บทที่ 388
แดร์ริลคิดขณะเขายิ้ม ‘คุณตบผมถึงสองครั้งและยังมาคาดหวังให้ผมช่วยคุณอีกเหรอ?’
เขาแสร้งทำเป็นถอนหายใจ ในขณะที่เขาบอกใบ้อย่างเจ้าเล่ห์ “มิสแคทเธอรีน ผมมั่นใจผมสามารถช่วยคุณได้ แต่ร่างกายของผมนั้นอ่อนล้าจากวิ่งรอบสนาม ถ้าหากผมได้ใครสักคนมานวดก็คงจะดีขึ้น”
แคทเธอรีนเลือดขึ้นหน้า เขากล้าดียังไงมาใบ้ให้เธอไปนวดตัวเขา! เธอนั้นเป็นถึงอาจารย์ของเขา ให้ตายเถอะ! มันคือสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างที่สุดสำหรับเธอที่ต้องนวดให้กับเขา
“ไม่เป็นไร ผมยังมีหลายสิ่งที่จะต้องไปทำ ผมขอตัวก่อน” หลังจากไม่เห็นการตอบสนองจากแคทเธอรีน เขาจึงลุกขึ้นและจากไป
“แดร์ริล นาย…” แคทเธอรีนพูดตัดขัด ในความกระวนกระวาย
เธอได้ศึกษาค้นคว้าโดยการอ่านคัมภีร์โบราณ แต่ก็ยังไม่พบวิธีใดเลยที่จะคืนระดับขั้นพลังให้กับเธอ หากแดร์ริลไม่ช่วยเธอ เธอต้องกลายเป็นมนุษย์ธรรมดาไปตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ!
แคทเธอรีนกัดริมฝีปากอย่างสิ้นหวัง เธอเข้าหาตัวแดร์ริลอย่างระมัดระวังและวางมือของเธอจับไปที่ไหล่ของเขา กดนวดอย่างนุ่มนวล
“แดร์ริล นายสบายขึ้นไหมล่ะ?”
“พอใช้ได้” แดร์ริลรู้สึกเคลิบเคลิ้ม เขาหลับตาลงอย่างเพลิดเพลิน
เขาไม่คาดคิดว่าอาจารย์ที่เคร่งครัดอย่างแคทเธอรีนจะมีบุคคลิกที่อ่อนโยน
แดร์ริลยืดตัวออกอย่างเกียจคร้านและหาวโอดโอย “ผมคิดว่าน่องก็ปวดร้าวพอกัน”
“นาน…” แคทเธอรีนชะงัก เธอขบริมฝีปากและกล่าวเบา ๆ “ให้ฉันช่วยนายเองนะ”
เธอก้มลงไปนวดน่องของเขา
แดร์ริลร่าเริง จากมุมมองที่เขาเห็น มันเป็นที่น่าสนใจสำหรับเขาที่จะมองทรวดทรงของเธอ นี่ช่างเป็นโอกาสที่นับว่าหาได้ยาก
แคทเธอรีนไม่ได้สังเกตุสายตาของแดร์ริล “แดร์ริล บอกฉันมา ว่าฉันจะทำอะไรได้บ้างเพื่อเอาขั้นระดับของฉันคืนมา?” เธอกัดริมฝีปากกล่าวถาม
แดร์ริลพึงพอใจกับการนวดของเธอ เขาพยักหน้าตอบ ยิ้มและกล่าว”ผมรู้จักโอสถที่เรียกว่า เม็ดยาบูรณาการ มันจะช่วยคุณซ่อมแซมพลังของคุณและช่วยรวบรวมลมปราณของคุณขึ้นมาใหม่”
“อย่างงั้นจริงหรือ?” แคทเธอรีนสั่นระริกด้วยความตื่นเต้น ไม่อาจจะบดบังความปลื้มใจไว้ได้ “นั่นเยี่ยมไปเลย! แล้วนายมีเม็ดยานั่นกับตัวไหม?”
แดร์ริลหัวเราะ “ไม่ แต่ผมสามารถปรุงมันได้” วัตถุดิบเขียนบอกไว้ในคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์ที่ใช้ผสมเม็ดยาบูรณาการนั้นมีทั่วไป
อะไร? เขาปรุงโอสถได้?
แคทเธอรีนค่อนข้างตะลึง เธอนึกถึงการแข่งขันปรุงโอสถเมื่อครั้งล่าสุด เขานั้นถูกจับไปให้เป็นผู้ช่วยปรุงยาของอิซาเบลล่า มอนเต เขาจะต้องรู้วิธีปรุงโอสถนี้แน่! เธออดทนรอต่อไปแทบจะไม่ไหว
หลังจากเห็นสีหน้าแคทเธอรีน แดร์ริลขบขัน เขาเดินไปที่หน้าต่างและคว้าหยิบถ้วยลายครามบนขอบหน้าต่าง แคทเธอรีนซื้อมันพาเพื่อปลูกดอกไม้ แต่ก็มีบางอันที่ยังไม่ได้เอามาใช้
เขาเตรียมวัตถุดิบไม่กี่อย่างและเริ่มลงมือปรุงโอสถ เขาไม่เงอะงะเนื่องจากเขาได้ปรุงมันมาหลายครั้งแล้วก่อนหน้านี้
แคทเธอรีนจ้องมองอย่างไม่เชื่อสายตา เขาใช้วิธีนี้ปรุงยาได้อย่างไร? โดยปกติมันจำเป็นจะต้องทำในห้องปรุงโอสถ และใช้หม้อปรุงโอสถโดยเฉพาะ!
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแดร์ริลรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทุกขั้นตอนถูกกระทำอย่างพิถีพิถัน
ในระหว่างที่เธอครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง แดร์ริลหันมาและกล่าวอย่างขี้เล่น “มิสแคทเธอรีน น่องผมยังปวดอยู่เลย”
แคทเธอรีนดึงสติกลับมา เธอเข้าไปนวดที่น่องของแดร์ริลต่อ
