โนอาห์ยังคงสวมผ้าขนหนูนั่งอยู่บนเตียง แต่ไม่มีสิ่งใดสำคัญสำหรับเขา เขากำลังจะเปิดหน้าต่างของระบบขึ้นมาเพื่อดูว่ามีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปบ้าง
‘ข้อมูลส่วนตัว’ เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ
[ผู้ใช้: โนอาห์ สเติร์น]
[เลเวล: 01]
[ประสบการณ์: 32/100]
[HP: 10/10]
[ความแข็งแรง: 10]
[ความคล่องตัว: 10]
[ความแข็งแกร่ง: 10]
[สกิว:
เปลวไฟจากนรก เลเวล: 01 : 61/100
คำอธิบายสกิว: เทคนิคที่ประกอบไปด้วยการอัญเชิญเปลวไฟแห่งนรกขึ้นมา เปลวไฟแห่งนรกไม่ต่างไปจากเปลวไฟธรรมดา แต่หลังจากชำระคนบาปและบาปมากมายมันก็กลายเป็นเปลวไฟที่ทรงพลังที่สุดที่สามารถเผาได้กระทั้งเทพเจ้าแห่งเปลวเพลิง เพื่อเพิ่มพลังของความสามารถนี้คุณจะต้องเผาบาปหรือคนบาป]
‘อืม…มอนเตอร์ของป้อมปราการระดับ E น่าจะได้รับค่าประสบการณ์มากกว่ามอนเตอร์ของป้อมปราการระดับ F ดังนั้นฉันคิดว่าในการบุกป้อมปราการครั้งต่อไป ฉันน่าจะสามารถยกระดับความสามารถของเปลวเพลิงจากนรกของฉันได้ ในตอนนี้มันก็มีพลังเท่านี้แล้ว อดตื่นเต้นไม่ได้เลยเมื่อคิดว่ามันพัฒนาแล้วจะแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน’ เขายิ้มขณะที่เขาคิดถึงความเป็นไปได้ของสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับความสามารถที่ทรงพลังนี้เมื่อมันพัฒนาขึ้น
‘ตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าฉันสามารถทำอย่างอื่นกับระบบได้ไหม นอกจากการดูหน้าจอค่าสถานะ’ โนอาห์คิดขณะที่เขาวางมือบนคางและดูหน้าจอที่ลอยอยู่ตรงหน้าของเขา
ทันใดนั้นเขาก็มองไปที่คำว่า ‘เลเวล’ บนหน้าจอของเขาและจดจ่ออยู่กับบรรทัดนั้นและจินตนาการถึงการเปิดมัน และด้วยความประหลาดใจอยู่ๆก็มีหน้าต่างเล็กๆหน้าต่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากคำว่า ‘เลเวล’ พร้อมกับคำอธิบายว่ามันคืออะไร
[เลเวล: ระบบบอกความแข็งแกร่งของผู้ใช้กับพลังของลูซิเฟอร์ ยิ่งผู้ใช้มีเลเวลสูงเท่าใดความแข็งแกร่งของผู้ใช้ก็จะยิ่งใกล้เคียงกันมากขึ้นกับความแข็งแกร่งของลูซิเฟอร์ เมื่อเลเวลสูงขึ้นผู้ใช้จะได้รับความสามารถลึกลับจากลูซิเฟอร์ เมื่อผู้ใช้ได้รับทักษะทั้งหมดและยกระดับพวกมันทั้งหมดให้สูงสุดระบบจะคาดการณ์ว่าผู้ใช้จะมีความแข็งแกร่งเท่ากับ ‘เทวดาตกสวรรค์ ลูซิเฟอร์’ ซึ่งถูกเรียกว่าทูตสวรรค์ที่ทรงพลังที่สุดและได้กลายเป็นจอมมาร]
ในขณะนั้นโนอาห์ได้สูญเสียความเยือกเย็นไปทันที เพราะจากคำอธิบายของระบบคำว่า ‘เลเวล’ นี่มันหมายความว่าความสามารถในการใช้ เปลวไฟจากนรก ของเขาสามารถพัฒนาขึ้นจนเทียบเท่าได้กับระดับ B ระดับ A หรือเขาอาจจะไปถึงระดับ S ในตำนานได้ ถ้าเขามีความพยายามมากพอ
‘ถ้าฉันสามารถไปอยู่ในจุดที่สูงขึ้นด้วยสกิวเปลวไฟแห่งนรกสกิวเดียว ฉันจะสามารถไปได้สูงขนาดไหนกันนะ หลังจากที่ฉันอัพเลเวลหลายๆครั้ง บางทีฉันอาจจะไปถึงระดับตำนานที่เป็นเพียงแค่ตำนานพวกนั้นได้ไหม? ไม่…ฉันจะไม่หลอกตัวเอง นี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องคิดในอนาคตข้างหน้า มันจะไม่มีทางเป็นไปได้ ถ้าฉันไม่แก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันตรงนี้ให้ได้ก่อน’ โนอาห์พยายามสงบสติอารมณ์ลง แต่เมื่อเขาคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตกับความแข็งแกร่งที่เขาอาจจะไปได้ถึง มันก็ยากที่จะทำให้เขาสงบลงได้
เพื่อให้หัวของเขาเย็นลงเล็กน้อยโนอาห์จึงลุกขึ้นจากเตียงและไปใส่ชุดเพราะเขายังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่
เขามองตัวเองในกระจกเขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงรูปลักษณ์ของเขา เป็นเรื่องที่เข้าใจได้สำหรับผู้คนที่คิดว่าเขาได้รับพรจากเทพเจ้าแห่งความงามเนื่องจากเขาหล่อขึ้นกว่าเดิมมาก หล่อจนบางครั้งมันก็ไม่สะดวกด้วยซ้ำ เพราะบางครั้งเขากลับโดนล่วงละเมิดทางเพศในตอนที่เขากำลังเดินอยู่ สิ่งที่เจนนี่พูดเกี่ยวกับเขาก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นเรื่องที่ไม่จริง เพราะบางครั้งผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าและร่ำรวยบางคนก็เสนอที่จะสนับสนุนเขาเพื่อแลกกับการเป็น “ของเล่นที่เอาไว้สนองตัณหาของพวกเธอ”
‘บางทีนั่นอาจเป็นความแตกต่างระหว่างการได้รับพรจากเทพเจ้าและการเป็นผู้สืบทอดของเทพเจ้า ตามระบบฉันกำลังสืบทอดทุกอย่างที่ลูซิเฟอร์มีแต่ฉันสงสัยว่า…เกิดอะไรขึ้นกับลูซิเฟอร์ ทำไมเขาถึงต้องการผู้สืบทอด?…ฉันหวังว่าสักวันจะได้พบกับท่าน’ เขาส่ายหัวเพื่อโยนความคิดเหล่านั้นไปที่ด้านหลังของจิตใจในขณะนี้และกลับไปที่การแต่งตัว
ตอนนี้โนอาห์กลับไปเปิดหน้าต่างสถานะอีกครั้งและเปิดหน้าต่างย่อยของทุกสิ่งที่มีให้เขาอ่าน น่าเสียดายที่มันไม่ได้มีข้อมูลอะไรเพิ่มมากมาย ที่สำคัญคือหน้าต่างที่เกี่ยวกับระดับเท่านั้น
‘ฉันไม่รู้ว่าระบบจะเปิดตัวฟังก์ชันใหม่ในอนาคตหรือเปล่า แต่สำหรับตอนนี้ฉันพอใจกับสิ่งที่ฉันมี เมื่อมองไปที่ทุกอย่างจากหน้าต่างนั้นฉันคิดว่าสิ่งเดียวที่อาจช่วยให้ฉันทำเงินได้มากขึ้นคือทักษะของตัวเองหรือทักษะอื่นๆที่ฉันจะได้รับในอนาคต’ โนอาห์คิด
‘ฉันหวังว่าสกิวบางอย่างจะปลดล็อคเมื่อเลเวลของฉันเพิ่มขึ้นและช่วยให้ฉันสามารถหาเงินได้มากขึ้นนอกจากการบุกป้อมปราการเพียงอย่างเดียว เพราะฉันไม่คิดว่าการบุกป้อมปราการเพียงอย่างเดียวจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับการหาเงิน และฉันก้ไม่รู้ด้วยว่าเมื่อไหร่เปลวไฟแห่งนรกของฉันจะพัฒนาได้มากกว่านี้และต้องทำขนาดไหนถึงจะได้รับการเพิ่มระดับอีกครั้ง’
*บี๊บ, บี๊บ, บี๊บ, บี๊บ*…
สัญญาณเตือนการแจ้งเตือนขนาดเล็กเริ่มดังขึ้นบนโทรศัพท์มือถือของโนอาห์ เขาไม่จำเป็นต้องมองด้วยซ้ำว่าอะไรทำให้เกิดเสียงดัง เพราะเขารู้ดีว่านั่นคือคำเตือนที่เขาตั้งโปรแกรมไว้เตือนให้เขาออกจากบ้านเพื่อที่เขาจะได้ไปถึงโรงพยาบาลก่อนเวลาเยี่ยมจะเริ่มขึ้นเพื่อที่เขาจะได้ใช้เวลาอยู่กับน้องสาวของเขาได้มากที่สุด
โนอาห์หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าโดยสวมเสื้อเชิ้ตสีดำไม่มีลาย กางเกงขายาวสีดำ และรองเท้าผ้าใบสีขาว ปกติเขาจะไม่ได้ใส่ใจกับการเลือกเสื้อผ้าของเขามากนักยิ่งเป็นหลังจากการบุกป้อมปราการเขายิ่งไม่สนใจมันยิ่งกว่าเดิม แต่ในสถานการณ์เช่นนี้เขามักจะเลือกเสื้อผ้าที่ดีที่สุดที่เขามีในตู้เสมอ
เนื่องจากเขาไม่เคยมีเงินเหลือเลยจำนวนเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าของเขาจึงมีจำกัด ดังนั้นเขาจึงใช้เสื้อผ้าเก่าและสวมใส่เป็นประจำทุกวันในขณะที่เก็บเสื้อผ้าใหม่ล่าสุดและสวยที่สุดไว้เสมอในช่วงเวลาที่เขาต้องไปเยี่ยมน้องสาวของเขาที่โรงพยาบาล
เนื่องจากโรงพยาบาลอยู่ห่างจากบ้านของเขาเล็กน้อยโนอาห์จึงไปที่สถานีขนส่งใกล้ๆและในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีรถบัสก็หยุดให้เขาเข้าไป
การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น ไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นขณะที่เขาอยู่บนรถบัส เขาคุ้นเคยกับรูปลักษณ์ที่เขาเป็นกับการใส่เสื้อผ้าเก่าๆเดินอยู่บนถนน แต่เขาก็มีความอึดอัดเล็กน้อยที่เขาส่วมใส่เสื้อผ้าแบบนี้ไปพบกับน้องสาวของเขา
เมื่อรถบัสมาถึงโรงพยาบาลจู่ๆโทรศัพท์มือถือของเขาก็ได้รับการแจ้งเตือน เมื่อมองดูว่ามันคืออะไรโนอาห์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นการแจ้งเตือนเป็นข้อความบางอย่าง
