ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1948
จัสตินรู้สึกอบอุ่นใจเพราะฮาร์วีย์อย่างเห็นได้ชัด
ท้ายที่สุดแล้วฮาร์วีย์ ยอร์กก็เป็นหัวหน้าสาขาที่แท้จริงของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู
พอจะกล่าวได้ว่าอนาคตของจัสตินอยู่ในกำมือของฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ คุณนี้มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ แต่ผมต้องขอชื่นชมในความสามารถของคุณในเรื่องของการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ได้ไวและทำตามความปรารถนาของผู้อื่นได้เสมอ”
“ในเมื่อคุณพูดถึงขนาดนี้แล้ว ผมก็จะช่วยไคท์สักหน่อย”
“หวังว่าคุณจะยินดีเช่นกัน”
ฮาร์วีย์ยังคงไม่ยี่หระ เขารู้ดีว่าทำไมจัสตินถึงแสดงความเคารพต่อเขาทั้ง ๆ ที่อิจฉาอยู่ในใจ
นอกจากฮาร์วีย์จะเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินแล้ว ยังมีเหตุผลอีกประการหนึ่งนั่นคือการที่เขากำจัดลูคัส ฌอง แต่ก็ยังคงยืนอยู่ได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ
พละกำลังของฮาร์วีย์ ยอร์กในการโจมตีลูคัส ฌองหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดูนั้นก็เพียงพอที่จะแสดงความสามารถของเขาได้แล้ว
ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจจะเยาะเย้ยคนฉลาดอย่างเขา เขากลับชื่นชมจัสตินมากกว่า
แน่นอนว่ามันคงเป็นเรื่องยากสำหรับจัสตินที่จะยอมละทิ้งความภาคภูมิใจของเขาต่อหน้าคนที่แย่งชิงตำแหน่งของตัวเองและเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขา
เมื่อเห็นจัสตินทำตัวนอบน้อมเช่นนั้น หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยปากออกไปว่า “นายน้อยยอร์ก ก่อนหน้านี้ผมเห็นแก่ตัวมากเกินไป
“ผมกล้าไปท้าทายคุณทั้งที่ทักษะของผมนั้นอ่อนหัด แท้จริงแล้วผมไม่ได้ตระหนักถึงสถานะที่แท้จริงของคุณเลย!
“เมื่อคืนนี้ผมได้ไตร่ตรองถึงการกระทำของตัวเองแล้ว!
“ผมตัดสินใจแล้ว เพื่อแสดงความขอโทษอย่างสุดซึ้ง ผมจะมอบหุ้นในเบรย์ เทมเปิลให้คุณครึ่งหนึ่ง
“อันที่จริง ผมขอให้รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์มาที่นี่ในวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้”
แม้ว่าหัวหน้าลีโอนาร์ดจะไม่ได้หมายความตามที่เขาพูดจริง ๆ แต่เขาก็ไม่พอใจฮาร์วีย์อยู่เล็กน้อย เมื่อเขาพบกับจัสตินในวันนี้ เขาต้องการปรึกษากับจัสตินเกี่ยวกับวิธีแก้แค้นฮาร์วีย์
แต่ก่อนที่พวกเขาจะไปถึงตรงนั้น จัสตินก็คุกเข่าอย่างเชื่อฟัง คนอย่างหัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ก็เข้าใจในทันทีว่าเขาจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน
เนื่องจากเขาพ่ายแพ้แล้ว การเผชิญหน้ากับความพ่ายแพ้อย่างสง่างามและยืนหยัดเคียงข้างฮาร์วีย์นั้นคงจะเข้าท่ากว่า ใครจะไปรู้ บางทีในอนาคตเขาอาจมีโอกาสได้ล้างแค้นก็เป็นได้
ฮาร์วี่ย์ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “อย่ามาพูดเรื่องนี้เลย หัวหน้า มันจะทำให้เราสนิทกันเกินไป”
“ถึงแม้ว่าคุณจะตั้งใจที่จะยกให้จริงๆ แต่ผมก็คิดว่าในธุรกิจนี้ไม่ควรมีเรื่องมิตรภาพเข้ามาเกี่ยวข้อง”
“เอาอย่างนี้ดีไหม? ร่างสัญญาโอนหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ของเบรย์ เทมเปิลมาให้ผม ผมให้ราคาสิบห้าเซนต์”
ขณะที่ฮาร์วีย์พูด เขาก็หยิบเหรียญออกมาจากกระเป๋าแล้ววางไว้บนโต๊ะ
เปลือกตาของลีโอนาร์ดกระตุก แต่เขาก็พาตัวเองถอยไปอย่างรวดเร็วด้วยความเคารพ
ไม่กี่นาทีต่อมา เขาร่างสัญญาที่จะมีผลทันทีเมื่อฮาร์วีย์ลงนาม
ฮาร์วีย์ไม่รีรอและเซ็นชื่อทันที แม้ว่าอีกฝ่ายจะแสดงออกว่าเชื่อฟังเป็นอย่างดี แต่เขาก็ยังต้องมีไพ่ในมือในขณะที่เผชิญหน้ากับชายชราเจ้าเล่ห์คนนี้ได้
หากสักวันหนึ่งชีวิตของเขาต้องพังทลาย อีกฝ่ายก็จะถีบหัวส่งเขาภายในไม่กี่วินาที
ในการเผชิญหน้ากันเพียงครั้งเดียว ฮาร์วีย์ก็จัดการให้ทุกอย่างมาอยู่ในกำมือของเขาได้แล้ว
นี่อาจถือเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ
“โอ้ใช่! คุณยังไม่ได้ทานอะไรเลยใช่ไหม นายน้อยยอร์ก? ผมได้เตรียมเครื่องเคียงไว้ให้คุณแล้ว ลองชิมดูสักหน่อย”
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างใกล้จะเสร็จแล้ว ลีโอนาร์ดก็รีบนำอาหารจานอร่อยสองสามจานออกมาวางตรงหน้าฮาร์วีย์ อีกทั้งเขายังช่วยฮาร์วีย์จัดเตรียมสิ่งเหล่านี้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความเคารพ
ห่างออกไปไม่ไกล มัลลินส์ออกมาจ่ายค่าอาหาร เมื่อเธอเห็นฉากนี้เธอก็ตัวแข็งทื่อ สีหน้าของเธอดูแย่ลง…
