นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 630 เรื่องน่าขำ
ซูฉิงลดเปลือกตาลงเล็กน้อย และรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยกับคำพูดของแม่ฮ่อแต่เธอก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรแม้แต่น้อย เธอรู้ว่าคนอื่นใช้แม่ฮ่อมาเป็นตัวหมากรุก เธอจะไม่ยอมให้แม่ฮ่อรังแกเธออีกแล้ว แค่มีบางสิ่งที่ดีกว่ามากสำหรับเธอ และหลังจากนับเวลาแล้ว ฮ่อหยุนเฉิงก็น่าจะมาในเร็วๆ นี้ แต่ในสายตาของแม่ฮ่อรูปลักษณ์ของซูนี้เป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกผิด
“แค่ไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับคุณอย่างไร?” ซูฉิงเงยหน้าขึ้นและมองดูแม่ฮ่อ
“อะไรนะ!”
แม่ฮ่อควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ชี้ไปที่ซูฉิงแล้วดุว่า “รู้ไหมทีมนี้สำคัญแค่ไหน แกนะแก ให้ฮ่อหยุนเฉิงโอนทีมนี้ให้ เพราะแกมันโง่เง่ามาก ปล่อยให้ฮ่อหยุนเฉิงได้รับความพ่ายแพ้!”
“คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยหรือว่าข่าวที่เธอได้รับนั้นเป็นความจริง?” ดวงตาของซูฉิงค่อนข้างขี้เล่น แต่เห็นได้ชัดว่าแม่ฮ่อที่พูดกับเธอเท่านั้น ที่ไม่เข้าใจคำแนะนำของซูฉิง
“บริษัทของเธอแก มันยังไม่เท่ากับหนึ่งในสิบของบริษัทตระกูลฮ่อกรุ๊ปเลย มันเป็นการคำนวณครั้งใหญ่ที่แกจะใช้บริษัทใหญ่ๆ เช่นนี้เพื่อชดเชยบริษัทที่เสียหายของแก!”
แม่ฮ่อก็เปิดปากเช่นกัน และกล่าวโดยตรงๆไปว่าบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์เป็นบริษัทที่ล้มละลายต่อหน้าพนักงานจำนวนมาก ซึ่งทำให้เกิดความไม่พอใจของคนจำนวนมากอย่างไม่ต้องสงสัย
“โปรดระวังคำพูดด้วย”
หน้าของซูฉิงทรุดลงและเธอไม่ต้องการรออีกต่อไป เสียชื่อเสียงได้ไม่เป็นไร ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายฮ่อยังใส่ร้ายเธอในทุกคำพูด และเธอเองก็มีหลักฐานอยู่ในมือ แม้ว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผย เธอก็มั่นใจว่าเธอจะเอาตัวรอดได้
“เห้อ นี่แกยังมีหน้ามาเถียงอีกนะ!”
แม่ฮ่อไม่ได้แสร้งทำเป็นว่าตนมีเกียรติอีกต่อไป เขายกมือขึ้น และกำลังจะตบหน้าของซูฉิง
ขณะที่ซูฉิงกำลังจะเอื้อมมือออกไปเพื่อหยุดแม่ฮ่อเธอก็พบว่ามีใครบางคนนำหน้าเธอไปแล้วหนึ่งก้าว
“ฮ่อ…ฮ่อหยุนเฉิง”
เธอเห็นเพียงฮ่อหยุนเฉิงที่กำลังคว้าแขนของแม่ฮ่อด้วยสีหน้าที่ดูหม่นหมอง
ดวงตาของซูฉิงเบิกกว้าง แต่เธอไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มในดวงตาของเธอได้ ทันเวลาพอดี
“ฉันไม่ได้บอกคุณเหรอ? อย่าแตะต้องซูฉิง”
ฮ่อหยุนเฉิงเหวี่ยงแขนของแม่ฮ่อออกและปกป้องซูฉิงไว้ข้างหลังเขา
เมื่อได้ยินคำพูดของฮ่อหยุนเฉิง ไม่ว่าซูฉิงจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอก็อดไม่ได้ที่จะตาแดงและกอดฮ่อหยุนเฉิง
“ขอโทษทีนะ ฉันมาช้าไปหน่อย”
เสียงแหบของฮ่อหยุนเฉิงเข้ามาในหูของซูฉิง ทำให้ซูฉิงรู้สึกไม่สบายใจ
“นี่คือลูกชายที่ดีที่ฉันเลี้ยงมาเหรอ มีเมียแล้ว ก็ไม่คิดว่าเป็นแม่แกแล้วใช่ไหม ”
แม่ฮ่อมีสายตาที่เย็นชา แต่รัศมีของเขาอ่อนแอกว่าฮ่อหยุนเฉิง
“ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่าแตะต้องเธอ”
ฮ่อหยุนเฉิงไม่ยอม และหลังจากพูดคำเหล่านี้ออกมา แม่ฮ่อก็ไม่กล้าเถียงกลับ
“ฉันไม่เป็นไร บริษัทเป็นอย่างไรบ้าง?”
ซูฉิงยิ้มอย่างสุภาพกับฮ่อหยุนเฉิง และเธอก็ลูบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงเบา ๆ รู้สึกกังวลและก็แอบมีความสุขในใจ
“ฉันพูดไปหมดแล้ว เธอเชื่อฉันเถอะ”
ฮ่อหยุนเฉิงตบมือของซูฉิงเบาๆ ซึ่งทำให้ซูฉิงรู้สึกสบายใจ
ตราบใดที่ฮ่อหยุนเฉิงอยู่เคียงข้างเธอ เธอก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด
“แก แกยังเห็นฉันอยู่ในสายตาอยู่หรือเปล่า”
แม่ฮ่อต้องการที่จะโจมตีต่อ แต่เขาก็ต้องหันหลังกลับเพียงเพราะฮ่อหยุนเฉิงมองเพียงครั้งเดียว
“เกิดอะไรขึ้น!”
ในขณะนี้ ท่านผู้เฒ่าฮ่อเข้าก็มาพร้อมกับไม้เท้า
ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินว่าแม่ฮ่อกำลังเดินทางมา ดังนั้นเขาจึงให้คนแจ้งท่านผู้เฒ่าฮ่อล่วงหน้า
ท้ายที่สุด ในฐานะลูกชาย เขาก็ไม่สามารถจัดการกับแม่ฮ่อแบบสบายๆ ได้ แต่กับท่านผู้เฒ่าฮ่อนั้นแตกต่างออกไป
เมื่อเห็นท่านผู้เฒ่าฮ่อเดินมา หน้าของแม่ฮ่อก็แข็งทื่อไป ไม่นานมานี้ ท่านผู้เฒ่าฮ่อเตือนเธอแล้วว่าอย่าทำอะไรตามใจชอบ
เธอสามารถมาที่นี่ได้เพราะเธอจ่ายเงินให้ยามเฝ้าประตูเพื่อออกมา
คิดไม่ถึง ว่าพอออกมาได้ไม่นาน ท่านผู้เฒ่าฮ่อก็จะรู้อย่างรวดเร็วเช่นนี้
“แกมาทำอะไรที่นี่?”
ท่านผู้เฒ่าฮ่อทำหน้าไม่ดีเมื่อเห็นแม่ฮ่อ: “ฉันไม่ได้บอกแกเหรอว่าอย่าไปไหนมาไหนตามใจชอบ แต่แกนะแก ไม่ฟังคำพูดของฉันและยังมาสร้างเรื่องวุ่นวายที่บริษัทของเสี่ยวฉิงอีก?”
เมื่อได้ฟังคำพูดที่จริงจังของท่านผู้เฒ่าฮ่อ แม่ฮ่อก็สูญเสียความเย่อหยิ่งไปในทันที
“เปล่านะคะ ฉันแค่มาเพื่อช่วยซูฉิงวางแผนเท่านั้น”
แม่ฮ่ออธิบาย แต่ท่านผู้เฒ่าฮ่อไม่ฟังคำพูดใดๆ
เห็นเพียงท่านผู้เฒ่าฮ่อชี้ไปที่เศษแก้วบนพื้นและถามว่า “นี่มันอะไรกัน?”
แม่ฮ่ออ้าปาก แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ชั่วขณะหนึ่ง
ซูฉิงยืนอยู่ข้างหลังฮ่อหยุนเฉิง แต่เธอก็ไม่คิดว่าท่านผู้เฒ่าฮ่อจะอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน เมื่อเห็นปู่และหลานสองคนที่ปกป้องเธอ กระแสน้ำอุ่นก็ไหลเข้ามาในหัวใจของเธอ
เธอกำมือของฮ่อหยุนเฉิง และฮ่อหยุนเฉิงก็ยิ้มให้เธอเช่นกัน
“แกยังกล้าเถียงอีก ดูเหมือนแกจะไม่อยากอยู่ที่นี่จริงๆ”
ท่านผู้เฒ่าฮ่อเรียกลูกน้อง เพื่อจองตั๋วเครื่องบินให้แม่ฮ่อทันที
“ส่งผู้หญิงคนนี้ไปต่างประเทศวันนี้ ฉันไม่อยากเห็นเธออีก”
“ไม่ ไม่ได้!”
แม่ฮ่อต้องการจะอยู่ต่อ แต่ใครจะรู้ว่าท่านผู้เฒ่าฮ่อไม่มองเธอเลยสักนิด และถูกลากออกจากบริษัทไป แต่ในเวลานี้ซูฉิงก็พูดขึ้นทันที
“ในเมื่อทุกคนอยู่มาที่นี่ ฉันก็ขอถามอะไรสักอย่าง แม่ฮ่อบอกว่าฉันเอาทีมประชาสัมพันธ์และเงินทุนหมุนเวียนของบริษัทมา แต่ฉันไม่รู้ว่าข่าวของแม่ฮ่อมาจากไหน” ซูฉิงเดินจากด้านหลังฮ่อหยุนเฉิ ออกมา เธอดูไม่ได้โกรธและเย่อหยิ่งแม้แต่น้อย
“มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ? แกอธิบายให้ฉันเข้าใจหน่อยสิ” เมื่อท่านผู้เฒ่าฮ่อได้ยินคำพูดของซูฉิง เขาก็โกรธมากขึ้นไปอีก
“ฉัน ฉันได้ยินคนใช้สองคนพูดมาและเข้าใจผิด” เมื่อเรื่องนี้มาถึงจุดนี้ และแม่ฮ่อก็รู้ว่าพวกเขาส่วนใหญ่เข้าใจผิดเอง เวลานี้ก็เป็นการดีที่จะแบ่งเบาการลงโทษให้ตัวเองเท่านั้น
“เอาเถอะ เสี่ยวฉิง เห็นแก่หน้าฉัน เรื่องนี้พวกเราค่อยกลับไปคุยกัน ตกลงไหม?” ท่านผู้เฒ่าฮ่อเองก็เข้าใจและรู้ว่ามีคนหลอกใช้แม่ฮ่อ นี่เป็นเรื่องภายในครอบครัว และมันไม่ใช่เรื่องดีที่จะหารือกันในบริษัท
ซูฉิงเองก็เข้าใจสิ่งนี้เช่นกัน เธอพยักหน้าให้ท่านผู้เฒ่าฮ่อ และท่านผู้เฒ่าฮ่อก็ออกไปพร้อมกับแม่ฮ่อ และฮ่อหยุนเฉิงก็เลือกที่จะไปโรงพยาบาลกับซูฉิง หลังจากฟังสาเหตุและผลของซูฉิง
ในโรงพยาบาล
เย่ซีถูกลากเข้าไปในห้องฉุกเฉิน พนักงานต้อนรับสาวและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรออยู่ข้างนอกอย่างใจจดใจจ่อ จนกระทั่งประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก และหัวใจที่แขวนอยู่ทั้งสองก็ได้รับการปลดปล่อย
“ผู้ป่วยพ้นขีดอันตรายชั่วคราว แต่สถานการณ์ยังไม่เป็นบวก” แพทย์กล่าวกับทั้งสอง
เย่ซีถูกผลักเข้าไปในวอร์ดและหลังจากนั้นไม่นานซูฉิงและฮ่อหยุนเฉิงก็มาถึง
