บทที่ 409
หลินเฟย “…”
เด็กสาวหน้าซีดและมองหลินเฟยด้วยความกลัว.
ในสายตาของเธอ หลินเฟยเป็นพระเจ้า มีพลังทุกอย่าง บางทีเขาอาจจะมีวิธีช่วยลุงคนนี้ก็ได้.
เมื่อวาน เขายังพูดพร้อมกับหัวเราะอยู่เลย แต่ในพริบตาก็จากกันชั่วนิรันดร์และเด็กสาวก็รับไม่ได้เล็กน้อย.
ความจริงแล้วไม่ใช่แค่เด็กสาวที่รับไม่ได้.
หลินเฟยก็รับไม่ได้เช่นกัน.
เขาต้องการช่วยคน แต่เขาไม่มีพลังที่จะทำให้คนตายฟื้นคืนชีพได้ อันนี้คือเรื่องจริง.
”ไปเถอะ.”
เขาอุ้มศพลุงและพูดว่า”ส่งลุงกลับบ้าน”
แม้ว่าพวกเขาจะรู้จักกันเพียงวันเดียว หลินเฟยและเด็กสาวก็มีความประทับใจต่อลุงคนนี้มาก เขาเป็นคนดี….อย่างน้อยๆก็ไม่น่าจะมีจุดจบอย่างนี้.
”ทำไม่ได้หรอ?”เด็กสาวหรี่ตาลงเล็กน้อย.
เธอคิดว่าหลินเฟยจะชุบชีวิตได้.
ความสามารถนี้มันไม่ได้แย่ เพราะแม้แต่หลินเฟยก็ยังทำไม่ได้?
หลินเฟยอุ้มลุงและเด็กสาวก็ตามหลินเฟยไปอย่างช้าๆ ทั้งสองค่อยๆเดินห่างออกไปจนไม่สนใจสิ่งต่างๆ(เหล่าซอมบี้หรือของมีค่าอื่นๆ)ตามถนน.
เมื่อหลินเฟยไปถึงบ้านพร้อมกับอุ้มศพลุง ทุกคนก็ตะลึง.
”เฒ่าไค!”
ไม่มีใครคิดว่าวันหนึ่ง พวกเขาจะได้เห็นศพของคนที่กระตือรือร้นและร่าเริงคนนั้นเป็นแบบนี้.
เขาเป็นคนดี นี่ไม่ควรจะเป็นอย่างนี้.
”นายไม่ได้บอกหรือว่าคนดีมักปลอดภัย? ทำไม?”
”โลกนี้จะมีใครทำเขาลงได้แบบนี้กัน?”
เพือนบ้านถามหลินเฟย ทำไมหลินเฟยถึงกลับมาพร้อมกับร่างของเฒ่าไค?
”มันเป็นวัยรุ่นพวกนั้น”หลินเฟยพูด.
”พวกมันนั่นเอง”เพือนบ้านพูดอย่างไม่พอใจ”ฉันบอกแล้ว ไอ้ลูกหมาพวกนั้นมันอันตราย เขาก็ไม่ฟัง!”
”ฉันจะล้างแค้นให้เขา เราทุกคนร่วมมือกันกำจัดพวกวายร้ายพวกนั้นกัน.”
แต่ในขณะที่เขาพูด เขาก็ถูกเบรคทันที.
”ไม่มีทาง.”
มีคนพูดว่า”ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากจะล้างแค้นให้เฒ่าไค แต่เพราะเราทุกคนเป็นคนธรรมดา.”
”คนพวกนั้นยังมีปืน และยังอีกหลายคนที่ดีกว่านั้น.”
”นักตุกติก,มือระเบิด,มือสังหาร,ช่าง,และบอสของพวกมัน ไม่มีใครสู้พวกเขาได้ง่ายนัก.”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นเพือนบ้านที่กำลังโกรธแค้นก็ตะลึง.
”พวกเขาทั้งหมดผมจะจัดการเอง.”
ในเวลานี้ หลินเฟยพูด เขาพิงกำแพงและพูดอย่างเย็นชาว่า”ชีวิตของพวกเขาผมจะจัดการเอง.”
”นาย……”
มีหลายคนผงะ เดิมทีพวกเขาพยายามจะหยุดเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็นดวงตาที่ไม่สบอารมณ์ของหลินเฟย พวกเขาทั้งหมดก็พูดว่า”นายระวังตัวด้วย”.
”พวกเขาอยู่ที่ไหน?”หลินเฟยถาม.
”อ่างเก็บน้ำ.”
มีคนพูด”บอสของพวกมันอยู่ที่อ่างเก็บน้ำและคนอื่นๆก็อาศัยอยู่ที่นั่น.”
อาจเป็นเพราะความอื้อฉาวของพวกเขา ที่ตั้งของพวกเขาต่างก็มีคนล่วงรู้ ยกเว้นคนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง.
มือระเบิดอยู่ที่โรงเรียน มือสังหารอยู่ที่ตลาดและนายช่างก็อยู่ที่โรงงานซ่อมบำรุง.
ไม่ต้องกังวลว่าหลินเฟยจะหาทางไม่ได้ พวกเขายังหยิบแผนที่ของเมืองออกมาและใช้ปากกาวงให้เขา.
หลินเฟยและเด็กสาวก็ออกจากบ้านไป คราวนี้พวกเขามีแผนที่ออกมาด้วย.
ถ้าเขาต้องการทำลายคน การฆ่าไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด แต่ต้องทำให้เขาเห็นว่าทุกอย่างที่พวกเขาสร้างมานั้นพังทลายลง และพวกเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้!
”เริ่มจากมือระเบิดก่อน”หลินเฟยพูด.
จากแผนที่ มันง่ายมากที่จะหาโรงเรียนและบินไปที่นั่นโดยใช้เวลาไม่กี่วินาที.
โรงเรียนถูกล้อมด้วยลวดหนาม ข้างนอกมีซอมบี้มากมายและพื้นที่ก็เป็นหลุมบ่อราวกับว่ามีกับระเบิดมากมายที่นี่.
เมื่อเห็นฉากนี้ หลินเฟยก็มั่นใจว่ามือระเบิดอยู่ที่นี่.
บทที่ 410
เขาบินผ่านหัวซอมบี้พร้อมกับเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาและเข้าไปในโรงเรียนก่อนที่จะลงพื้น เขาก็พบบางอย่าง.
”มีเหมืองอยู่ที่นี่”หลินเฟยพูด.
แม้ว่าทั้งหมดจะเป็นพื้นที่ปกติ แต่จากการใช้พลัง[perspective]เขาก็เห็นทุ่นระเบิดที่เปล่งแสงสีแดงออกมาอย่างชัดเจน.
เด็กสาวคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า”งั้นเราจะกลับไปก่อน”
”เราจะกลับไปกินข้าวเที่ยงก่อน คุณก็ค่อยมาจัดการแล้วก็กลับมากินข้าวเย็น.”
หลินเฟยพยักหน้า.
ตูม!
มือระเบิดกำลังพัฒนาระเบิดรุ่นล่าสุดของเขาในห้องทดลอง แต่ในขณะนั้นเขาก็ได้ยินเสียงระเบิดออกมาจากสนามเด็กเล่นข้างนอก.
”เกิดอะไรขึ้น?”
เมื่อเขาออกมาและเขาก็เห็นฉากด้านหน้าของเขา เขาก็ชะงักทันที.
เพราะเขาเห็นอย่างชัดเจนว่าที่สนามเด็กเล่น มีคนเข้าไปในเหมืองเหมืองที่อยู่ตรงนั้นจนเกิดการระเบิดและมีเปลวเพลิงลุกโหมและเขาก็เดินออกมาอย่างเปลวเพลิงอย่างง่ายได้.
มือระเบิด: “???”
สถานการณ์นี้สำหรับเขาคืออะไร?
ทำไมเขาเหยียบระเบิดแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น?
และในวินาทีต่อมา มือระเบิดก็รู้สึกหวาดกลัว.
เพราะเขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่า หลินเฟยมองมาที่เขาและเขาก็ถูกเจอตัวแล้ว!
มือระเบิดทิ้งระเบิดในมือและถอยหลังออกไปสองก้าวอย่างไม่รู้ตัวและต้องการหนีออกไปจากที่นี่เป็นอย่างแรก คนด้านหน้าของเขานั้นประหลาดอย่างแท้จริง.
”นายต้องล้อเล่นแล้ว?”
ใบหน้าของมือระเบิดเคร่งขรึม”ฉันจะหนีไปทำไม?”
เขายืนขึ้นจากชั้นบนและมองลงไปที่หลินเฟย ก่อนที่จะถามเสียงเย็นว่า”นายเป็นใคร มาที่นี่ทำไม?”
หลินเฟย”….”
หลินเฟยพูดอย่างเฉยเมย”เพราะนายฆ่าใครบางคนที่ไม่สมควรตายเมื่อเช้านี้”
”คนที่ไม่สมควรตาย?”
มือระเบิดก็ผงะ แต่เขาก็เข้าใจทันที”ลุงนั่นหรอ?”
”สาเหตุที่เขาตายก็เพราะเขาทำตัวเหนือเกินไป และเขาก็สมควรตาย.”
”งั้นนายก็รู้เรื่องนี้”หลินเฟยพูดเบาๆ”งั้นต่อจากนี้ก็ง่ายแล้ว.”
”แกมาเพื่อล้างแค้นให้เขา?”
มือระเบิดยิ้มและพูดว่า”ฉันอยากจะเห็นว่าแกจะล้างแค้นให้เขาได้ยังไงในเมื่อแกไม่ดูระดับของตัวเอง?”
”กล้าที่จะสู้กับบอส งั้นฉันจะแถมกระสุนให้แกด้วย!”
หลินเฟยเข้าใจ.
ปรากฏว่ากลุ่มคนที่ฆ่าลุงคือบอส มันรวมถึงนักตุกติก,มือระเบิด,มือสังหารและช่างเครื่อง…
”ถ้าแกต้องการฆ่าฉัน แกยังทำไม่ได้หรอก”มือระเบิดหัวเราะ”รถของลุงถูกฉันระเบิดไป ถ้าจะล้างแค้นก็มาเลย.”
เมื่อพูดเสร็จ.
ตูม!
ในโรงเรียน จู่ๆก็มีเสียงออดดังขึ้น.
มือระเบิดเยาะเย้ย”ฉันวางซุปเปอร์ระเบิดในโรงเรียนนี้ ถ้าแกไม่ทำลายมันในสามนาที โรงเรียนจะกลายเป็นพลุบนท้องฟ้า.”
”ไปเลย ไปทำลายระเบิด.”
หลินเฟย: “…”
”นายปัญญาอ่อนหรือเปล่า?”
ร่างของหลินเฟยก็กระพริบและเขาก็มาปรากฏตัวหลังมือระเบิดและคว้าคอของเขาราวกับจับเป็ด.
”มันเกี่ยวอะไรกับฉันหากที่นี่ระเบิด?”
”ฉันไม่ได้สร้างที่นี่ และไม่มีใครอยู่ข้างใน นายอยากระเบิดก็ระเบิดมันไปดิ.”
”นายคงไม่คิดว่าการระเบิดมันจะทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีหรอกนะ?”
เขาจับคอมือระเบิด หาซุปเปอร์ระเบิดด้วย[perspective]และเดินไปพร้อมกับมือระเบิด.
”เอาเลยสามนาที.”
”แกไม่อาจทำลายมันได้ภายในสามนาที วันนี้แกตายแน่นอน.”
ในเวลานั้น มือระเบิดก็กลายเป็นคนโง่ทันที.
