นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

เขาพยักหน้าเล็กน้อยและเดินเข้ามาใกล้ซูฉิง”ที่จริงแล้ว เธอรู้อยู่แล้วว่าเซี่ยซิงซิงจะเปลี่ยนภาพวาดนั้น พี่หวังก็เป็นคุณที่จัดการเช่นกัน และทุกอย่างได้รับการจัดการโดยคุณ ถูกไหม?”
ฮ่อหยุนเฉิงรู้คำตอบมานานแล้ว แต่เขาต้องการได้ยินซูฉิงพูดด้วยตัวเองเท่านั้น
ถ้าเขาไม่ได้เดาผิด ซูฉิงรู้อยู่แล้วว่าเซี่ยซิงซิงจะจัดการกับเธอ ดังนั้นเธอจึงจัดการทุกอย่างนี้ไว้
เซี่ยซิงซิงไม่เพียงต้องทนทุกข์ทรมาน แต่เขาถูกไล่ออกจากตระกูลฮ่อกรุ๊ป และมันก็เป็นการเตือนไป๋เซียวเซียวดด้วย ยิ่งปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้อยู่ในมือของซูฉิงอยู่แล้ว
วิธีการดังกล่าวมีความแม่นยำ โหดเหี้ยม และเด็ดขาดมาก
เขาชื่นชมมัน
เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าเด็กสาวบ้านนอก จะมีสติปัญญาและความกล้าหาญมากขนาดนี้
ฮ่อหยุนเฉิงเอนตัวไปทาง ซูฉิงอีกครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ
ระยะห่างระหว่างคนทั้งสองนั้นใกล้มากและใบหน้าของซูฉิงก็แดงก่ำ
ถามก็ถามสิ จะเข้ามาใกล้ทำไม !
ซูฉิงขยับไปด้านข้างและพูดอย่างเคร่งขรึม “ไม่ แน่นอนเซี่ยซิงซิงเป็นคนเริ่ม ความตั้งใจที่จะทำร้ายผู้อื่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีและความตั้งใจที่จะปกป้องผู้อื่นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เธอต้องการทำร้ายฉัน จะให้ฉันนั่งนิ่งรอความตายหรือไงล่ะ?
ถ้าเธอไม่ทำร้ายฉันก่อน ทุกอย่างมันก็ไม่มีทางเป็นแบบนี้ ดังนั้น ฉันแค่ปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างที่พวกเขาคิดจะทำ และฉันคิดว่าฉันไม่ได้ทำอะไรผิด
“ฉันบอกว่าเธอทำอะไรผิดแล้วงั้นเหรอ?” ฮ่อหยุนเฉิงยกมุมริมฝีปากขึ้นและยิ้มกริ่มๆ
ซูฉิงตกตะลึง หรือว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้เรียกฉันมาถามความผิดงั้นหรือ?
“ถ้าต่อไปมีเรื่องแบบนี้อีก เธอบอกฉันได้” ฮ่อหยุนเฉิงเอนเข้าหาซูฉิงอีกครั้ง
เขาก็โน้มตัวไปด้านข้าง วางมือทั้งสองข้างของร่างกายของซูฉิง ริมฝีปากบางๆของเขาอยู่ใกล้กับหูของเธอ และเสียงของเขาค่อนข้างคลุมเครือ “ฉันจะไม่ยอมทนดูคู่หมั้นของฉันถูกรังแกเฉยๆแน่”
หัวใจของซูฉิงถูกล้อมรอบไปด้วยลมหายใจของชายคนนี้ “ฉันสามารถจัดการกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้เองได้ ดังนั้นฉันไม่จำเป็นต้องรบกวนประธานฮ่อหรอก”
ผู้ชายคนนี้เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่านะ พูดดีๆไม่ได้หรือไง? จะทำให้มันคลุมเครือขนาดนี้ทำไม? ไม่กลัวถังถังหึงหรือไง?
“แล้ว เธอเป็นใครกันแน่?” ดวงตาที่มีเสน่ห์ของฮ่อหยุนเฉิงหรี่ลงเล็กน้อย “ทำไมเธอถึงรู้วิธีออกแบบเครื่องประดับ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ซอฟต์แวร์วาดภาพที่เธอใช้อยู่ทุกวันนี้ ออกแบบโดยเอด้า เธอกับเขามีความเกี่ยวของอะไรกันงั้นเหรอ?”
ซูฉิงตกตะลึงครู่หนึ่ง ฮ่อหยุนเฉิงกำลังสงสัยอะไร? ความลับของเธอจะไม่หลุดออกงั้นเหรอ!
เธอลุกขึ้นยืน ยิ้มอย่างสบายใจและสงบ “เมื่อกี้คุณไม่ได้บอกเองเหรอว่าเป็นคู่หมั้นของนายน่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปทำงานก่อนนะ”
หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็หันหลังกลับและเดินจากไปทันที
เมื่อจ้องไปที่แผ่นหลังอันสวยงามของเธออย่างใกล้ชิด ดวงตาของฮ่อหยุนเฉิงก็ลุกวาบเป็นประกายด้วยความซับซ้อนเล็กน้อย
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็โทรหาหลินเหยียนเฟิงและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ช่วยฉันตรวจดูข้อมูลของซูฉิงหน่อย ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมดของเธอ!”
“ซูฉิง?” หลินเหยียนเฟิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ซูฉิงเป็นคู่หมั้นของท่านประธานไม่ใช่หรือครับ
ตรวจสอบคู่หมั้นของตัวเอง? ทำไมมันแปลกจัง?
เมื่อเห็นหลินเหยียนเฟิงตกตะลึง ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงก็มืดมนลง “ยังไม่รีบไปอีก?”
“ครับ ท่านประธาน” หลินเหยียนเฟิงรู้สึกถึงความไม่พอใจขิงประธานของตัวเอง จึงรีบออกไปทันที
หนึ่งชั่วโมงต่อมา หลินเหยียนเฟิงรายงานกับฮ่อหยุนเฉิงด้วยความกังวลใจ “ท่านประธาน ฉันตรวจสอบดูแล้วครับ”
“เป็นอย่างไรบ้าง?” น้ำเสียงที่ชัดเจนของฮ่อหยุนเฉิงมีความตั้งตารอเล็กน้อย
หลินเหยียนเฟิงส่งข้อมูลที่เขาพบให้ฮ่อหยุนเฉิง”สามารถหาได้มากที่สุดแค่นี้แล้วครับ”
ฮ่อหยุนเฉิงรับข้อมูลและเห็นเพียงไม่กี่บรรทัด:
ซูฉิง เพศหญิง อายุ 20 ปี อาศัยอยู่ในเขตชานเมือง C
นอกจากข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้แล้ว ก็ไม่มีข้อมูลพื้นฐาน เช่น ผู้ปกครอง การศึกษา และอื่นๆอีกเลย
“แค่นี้งั้นเหรอ?” ฮ่อหยุนเฉิงหรี่ตาลง “แล้วข้อมูลอื่นล่ะ?”
หลินเหยียนเฟิงเกาศีรษะอย่างเขินอายเล็กน้อย “ขออภัยท่านประธาน ไม่พบสิ่งอื่นใดแล้วครับ”
“นายออกไปก่อน” ฮ่อหยุนเฉิงดึงเนคไทของเขาลงอย่างอดไม่ได้
เมื่อมองดูเอกสารในมือ ใบหน้าที่หล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงก็ดูเคร่งเครียดและครุ่นคิดขึ้นมาทันที
แม้แต่หลินเหยียนเฟิงก็ไม่พบข้อมูลของเธอ ดูเหมือนว่าคู่หมั้นของเขาจะไม่ธรรมดาจริงๆ
ฮ่อหยุนเฉิงตัดสินใจกลับไปที่บ้านเก่าของตระกูลฮ่อ
เนื่องจากซูฉิงเป็นคู่หมั้นที่คุณปู่หาให้เขา ดังนั้นคุณปู่จะต้องรู้จักซูฉิงเป็นอย่างดี
ฮ่อหยุนเฉิงแทบอดใจรอไม่ได้ที่จะไปถึงที่บ้านเก่าของตระกูลฮ่อ และคุณปู่ฮ่อก็กำลังรดน้ำดอกไม้ในสวนอยู่
“หยุนเฉิง ตอนนี้หลานน่าจะต้องอยู่คนเดียวในบริษัทไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณถึงมีเวลามาเจอปู่ได้ล่ะ” คุณปู่ฮ่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหลานชายของเขามา
“คุณปู่ ผมาเยี่ยมคุณปู่ คุณปูร่างกายเป็นอย่างไรบ้างครับ?” ฮ่อหยุนเฉิงหยิบฝังบัวในมือผู้เฒ่าฮ่อมาและช่วยเขารดน้ำดอกไม้
“ปู่ สบายดี” ผู้เฒ่าฮ่อกล่าว ขณะมองดูหลานชายของเขาที่กำลังรดน้ำดอกไม้อยู่ เขาเลิกคิ้วขึ้นแล้วถามว่า “ว่ามาเถอะ ว่ามาหาปู่มีเรื่องอะไร?”
เขารู้จักหลานชายของเขาเป็นอย่างดี ฮ่อหยุนเฉิงเป็นคนบ้างาน หากไม่มีสิ่งสำคัญ เขาจะไม่วิ่งกลับมาบ้านเก่าของตระกูลในเวลาทำงานเช่นนี้
“คุณปู่ บอกผมได้ไหมว่าซูฉิงเป็นใครกันแน่?” ในที่สุดฮ่อหยุนเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา
ผู้เฒ่าฮ่อเหลือบมองฮ่อหยุนเฉิง ที่แท้สิ่งสำคัญที่ทำให้หลานชายของเขาออกจากงานมาก็คือซูฉิงงั้นเหรอ?
ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะรู้สึกตัวแล้ว
เขายิ้ม “ทำไมเหรอ ในที่สุดก็เห็นความดีของฉิงฉิงแล้วงั้นเหรอ”
“ผมแค่สงสัยครับ” คิ้วของฮ่อหยุนเฉิงยังคงเย็นชา และเขากล่าวต่อว่า “เธอแตกต่างจากที่ผมจินตนาการไว้มาก”
“ความลับไม่สามารถเปิดเผยได้ หลานต้องหาสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเอง ปู่บอกได้เพียงว่าถึงคุณปู่จะแก่แล้ว แต่หัวของฉันก็รู้ และปู่จะไม่เลือกหลานสะใภ้ผิดไปแน่นอน” คุณปู่ฮ่อจับเคราขาวๆของตัวเอง ด้วยน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจเล็กน้อย
“เข้าใจแล้วครับ คุณปู่” เมื่อเห็นว่าปู่ของเขาดูลึกลับมากและปฏิเสธที่จะพูดอะไร ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่ถามเความจริงอีกต่อไป
หลังจากออกมาจากบ้านเก่าของตระกูลฮ่อ ก้าวเดินของฮ่อหยุนเฉิงก็หนักหน่วงขึ้นเล็กน้อย
ถ้าไม่มีถังถัง บางทีเขาอาจจะลองยอมรับซูฉิงจริงๆก็ได้
อย่างไร้แล้ว หญิงสาวที่ทั้งสวย ฉลาด มั่นใจ มีความสามารถและกล้าหาญอย่างซูฉิงนั้นมีเสน่ห์มากจริงๆ
แต่อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาเต็มไปด้วยถังถังแล้ว
เขาได้สัญญากับถังถังว่าเขาจะแต่งงานกับเธอ และภรรยาของเขาต้องเป็นถังถังเท่านั้น
ฮ่อหยุนเฉิงไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าเขาถูกดึงดูดโดยซูฉิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
เสียงและใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเธอ ปรากฏขึ้นในใจของฮ่อหยุนเฉิงและคงอยู่เป็นเวลานาน
หลังจากกลับจากบ้านเก่าของตระกูลฮ่อ ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้วฮ่อหยุนเฉิงโทรกลับไปที่บ้านและหลี่หม่าก็บอกเขาว่าซูฉิงยังไม่กลับบ้าน
ฮ่อหยุนเฉิงจึงขับรถไปที่บริษัทตระกูลฮ่อกรุ๊ป
ตอนนี้ก็เริ่มจะดึกแล้ว
เพื่อนร่วมงานในสำนักงานเหลือสองสามคน และซูฉิงก็ยังคงทำงานหนักอยู่
ก่อนที่เธอจะรู้ตัว เธอก็เป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในสำนักงานทั้งหมดแล้ว
ซูฉิงกำลังจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และทำงานอย่างจริงจังกับรายงาน จู่ๆก็มีเงาคนเข้ามาปกคลุมเธอ
“ใคร?” ซูฉิงเงยหน้าขึ้นอย่างระมัดระวัง
สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเธอคือใบหน้าที่หล่อเหลาอย่างหาที่เปรียบมิได้ของฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว แขนเสื้อของเขาถูกม้วนขึ้นเล็กน้อย และแสงก็ส่องมาที่เขา ราวกับว่าถูกชุบด้วยทองทั่วร่างกายของเขา ซึ่งเป็นสิ่งที่พิเศษและล้ำค่าอย่างยิ่ง
“ฮ่อหยุนเฉิง คุณมาที่นี่ทำไม?” ซูฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและเอ่ยถามออกไป
ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มเลยน้อยและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันจะมาดูว่าความคืบหน้าของคอลเลคชั่น ‘น้ำแข็งและไฟ’ ไปถึงไหนแล้ว”
ซูฉิงรู้สึกอธิบายไม่ถูกเล็กน้อย แม้ว่า เลดี้ แฟชั่นจะเป็นโครงการหลักของแผนกออกแบบ แต่ธุรกิจหลักของฮ่อก็คือเครื่องประดับ ซึงมีความสำคัญมากกว่าเลดี้ แฟชั่นมาก
ไม่ว่าโครงการจะสำคัญแค่ไหน คนด้านล่างก็จะรายงานให้ฮ่อหยุนเฉิงรู้อยู่แล้ว
แล้วตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ฮ่อหยุนเฉิงมาที่สำนักเลขาธิการเพื่อดูแลโครงการเล็ก ๆ เช่นนี้เนี้ยนะ?
ทำไมรู้สึกแปลกๆ