นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น – ตอนที่ 305 แสดงละคร

แม้ว่าซูฉิงจะหาหลักฐานยังไม่เพียงพอ แต่จากข้อมูลที่มีอยู่ในปัจจุบัน มีความเป็นไปได้สูงที่ถังรั่วอิงจะเป็นตัวปลอม
“ทำไมเหรอ?” ฮ่อหยุนเฉิงไม่นสใจแล้วว่าถังรั่วอิงจะใช่ถังถังหรือไม่ เพราะตอนนี้เขาผิดหวังในตัวถังรั่วอิงไปแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น คนที่เขารักจริงๆ ในตอนนี้ก็คือซูฉิง
ส่วนผู้หญิงคนอื่น เขาไม่คิดจะสนใจเลยสักนิด
ฮ่อหยุนเฉิงเหยียดมือออกไปลูบผมของซูฉิง นัยน์ตาเขาถูกแทนที่ด้วยความอ่อนโยน “เธอยังรังเกียจถังรั่วอิงอยู่ใช่ไหม? ฉันทำให้เธอไม่ปรากฏตัวต่อหน้าเราได้อีกนะ”
“ไม่ใช่…” ซูฉิงส่ายหัว
“แล้ว?” ฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
จู่ๆ ซูฉิงก็เอ่ยถึงถังรั่วอิง แต่ก็บอกว่าไม่ได้รังเกียจ แล้วมันคืออะไรกันล่ะ?
“ก่อนหน้านี้นายไม่ได้บอกว่าถังถังช่วยนายจนตกหน้าผาไปเมื่อแปดปีก่อนเหรอ?” ซูฉิงเงยหน้าขึ้นมองไปยังชายตรงหน้า
ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้า “ใช่”
ฉากในวันนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในหัวของฮ่อหยุนเฉิง
เขาจะไม่มีวันลืมฉากที่ถังถังช่วยชีวิตเขาจนตกจากหน้าผา
เพียงแต่ว่าถังรั่วอิงไม่ใช่ถังถังจริงเหรอ?
ถ้าถังรั่วอิงไม่ใช่ถังถัง ทำไมเธอถึงรู้หมดจนว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง?
“นายยังจำได้ไหมว่าหลังจากที่ถังรั่วอิงใส่ร้ายว่าฉันเป็นคนจงใจเผยแผนเสนอราคาของตระกูลฮ่อกรุ๊ป ทั้งยังแผลเป็นบนร่างกายของเธอเพื่อให้นายเห็นใจ” ซูฉิงนึกไปนึกมาก้อนจะเอ่ยถาม
“แน่นอน ฉันจำได้” ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
ถ้าไม่ใช่ว่าเธอไม่ใช่ถังถัง ถังรั่วอิงทรยศตระกูลฮ่อกรุ๊ปและกล่าวโทษซูฉิง เขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ได้ยังไง?
ซูฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อย “ถ้าฉันไม่ได้มองผิด รอยแผลเป็นนั่นไม่เหมือนเกิดจากการตกลงมาจากหน้าผา และมันก็ไม่นานถึงแปดปีด้วย!”
“แล้ว ที่เธอจะสื่อ…” ใบหน้าหล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงเปลี่ยนเป็นเย็นชาและครุ่นคิด
ดวงตาของซูฉิงฉายถึงความมุ่งมั่น เต็มไปด้วยพลังทะลุทะลวง “ฮ่อหยุนเฉิง เล่นละครกับฉันแล้วฉันจะให้ความจริงเกี่ยวกับถังถัง เป็นไง?”
“ตกลง” ฮ่อหยุนเฉิงตกลงโดยไม่ลังเล
เมื่อเห็นว่าเขาตกลงในทันที ซูฉิงเองก็โล่งใจ เดิมทีเธอยังห่วงถังถังอยู่ในใจฮ่อหยุนเฉิงจนเขาอาจไม่เชื่อเธอ
ไม่นึกเลยว่าฮ่อหยุนเฉิงจะเลือกเชื่อเธออย่างไม่ลังเล
ซูฉิงปลื้มใจมาก
ตอนนี้เธอแค่ต้องการให้ฮ่อหยุนเฉิงร่วมมือกับเธอเพื่อล่องูออกจากถ้ำ
“แต่ว่าถังรั่วอิงเพียงคนเดียวคงทำอะไรได้ไม่มากนัก” ซูฉิงนึกก่อนจะกล่าวว่า “เราไม่เพียงแต่ต้องรื้อหาความจริงของถังถัง แต่ต้องหาคนที่อยู่เบื้องหลังถังรั่วอิงด้วย!”
“เธอคิดว่าใครอยู่เบื้องหลัถังรั่วอิง?” ฮ่อหยุนเฉิงหรี่ตานิ่งๆ ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แต่มีคำตอบอยู่ในใจแล้ว
ก่อนหน้านี้หลินเหยียนเฟิงค้นเจอว่าถังรั่วอิงถูกรับเลี้ยงโดยชาวจีนออสเตรเลีย และที่บังเอิญคือหลี่เฉิงหยางเองก็มาจากออสเตรเลียเช่นกัน
พอเชื่อมกับเรื่องการรั่วไหลของแผนเสนอราคาของตระกูลฮ่อกร๊ปก่อนหน้านี้…ก็ได้คำตอบ
“สิ่งที่นายคิดตรงกับฉันเลย” ซูฉิงพูดกับฮ่อหยุนเฉิงด้วยรอยยิ้มราวกับว่าเธออ่านใจได้
เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วยื่นข้อมูลที่แอนโธนี่เจอให้กับฮ่อหยุนเฉิง “นายดูรูปนี้สิ คือถังรั่วอิงกับหลี่เฉิงหยาง”
ท่าทีของฮ่อหยุนเฉิงหยุดนิ่ง “เป็นเขาจริงด้วย!”
“งั้นเรามาแสดงละครกันให้ดีเถอะ!” ริมฝีปากของซูฉิงยกยิ้มเป็เส้นโค้ง
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ซูฉิงรีบออกจากประตูโรงพยาบาล ท่าทีของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวลและความโกรธ
เธอยืนอยู่ข้างถนนก่อนจะยกมือขึ้นเรียกแท็กซี่
ในขณะนั้นเอง ข้างนอกใกล้จะรุ่งเช้าแล้ว ซูฉิงรีบหยุดรถอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เธอเปิดประตูรถและกำลังจะขึ้นไปนั่ง ร่างสูงตระหง่านของฮ่อหยุนเฉิงก็ปรากฏขึ้นก่อนที่มือใหญ่จะคว้าแขนของซูฉิงเอาไว้
“ซูฉิง อย่าไป!” น้ำเสียงของฮ่อหยุนเฉิงค่อนข้างครอบงำ
ซูฉิงหันกลับไปพูดอย่างเย็นชา “ปล่อยฉันนะฮ่อหยุนเฉิง!”
ใบหน้าหล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงตึงขึ้นทันที “ซูฉิง เธอต้องการอะไร? ทำไมเธอถึงยังไม่ยกโทษฉัน? ที่ฉันแกล้งพิการนั่นไม่ได้จงใจจะหลอกเธอนะ แต่อยากลองใจว่าเธอรักฉันจริงหรือเปล่าก็เท่านั้น”
ซูฉิงฟังที่ฮ่อหยุนเฉิงพูดก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น “ลองใจ? นายเห็นฉันเป็นหมาแมวรึไงถึงได้ลองใจตามใจชอบ”
ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วและมองอย่างไม่สบอารมณ์ “ซูฉิง อย่าให้มันมากเกินไปนะ!”
“มากเกินไป? ฉันเนี่ยนะมากเกินไป?” ดวงตาของซูฉิงแทบลุกเป็นไฟ
ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างเย็นชา “ใช่ ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของเธอและหลอกเธอ แต่ฉันขอโทษเธอไปแล้วนะ ทำไมเธอยังเกรี้ยวกราดแบบนี้? มันก็แค่เรื่องเล็กน้อยเอง ต้องทำให้เรื่องมันใหญ่ขนาดนั้นเลย?”
ซูฉิงจ้องฮ่อหยุนเฉิงอย่างดุเดือด “ขอโทษ? ถ้าคำขอโทษมันมีประโยชน์ แล้วจะตำรวจไปเพื่ออะไรล่ะ?!”
“ทำไมเธอถึงเอาแต่ใจแบบนี้ หยุดหาเรื่องกันได้แล้ว กลับไปกับฉันเดี๋ยวนี้!” เส้นเลือดขึ้นหน้าผากฮ่อหยุนเฉิงถูกเน้นเป็นการแสดงความไม่พอใจอย่างยิ่ง
“ฉันหาเรื่องงั้นเหรอ? ฉันเอาแต่ใจ?” ซูฉิงหัวเราะอย่างโกรธเคือง “สุดท้ายนายก็ไม่ได้รักฉันเลยนี่ ถ้านายรักฉันก็คงไม่มาหลอกกัน และตอนนี้ก็คงไม่ใช้น้ำเสียงนี้พูดกับฉัน! จริงๆ แล้วนายยังไม่ลืมถังถังใช่ไหมล่ะ? หรือที่ผ่านมานายก็ยังรักแค่ถังถังคนเดียวล่ะ!
ช่างน่าตลก ในเมื่อนายไม่เชื่อใจฉันมากขนาดนั้น งั้นนายก็ไม่ต้องมาอยู่กับฉัน ลาขาด ทางใครทางมันไม่ต้องมาเกี่ยวกันอีก!”
หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็สะบัดฮ่อหยุนเฉิงออกไปก่อนจะปิดประตูแล้วแท็กซี่จากไป
เหลือเพียงฮ่อหยุนเฉิงที่เต็มไปด้วยความโกรธยืนอยู่ที่เดิม
ฉากการโต้เถียงของพวกเขาถูกถึงรั่วอิงที่เดินออกจากโรงพยาบาลอย่างช้าๆ จับตามองอยู่
เธอเคยอยู่ที่เดิมตลอด ยิ่งคิดยิ่งกลัว เดิมนึกว่าคืนนี้เป็นกับดักของฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิง
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอมาดึก คนที่ตายในคืนนี้คงเป็นเธอไปแล้ว
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ถังรั่วอิงก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว และเมื่อใเธอเดินออกจากโรงพยาบาลก็เห็นฉากนั้นพอดี
เมื่อได้ยินเนื้อหาที่พวกเขาทะเลาะกัน ถังรั่วอิงก็คาดเดาได้
ที่แท้ซูฉิงก็โกรธที่ฮ่อหยุนเฉิงแกล้งทำเป็นพิการ
ยิ่งกว่านั้น น้ำเสียงซูฉิงเมื่อกี้…ความจริงที่ฮ่อหยุนเฉิงยังรักเธออยู่เสมอ เพราะอย่างนั้นซูฉิงจึงหึงและโกรธแบบนั้น
และใช่ เธอคือถังถังนี่นา ถังถังที่ฮ่อหยุนเฉิงคิดถึงอยู่ตลอด
ซูฉิงเธอเป็นใครกันล่ะ?
พวกเขาทะเลาะกันอย่างรุนแรงจนเลิกกันไม่แต่งงานกันแล้ว นั่นไม่ได้เป็นการให้โอกาสเธอเหรอ?
ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะยังเข้าข้างเธอ
หลายครั้งติดต่อกัน เหมือนเธอจะรอดไปได้ทุกครั้ง
ตราบใดที่เธอถือถังถัง ฮ่อหยุนเฉิงก็จะไม่กล้าทำอะไรเธอ!
ครั้งนี้เธอต้องไล่ยัยซูฉิงไร้ยางอายนั่นออกไปให้ได้!
ฮ่อหยุนเฉิงเป็นชายที่ยอดเยี่ยมจนไม่สามารถเทียบได้ต้องเป็นของถังรั่วอิงในที่สุด!!