Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 602 เทพสูงสุดฉู่ขวง

ตอนที่ 602 เทพสูงสุดฉู่ขวง

“ไม่เลว​”

หลังจาก​ทดสอบ​ทุกคน​

หลิน​เยวียน​พยักหน้า​

นอกจาก​เว่ย​ห่า​วอ​วิ้น​ซึ่งยัง​มีปัญหา​ใหญ่​ นักร้อง​คนอื่นๆ​ ล้วน​ทำได้​ดีมาก​

คง​พยายาม​กัน​น่าดู​

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ซุน​เย่าหั่ว​และ​เฉินจื้ออวี่​ ไม่เพียง​อ่าน​ได้ดี​ แต่​การ​ออกเสียง​ก็​ยอดเยี่ยม​มาก​

หลิน​เยวียน​รู้​ภาษาอังกฤษ​​

ต่าง​จาก​นักร้อง​ซึ่งต้อง​ฝึกฝน​ภาษาอังกฤษ​อย่าง​หนัก​ หลิน​เยวียน​เพียงแค่​จ่าย​เงิน​ซื้อ​น้ำยา​ภาษากับ​ระบบ​ ก็​สามารถ​พูด​ภาษาอังก​ฤษได้​อย่าง​คล่องแคล่ว​

ถึงแม้หลิน​เยวียน​ไม่จำเป็นต้อง​ร้องเพลง​เอง​

แต่​ใน​เมื่อ​เตรียม​เพียง​ภาษาอังกฤษ​ไว้​ในอนาคต​ ตัว​หลิน​เยวียน​เอง​จึงต้อง​รู้​ภาษาอังกฤษ​

ไม่เช่นนั้น​ เรื่อง​นี้​คง​อธิบาย​ได้​ยาก​

หลิน​เยวียน​ให้กำลังใจ​พวกเขา​ “ทุกคน​พยายาม​ต่อไป​นะ​ครับ​ หลังจากนี้​ผม​จะลอง​ปล่อย​เพลง​ภาษาอังกฤษ​”

เขา​เตือน​ทุกคน​ด้วย​วิธี​ที่​แทบ​ชัดเจน​

ขณะนี้​หลิน​เยวียน​นับว่า​มีความรู้สึก​ที่​ดี​ต่อ​นักร้อง​ราชวงศ์​ปลา​

ถ้ามีเพลง​ที่​ดี​ เขา​ยัง​อยาก​แจกจ่าย​เป็นการ​ภายใน​เสีย​ก่อน​ นอกจาก​ว่า​นักร้อง​เหล่านี้​ร้อง​ได้​ไม่ดี​จริงๆ​ จึงค่อย​ร่วมงาน​กับ​นักร้อง​นอก​ราชวงศ์​ปลา​

เงื่อนไข​คือ​ นักร้อง​ใน​ราชวงศ์​ปลา​ต้อง​ฝึกฝน​ภาษาอังกฤษ​จน​เชี่ยวชาญ​เสีย​ก่อน​

“ค่ะ​/ครับ​”

ทุกคน​ตอบ​เสียงดัง​

เว่ย​ห่า​วอ​วิ้น​ใบหน้า​แดงก่ำ​ ตอบ​ว่า​ ‘ค่ะ​’ ตามน้ำ​ไป​

เธอ​ใน​วันนี้​ ได้รับ​บทเรียน​อัน​หนักหน่วง​

เธอ​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​ตกประหม่า​ จ่าย​ให้​กับ​บทเรียน​ราคาแพง​นี้​ครั้งแรก​

ในที่สุด​เธอ​ก็​เข้าใจ​ ว่า​ทำ​ไป​โลก​ภายนอก​จึงบอ​กว่า​ใน​ราชวงศ์​ปลา​แข่งขัน​กัน​อย่าง​ดุเดือด​เพื่อ​ชิงความ​โปรดปราน​จาก​เซี่ยนอวี๋​

เมื่อก่อน​เธอ​คิด​เพียง​ว่า​ชาว​เน็ต​หยอกล้อ​กัน​

ตอนนี้​เมื่อ​ได้​เข้าร่วม​ราชวงศ์​ปลา​ เธอ​ถึงได้​เข้าใจ​

ถ้าหาก​พ่อ​เพล​งอ​วี๋​คือ​จักรพรรดิ​ใน​สมัยโบราณ​​ และ​จับ​นักร้อง​ราชวงศ์​ปลา​เหล่านี้​ไป​ใส่ใน​วังหลัง​ เหล่า​สนม​เจ้าเล่ห์เพทุบาย​หน้าเดิม​ก็​เตรียมตัว​วางมือ​ได้​เลย​

ความสามัคคี​อัน​งดงาม​ของ​ราชวงศ์​ปลา​นั้น​เป็น​เพียง​ภาพลวงตา​!

การแข่งขัน​ภายใน​นี้​เต็มไปด้วย​คาวเลือด​คละคลุ้ง​!

หลังจาก​ทดสอบ​ภาษาอังกฤษ​ของ​ทุกคน​เสร็จ​ หลิน​เยวียน​จึงให้​ทุกคน​แยกย้าย​กลับ​ไป​ และ​เรียก​ให้​ซุน​เย่าหั่ว​อยู่​รอ​เพียง​คนเดียว​

ขณะ​เดิน​ออกมา​ ทุกคน​จ้องมอง​ไป​ซุน​เย่าหั่ว​ด้วย​แววตา​อิจฉาริษยา​

รวมไปถึง​เว่ย​ห่า​วอ​วิ้น​

เธอ​เริ่ม​กลมกลืน​จริงๆ​ แล้ว​

“ร้าย​มาก​!”

“ปาก​บอก​ยอมแพ้​กับ​ภาษาอังกฤ​ษ​ แต่​พูดคล่อง​กว่า​ใคร​เลย​!”

“เขา​หลอก​ให้​พวกเรา​ตายใจ​!”

“คน​ไร้เดียงสา​อย่าง​ฉัน​ หลงเชื่อ​คำพูด​ของ​เขา​ซะได้​!”

“เขา​นี่แหละ​ร้าย​ที่สุด​!”

“เกือบ​ลืม​ไป​แล้ว​ว่า​เขา​เป็น​นายทุน​คนเดียว​ใน​หมู่​พวกเรา​!”

“…”

เมื่อ​ออกจาก​ห้อง​

เจียง​ขุย​และ​คนอื่นๆ​ ก็​เริ่ม​บ่น​

เว่ย​ห่า​วอ​วิ้น​มอง​ไป​ยัง​คน​กลุ่ม​นั้น​ด้วย​ความประหลาดใจ​

ควร​เป็น​ฉัน​ที่​พูด​แบบ​นั้น​ไม่ใช่หรือ​!

พวกคุณ​ก็​เหมือนกับ​ซุน​เย่าหั่ว​ทุก​กระเบียด​นิ้ว​ไม่ใช่หรือ​?

ยัง​กล้า​บอ​กว่า​ตัวเอง​ไร้เดียงสา​?

และ​ใน​ห้อง​

ซุน​เย่าหั่ว​ยิ้ม​กว้าง​ “รุ่นน้อง​ มีเรื่อง​อะไร​ บอก​มาได้​เลย​”

“อัด​เพลง​”

หลิน​เยวียน​หยิบ​เพลง​ออกมา​อย่าง​ไม่อ้อมค้อม​ “รุ่นพี่​เย่าหั่ว​ไป​ทำ​ความคุ้นเคย​กับ​เพลง​นี้​ครับ​ สัปดาห์​หน้าอัด​เพลง​”

“ได้​เลย​!”

ซุน​เย่าหั่ว​จิตใจ​เบิกบาน​ สอง​มือ​เอื้อม​รับ​โน้ตเพลง​

“จูบ​ลา​”

“อื้ม”​

“ฉัน​รับประกัน​ว่า​จะฝึก​ให้ได้​ภายใน​คืนนี้​!”

“ได้​ครับ​”

“จริง​สิรุ่นน้อง​ ฉัน​มีอะไร​จะให้​นาย​”

“อะไร​ครับ​”

หลิน​เยวียน​ชะงัก​

“รอ​แป๊บ​นึง​”

ซุน​เย่าหั่ว​ออก​ไป​ข้างนอก​ สักพัก​ก็​กลับ​เข้ามา​ พร้อมกับ​ถุงชอป​ปิง​ใน​มือ​

“ไม่ใช่ของ​แพง​อะไร​ เป็น​แค่​เสื้อ​สเวต​เตอร์ขน​ อากาศ​หนาว​แล้ว​ นาย​ต้อง​ใส่เสื้อ​หนา​ๆ จะได้​ไม่เป็นหวัด​ ใน​ราชา​หน้ากาก​นักร้อง​ตอน​หนึ่ง​ที่​นาย​เป็นหวัด​”

“ขอบคุณ​ครับ​”

หลิน​เยวียน​รู้สึก​อบอุ่นใจ​

ซุน​เย่าหั่ว​ยิ้มแย้ม​ “ไม่ต้อง​ขอบคุณ​หรอก​ นี่​เป็น​เสื้อ​ขน​แกะ​ ขน​! แกะ​[1]! ของแท้​!”

เมื่อ​พูดถึง​ ‘ขน​แกะ​’ ซุน​เย่าหั่ว​เน้นย้ำ​เสียง​หนัก​ ราวกับว่า​ใน​สอง​คำ​นี้​มีความหมาย​พิเศษ​บางอย่าง​

……

อากาศ​เดือน​มกราคม​ยังคง​หนาวเย็น​

วันรุ่งขึ้น​ หลิน​เยวียน​สวม​เสื้อ​สเวต​เตอร์ขน​แกะ​ที่​ซุน​เย่าหั่ว​ซื้อ​ให้​ อุ่น​ดี​จริงๆ​

เมื่อ​มาถึงสตูดิโอ​

จู่ๆ จิน​มู่ผู้จัดการ​ก็​เอ่ย​อย่าง​ยิ้มแย้ม​ “ยินดี​ด้วย​ครับ​หัวหน้า​ คุณ​คือ​คน​แรก​ใน​รายชื่อ​เทพ​สูงสุดคน​ใหม่​ที่​แผนก​วรรณกรรม​แฟนตาซี​สมาคม​วรรณศิลป์​ประกาศ​เมื่อเช้านี้​!”

“สำเร็จ​แล้ว​?

หลิน​เยวียน​แววตา​เป็นประกาย​

เขา​หยิบ​บันทึก​การ​เดินทาง​สู่ประจิม​ทิศ​ออกมา​เพื่อ​ท้า​ชิงตำแหน่ง​ ตอนนี้​เขา​บรรลุเป้าหมาย​แล้ว​

“งั้น​เรื่อง​หุ้น​…”

“เรื่อง​หุ้น​กำลัง​เจรจา​ ผม​ประเมิน​ว่า​เรา​จะได้​หุ้น​ประมาณ​ห้า​เปอร์เซ็นต์​และ​จะเพิ่ม​ได้​ในอนาคต​ แต่​ใน​ระยะสั้น​ห้า​เปอร์เซ็นต์​ถือเป็น​ขีดจำกัด​แล้ว​ครับ​”

“ก็​ไม่เลว​แล้ว​ครับ​”

หลิน​เยวียน​ไม่ใช่ไก่อ่อน​ เขา​รู้​ว่า​หุ้น​ห้า​เปอร์เซ็นต์​ของ​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​นั้น​ไม่นับว่า​น้อย​

ถึงอย่างไร​ ปัจจุบันนี้​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​ก็​เป็น​สำนักพิมพ์​นิยาย​อันดับ​ต้น​ๆ ใน​บรรดา​ทั้ง​ห้า​ทวีป​!

“ถ้าอยากได้​หุ้น​ มีสอง​วิธี​ วิธี​แรก​คือ​ซื้อ​หุ้น​ใน​รา​คาที่​กำหนด​ อีก​วิธี​หนึ่ง​คือ​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​มอบให้​เรา​โดยตรง​…”

“งั้น​ก็​รอ​รับมอบ​!”

หลิน​เยวียน​ตอบ​โดย​ไม่ต้อง​หยุด​คิด​

จิน​มู่ยิ้ม​ขื่น​ “ผม​ยัง​ไม่ได้​บอก​เงื่อนไข​เลย​ครับ​ การ​รับมอบ​นั้น​มีเงื่อนไข​ เงื่อนไข​คือ​หลังจากนี้​หัวหน้า​ทำได้​แค่​เผยแพร่​ผลงาน​ผ่าน​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​ อีก​ทั้ง​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​จะต้อง​มีส่วน​ร่วมใน​การพัฒนา​ลิขสิทธิ์​ผลงาน​ด้วย​ พวกเรา​สามารถ​ตัดสินใจ​เลือก​หุ้นส่วน​ แต่​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​ต้องการ​ส่วนแบ่ง​สี่สิบ​เปอร์เซ็นต์​…”

“มาก​ขนาด​นั้น​เชียว​?”

“ผม​กลับ​รู้สึก​ว่า​ยอม​รับได้​ คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​มีประสบการณ์​สูงใน​การพัฒนา​ลิขสิทธิ์​ พวกเขา​มีทรัพยากร​และ​ประสบการณ์​ และ​สามารถ​สร้าง​มูลค่า​ให้​กับ​ลิขสิทธิ์​ใน​มือ​ของ​เรา​ได้​มากขึ้น​ นอกจากนี้​พวกเขา​ยัง​สัญญาว่า​ถ้าให้​ส่วนแบ่ง​ลิขสิทธิ์​เหล่านี้​กับ​พวกเขา​ได้​ หุ้น​อาจ​เพิ่มขึ้น​ถึงสิบ​เปอร์เซ็นต์​หลังจาก​เวลา​ผ่าน​ไป​ไม่กี่​ปี​ การคำนวณ​โดยละเอียด​ผม​ให้​ทีมงาน​ด้านล่าง​ทำ​ตาราง​มาแล้ว​ คุณ​กลับ​ไปดู​ได้​”

จิน​มู่ช่วย​หลิน​เยวียน​จัดตั้ง​ทีม​ขึ้น​มา

อย่างไร​ตอนนี้​หลิน​เยวียน​มีงาน​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ จิน​มู่เพียง​คนเดียว​สะสางไม่ไหว​ ดังนั้น​เขา​จึงสร้าง​ทีมงาน​ซึ่งสามารถ​รับผิดชอบ​งาน​ด้าน​ต่างๆ​ ที่​หลิน​เยวียน​มอบหมาย​ รวมไปถึง​นักกฎหมาย​คน​หนึ่ง​ด้วย​

“ได้​ครับ​”

หลิน​เยวียน​เชื่อมั่น​ใน​ความสามารถ​ใน​การ​จัดการ​ของ​จิน​มู่

หลาย​ปี​มานี้​จิน​มู่ทำงาน​อย่าง​ขยันขันแข็ง​ ทำให้​หลิน​เยวียน​พอใจ​มาก​

ฉะนั้น​ใน​ปัจจุบันนี้​จิน​มู่จึงไม่ได้รับ​เงินเดือน​อีกต่อไป​ แต่​ได้รับ​ส่วนแบ่ง​ที่​หลิน​เยวียน​มอบให้​ และ​สวัสดิการ​ที่​ดีเยี่ยม​

“จริง​สิ…”

จิน​มู่ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​

หลิน​เยวียน​ “มีอะไร​ก็​พูด​มาตรงๆ​ เลย​ครับ​”

จิน​มู่พยักหน้า​ “ที่จริง​ผม​คิด​ว่า​หัวหน้า​สามารถ​พิจารณา​การ​ร่วม​ถือหุ้น​สตาร์​ไลท์​ได้​ มูล​ค่าที่​คุณ​สร้าง​ให้​สตาร์​ไลท์​นั้น​สูงมาก​ ถ้าคุณ​มีความคิด​ด้าน​นี้​ ผม​สามารถ​เจรจา​กับ​สตาร์​ไลท์​ในนาม​ตัวแทน​ของ​คุณ​ได้​ ถ้าหาก​จำเป็น​ เรา​สามารถ​เปิดเผย​ตัวตน​ของ​ฉู่ขวง​เพื่อ​เพิ่ม​น้ำหนัก​ให้​เรา​ แน่นอน​ว่า​ไม่ใช่แค่​ใน​ระดับ​การ​เจรจา​กับ​สตาร์​ไลท์​”

“งั้น​หรือ​…”

หลิน​เยวียน​กำลัง​ใช้ความคิด​ “ผมขอ​คิด​ดูก่อน​”

ตอนนี้​เขา​ได้รับ​การ​ดูแล​ระดับ​พ่อ​เพลง​จาก​สตาร์​ไลท์​ ส่วนแบ่ง​จาก​ภาพยนตร์​ก็​ไม่เลว​ แต่​อย่าง​ที่​จิน​มู่บอก​ไว้​ ถ้าหาก​ได้รับ​หุ้น​จาก​บริษัท​โดยตรง​ รายได้​ของ​เขา​จะเพิ่มมากขึ้น​

แต่​ก็​เช่นเดียวกับ​ฉู่ขวง​เข้า​ถือหุ้น​ของ​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​

หลิน​เยวียน​ต้องการ​โอกาส​ เพื่อ​พิสูจน์​ความน่าเชื่อถือ​ของ​ตน​

ยกตัวอย่างเช่น​ กลายเป็น​พ่อ​เพลง​อย่าง​แท้จริง​

หรือไม่​ก็​ รอ​ให้​ซีรีส์​บันทึก​การ​เดินทาง​สู่ประจิม​ทิศ​โด่งดัง​เป็น​พลุ​แตก​

หลิน​เยวียน​ไม่รู้​เลย​ว่า​ อันที่จริง​สตาร์​ไลท์​กำลัง​พูดคุย​เกี่ยวกับ​การ​มอบ​หุ้น​ให้​เขา​อยู่แล้ว​

เพราะ​ไม่ว่า​จะมอง​จาก​มุมใด​ ความสำคัญ​ของ​หลิน​เยวียน​ต่อ​คลัง​หนังสือ​ซิลเวอร์​บลู​นั้น​ไร้​ข้อกังขา​…

ขณะเดียวกัน​

หลังจาก​การ​ประกาศ​ให้​ฉู่ขวง​เป็น​เทพ​สูงสุด​ บทสนทนา​อัน​ครึกครื้น​ก็​เริ่มต้น​ขึ้น​บน​โลก​ออนไลน์​!

[1] แกะ​ เป็นการ​เล่น​มุก​กับ​คำ​ว่า​ ‘หยาง​’ ซึ่งมีความหมาย​ว่า​แกะ​หรือ​แพะ​

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท