——
ผมเดินเข้าไปหาเด็กหญิง บอกให้พวกคุโระถอยออกไปเล็กน้อย ก่อนอื่นต้องหาอะไรมาคลุมร่างกายของเธอเอาไว้ก่อน เลยถอดเสื้อคลุมแล้วนำไปห่มให้
เธอใช้โอกาสนั้นในการเข้าประชิดตัวผม
[ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะ]
เธอเอ่ยเช่นนั้น ก่อนจะเข้ามางับที่คอแล้วดูดเลือด
ร่างกายของเด็กหญิงเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในตอนแรกเธอมีขนาดราว ๆ เด็กประถม ตอนนี้มีขนาดเท่า ๆ เด็กมัธยมปลาย
ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลได้รับการรักษาอย่างรวดเร็ว และกำลังเปล่งแสงออกมา
[เอ๊ะ?]
ทั้งเรื่องที่ถูกดูดเลือดไปเอย ทั้งเรื่องที่เด็กหญิงที่อยู่ตรงหน้าเปลี่ยนรูปร่างไปเอย ทำให้ผมตกใจจนขยับเขยื้อนไม่ได้ พอพวกคุโระเห็นเช่นนั้น ก็เคลื่อนไหวเพื่อแยกผมกับเด็กสาวออกจากกัน
หลังจากนั้นสุนัขตัวอื่น ๆ ก็เข้าจู่โจมเด็กหญิง
[เดี๋ยวสิ ไม่ใช่แบบนั้นนะ ไม่ได้จะทำร้ายสักหน่อย หยุดทีเถอะ]
ฟุบุกิพุ่งเข้าไปหาเธอ ส่งร่างของเด็กหญิงลอยไปในอากาศ ก่อนที่เธอจะตกลงมาสู่พื้น สุนัขตัวอื่น ๆ ก็ส่งเธอขึ้นไปในอากาศอีกครั้งหนึ่ง
เธอพยายามจะปรับท่าทางของตัวเองระหว่างอยู่กลางอากาศ แต่สุนัขตัวอื่นที่กระโจนขึ้นไปก็ส่งเธอลงมากระแทกกับพื้น
ชุดใหญ่ไฟกระพริบเลยนะเนี่ย
หลังจากได้เห็นแบบนั้น ผมก็กลับมาใจเย็นอีกครั้ง
[เฮ้….เดี๋ยวก่อน รอก่อน]
ผมเอ่ยให้พวกคุโระหยุด
พวกมันยอมทำตาม แต่ก็ยังไม่ได้ลดท่าทีเตรียมพร้อมสู้ลงแต่อย่างใด
เด็กหญิงกลับมามีสภาพสะบักสะบอมอีกหน จากการที่ถูกพวกคุโระเล่นงานจนย่อยยับ ร่างกายของเธอเองก็กลับมาเล็กอีกครั้ง
ไม่สิ ยับเยินเสียยิ่งกว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกเสียอีก
[เธอเป็นศัตรูงั้นเหรอ?]
[มะ…ไม่ใช่นะ ไม่ใช่แบบนั้นนะ ดังนั้นช่วยปรามเจ้าพวกนั้นที!]
[ทั้งที่ดูดเลือดผมไปก็ตามน่ะเหรอ?]
เด็กผู้หญิงตรงหน้านี้คงเป็นแวมไพร์ล่ะนะ
สิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ที่ดูดเลือดได้เนี่ย นอกไปจากนี้ก็นึกไม่ออกแล้ว
[ฉันขอโทษที่ดูดเลือดไป แต่ถ้าเป็นแบบนั้นต่อไปฉันจะดับสูญเอาน่ะ]
[ทำไปเพื่อฟื้นฟูน่ะเหรอ]
[ใช่]
เพราะแบบนี้พวกคุโระถึงได้เลือกที่จะไม่ตรึงเธอเอาไว้สินะ ถ้าเผลอประมาทก็อาจถูกดูดเลือดเอาก็เป็นได้
[ที่ถูกดูดเลือดไป จะมีผลกระทบอะไรตามมาหรือเปล่า?]
หากถูกแวมไพร์ดูดเลือดจะกลายเป็นแวมไพร์ชั้นล่าง เป็นเรื่องที่มักจะได้ยินบ่อย ๆ
[……แค่……แค่มีผลให้รู้สึกหลงใหลนิดหน่อยเท่านั้นเอง…..อีกอย่าง ดูเหมือนจะไม่มีผลกับนายด้วย]
[จะกลายเป็นแวมไพร์ หรือผีดิบหรือเปล่า?]
[ไม่เป็นหรอก ถ้าดูดเลือดไปแล้วเหยื่อกลายเป็นของแบบนั้นไป ก็ดูดเลือดอีกไม่ได้เอาไม่ใช่เหรอ]
[…..อย่างนี้นี่เอง
หรือก็คือ ในตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไรสินะ]
[อืม
ที่ฉันดูดเลือดไปก็แค่สำหรับฟื้นฟูเท่านั้นเอง
แล้วถ้าการมาเยือนที่นี้ถือเป็นความผิดล่ะก็ ฉันขอโทษ ดังนั้นอย่าถือโทษโกรธกันเลยนะ]
……….
………………….
ผมกำลังครุ่นคิด
[ก่อนหน้านั้น ดูดเลือดอีกหน่อยไหม?]
ดูเหมือนทั้งพวกคุโระและเด็กหญิงจะตกใจกับข้อเสนอที่ผมเอ่ยออกไปนิดหน่อย
[จะดีเหรอ?]
[ไม่ใช่ศัตรูนี่ ไม่ใช่ปัญหา]
เธอเข้ามากัดเข้าไปบริเวณหลังคอด้วยท่าทีสงบเสงียม
กำลังดูดใหญ่เลย
ร่างของเด็กหญิงเปลี่ยนจากเด็กประถมต้นเป็น เด็กประถมปลาย และก็เท่าเด็กมัธยมต้น
แผลตามร่างกายก็ถูกรักษาอย่างหมดจด
[ฟู้ว…]
เหมือนว่ายังจะไม่เต็มอิ่ม
ผมลองตรวจดูสภาพร่างกายตัวเอง
ทั้งที่คิดว่าน่าจะถูกดูดไปพอสมควรแล้ว แต่ผมกลับไม่รู้สึกถึงผลกระทบอะไรเลย
ผมมีประสบการณ์ถูกดูดเลือดมานับครั้งไม่ถ้วนตอนที่รักษาตัวในโลกใบก่อน และยังจดจำได้ดีว่ารู้สึกแย่แค่ไหน….
แต่กลับไม่รู้สึกว่าเลือดลดลงไปเลย
[อีกสักหน่อยไหม?]
ผมเสนอให้ดูดเพิ่มอีก
[เอ๊ะ?]
[เอาน่า ไม่ต้องคิดมาก]
[อะ…อื้อ ขอบคุณนะ]
เด็กหญิงเข้ามาดูเพิ่มไปอีก
จากเด็กมัธยมต้นก็กลายเป็นเด็กมัธยมปลาย
ว่าแล้วเชียว ไม่รู้สึกว่าเลือดลดลงไปเลยสักกะนิด
คงไหวล่ะนะ
[ดื่มอีกสักหน่อยไหม?]
[อะ…..เอาสิ…]
จากเด็กมัธยมปลาย ตอนนี้เธอมีขนาดร่างกายราว ๆ นักศึกษามหาวิทยาลัย
[เฮ้อ….มากกว่านี้คงไม่ไหวแล้ว]
เด็กหญิงเอ่ยขึ้นราวกับอิ่มแปล้ ไม่สิ ไม่ใช่เด็กหญิง
ตอนนี้ผมมี สาวงาม อยู่ข้าง ๆ
ที่ถึงแม้จะถูกดูดเลือดไปตั้งขนาดนั้นก็ยังแข็งแรงดี น่าจะเป็นเพราะพรที่ได้รับมาจากพระเจ้าตอนที่มายังโลกนี้ล่ะนะ
(ร่างกายที่แข็งแรง)
แถมที่ไม่ได้รับผลหลงใหล ก็คงเป็นเพราะสาเหตุเดียวกัน
ยังไงซะ
ที่อยู่ต่อหน้าผมในตอนนี้คือ สาวงาม
แถมยังเปลือยอีกต่างหาก
ผมบอกให้พวกคุโระสลายตัว และชักชวนเธอเข้ามาที่บ้าน
[เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ
เดี๋ยวสิ…เดี๋ยวก่อน….เอ๋?]
การกระทำของผมดูป่าเถื่อนหรือเปล่านะ
จำนวนผู้อยู่อาศัยเพิ่มขึ้นมาแล้ว
“ Note: ไม่ใช่การขืนใจครับ”
——
นี่สินะ ‘รักแรกพบ’ ที่คนเขาว่ากัน
ไว้เจอกันตอนหน้าครับ
