องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 830 ทิ้งฝ่าบาทไว้ข้างหลัง

บทที่ 830 ทิ้งฝ่าบาทไว้ข้างหลัง

​เมื่อ​หงส์​เพลิง​ตื่นขึ้น​มา​อีกที​ ​เรี่ยวแรง​ของ​นาง​ก็​กลับคืน​มาดัง​เดิม​ ​แต่​นาง​กลับ​รู้สึก​ปวดร้าว​ไป​ทั่ว​ร่าง​ ​อีกทั้ง​ลำคอ​ของ​นาง​ยัง​มี​รอย​ช้ำ​สีแดง​ปรากฏ​อยู่​เป็น​จำนวนมาก​ ​เพียงแค่​หัน​มอง​ไป​ด้าน​ข้าง​ ​นาง​ก็​สามารถ​มองเห็น​ชายหนุ่ม​ที่นอน​อยู่​ข้าง​กันได​้​ ​แม้​เขา​จะ​หลับ​อยู่​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่มี​ทีท่า​ว่า​จะ​ปล่อย​นาง​ไป​ ​แม้กระทั่ง​ท่านอ​นข​อง​เขา​ก็​ยัง​ดูเหมือน​พยายาม​ที่จะ​กักขัง​นาง​เอาไว้

​นาง​มอง​ไป​ทาง​ด้าน​ซ้ายมือ​ของ​ตัวเอง​อีกครั้ง​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ของ​นาง​ถูก​โซ่​เหล็ก​ตรึง​ปีศาจ​ล่าม​เอาไว้​กับ​เตียง​ด้วย​ฝีมือ​ของ​ชายหนุ่ม​ ​โซ่​เส้น​นี้​ถูก​เพิ่ม​เข้ามา​ใน​ยก​ที่สอง​เพื่อ​ทำให้​นาง​ล้มเลิก​ความพยายาม​ที่จะ​ขัดขืน

​สายตา​ของ​หงส์​เพลิง​ดิ่ง​วูบ​เมื่อ​นาง​สัมผัส​ได้​ถึง​ความร้อน​ที่อยู่​ข้างหลัง​ช่วง​เอว​ ​ในเมื่อ​โซ่​เส้น​นี้​ไม่​สามารถ​สะเดาะ​ออก​ได้​ง่ายๆ​ ​นาง​จึง​ใช้​มือ​กระชาก​มัน​ออก​แทน

​วิธีการ​นี้​ย่อม​ทิ้ง​รอย​ไว้​บน​มือ​ของ​นาง​ ​แม้แต่​ข้อมือ​ของ​นาง​ก็​ไม่ได้​ว่างเปล่า​ ​เพราะ​มัน​มี​โซ่​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ติด​มาด​้วย​ ​หงส์​เพลิง​ไม่ได้​ส่งเสียง​อัน​ใด​ออกมา​ ​นาง​เพียง​ยื่นมือ​ออก​ไป​หยิบ​เสื้อคลุม​บน​พื้น​ขึ้น​มาสวม​ ​นาง​เป็น​คน​สูง​และ​สิ่ง​ที่​โดดเด่น​ที่สุด​ของ​นาง​ก็​คือ​ช่วง​ขา​อัน​เรียว​ยาว​ของ​นาง​นี่เอง​ ​ดังนั้น​การสวม​เสื้อคลุม​ยาว​เพียง​ตัว​เดียว​เช่นนี้​จึง​ทำให้​ขา​เรียว​ยาว​ของ​นาง​ดู​ขาวผ่อง​ราวกับ​หิมะ​ ​และ​ดึงดูดสายตา​เป็น​อย่างยิ่ง

​เซียน​ที่​หลับ​อยู่​สะดุ้งตื่น​ทันที​และ​ทำท่า​อยาก​จะ​พูด​อะไร​ขึ้น​เมื่อ​เห็น​ว่านา​งกำ​ลัง​จะ​กลับ

​หงส์​เพลิง​หยุด​เขา​ไว้​ด้วย​สายตา​เย็นชา​ ​”​ถ้า​ตี้จ​วิน​ตื่น​ ​บอก​เขา​ว่า​ข้า​ย้าย​ของ​ออก​แล้ว​”

​”​หา​?​”​ ​เซียน​คน​นั้น​ไม่กล้า​พูดเสี​ยง​ดัง​ ​เขา​ทำได้​แค่​พยักหน้า​แล้ว​ขานรับ​ ​พลาง​นึก​สงสัย​อยู่​ใน​ใจ​เท่านั้น​ ​ถึง​นาง​จะ​อยาก​กลับ​ ​แต่​นาง​ก็​ควร​รอ​ให้​ฟ้าสาง​มิใช่​หรือ​ ​ทำไม​ถึง​รีบ​กลับ​ไป​เร็ว​เช่นนี้​ล่ะ

​เขา​ไม่รู้​เรื่อง​ที่เกิด​ขึ้น​ภายใน​ห้อง​ ​ถ้า​เขา​รู้​ ​เขา​คง​สติ​แตก​ไป​แล้ว​ ​และ​คง​ไม่​แสดง​สีหน้า​เช่นนี้​ออกมา​แน่

​หงส์​เพลิง​เดิน​ต่อ​ได้​สอง​สาม​ก้าว​ ​แต่​แล้ว​นาง​ก็​เดิน​กลับมา​อีกครั้ง​พร้อมกับ​หยิบ​คู่มือ​ฉบับ​หนึ่ง​ขึ้น​มา​ ​นาง​หยิบ​ปากกาขนนก​ออกมา​ขีดฆ่า​กฎ​ข้อ​หนึ่ง​บน​นั้น​ออก​อย่างระมัดระวัง

​ในเมื่อ​นาง​ทำ​เรื่อง​นั้น​ไป​แล้ว​ ​มัน​คง​เสียเปรียบ​น่าดู​หาก​ไม่​ขีด​มัน​ออก

​ทำไม​นาง​จะ​ต้อง​เป็น​คน​เสียเปรียบ​ด้วย

​หงส์​เพลิง​เม้ม​ริมฝีปาก​ ​แล้ว​กลับ​สู่​พระพุทธศาสนา​พร้อมกับ​คู่มือ​ฉบับ​นั้น​ ​อย่างน้อย​ทุกอย่าง​ก็​ยัง​ดูป​กติ​เช่น​เดิม

​แต่​มี​แค่​หงส์​เพลิง​คนเดียว​เท่านั้น​ที่​รู้​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​เมื่อ​ศีล​ข้อสำคัญ​ที่สุด​ถูก​ละเมิด

​ดาบ​วง​พระจันทร์​ใน​มือ​ของ​นาง​จะ​สูญเสีย​พลัง​แห่ง​พระพุทธคุณ​ไป

​แต่​หงส์​เพลิง​ก็​ยัง​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​คน​คน​นั้น​ถึง​ได้​ทำ​เรื่อง​เช่นนั้น​กับ​นาง

​อาจ​เป็น​เพราะ​การ​เอาชนะ​นาง​จะ​ทำให้​เขา​รู้สึก​เหมือน​ตัวเอง​ประสบความสำเร็จ​หรือ

​นิ้ว​ของ​หงส์​เพลิง​กำ​แน่น​เข้าหา​กัน​ ​ดาบ​วง​พระจันทร์​ใน​ฝ่ามือ​ของ​นาง​กลับเป็น​ลูกประคำ​ดังเดิม​ก่อน​ม้วนตัว​พัน​รอบ​ข้อมือ​เรียว​ยาว​นั้น

​ตอนที่​นาง​ล้ม​ตัว​ลงนอน​บน​ก้อน​เมฆ​ ​นาง​ยัง​ได้กลิ่น​กาย​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​ติด​อยู่​บน​ร่าง​ของ​นาง​อยู่​ ​และ​นั่น​ทำให้​นาง​เผลอ​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​อย่างแรง

​คน​คน​นั้น​ปรากฏตัว​ขึ้น​ใน​ความคิด​ของ​นาง​ทุกครั้งที่​นาง​หลับตา​ ​เงา​ที่​ถูก​มองข้าม​พลัน​เริ่ม​ชัดเจน​ขึ้น

​หงส์​เพลิง​กำลัง​พิจารณา​อยู่​ว่านา​งค​วร​จะ​หา​โอกาส​แก้แค้น​เขา​ดี​หรือไม่

​แต่​หลังจาก​คิดดู​อีกที​แล้ว​ ​ต่อให้​นาง​คิด​ที่จะ​แก้แค้น​ ​แต่​ใน​สถานการณ์​เช่นนี้​คนที​่​จะ​เสียเปรียบ​ย่อม​เป็น​ฝ่าย​หญิง​เสมอ

​ในเมื่อ​ชายหนุ่ม​วางแผน​เอาไว้​เช่นนั้น

​ครั้ง​เดียว​ก็​คง​เกิน​พอ

​หงส์​เพลิง​ยิ้ม​หยัน​ ​นาง​หยิบ​คู่มือ​ออกมา​อย่าง​ไม่​ค่อย​พอใจ​นัก​ ​นาง​ไม่ใช่​ฝ่าย​ที่​มีอำนาจ​ขนาดที่​จะ​สามารถ​ช่วย​เช็ด​ผม​ให้​เขา​ ​หรือ​ให้​เขา​นอน​หนุน​ตัก​นาง​ได้​ด้วยซ้ำ

​ช่างมันเถอะ

​จากนั้น​นาง​ก็​โยน​คู่มือ​ฉบับ​นั้น​ทิ้ง

​ความเหน็ดเหนื่อย​ถาโถม​เข้าใส่​ร่าง​ของ​นาง​ ​หงส์​เพลิง​ค่อยๆ​ ​หลับตา​ลง​ ​พร้อมกับ​ฝัน​ถึง​ความทรงจำ​ใน​วัยเด็ก​อีกครั้ง

​สมัย​นั้น​นาง​มักจะ​อ่าน​พระไตรปิฎก​ทุกวัน

​สามเณร​น้อย​เดิน​เข้ามา​หานาง​ ​”​ท่าน​จะ​เอาแต่​ท่อง​พระไตรปิฎก​ไม่ได้​นะ​ขอรับ​ ​ท่าน​ต้อง​สั่งสม​ผลบุญ​ด้วย​ถึง​จะ​ได้​กลายเป็น​พระอรหันต์​ ​ท่าน​ย่อม​ไม่​สามารถ​เป็น​พระอรหันต์​ได้​ ​ถ้า​ท่าน​เอาแต่​อยู่​คนเดียว​เช่นนี้​ ​แทนที่จะ​ไป​อยู่​กับ​คนอื่นๆ​”

​ใคร​บางคน​ดึง​สามเณร​น้อย​เข้าไป​แล้ว​กระซิบ​ว่า​ ​”​อย่า​พูดจา​ไร้สาระ​ ​คน​คน​นั้น​แตกต่าง​จาก​พวกเรา​ ​นาง​คือ​หงส์​เพลิง​ ​และ​หงส์​เพลิง​ถูก​ลิขิต​ให้​เป็น​อรหันต์​”

​”​อะไร​นะ​ ​คนเรา​สามารถ​กลายเป็น​พระอรหันต์​โดย​ไม่​สั่งสม​บุญ​ได้​ด้วย​หรือ​”

​”​ชู่​ ​กรณี​ของ​หงส์​เพลิง​ต่าง​ออก​ไป​ ​นอกจากนั้น​ ​เจ้า​ก็​ไม่​ควร​เข้าใกล้​นาง​มากเกินไป​นัก​ ​นาง​มาจาก​นรก​ ​นาง​สามารถ​ฆ่า​คน​ได้​”

​”​จริง​หรือ​ ​ข้า​ดู​ไม่​ออก​เลย​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​ช่าง​งดงาม​ยิ่งนัก​”

​”​นั่น​ก็​เป็น​แค่​รูปลักษณ์ภายนอก​ของ​นาง​ ​ข้า​ได้ยิน​มา​ว่า​ถ้า​นาง​โกรธ​ ​นาง​ยัง​สามารถ​อัญเชิญ​ความชั่วช้า​สามานย์​ทั้งหมด​ทั้งปวง​ขึ้น​มาจาก​ขุมนรก​ได้​ ​แม้แต่​สมเด็จ​ก็​ยัง​ไม่กล้า​บังคับ​ให้​นาง​ทำ​อะไร​ ​แต่​สมเด็จ​ก็​เคย​กล่าว​เอาไว้​ว่า​คนที​่​มี​ชะตา​เช่นนี้​ย่อม​ถูก​ลิขิต​ให้​มีชีวิต​ที่​โดดเดี่ยว​อ้างว้าง​ ​ไม่มีใคร​รัก​นาง​ ​ทุกคน​ล้วนแต่​เข้าหา​นาง​ก็​เพื่อ​ผลประโยชน์​ ​นั่น​คือ​สิ่ง​ที่นาง​ได้รับ​เพราะ​มีมลทิน​มาตั​้ง​แต่​เกิด​…​”

​หงส์​เพลิง​ตัว​น้อย​สาวเท้า​เดิน​ต่อ​อย่าง​เงียบๆ​ ​หลังจาก​ได้​ฟัง​คำพูด​นั้น​ ​นาง​มอง​ก้อน​เมฆ​ที่​ลอย​อยู่​บน​ท้องฟ้า​แล้ว​หัวเราะ​อยู่​ใน​ใจ

​มีมลทิน​หรือ

​เหอะ​ ​ใคร​จะ​ไป​สน

​ใน​วันนั้น​ ​สมเด็จ​ที่ประทับ​อยู่​บน​ดอกบัว​สีทอง​สัมผัส​ได้​ถึง​ความ​เย้ยหยัน​บน​ริมฝีปาก​ของ​หงส์​เพลิง​ได้​เป็นครั้งแรก

​ใน​ฐานะ​พุท​ศาสนิกชน​แล้ว​ ​การกระทำ​นั้น​นับว่า​ดูหมิ่น​ศาสนาพุทธ​ยิ่งนัก

​เขา​พนมมือ​เข้าหา​กัน​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​”​อมิตา​พุทธ​”

​พระพุทธศาสนา​ย่อม​ไม่​เพิกเฉย​ต่อ​การ​ดูถูก​เหยียดหยาม​ที่​มีต​่​อพ​ระ​พุทธเจ้า

​ผู้​ที่​มีพ​ระ​สารีริกธาตุ​อยู่​ใน​ร่าง​ย่อม​ไม่​อาจ​ทอดทิ้ง​พระพุทธศาสนา​ได้

​นาง​ต้อง​พึง​ระลึก​ไว้​ว่า​ชะตากรรม​ของ​ตน​เป็น​อย่างไร

​นาง​จะ​เรียนรู้​ที่จะ​ยอมแพ้​ต่อ​ชะตากรรม​ก็ต่อเมื่อ​ได้รับบาดเจ็บ​สาหัส​มา​เท่านั้น

​สมเด็จ​เชื่อ​ใน​หลักการ​นี้​มาโดยตลอด​ ​ดังนั้น​เมื่อ​ชาย​คน​นั้น​เข้าใกล้​หงส์​เพลิง​ ​เขา​จึง​ไม่ได้​ห้ามปราม​แต่อย่างใด

​อย่างไร​เขา​ก็​ไม่เคย​เชื่อ​ว่า​ชาย​คน​นั้น​จะ​จริงใจ​ต่อ​หงส์​เพลิง

​ไม่ว่า​จะ​เป็น​ใคร​มาจาก​ไหน​ ​แต่​คนเรา​จะ​ตระหนักถึง​ความเป็นจริง​ได้​ก็ต่อเมื่อ​ได้​ลิ้มรส​ชาติ​แห่ง​ความสิ้นหวัง​แล้ว​เท่านั้น

​สิ่ง​ที่​จำเป็น​ต่อ​หงส์​เพลิง​ก็​คือ​ความผิดหวัง​ใน​ความรัก

​นั่น​เป็น​เพียง​หนทาง​เดียว​ที่จะ​ทำให้​นาง​เชื่อฟัง​อย่างแท้จริง​…

​…

​เมฆ​สวรรค์​ล่องลอย​อยู่​บน​ท้องฟ้า​ภายใน​ภพ​สวรรค์

​ชายหนุ่ม​ยัง​ไม่​ตื่น​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​งดงาม​มาก​เสีย​จน​ทำให้​ความงาม​ของ​โลก​ดู​จืดชืด​ ​ยิ่ง​เวลา​ที่​เขา​เผย​รอยยิ้ม​พึงพอใจ​ออกมา​ ​มัน​ก็​ยิ่ง​ดู​อบอุ่น​หัวใจ​ ​ตอนนั้น​เอง​ที่​ชายหนุ่ม​เคลื่อน​แขน​ของ​ตัวเอง​ไป​ข้างๆ​ ​โดยไม่รู้ตัว

​แต่​นิ้ว​ของ​เขา​กลับ​สัมผัส​ได้​เพียง​ความอบอุ่น​ที่​หลงเหลือ​อยู่​บน​ผ้าห่ม

​คนที​่​ควรจะ​นอน​ข้างๆ​ ​เขา​หาย​ไป​แล้ว

​ชายหนุ่ม​ลืมตา​ขึ้น​อย่าง​ช้าๆ​ ​จากนั้น​จึง​หรี่​ตาล​งอย​่า​งดุ​ร้าย​ ​ก่อน​จะ​หัวเราะ​ออกมา​ ​”​เมื่อไหร่​นาง​จะ​รู้จัก​ทำตัว​ดี​ๆ​ ​กับ​เขา​เสียบ​้าง​”

​ทันทีที่​คำพูด​นั้น​ดัง​ขึ้น​ ​เตียง​ที่​เคย​อยู่​ใน​สภาพ​ดี​ก็​ถล่ม​ลงมา​จน​เหลือ​เพียง​เศษไม้​ภายใน​ชั่ว​อึดใจ​เดียว

​เซียน​ที่​ทำหน้าที่​รักษาการณ์​ตอนกลางคืน​รีบรุด​เข้ามา​หลังจาก​ได้ยิน​เสียง​นั้น​ ​เขา​คิด​ว่า​จะ​มี​ปีศาจ​โผล่​มา

​แต่​มัน​กลับ​ไม่มี​ปีศาจ​เลย​สัก​ตัว

​ที่นั่น​มี​แค่​ตี้จ​วิน​ยืน​อยู่​เพียงลำพัง​ท่ามกลาง​ซากปรักหักพัง​นั้น

​เขา​ถือ​เสื้อ​ตัว​ใน​ของ​หญิงสาว​เอาไว้​ใน​มือ​ข้าง​ซ้าย​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ลึกล้ำ​ ​ไม่รู้​ว่า​เขา​กำลัง​คิด​อะไร​อยู่

​เซียน​คน​นั้น​ไม่กล้า​เดิน​ต่อ​แม้แต่​ก้าว​เดียว

​ตี้จ​วิน​เกิด​มานิ​สัย​ชั่วร้าย​ ​แต่​นิสัย​นั้น​ก็​ถูก​ซุกซ่อน​เอาไว้​หลังจากที่​เขา​ได้รับ​สถานะ​เทพ​มา

​แต่​ทันทีที่​เขา​สวม​เสื้อคลุม​สีดำ​ลง​บน​ร่าง​ ​ดวงตา​ของ​เขา​จะ​พลัน​มืดมิด​และ​ลุ่มลึก​ราวกับ​ห้วง​เหว​อัน​ไร้​ก้นบึ้ง​ ​บน​ร่าง​ของ​เขา​จะ​มีเสน่ห์​อัน​รุนแรง​ปรากฏ​ขึ้น​อย่างชัดเจน​ ​ใน​ความ​เย็นชา​ของ​เขา​แฝง​ไป​ด้วย​ความเสื่อม​และ​ความ​เกียจคร้าน​ราวกับ​น้ำแข็ง​ที่​ถูก​แช่แข็ง​เอาไว้​เป็นเวลา​นาน​ ​และ​ไม่มีใคร​สามารถ​เข้าใกล้​เขา​ได้​แม้แต่​คนเดียว

​เซียน​คน​นั้น​คิด​ว่า​จะ​ต้อง​มีเรื่อง​อะไร​เกิดขึ้น​อย่างแน่นอน

​แต่​เขา​ก็​ยัง​ไม่เข้าใจ​ ​นอกจาก​เรื่อง​ที่​อรหันต์​หงส์​เพลิง​กลับ​ไป​แล้ว​ ​ยัง​มีเรื่อง​อื่น​อีก​หรือ

​เอ๋​!​?

​หรือ​สาเหตุ​จะ​เป็น​เพราะ​อรหันต์​หงส์​เพลิง​จริงๆ

​ในที่สุด​เซียน​คน​นั้น​ก็​ตระหนักถึง​สถานการณ์​ที่เกิด​ขึ้น​ได้​ ​เขา​จึง​รีบ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​”​ตี้จ​วิน​ ​ก่อนที่​อรหันต์​หงส์​เพลิง​จะ​กลับ​ไป​ ​นาง​ฝาก​ข้ามา​แจ้ง​ท่าน​ว่านาง​จะ​ย้ายออก​แล้ว​คง​ไม่​กลับมา​ที่นี่​อีก​สัก​ระยะ​ขอรับ​…​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท