รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 318 วิธีชั่วร้าย
เทวิการีบคลายมือออก ยศพัฒน์พยุงเธอไม่ให้ล้ม อยากดีดหน้าผากเธอสักที แต่ก็อดกลั้นไว้
“ท่านประธาน ขอโทษด้วยค่ะ”
เทวิการีบขอโทษออกมา ก้มหน้าลง จากนั้นเธอพูดเตือนผู้ชายตัวเองเสียงเบาออกมาว่า： “ต่อไปเวลาอยู่ในบริษัท พวกเราสองคนถ้าไม่เจอหน้ากันได้ก็ไม่ต้องเจอกัน ทุกครั้งที่เจอคุณ ฉันกลัวคุณเปิดโปงฐานะของฉันมาก”
ยศพัฒน์： “……”
“ต่อไปเวลาเดินระวังหน่อย”
ยศพัฒน์พูดคำนี้ออกมา ก็เดินออกไปทันที
อินทัชมองเทวิกา แล้วหันไปมองบอสที่เดินออกไปไกล แล้วพูดกับเทวิกาว่า： “วันนี้ถือว่าคุณโชคดี เจอเวลาที่บอสอารมณ์ดีพอดี และไม่ถือสาอะไรคุณ”
เขาหันไปมองบัตรพนักงานที่เทวิกาใส่อยู่ หลังจากเห็นชื่อด้านบนแล้ว เขาตกตะลึงไปสักพัก จากนั้นสำรวจดูเทวิกาอีกครั้ง ไม่เหมือนภรรยาประธานเลยแม้แต่น้อย
อาจจะ แค่ชื่อและนามสกุลเหมือนกันเท่านั้นเอง
ทิ้งเทวิกาไว้ อินทัชรีบวิ่งตามบอสไป แล้วพูดออกมาลอยๆ ว่า： “พนักงานใหม่เมื่อกี้ชื่อและนามสกุลเดียวกัน
กับภรรยาของคุณเลยเพียงแต่หน้าตาไม่เหมือนกัน ไม่งั้นผมคิดว่าเป็นภรรยาของคุณเสียอีก”
ยศพัฒน์ไม่พูดต่อ
อินทัชมองไปที่เขา ตรึกตรองดูสักครู่ แล้วถามลองใจออกมาว่า： “คนนั้น คงไม่ใช่ภรรยาของคุณหรอกนะ？”
ถลึงตาใส่เขา ยศพัฒน์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธเคืองว่า： “คุณเป็นผู้ชาย อย่าทำตัวอยากรู้อยากเห็นเหมือนผู้หญิง”
อินทัชหัวเราะเหะๆ ออกมา “ผิดปรกติ ผิดปรกติจริงๆ！นอกจากภรรยาคุณแล้ว ผู้หญิงอื่นจะเข้าใกล้คุณ ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์ พนักงานใหม่เมื่อกี้ ไม่เพียงแต่ชนคุณ แถมดึงเนกไทคุณอีก และคุณก็ได้กอดเอวเธอไว้ สัมผัสใกล้ชิดขนาดนั้น พวกคุณสองคนกลับไม่มีใครหน้าแดงเขินอายเลย”
“นั่นหมายความว่า พวกคุณสองคนเคยทำเรื่องที่ใกล้ชิดกว่านั้นมาแล้ว ดังนั้นการสัมผัสแบบนั้น สำหรับคุณสองคนถือว่าเป็นเรื่องปรกติมาก และเธอก็ชื่อเทวิกาอีก ต้องเป็นภรรยาของคุณแน่ๆ หน้าตาของเธอ……แปลงโฉมใช่ไหม？หรือว่าติดหน้ากากหนังคน？”
ยศพัฒน์ใช้เท้าถีบผู้ช่วยที่ฉลาดคนนี้ออกไปจากลิฟต์
เห็นเขาไม่ยอมรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ อินทัชรู้เลยว่าตัวเองทายถูกต้องแล้ว
เขาถามออกมาอย่างสงสัยว่า： “ทำไมภรรยาของคุณต้องแปลงโฉมมาทำงานที่บริษัทบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ปด้วย？”
คงไม่ใช่ช่วยบอสดูแลพนักงานหรอกนะ？
พวกเขาป้องกัน ก็คงจะป้องกันแต่ผู้บริหารระดับสูง ป้องกันหัวหน้างาน ไม่มีทางป้องกันพนักงานทั่วไปเล็กๆ คนหนึ่งแน่นอน
แต่พนักงานทั่วไปเนื่องจากงานที่ทำเป็นงานจิปาถะ ต้องวิ่งงานไปแต่ละแผนกใหญ่ๆ สามารถเห็นสิ่งที่บอสไม่อาจเห็นได้……
อินทัชยิ่งคิดยิ่งรู้สึกเป็นไปได้ รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที ดูแล้วต่อไปคงจะนินทาบอสลับหลังไม่ได้อีกต่อไป
เทวิกา：คุณอินทัช คุณคิดมากเกินไปแล้ว ฉันก็แค่มาเรียนรู้งานเฉยๆ
“วิกาอยากสะสมประสบการณ์ ฐานะที่แท้จริงของเธอตรวจสอบชัดเจนแล้ว ถ้ากลับไปอยู่กลับพ่อแท้ๆ ต้องเตรียมรับมือกับศึกหนัก เธอกลัวว่าถ้าเธอเข้ามาบริษัทในฐานะภรรยาประธาน ทุกคนจะเอาใจเธอ ประจบเธอ ไม่มอบหมายงานอะไรให้เธอทำเลย ซึ่งแบบนี้เธอจะเรียนรู้ไม่ได้อะไรเลย”
ยศพัฒน์อธิบายสาเหตุที่เทวิกาแปลงโฉมเข้ามาทำงานในบริษัท
อินทัชพยักหน้า “มันก็ใช่ ทายาทของบอสส่วนใหญ่ ไม่ทำตัวเป็นจุดเด่นตอนเข้ามาในบริษัท และทำงานในตำแหน่งพื้นฐานขึ้นมา คนอื่นไม่สามารถรู้ได้เลยว่าพวกเขาเป็นลูกของประธาน”
“แต่ว่า บอส ในเมื่อบอสหญิงแปลงโฉมเข้ามาในบริษัทแล้ว ต่อไปคุณควรหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดอุบัติเหตุเช่นนี้อีก เดี๋ยวจะมีข่าวแพร่ออกไป ว่าคุณนอกใจ อยู่ในบริษัทบอสหญิงจะถูกคนอื่นคิดว่าเป็นกิ๊กคุณ ที่สำคัญคือหน้าตาตอนนี้ของบอสหญิงไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ คนอื่นจะด่าเธอว่าคางคกอยากกินเนื้อห่านฟ้า และคุณคือเนื้อห่านฟ้า”
“ถ้าหาก พ่อตาแม่ยายของคุณพวกเขาไม่รู้ความจริง เคอๆ ต้องมีสีสันน่าดูเลย”
ยศพัฒน์สีหน้าดำดิ่งลง “คุณพูดถูก เรื่องนี้ ผมละเลยไปเลย ก็แค่อยากไปดูเธอเท่านั้นเอง”
“พวกคุณเป็นสามีภรรยากัน อยู่บ้านยังมองหน้ากันไม่พออีกเหรอ？”
“มองไม่พอ มองทุกวัน มองตลอดเวลา ก็มองไม่พอ ไม่พูดกับนายแล้ว นายมันคนโสด ไม่มีวันเข้าใจฉันที่อยากมองหน้าภรรยาตลอดเวลาหรอก”
อินทัช：……
ถูกโชว์ความรักสาดเข้าใส่เต็มปากอีกครั้ง
……
เมืองซูเพร่า
ตระกูลเลิศธนโยธา
“แม่ มีเรื่องอะไรที่รอผมกลับบ้านคืนนี้ค่อยคุยไม่ได้เหรอ？”
พลอยยังไม่ทันเข้าบ้าน เสียงก็เข้าบ้านก่อน
คุณแก้วเห็นหน้าเธอ แล้วถามออกมาว่า： “แกไม่ได้พูดกับพ่อแกใช่ไหม？”
“แม่บอกให้หนูกลับมาเงียบๆ ไม่ให้พ่อรู้ หนูก็ไม่ได้ให้พ่อรู้”
พลอยควงแขนแม่ไว้ ในขณะที่เดินเข้าไปนั้นได้ถามแม่ออกมาด้วยว่า： “แม่ มีเรื่องอะไรเหรอ”
“แกลืมแล้วเหรอ？แกให้แม่ช่วยอะไร？”
เมื่อได้ยินแบบนี้ พลอยถามออกมาอย่างตื่นเต้นทันที： “แม่ แม่ได้ธูปเสน่ห์อะไรนั้นมาแล้วใช่ไหม？”
“แม่ให้คน ใช้ฐานะไม่เหมือนกัน ช่วยแกซื้อธูปยั่วเสน่ห์ได้ ไม่กล้าให้คนอื่นรู้ว่าแม่เป็นคนซื้อ เพราะการกระทำแบบนี้ทำอย่างเปิดเผยไม่ได้ ถ้าแพร่หลายออกไปจะเป็นผลเสียต่อเรา”
คุณแก้วพูดเสียงเบาออกมาว่า： “เรื่องนี้ให้พ่อแกรู้ไม่ได้ พ่อแกขี้สงสัย ถ้ารู้ว่ามีธูปแบบนี้อยู่ อาจสงสัยว่าแม่เคยใช้กับเขา”
ฟ้าเป็นพยาน เธอไม่เคยใช้ธูปแบบนี้กับผู้ชายคนไหนมาก่อนจริงๆ
ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นเพราะเล่นไพ่กับเพื่อน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบนโลกนี้จะมีธูปแบบนี้อยู่ นึกว่ามีแค่ในทีวี
“แม่ แม่วางใจได้ เรื่องนี้ฟ้ารู้ดินรู้หนูรู้กับแม่รู้เท่านั้น จะไม่มีใครรู้อีกเด็ดขาด”
พลอยเองก็รู้ว่าวิธีนี้เป็นวิธีชั่วร้าย แต่เธอก็ไม่มีวิธีอื่น
ไซม่อนคนนี้ความอดทนสูงมากจริงๆ
ไม่ว่าเธอจะยั่วเขายังไง เขาก็ไม่เคยหลงกลเลย
พวกเขาแม้แต่จูบกันก็ยังไม่เคยเลย
ทุกครั้งตอนเธอจะจูบเขา เขาก็จะจามพอดี แถมว่ากลิ่นกระเทียม กลิ่นหัวหอม ซึ่งเธอเกลียดกลิ่นพวกนี้มาก
“เธอไปค้างคืนที่ตระกูลสาระทาค่อนข้างบ่อ จะได้หาโอกาสจุดธูปนี้ในมุมห้องของเขา ถ้าเขาเข้าห้องแล้วได้กลิ่นธูปนี้ ก็จะสำเร็จเอง”
“ได้ผลขนาดนั้นเลยเหรอ？”
พลอยรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ เมื่อนึกถึงว่าตัวเองจะได้นอนกับผู้ชายที่อยากได้มานานหลายปี เธอก็รู้สึกตื่นเต้น อดไม่ได้ที่อยากไปจุดธูปห้องของไซม่อนทันที
“ได้ยินว่าได้ผลดี แม่ไม่เคยใช้ ยังไงก็ต้องลองดู”
พลอยพยักหน้า รีบถามออกมาว่า： “แม่ แล้วธูปหล่ะ？”
“อยู่ในกระเป๋าแม่ ปิดไว้มิดชิด ห้าเปิดออกมาสูดดมไปเรื่อย”
ถ้ามันมีผลจริง ตัวเองดมเข้าไป ก็จะโดนเหมือนกัน
เพราะว่าเพื่อนที่เล่นไพ่ด้วยกันของเธอบอกมีผลมาก
“กลับห้องแล้วค่อยให้แก”
พลอยเข้าใจทันที
สองแม่ลูกพูดกระซิบไปด้วย เดินขึ้นชั้นบนไปด้วย
หลังจากเข้าไปในห้องพลอยแล้ว คุณแก้วถึงได้หยิบผงที่ใส่ไว้ในขวดเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า แล้วพูดกับลูกสาวว่า： “ใช้กระดาษม้วนผงพวกนี้เข้ามากัน จากนั้นจุดไฟ กลิ่นหอมก็จะโชยไปทุกทิศทาง”
“แต่ว่าก่อนจะจุด แกต้องใส่หน้ากากก่อน ทางที่ดีที่สุดก็สวมหน้ากากป้องกันเต็มหน้า ก่อนจะม้วนเป็นมวนบุหรี่อย่าหายใจเด็ดขาด เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ตัวเองสูดดมเข้าไป ถ้าไซม่อนยังไม่กลับบ้าน ลูกจะจบเห่เลย”
เมื่อถึงตอนนี้ อาจนอนผิดคน หรือทำอะไรน่าเกลียด จะได้ไม่คุ้มเสีย
ตอนแรกพลอยอยากเปิดฝาออก แต่เมื่อได้ยินที่แม่พูด จึงลบความคิดที่จะเปิดขวดออกทันที
