ภัตตาคารเสียดฟ้า นั่นคือชื่อของหนึ่งในร้านอาหารที่รู้จักกันดีที่สุดในเมืองอายริน ร้านอาหารแห่งนี้กลายเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวอายรินอย่างรวดเร็ว เพราะไม่เพียงแต่พวกเขาจะนำเสนออาหารชั้นยอดด้วยเครื่องเทศต่างๆที่คำนวณมาเป็นพิเศษเพื่อเอาใจผู้คนจำนวนมาก แต่พวกเขายังมอบประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครให้กับผู้ที่ต้องการรับประทานอาหารที่นั่นอีกด้วย
ภัตตาคารนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ร้านอาหารที่ให้ลูกค้ามานั่งที่โต๊ะและทานอาหารที่เสิร์ฟที่นั่นเท่านั้น แต่ที่จริงแล้วตั้งแต่ทางเข้าร้านไปจนถึงส่วนที่มีโต๊ะอยู่นั้น ทุกอย่างถูกตกแต่งได้อย่างลงตัวเพื่อให้รู้สึกว่าแขกได้อยู่สถานที่ตรงนั้นจริงๆ ให้พวกเขาได้รู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาได้รับประทานอาหารบนสวรรค์! ไม่ว่าจะเป็นผนัง เพดาน และพื้นของร้านอาหารถูกปูด้วยฉากกั้นแบบพับความละเอียดสูงที่ฉายภาพท้องฟ้าที่ทำขึ้นให้กับลูกค้า มันมีทิวทัศน์สีฟ้าอ่อนที่ไม่มีที่สิ้นสุด หากลูกค้ามาในฉายภาพกลางวันพวกเขาก็จะได้พบกับการเปลี่ยนแปลงของเวลาจากกลางวันค่อยๆมืดลง จนเป็นการฉายภาพท้องฟ้าที่มืดมิดและเต็มไปด้วยดวงดาวที่สวยงาม เพื่อให้ลูกค้าที่มาเยี่ยมชมได้รู้สึกถึงบรรยากาศกลางแจ้งในยามค่ำคืน
มีเครื่องฉายภาพหมอกขนาดเล็กสองสามเครื่องวางอยู่รอบห้องเพื่อสร้างความประทับใจในบางครั้งที่เมฆเคลื่อนผ่านระหว่างลูกค้า แต่หมอกขนาดเล็กนั้นมีความหนาแน่นต่ำพอที่จะไม่มีใครทำให้อาหารของลูกค้าเปียกหรือทำให้เสียรสชาติ
สำหรับประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครพร้อมกับอาหารอันละเอียดอ่อนและอร่อยเช่นนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสถานที่แห่งนี้นั้นแพงและพิเศษขนาดไหน ใครๆก็มีสิทธิ์จองที่นั่งที่นี่ แต่สำหรับคนปกติแล้วอาจจะต้องรอเป็นเดือนกว่าจะได้กินและสัมผัสถึงสิ่งเหล่านี้ แต่สำหรับเหล่าบรรดาวีไอพีแล้ว การจองโต๊ะและได้รับโต๊ะในภัตตาคารนี้จะค่อนข้างง่ายกว่ามาก
เนื่องจากเป็นลูกชายของนักธุรกิจคนสำคัญในเมือง คาร์ลอสจึงเป็นหนึ่งในวีไอพีที่สามารถจองโต๊ะในสถานที่แห่งนี้ได้ง่ายขึ้นเล็กน้อย เขายังคงต้องทำการจองวันล่วงหน้า แต่นั่นก็ไม่มีอะไรน่าตกใจเท่ากับการรอหลายเดือนเหมือนคนทั่วไป
เมื่อเขาได้ยินว่าโนอาห์ตกลงเข้าร่วมทีมเพื่อแข่งขันใน Valorwatch แชมป์เปี้ยนชิปที่กำลังจะมาถึง เขาก็มีความสุขอย่างมาก เขารู้ดีว่าโนอาห์สละหลายสิ่งหลายอย่างในตอนแรกเพื่อที่เขาจะได้เข้าไปที่ป้อมปราการและแข็งแกร่งขึ้น และนั่นทำให้เขาที่เป็นเพื่อนสนิทของโนอาห์กังเวลเป็นอย่างมาก
แม้ว่าคาร์คลอสจะถูกโนอาห์ปฏิเสธในหลายๆครั้ง แต่คาร์ลอสก็ไม่เคยยอมแพ้ในการพยายามทำให้โนอาห์มีความสุขและได้รับความสนุกสนาน คาร์ลอสพยายามให้โนอาห์เลิกคิดเกี่ยวกับป้อมปราการบ้างเพราะคาร์ลอสรู้ดีว่าโนอาห์หมกหมุ่นอยู่กับมันมากขนาดไหน คาร์ลอสจะโทรชวนโนอาห์มาเข้าร่วมงานปาร์ตี้ เล่นเกม ไปคอนเสิร์ต และทุกๆอย่างที่คาร์ลอสคิดว่าโนอาห์จะสนุกด้วยอยู่เสมอ และทุกครั้งที่โนอาห์ยอมรับคำชวนของเขา คาร์ลอสก็จะมีความสุขมาก
นี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่โนอาห์ยอมตกลงที่จะเข้าร่วมการแข่งขันกับคาร์ลอส เมื่อคาร์ลอสเห็นว่าโนอาห์ตกลงแล้วเขาจึงได้พูดคุยกับทีมของเขาทันทีเพื่อที่พวกเขาจะได้นัดเจอกันสักครั้ง พวกเขาเป็นเพื่อนของคาร์ลอสเหมือนกัน และคาร์ลอสไม่ใช่เจ้าของทีม ดังนั้นการตัดสินใจประเภทนี้จึงขึ้นอยู่กับผู้เล่นทุกคนในทีม เพราะพวกเขาไม่ใช่มืออาชีพที่จะต้องยอมรับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา
เมื่อทุกคนตอบรับการนัดเจอครั้งนี้ คาร์ลอสได้ทำการจองภัตตาคารเสียดฟ้าโดยใช้สถานะของเขาและเชิญทุกคนมาพบกัยโนอาห์ เนื่องจากโนอาห์เพิ่งจะบอกกับเขาว่าเขาเพิ่งเป็นผู้ถูกเลือกระดับ E แต่โนอาห์ก็ไม่เคยแสดงทักษะของตัวเองต่อหน้าคาร์ลอสมาก่อนนั่นจึงทำให้เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อย และยังไม่ได้พูดถึงบุคลิกของโนอาห์ที่ปกติเขามักจะเป็นคนเย็นชาและห่างเหินจากผู้คน นั่นทำให้คาร์ลอสกังวลโดยเขาคิดว่าสิ่งนี้อาจจะทำให้เพื่อนคนอื่นๆของเขาไม่ต้องการรับโนอาห์เข้าร่วมทีม
ขณะนี้มีผู้เล่นสี่คนในทีม คาร์ลอสและเด็กชายอีกสองคนล้วนไม่มีพรและไม่ได้เป็นผู้ถูกเลือก พวกเขาเป็นผู้ที่ซื้อแพ็คเกจพรทั่วไปเพื่อให้สามารถเล่นได้
มีเพียงความแข็งแกร่งและทักษะของตัวเองเท่านั้นที่พวกเขาสามารถเลื่อนขึ้นจากระดับ F ในเกมเป็นระดับ E ได้ตัวมันเองและนั่นจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับกลุ่ม เนื่องจาก 80% ของผู้เล่นที่ไม่เคยมีพรไม่เคยสามารถออกจากระดับ F ได้ เพราะระดับของผู้ถูกเลือกกับผู้ที่ไม่ได้ถูกเลือกแตกต่างกันเกินไป
ผู้เล่นอีกคนที่อยู่ในทีมเป็นผู้ถูกเลือกและพรของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ อันที่จริงผู้เล่นคนนี้คือเอซของทีมของพวกเขา เขาได้รับพรจากเทพเจ้าแห่งการระเบิด
เจมส์สามารถสร้างลูกไฟขนาดเล็กที่จะระเบิดออกมาหลังจากที่เขาสร้างขึ้นมาภายใน 3 วินาที มันไม่ใช่พรที่ใช้ได้ง่ายๆ เนื่องจากเขาจำเป็นที่จะต้องคำนวณเวลาที่ลูกไฟจะระเบิดอยู่เสมอ ซึ่งโดยปกติแล้วช่วงเวลา 3 วินาทีนั้นเป็นช่วงเวลาที่สามารถตัดสินความเป็นความตายในการต่อสู้ได้เลย การควบคุมแรงในการขว้างลูกไฟออกไปรวมทั้งจุดหมายที่เขาต้องขว้างออกไปนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาต้องคำนวณ นั่นยังไม่ได้พูดถึงลูกไฟที่เขาสร้างขึ้นนั้นยังมีมวลและน้ำหนักจริงๆ นั่นหมายความว่าลูกไฟของเขาจะได้รับผลกระทบจากลมและโน้มถ่วงของโลก นี่เป็นเหตุผลที่พรของเขามีปัญหาอย่างมากในการใช้งาน แต่เมื่อเขาชินกับมันและใช้งานมันได้ดี เขาก็สามารถจัดการกับศัตรูได้หลายๆตัวพร้อมๆกัน
เมื่อเจมส์ได้รับพรระดับ D นี่มาในที่สุดเขาก็กลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งเล็กน้อย นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนทนเขาไม่ได้ แต่บางครั้งมันก็อึดอัดเล็กน้อยที่จะอยู่ใกล้เขา เพราะทัศนคติที่เปลี่ยนไปของเขา ตัวอย่างของสิ่งที่พูดถึงคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในตอนนี้
ที่โต๊ะหนึ่งในพื้นที่วีไอพีของภัตตาคารเสียดฟ้ามีชายหนุ่มสี่คนกำลังนั่งกินมันฝรั่งทอดและพูดคุยกันอย่างอบอุ่นกับสิ่งที่พวกเขาสนใจอย่างมาก แต่ในขณะที่ชายหนุ่มสามคนกำลังหัวเราะในเรื่องที่พูดคุยกันอยู่นั้น ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งก็ขมวดคิ้วและดูโกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากจนเขาเริ่มบ่นออกมาดังๆทำให้คนอื่นๆรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แน่นอนว่าคนๆนั้นคือเจมส์
“เขาจะให้เรารอนานขนาดนี้จริงๆหรอ เราอาจจะใช้ช่วงเวลานี้ไปเล่น Valorwatch แทนที่จะรอให้ผู้ถูกเลือกระดับ E คนนั้นมา สำหรับคนที่มีระดับต่ำๆแบบนี้ฉันคิดว่าเขาควรจะภูมิใจที่เราชวนเขามาเล่นด้วยแล้วรีบมารอเรามากกว่าที่จะให้เรามารอเขา” เจมส์บ่นขณะที่เขาหยิบมันฝรั่งแผ่นหนึ่งขึ้นมากิน
คาร์ลอสไม่พอใจกับสิ่งที่เจมส์พูดและบ่นกลับว่า
“นายไม่ควรพูดแบบนั้นนะเจมส์ นายมาประชุมของเราสายกี่ครั้งแล้ว แม้แต่ในการประชุมที่อยู่ใกล้บ้านของนายเองนายก็ยังสาย ฉันบอกไปแล้วว่าบ้านเพื่อนของฉันอยู่ไกลจากที่นี่ เขาไม่มีรถเขาเลยต้องมารถบัส ถึงจะดูช้าไปนิดหน่อยแต่นี่เรายังมีเวลาเหลืออีก 10 นาทีก่อนจะถึงเวลาที่เรานัดกันด้วยซ้ำ”
“ฉันมีเหตุผลที่จะมาสายสำหรับการประชุมพวกนั้น แต่เขาเป็นผู้ถูกเลือกระดับ E และเขาก็ยังไม่มีเงินซื้อรถด้วยซ้ำ ด้วยระดับของเขาเขาก็น่าจะหาเงินได้บ้าง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาไม่มีเงินพอที่จะซื้อรถราคาถูกซักคันด้วยซ้ำ” เจมส์บ่นอย่างไม่พอใจ
คาร์ลอสไม่สนใจเจมส์และกลับไปคุยกับเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆในขณะที่ดูสมาร์ทวอทช์ของเขาเป็นครั้งคราวเพื่อดูว่ามีการแจ้งเตือนข้อความใดบ้าง
สามนาทีต่อมา โนอาห์ก็เข้ามาพร้อมกับคนรับใช้ที่เห็นได้ชัดว่ากำลังมองเขามากกว่าที่เธอจะมองลูกค้าคนหนึ่งนี่เป็นสิ่งที่ทำให้คาร์ลอสหัวเราะคิกคัก เพราะทันทีที่เขามองไปที่โนอาห์ คาร์ลอสก็เห็นว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นความแตกต่างในปฏิกิริยาของคนรับใช้ที่อายุใกล้เคียงกัน
‘เธอน่ารักมาก ถ้าเขาไม่ได้อยู่ไกลมากนักและโนอาห์สนใจแล้วละก็ เขาคงจะได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอเพื่อนัดออกไปกินข้าวหรือออกไปเที่ยวเมื่อไหร่ก็ได้’ คาร์ลอสคิดพร้อมกับหัวเราะ
สมาชิกในทีมคนอื่นๆเห็นว่าคาร์ลอสกำลังหัวเราะในบางสิ่งพวกเขาจึงหันไปมองตามสายตาของคาร์ลอส เมื่อหันไปตามสายตาของคาร์ลอสพวกเขาก็สังเกตเห็นชายหนุ่มผมดำที่มีใบหน้าบอบบางเล็กน้อยแต่ปล่อยกลิ่นอายแห่งความมั่นใจออกมาทำให้พวกเขามองขึ้นมองลงหลายครั้ง
ชายหนุ่มคนนี้สามารถดึงความสนใจจากผู้คนมากมายในร้านอาหารได้แม้ว่าเขาจะเดินผ่านโต๊ะของคนๆนั้นไปแล้วก็ตาม แน่นอนว่าความสนใจนี้มาจากผู้หญิงเป็นหลัก
เมื่อเจมส์เห็นความสนใจที่ชายหนุ่มคนนี้ได้รับเขาก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย เพราะผู้คนจะมองเขาแบบนั้นก็ต่อเมื่อเจมส์บอกพวกเขาว่าเขาเป็นผู้ถูกเลือกระดับ D เพราะนั่นจะเป็นการปลุกความเคารพจากหลายคนและความอิจฉาริษยาของคนอื่นๆ แต่ชายหนุ่มคนนี้แค่เดินไปมาอย่างเป็นธรรมชาติเขาก็ได้รับความสนใจมากกว่าใครๆในสถานที่แห่งนี้แล้ว แม้ว่าเขาจะใส่เสื้อเชิ้ตสีดำเรียบๆ กางเกงวอร์มสีดำธรรมดา และรองเท้าผ้าใบสีขาวที่มีคุณภาพต่ำอย่างเห็นได้ชัด แต่ของพวกนี้ก็ไม่ได้สามารถทำให้คนอื่นไม่สนใจเขาได้อยู่ดี
โนอาห์ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนๆของคาร์ลอสกำลังคิดอะไรอยู่ เขาโบกมือให้คาร์ลอสก่อนจะนั่งลงข้างๆเขา หลังจากนั้นเขาก็ทักทายคนอื่นๆที่โต๊ะ
เพื่อนสองคนของคาร์ลอสตอบเขาด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร แต่ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งมองมาที่เขาด้วยท่าทางโกรธเล็กน้อย ซึ่งโนอาห์ก็ไม่ได้สนใจเขา เขาเข้าใจภาษากายได้ดีนั้นหมายความว่าโนอาห์ก็ไม่ได้ยิ้มทักทายชายหนุ่มที่ไม่พอใจคนนี้ เขาเพียงแค่ทักทายเบาๆเท่านั้น
“เอาล่ะ นี่คือโนอาห์เพื่อนสมัยเด็กของฉันที่ฉันโทรหาเพื่อชวนมาเล่น Valorwatch กับพวกเรา โปรดปฏิบัติต่อเขาในแบบที่พวกนายปฏิบัติกับฉันด้วย เพราะเขาเป็นเหมือนพี่น้องของฉัน” คาร์ลอสกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างจริงใจ
โนอาห์เห็นว่าทั้งสองคนที่สุภาพกับเขาในตอนแรกพยักหน้าให้กับสิ่งที่คาร์ลอสพูดและไม่คัดค้าน แต่เมื่อเห็นการแสดงออกของ “เด็กเย่อหยิ่ง” ที่ดูเหมือนจะมีอะไรต่อต้านเขา โนอาห์ก็หยุดคิดกับตัวเองไม่ได้
‘นี่มันเป็นเรื่องซ้ำซากเกินไปแล้ว ทำไมถึงมีคนแบบนี้ทุกที่ที่ฉันไป? เขาได้รับพรที่ทำให้คนกลายเป็นไอ้โง่ยังงั้นหรอ? น่าเบื่อจริงๆ…’
โนอาห์นึกถึงเด็กชายจากป้อมปราการแห่งแรกของเขาหลังจากที่พลังของเขาตื่นขึ้น ผู้หญิงที่เขาลืมชื่อของเธอ และคนอื่นๆที่เขาไม่สนใจจะเก็บชื่อของพวกเขาไว้ในความทรงจำ
‘ฉันไม่อยากเจอกับเหตุการณ์แบบนั้นอีกแล้ว ฉันควรจะจัดการกับเรื่องนี้ก่อนที่มันจะดำเนินต่อไปและกลายเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ’ โนอาห์ตัดสินใจเมื่อเห็นว่าเจมส์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
