อันหรันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็มีความสุขล้นออกมาจากในใจและถามว่า : “แต่งงาน? ยินดีด้วย! พี่ฉีหลาน สามารถได้ใจพี่ฉีหลาน จะต้องเป็นพี่เขยที่หล่อแน่ๆ! ”
รอยยิ้มบนใบหน้าของฉีหลานดูเยือกเย็นเล็กน้อย และกล่าวว่า : “เมื่อถึงวัน บางครั้งก็ไม่มีทางเลือก โชคดีที่มันก็ไม่เลวเหมือนกัน”
อันหรันรู้สึกเศร้าอย่างอธิบายไม่ถูก เธอรู้จักฉีหลานเป็นอย่างดี ถ้าฉีหลานพูดอย่างนั้น กลัวว่าเธอจะไม่พอใจกับการแต่งงานครั้งนี้
ก่อนที่เธอจะพูด ฉีหลานยังคงพูดต่อไป : “ฉันเรียกเธอมาในครั้งนี้เพราะฉันต้องการให้เธอออกแบบงานแต่งงานให้ฉัน เสื้อผ้า และสถานที่จัดงานทั้งหมด ขอร้องเธอ เรื่องเงินก็พูดง่ายๆ เธอเป็นคนกำหนดราคามาก็ได้”
ฉีหลานเป็นนักธุรกิจ ไม่เอาความรู้สึกมาปะปน เรื่องเงินเธอก็จะไม่ปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมกับเพื่อน
อันหรันรีบส่ายหัว และกล่าวว่า : “ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยงพี่ฉีหลานก็พอ ยังทำตามรูปแบบเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า? ”
ฉีหลานครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง และกล่าวว่า : “ฉันไม่อยากเป็นที่นิยมมากเกินไป แบบงดงามและเรียบง่ายดีที่สุด”
ทั้งสองคนมีความสวยงามเหมือนกัน และอันหรันทำตามข้อกำหนดทั่วไปของฉีหลาน จำลงไป
หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับงานแล้ว ทั้งสองก็เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับความทรงจำและสิ่งที่น่าสนใจจากอดีต
ฉีหลานเป็นผู้หญิงที่ฉลาด และเธอก็เคยได้ยินเกี่ยวกับอันหรัน
แต่เธอไม่ได้พูดอะไรสักคำ อันหรันไม่ริเริ่มที่จะพูด เธอก็ไม่สามารถไปเพิ่มความกลุ้มใจให้กับเธอ
ทั้งสองคุยกันนานหลายชั่วโมง และตอนเย็นโทรศัพท์ของฉีหลานก็ดังขึ้น
หลังจากที่เธอมองดูแล้ว เธอก็กดปิดเสียง
อันหรันกวาดสายตาเล็กน้อย และเห็นว่าหน้าจอโทรศัพท์ของฉีหลานยังเปิดอยู่ เห็นได้ชัดว่ายังมีสายโทรเข้ามา
“พี่ฉีหลาน ถ้าพี่มีธุระ พี่คุณก็ไปทำธุระได้นะ ” อันรันพูดเบาๆ
ฉีหลานส่ายหัวเล็กน้อย และกล่าวว่า : “ไม่มีอะไร แค่เบอร์ก่อกวนเท่านั้น”
ทันทีที่เสียงของเธอลดลง เสียงเย็นชาก็ดังขึ้น: “จริงเหรอ? ”
ฉีหลานตัวสั่น หันหน้าไปทางนั้นทันที และพูดด้วยความตกใจ “คุณมาที่นี่ได้ยังไง! ”
อันหรันหันหน้าไปทางเขา และเห็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาอย่างมากพร้อมกับหางตางอนคู่หนึ่ง ที่สามารถชักจูงจิตวิญญาณของหญิงสาวมากมาย
หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ เขาก็นั่งลงบนโซฟาที่ว่างเปล่า ใกล้กับฉีหลาน
ฉีหลานขยับเล็กน้อย แต่เขาดึงข้อมือของเธอเล็กน้อย และคว้ามันไว้โดยตรง
“คุณจะไม่แนะนำหน่อยหรอ? ” ชายคนนั้นพูดกับฉีหลาน
ฉีหลานหายใจเข้าลึกๆ สงบลงและพูดว่า : “อันหรัน นี่คือคู่หมั้นของฉัน * หยูซิงเหวิน
อันหรันยิ้ม กล่าวว่า : “อันหรัน”
หยูซิงเหวินพยักหน้า ชื่ออันหรันนี้ ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ ก็เป็นจุดโฟกัสในเมือง Z
ตำแหน่งของคุณนายฮัวน้อย คือเนื้อทองที่สุด
“ขอบคุณคุณอันที่อยู่เป็นเพื่อนกับเสี่ยวหลานเป็นเวลานาน คืนนี้ที่บ้านมีทานข้าว ฉันต้องพาเธอกลับบ้านแล้ว” หยูซิงเหวินกล่าวอย่างเรียบเฉย
อันหรันอืม เมื่อรู้ว่านั่นหมายถึงการขับไล่ผู้คน
เธอลุกขึ้นและพูดว่า : “พี่ฉีหลาน งั้นฉันจะกลับก่อน เรื่องแผนออกแบบ ถ้าเสร็จแล้ว ฉันจะส่งให้พี่”
พูดจบ อันหรันก็จากไป
หยูซิงเหวินมองไปที่ด้านหลังของอันหรัน และอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย
อารมณ์ที่อ่อนโยนบนร่างกายของอันหรัน จะทำให้ผู้คนไม่ชอบก็คงไม่ได้
ทันทีที่เขามองไป เขาก็ได้ยินฉีหลานที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างเย็นชา : “อันหรัน คือคุณนายฮัวน้อย ระวังชายฮัวที่สองรู้ แล้วจะเจาะดวงตาไป! ”
ถ้าอันหรันอยู่ที่นั่น และได้ยินคำพูดที่ร้ายกาจของฉีหลาน คงจะแปลกใจที่ปากกลับคำ
หยูซิงเหวินหัวเราะเยาะมและกล่าวว่า : “พูดแบบนี้ไม่เหมาะกับภาพลักษณ์ของคุณที่เป็นคนอ่อนโยนและสวยงามเลย”
ฉีหลานตะคอกอย่างเย็นชา ลุกขึ้นและเตรียมออกไป
แต่เมื่อเธอเพิ่งลุกขึ้น ไม่ได้ก้าวไป เธอก็ถูกหยูซิงเหวินจับไว้ และลากออกมา เข้าไปใกล้ BMW 760 ที่จอดอยู่ข้างทาง
“หยูซิงเหวิน คุณปล่อยฉัน ฉันเดินไปเองได้! ”
ฉีหลานกำลังดิ้นรน แต่เธอเป็นเพียงผู้หญิงที่อ่อนแอ เธอจะแข็งแกร่งกว่าหยูซิงเหวินได้อย่างไร
หยูซิงเหวินจับมือฉีหลาน ไม่ตอบสนอง เกือบจะยัดเธอเข้าไปในรถอย่างรุนแรง
เขาก็ตามขึ้นรถ กล่าวว่า : “ไป! ”
คนขับก้มหน้าเพราะอาย และรีบเหยียบคันเร่งขับไปที่บ้านของฉีหลาน
“เธอรู้จักอันหรันตั้งแต่เมื่อไร? ” หยูซิงเหวินถาม
ฉีหลานหัวเราะเยาะหยูซิงเหวิน และพูดว่า : “มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”
ท่าทีของเธอทำให้หยูซิงเหวินมีความต้องการที่จะรุนแรงอยู่เสมอ ยิ่งผู้หญิงอ่อนโยนมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งใช้ความรุนแรงได้ดีเท่านั้น
“ไม่เป็นไร ฉันก็ไม่อยากรู้ การออกแบบงานแต่งงานไม่ใช่ว่าจัดการแล้วหรอ? ทำไมฉันถึงได้ยินคุณสองคนพูดว่าขอให้เธอทำ? ”
ฉีหลานหันมองออกไปนอกหน้าต่าง แสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน
สิ่งนี้ทำให้หยูซิงเหวินอารมณ์ดีขึ้น เขาเอื้อมมือไปบีบคางของฉีหลาน ให้หันหน้าไปทางใบหน้าของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม : “ฉีหลานเธอต้องเข้าใจว่าไม่มีใครสามารถทำลายสัญญาการแต่งงานของเราได้ จากนี้ไปเธอจะเป็นภรรยาของฉัน และเป็นสมาชิกในครอบครัวหยูของฉัน ฉันขอแนะนำให้เธออย่าท้าทายความอดทนของฉัน! ”
ฉีหลานถุยใส่อย่างไม่เกรงใจ และพูดว่า : “หยูซิงเหวิน คุณแค่หมาเห่าเครื่องบิน ถ้าครอบครัวไม่ได้จัดเตรียมไว้ให้ ฉันอาจจะแต่งงานกับคุณหรอ? ”
ฉีหลานรู้สึกขมขื่น ตระกูลฉีที่อยู่เบื้องหลังเธอ ก็เป็นชื่อที่มีชื่อเสียงของเมือง Z
อย่างไรก็ตาม ฉีหลานไม่ได้พึ่งพาตระกูลฉี แต่เธอทำงานหนักหลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย และในที่สุดก็หาอาชีพได้
ในขณะที่ธุรกิจกำลังเฟื่องฟู ตระกูลฉีล้มเหลวในการลงทุน และสูญเสียเงินหลายพันล้านติดต่อกันจนเกือบจะกลายเป็นเปลือกหอย
ตระกูลฉีสิ้นหวังแสวงหาการลงทุนจากทุกฝ่าย ทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้ตระกูลฉีเป็นหลุมพรางจึงไม่มีใครมาหา
แต่หยูซิงเหวินมา และเขาก็ลงทุนอย่างมีความสุข ข้อกำหนดเดียวคือฉีหลานต้องการแต่งงานกับเขา
เมื่อเผชิญหน้ากับการขอร้องของพ่อแม่ของเธอ ฉีหลานไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเห็นด้วยกับตัวเลือกนี้
เมือง Z ในช่วงเวลานี้เป็นจุดสูงสุดของการจราจรติดขัด หลังจากคิดเรื่องนี้ อันหรันก็จอดรถไว้ที่ประตูซ่างเต่า และทิ้งกุญแจไว้ให้พนักงาน เพื่อส่งรถเธอไปให้ที่คฤหาสน์ในวันรุ่งขึ้น
เธอเดินอย่างไร้จุดหมายด้วยตัวเอง โดยไม่มีคนอยู่ข้างๆเธอเป็นระยะ ๆ
เมือง Z เป็นเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และทุกคนต่างก็มีชีวิตที่วุ่นวายและมีชีวิตที่ดีขึ้น
เมื่อเห็นผู้คนไปมา อันหรันรู้สึกว่าเมืองนี้ค่อนข้างแปลก เมื่อนึกถึงสถานที่ที่เงียบสงบและสวยงามในเมือง W
ในฐานะเมืองชายแดนเล็กๆ เมือง W ได้รับการพัฒนาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และได้กลายเป็นเมืองเล็กๆ
ก่อนหน้านี้มันเป็นความรู้สึกชนบทมากกว่า ทำงานตอนพระอาทิตย์ขึ้นและพักผ่อนตอนพระอาทิตย์ตก สิ่งของราคาถูกมาก และผู้คนก็ดีกันมาก
ต่างจากเมือง Z ชั้นหนึ่ง พวกเขาอาศัยอยู่ในอุบายตลอดเวลา
เธอเดินเป็นเวลาสามชั่วโมงเต็ม ก่อนจะกลับถึงที่คฤหาสน์
ผลักประตูเปิดออก ความมืดทึบในห้องทำให้อันหรันตกใจ
เธอรีบเปิดไฟ มองไปรอบ ๆ อย่างตื่นเต้นเล็กน้อย แล้วนั่งลง
ทันใดนั้น ก็มีเสียงเปิดประตู อยู่ในบ้าน
อันหรันผงะกระโดดขึ้น และตะโกนว่า : “ใครน่ะ! ”
