุดสนใจอีกครั้ง
“เคนท์ เรามาสนุกที่นี่ อย่าทำแบบนี้…” เมแกนช่วยไม่ได้ เธอพูดออกมา
แดร์ริลช่วยเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นจากพวกโจร เขาควรได้รับการให้เกียรติ! การกระทำของเขาที่ปกป้องเด็กหญิงแปลกหน้าจากกระสุนปืน เขาควรได้รับการเคารพ! พวกเขาหัวเราะใส่แดร์ริลได้ยังไงกัน?
“เมแกน ทำไมเธอไปเข้าข้างเขา?” เคนท์อารมณ์เสีย
