นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 665 การพบกันครั้งแรกที่แสนดุเดือด
อีกด้านหนึ่ง ในบาร์ กลุ่มชายและหญิงกำลังเต้นท่ามกลางแสงสลัว
หมิงหยุนชางนั่งอยู่คนเดียวที่บาร์ ถือขวดไวน์ไว้ในมือแน่น ก่อนที่พนักงานเสิร์ฟจะตอบ หมิงหยุนชางก็ดื่มมันทั้งหมดในคราวเดียว
น้ำตาสองสามหยดไหลออกมาจากดวงตาของเธอ เธอกัดฟัน และตะโกนชื่อซูฉิง
ถ้าไม่ใช่เพราะซูฉิง เธอคงไม่มาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้
เมื่อคิดถึงซูฉิง หมิงหยุนชางก็หายใจไม่ออก เธอเปิดไวน์อีกขวดแล้วดื่มให้หมดในลมหายใจเดียว
“คุณผู้หญิง คุณดื่มแบบนี้ไม่ได้นะ ไวน์นี้แรงมาก”
พนักงานเสิร์ฟสังเกตเห็นหมิงหยุนชางดื่มมากเกินไป และเธอจึงรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดมัน ใครจะรู้ว่าหมิงหยุนชางผลักเธอลงอีกครั้งและขวดไวน์ในมือของเธอก็ตกลงไปที่พื้นและมันก็แตกกระจายลงพื้น
ตันชิงของหมิงหยุนชางก็ทำให้คนตกตะลึงเช่นกัน แต่การปรากฏตัวของซูฉิงทำให้การมีตัวตนของเธออ่อนแอลง
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หมิงหยุนชางก็ไม่พอใจ จากนั้นเธอก็เปิดไวน์อีกขวดแล้วดื่มให้หมดในคราวเดียว
“อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันจะดื่มอะไรมันก็เรื่องของฉัน”
หมิงหยุนชางจ้องไปที่บริกรอย่างดุร้ายแล้วชี้ไปที่เขา ชั่วขณะหนึ่งเขาเมาและเขาก็มึนงงเล็กน้อย “ถ้าแกยุ่งกับฉัน ระวังฉันจะทุบตีแกจนแกหาพ่อแม่ไม่เจอเลยคอยดู”
พนักงานเสิร์ฟปิดปากของเขา และเมื่อเขาได้พบกับลูกค้ารายนี้ เขาก็ทำได้เพียงนับว่าตัวเองโชคร้ายเท่านั้น
เมื่อมองดูพนักงานกลับมาที่บาร์ หมิงหยุนชางยังคงดื่มและเมาอีกครั้ง
“มันเป็นความผิดของแก ซูฉิง ถ้าไม่ใช่เพราะแก ฉันจะเป็นแบบนี้ได้ยังไง…”
เธอพึมพำกับตัวเองและเอ่ยถึงชื่อของซูฉิง ซึ่งดึงดูดความสนใจจากคนรอบข้างอย่างไม่ต้องสงสัย
ในหมู่พวกเขา คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ คือตู้เจ๋อหราน
เขามักจะออกไปเที่ยวในบาร์ และเสียงดุร้ายของหมิงหยุนชางก็ดัง ซึ่งทำให้เขาสนใจ
คิดไม่ถึง หมิงหยุนชางยังคงพูดถึงซูฉิงตลอดเวลาซึ่งทำให้เขาสนใจมากขึ้นเรื่อย
มุมปากของตู้เจ๋อหรานโค้งเล็กน้อย เขาถือแก้วไวน์อยู่ เขาก้าวไปข้างหน้า “คุณผู้หญิง คุณอยู่คนเดียวเหรอ?”
สีหน้าของหมิงหยุนชางมึนงงเล็กน้อย เมื่อเห็นว่ามีคนมารบกวนเขาอีกครั้ง เขาก็คิดจะจะผลักเขาออกไป ในภาพเบลอๆเขาก็พบว่าชายตรงหน้าเขาดูดีมาก
สิ่งนี้ทำให้เธออารมณ์ดีขึ้น เธอพยักหน้า เงยศีรษะขึ้นอีกครั้ง และเทไวน์ลงในท้องของเธอในลมหายใจหนึ่งครั้ง
“อกหักเหรอ? คุณต้องการเพื่อนอยู่เป็นเพื่อนไหม”
ตู้เจ๋อหรานกระตุกมุมปากของเขาและวางมือบนไหล่ของหมิงหยุนชางโดยไม่รู้ตัว
สิ่งนี้ดึงดูดสายตาของหมิงหยุนชางอย่างไม่ต้องสงสัย หมิงหยุนชางทิ้งมือของเขาและพูดอย่างชั่วร้ายว่า “อย่ารบกวนฉัน”
แต่เมื่อเทียบกับทัศนคติที่มีต่อพนักงานเมื่อกี้ น้ำเสียงของเธอดูเบากว่ามาก
ตู้เจ๋อหรานปาดเส้นผมขึ้นจากหน้าผากของหมิงหยุนชางยักคิ้วขึ้น และพบว่าผู้หญิงคนนี้ดูดีมาก
“คนสวย ตอนนี้ดึกแล้ว ฉันจะพาเธอกลับบ้านเองนะ”
ตู้เจ๋อหรานเข้าประชิดตัวเธอและโอบแขนรอบเอวของเธออย่างอ่อนโยน ซึ่งทำให้หมิงหยุนชางค่อนข้างต่อต้าน
แต่ตู้เจ๋อหรานฝังปลายจมูกของหมิงหยุนชางไว้ที่หน้าอก เธอดูดทุกอณูของลมหายใจเข้าที่หน้าอก และลมหายใจสำหรับผู้ชายโดยเฉพาะก็เข้ามา ทำให้หมิงหยุนชางรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย
บางทีอาจเพราะเธอดื่มมากเกินไป หมิงหยุนชางจึงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ชั่วขณะหนึ่งและเอามือโอบคอของตู้เจ๋อหราน วางศีรษะของเขาไว้ในอ้อมแขนของตู้เจ๋อหรานอย่างสมบูรณ์
การปรากฏตัวของหมิงหยุนชางทำให้ตู้เจ๋อหรานพอใจมาก และด้วยผู้หญิงที่เป้นฝ่ายเริ่มก่อน ตู้เจ๋อหรานไม่สามารถช่วยตัวเองได้ครู่หนึ่งและกอดผู้หญิงหูแดงที่อยู่ข้างหน้าเขาโดยตรงที่เอวและมองไปที่พนักงานแวบหนึ่ง
พนักงานต้องการที่จะหยุดเขา อย่างไรเสียนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้พบกัน แต่เมื่อคิดถึงวิธีที่หมิงหยุนชางปฏิบัติต่อเขาเมื่อกี้ เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
พนักงานพาตู้เจ๋อหรานไปที่ห้องส่วนตัวชั้นบน และตู้เจ๋อหรานก็กอดหมิงหยุนชางตลอดเวลา ดูดกลิ่นร่างกายของเธออย่างตะกละตะกลาม เผยให้เห็นลักษณะที่แท้จริงของเขา
พนักงานเมินเฉย และหลังจากที่พาตู้เจ๋อหรานเข้าไปในห้องส่วนตัว เขาก็เพิกเฉยต่อเรื่องนี้
และตู้เจ๋อหรานปิดประตูห้องส่วนตัวอย่างหยาบคาย โยนหมิงหยุนชางไว้ในอ้อมแขนของเขาบนเตียง เอนตัวลงและเริ่มจูบผิวของเธอ
……
วันรุ่งขึ้นซูฉิงเชิญเหยียนถังหลินมาพบ เธอจงใจเปลี่ยนเป็นลุคที่ไม่สวยและสวมแว่นกันแดด
นับตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่มีการเปิดเผยข่าวลือเรื่องอื้อฉาวของฮ่อหยุนเฉิง ซูฉิงก็ได้ตระหนักถึงธรรมชาติที่น่ากลัวของปาปารัสซี่
เธอมาถึงที่นัดหมายและนั่งลง ไม่นานเหยียนถังหลินก็มา แต่สายไปนิดหน่อย
ซูฉิงขมวดคิ้ว เธอไม่ชอบคนที่ไม่ตรงเวลา
แต่เหยียนถังหลินยังคงดูเฉยเมย โบกมือไปในทิศทางของซูฉิงมาตรงหน้า ซูฉิงดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง
“คุณหนูซู เรื่องฉันมาเวลานี้ คิดถึงฉันเหรอ?”
ใครจะรู้ว่าเหยียนถังหลินยักกคิ้วของเขาอย่างคาดไม่ถึง และอยากจะเอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัวเพื่อจับคางของซูฉิง แต่ในวินาทีต่อมาซูฉิงก็ปัดมือเขาออกไป
“อย่าแตะต้องฉัน”
ซูฉิงหรี่ตาลง บางทีอาจเป็นเพราะเธอสวมแว่นกันแดด เหยียนถังหลินจึงไม่เห็นสีหน้าของซูฉิงและคิดว่าซูฉิงกำลังเล่นกับเขา
“อย่าดุนักเลย ฉันรู้ว่าคุณคิดถึงฉัน ไม่งั้นฉันคงไม่มาที่นี่หรอก”
เหยียนถังหลินยังคงดูทะเล้นอยู่ ซึ่งทำให้ซูฉิงไม่พอใจมากยิ่งขึ้น
“ฉันขอให้คุณมาในวันนี้ เพราะฉันมีเรื่องอื่นจะพูด ได้โปรดอย่ามาทำท่าทีแบบนี้เลย”
น้ำเสียงของซูฉิงจริงจังมาก แต่เหยียนถังหลินยังคงไม่เห็นด้วย
“โอเค ฉันรู้ว่าคนสวยขี้อายและเขินที่จะพูด และฉันจะไม่ทำให้ลำบากใจหรอก”
เมื่อเห็นความตั้งใจของเหยียนถังหลินที่จะจีบเธอ ทำให้ในใจของเธอรู้สึกโกรธมาก
“ถ้าต้องการทำหน้าแบบนี้ อย่าโทษฉันที่ทำตัวหยาบคายแล้วกัน”
อย่างไรก็ตาม ซูฉิงไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยให้เหยียนถังหลินลวนลามเธออย่างไร้ประโยชน์ เธอกำมือแน่นและจ้องไปที่ดวงตาขี้เล่นของเหยียนถังหลินราวกับว่าเธอกำลังจะต่อสู้ในวินาทีถัดไป
“โถ่ คุณโกรธหรือ?” เหยียนถังหลินมองเธอ ใบหน้าของเขาไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้ เขาเอนหลัง และพูดต่อไป “เฮ้อ ช่างน่าเสียดาย สวยขนาดนี้ ทำไมมันถึงโกรธง่ายแบบนี้ละ?”
ในวินาทีต่อมาเหยียนถังหลินรู้สึกว่าเท้าของเขาถูกเหยียบ
เขาส่งเสียงที่เจ็บปวดออกมา แต่เขายังคงไม่เปลี่ยนใบหน้าและยิ้ม “สาวสวย ช่างแข็งแกร่งจริงๆ จริงๆ… โอ้ย!”
ใครจะรู้ว่าเหยียนถังหลินพูดมากเท่าไร ซูฉิงก็ยิ่งออกแรงมากขึ้นเท่านั้น
“ฉันแนะนำให้นายพูดดีๆ!”
เมื่อเห็นว่าซูฉิงไม่ได้ไว้ใบหน้าเขามากนัก เหยียนถังหลินก็ดึงเท้าของเขาออก
“ฉันก็พูดดีๆอยู่ไม่ใช่เหรอ? ฉันเรียกคุณว่าสาวสวยผิดเหรอ”
เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของเหยียนถังหลินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ซูฉิงก็ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจ จากมุมมองนี้ วันนี้เธอคงไม่สามารถคุยกับเขาได้อีกต่อไปแล้ว
ตอนที่ 664 ตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์กับศิษย์
ตอนที่ 666 ยอมก้มหัวให้ซูฉิง
