The king of War บทที่ 2193 ตี้ชุนหายไป
คำพูดของผู้นำโลกบู๊โบราณกลาง ทำให้ใบหน้าของหยางเฉินเต็มไปด้วยความตกตะลึง และทึ่มทื่ออยู่กับที่
เขาไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมอีกฝ่ายถึงทราบได้ชัดเจนขนาดนี้
ถ้าไม่ใช่ว่าผู้นำพูดคำพูดนี้ออกมา แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้เลยว่า ตนเองในตอนนี้ จะเก่งกาจขนาดนี้
ทันใดนั้นผู้นำก็กล่าวอีกว่า : “หยางเฉิน คุณเป็นคนเฉลียวฉลาดคนหนึ่ง น่าจะเข้าใจดีว่า เดิมทีแล้วคุณไม่สามารถปฏิเสธฉันได้”
หยางเฉินเงียบไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่า เป็นความจริงที่ตนเองไม่สามารถปฏิเสธผู้นำได้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เต็มใจ แต่ด้วยศักยภาพที่แข็งแกร่งเกินไปของผู้นำ ถึงแม้ว่าเขาจะทุ่มเทสุดชีวิตนี้ ก็ไม่มีทางเป็นศัตรูกับผู้นำได้
เขาในตอนนี้ แม้กระทั่งศักยภาพที่จะกวาดล้างโลกบู๊โบราณล่างก็ไม่มี แล้วจะสามารถสู้รบกับผู้แข็งแกร่งที่มีศักยภาพแดนนภาขั้นหกชั้นยอดได้อย่างไรล่ะ?
แม้กระทั่งคุณสมบัติในการลงมือของเขาก็ไม่มี เพราะว่าอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งเกินไป เพียงแค่นิ้วๆ เดียว เกรงว่าก็จะสามารถฆ่าเขาได้อย่างรวดเร็ว
“ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมผู้อาวุโสถึงเลือกฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนธรรมดา ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนจอมบูโด แล้วยังไงล่ะ? ถึงอย่างไรตอนนี้ฉันก็อ่อนแอเกินไป มีผู้แข็งแกร่งโลกบู๊โบราณกลางมากมาย ไม่จำเป็นจะต้องให้ผู้แข็งแกร่งของสายตระกูลบูโดลงมือด้วยซ้ำ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของตระกูลธรรมดา ก็สามารถฆ่าฉันได้อย่างง่ายดาย”
หยางเฉินมองผู้นำด้วยสีหน้าสงบนิ่ง และกล่าวต่อว่า : “ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าด้วยฐานะผู้นำอย่างท่าน ท่านจะไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมกว่าฉันมารับตำแหน่งของท่านได้”
ผู้นำไม่ได้ตอบกลับทันที แต่จ้องมองไปที่หยางเฉินและเอ่ยถามว่า : “ถ้าฉันให้เหตุผลที่สมเหตุสมผลแก่คุณ คุณจะตอบรับฉันใช่ไหม?”
หยางเฉินเอ่ยถาม : “ฉันสามารถปฏิเสธได้ด้วยเหรอ?”
“ไม่ได้!”
ผู้นำตอบอย่างตรงไปตรงมา
มุมปากของหยางเฉินกระตุกเล็กน้อย คุณไม่ให้ฉันปฏิเสธ แล้วจะถามเรื่องไร้สาระนี้กับฉันทำไม?
แน่นอนว่า การบ่นไม่พอใจเหล่านี้ ได้แต่ระบายอยู่ในใจเท่านั้น ถ้าพูดออกมาจริงๆ เกรงว่าจะต้องถูกฆ่าตายทันที
“คุณพูดไม่ผิด ฉันมีผู้สืบทอดที่เหมาะสมอยู่ข้างกาย แต่ว่า ฉันไม่สามารถให้พวกเขามาแทนฉันได้ เพราะว่า……”
ผู้นำพูดถึงตรงนี้ จู่ๆ ก็หยุดลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า : “เพราะว่า หากพวกเขามาแทนฉัน สักวันหนึ่ง มันจะเปิดทางเข้าสู่โลกบู๊โบราณบน เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ มันจะเป็นหายนะทั้งโลกบู๊โบราณกลางและโลกบู๊โบราณล่าง รวมถึงโลกมนุษย์ด้วย”
หยางเฉินมีสีหน้าไม่เข้าใจ และเอ่ยถามว่า : “สำหรับนักบูโดของโลกบู๊โบราณกลาง สามารถเปิดทางเข้าสู่โลกบู๊โบราณบนได้ ไม่ควรจะเป็นเรื่องที่ดีหรอกเหรอ?”
“อย่างไรเสียทุกคนต้องการจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่ภายใต้เงื่อนไขการบำเพ็ญเพียรในโลกบู๊โบราณกลาง การบำเพ็ญเพียรของพวกเขาไม่เพียงแต่ต่ำกว่าโลกบู๊โบราณบนเท่านั้น ขีดจำกัดของแดนบูโดก็ยังต่ำกว่าของโลกบู๊โบราณบนอีกด้วย”
“ทำไมท่านถึงบอกว่า การเปิดทางเข้าสู่โลกบู๊โบราณบน จะนำหายนะมาสู่โลกล่ะ?”
ผู้นำมองหยางเฉินและเอ่ยถามว่า : “คุณรู้ไหมว่า โลกใบเล็กที่อยู่เบื้องหลังสมาคมผู้อาวุโสโลกมนุษย์ รายละเอียดของสถานการณ์เป็นอย่างไร?”
หยางเฉินส่ายหัว
ผู้นำกล่าวว่า : “โลกใบเล็กของเบื้องหลังสมาคมผู้อาวุโส ถูกเรียกว่าตี้ชุน!”
เมื่อพูดคำพูดนี้ออกมา หยางเฉินเบิกตาโพลงทันที ทักษะการบำเพ็ญเพียรนี้ของเขา ก็คือตี้เทียนจากตี้ชุนถ่ายทอดความรู้ให้เขา
ตอนที่เขายังอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ ตี้เทียนเคยพบเจอเขา และนำตำราเทพสงครามมาถ่ายทอดให้เขา อีกทั้งยังบอกกับเขาว่า หลังจากที่ศักยภาพของเขาบรรลุถึงแดนนภาแล้ว เขามีสิทธิ์ที่จะเข้าสู่ตี้ชุนได้
แต่ตอนนี้แดนบูโดของเขาได้บรรลุถึงความต้องการแล้ว กระทั่งการต่อสู้เทียบได้กับผู้แข็งแกร่งของแดนนภาขั้นสามชั้นกลาง แต่ตี้ชุนกลับไม่มีข่าวคราวใดๆ เลย
ถ้าไม่ใช่ว่าหลังจากที่เขาบำเพ็ญเพียรตำราเทพสงครามแล้ว ศักยภาพก็สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขาคงจะสงสัยว่า มีสถานที่ตี้ชุนแห่งนี้อยู่จริงๆ หรือเปล่า
“ทักษะการบำเพ็ญเพียรของคุณ ก็มาจากตี้ชุน ฉันยังรู้อีกว่า ตอนที่คุณยังอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ ก็ถูกแต่งตั้งเป็นผู้นำตี้ชุนแล้ว”
ผู้นำพูดต่อ และคำพูดนี้ของเขา ยิ่งทำให้หยางเฉินตกใจ
เพียงแต่ไม่นาน หยางเฉินก็สงบสติอารมณ์ลงมา ในตอนนั้นที่โลกมนุษย์มีการเล่าต่อๆ กันมาว่า เหมาะสมกับตี้ชุนก็จะเหมาะสมกับโลกด้วย เขาไม่มีความคิดริเริ่มที่จะรับแนวคิดของตี้ชุน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น ก็เหมือนกับมีมือใหญ่มือหนึ่ง ผลักให้เขากลายเป็นผู้นำตี้ชุน
ไม่รู้ว่าหยางเฉินเข้าใจผิดหรือเปล่า เขามักจะรู้สึกว่าตอนที่ผู้นำมองมาที่เขา ในแววตายังมีความอิจฉาอยู่เล็กน้อย
หยางเฉินเอ่ยถามว่า : “ผู้นำ ไม่ใช่ท่านบอกกล่าวกับฉัน ว่าทำไมถึงไม่ให้นักบูโดที่เหมาะสมข้างกายท่านมาแทนท่านไม่ใช่หรือ? ทำไมจู่ๆ ถึงได้กล่าวถึงตี้ชุนได้ล่ะ?”
ผู้นำกล่าวว่า : “หลังจากม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณล่างกับโลกมนุษย์ถูกทำลายลง ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของโลกบู๊โบราณล่าง ไม่มีพลังอันแข็งแกร่งที่จะเข้าสู่โลกมนุษย์ได้ ก็เป็นเพราะว่าหวาดกลัวผู้แข็งแกร่งของตี้ชุน นี่จึงเป็นโอกาสให้คุณได้เลื่อนขั้นศักยภาพขึ้นมา มิเช่นนั้นแล้ว คุณคิดว่า การอาศัยนักบูโดในโลกมนุษย์เพียงเล็กน้อย จะสามารถขัดขวางผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณล่างได้เหรอ?”
“ถึงแม้ว่าหลังจากที่ม่านพลังของโลกมนุษย์กับโลกบู๊โบราณล่างจะแตกสลายไปแล้ว กองกำลังบูโดของโลกบู๊โบราณล่าง ยังคงนำปัญหามากมายมาสู่โลกมนุษย์ แต่เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ยังคงค่อนข้างดีเลยทีเดียว”
แต่โลกบู๊โบราณกลางนั้นแตกต่างกัน หากม่านพลังแตกสลาย นักบูโดของโลกบู๊โบราณบน จะต้องกำเริบเสิบสานบุกรุกเข้ามาโลกบู๊โบราณกลางอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกลางกับโลกใหม่ที่พวกคุณเอ่ยถึงในตอนนี้ก็จะต้องถูกพังทลายลงเช่นกัน”
“ถึงเวลานั้น ในโลกใบนี้จะไม่มีโลกบู๊โบราณบนกลางล่างทั้งสามอีกต่อไปแล้ว และจะต้องเผชิญกับโลกใบใหม่ และโลกใบใหม่นี้ จะโหดร้ายทารุณเป็นอย่างยิ่ง มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น ก็คือผู้แข็งแกร่งจะได้รับความเคารพนับถือ!”
“เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ จะมีใครสามารถขัดขวางผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณบนได้?”
“ฉันในฐานะผู้นำของโลกบู๊โบราณกลาง กลับมีศักยภาพเพียงแค่แดนนภาขั้นหกชั้นยอดเท่านั้น แต่โลกบู๊โบราณบน ผู้แข็งแกร่งคนใดก็ตามที่ออกมา ล้วนมีศักยภาพแดนนภาขั้นเจ็ดทั้งสิ้น ถึงเวลานั้น โลกใหม่ทั้งหมด จะต้องกลายเป็นแดนนภาของผู้แข็งแกร่งโลกบู๊โบราณบน”
“ดังนั้น ม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกลางกับโลกบู๊โบราณบน จะไม่สามารถตีแตกได้อย่างเด็ดขาด! มิเช่นนั้น เมื่อวันนี้มาถึง จะไม่มีคนสามารถปราบปรามผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณบนได้”
ได้ฟังคำพูดนี้ของผู้นำ หยางเฉินก็เงียบไปชั่วขณะ เขาก็เข้าใจความคิดของผู้นำดี เหมือนกับในตอนนั้นที่ม่านพลังของโลกมนุษย์กับโลกบู๊โบราณล่างแตกสลาย เขาก็เคยกังวลมานานแล้วเช่นกัน
โชคดีที่อำนาจของเบื้องหลังสมาคมผู้อาวุโสคือตี้ชุน แม้แต่ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของโลกบู๊โบราณล่าง ก็ไม่กล้าที่จะบุ่มบ่าม
หยางเฉินกล่าวด้วยความสงสัยว่า : “โลกบู๊โบราณกลางไม่สามารถปราบปรามผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณบนได้ เช่นนั้นตี้ชุนล่ะ? ตามที่ฉันรู้มา ในปีนั้นหลังจากที่โลกถูกแบ่งออกเป็นโลกมนุษย์กับโลกบู๊โบราณ โลกมนุษย์ก็มีผู้แข็งแกร่งชั้นยอด อีกทั้งผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ที่ยังอยู่โลกมนุษย์ได้แบ่งออกมาเป็นโลกใหม่ ปัจจุบันหลายปีผ่านไปขนาดนี้ ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของโลกบู๊โบราณบน ก็จะสามารถปราบปรามผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของตี้ชุนได้อย่างแน่นอนไม่ใช่เหรอ?”
ชั่วขณะสีหน้าของผู้นำก็เคร่งขรึมขึ้นมา หลังจากจ้องไปที่หยางเฉินครู่หนึ่ง จึงกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า : “เมื่อสามวันที่แล้ว จู่ๆ ตี้ชุนก็หายไป!”
“อะไรนะ?”
ดวงตาของหยางเฉินเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
