——
ลูก ๆ พวกคุโระในปีนี้ที่เกิดขึ้นมาใหม่ลดลงเหลือเพียงครึ่ง
เพราะมีพวกที่ไม่ได้ตั้งท้องอยู่ด้วยล่ะนะ
ผมแอบตกใจนิดหน่อย เพราะตลอดมาจนถึงตอนนี้ มักจะอยู่ราว ๆ ที่ 100 เปอร์เซ็นต์เสมอ
สามารถควบคุมการตั้งท้องได้อย่างงั้นเหรอ
ปีนี้ ยูกิเองก็ไม่ได้ให้กำเนิดลูกเช่นเดียวกัน
ถึงอย่างนั้นก็ตาม จำนวนที่เพิ่มขึ้นมาก็จัดได้ว่าไม่น้อย เลยจะขยายเขตสุนัขและสร้างบ้านแถวสุนัขเพิ่ม
เขตสุนัขตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเขตที่ผมใช้เป็นที่อยู่อาศัย มีขนาด 4*4 แปลง ด้านละ 200 เมตร
ด้วยพวกคุโระมีขนาดตัวใหญ่ ผมจึงรู้สึกว่ามันค่อนข้างแคบมาตั้งแต่ก่อนแล้ว
แต่ว่า ตลอดมาเขตสุนัขนั้นก็ถูกใช้เป็นเพียงสถานที่หลับนอนเท่านั้น ผมเลยไม่ได้รีบร้อนอะไร
ผมขยายเขตสุนัขออกไปทางทิศตะวันออก ใหญ่ขึ้นอีกเท่าตัว
เท่านี้ก็ มีขนาด 8*8 แปลง
คงจะไม่มีแก้ขัดไปได้อีกสักพักล่ะนะ
–
ช่วงหลังจากที่การออกลูกสิ้นสุด และเขาของพวกลูกสุนัขเริ่มออกมาให้เห็นได้นั้นเอง
กลุ่มของรีฟกับราซา และพวกลูก ๆ คุโระซึ่งตามไปคุ้มกัน ทั้งนี้ก็เพื่อไปชักชวนให้เหล่าเอลฟ์ที่ร่อนเร่พเนจรอยู่ในป่ามาอาศัยอยู่ร่วมกัน กลับมาถึง
สมาชิกที่ตามกลับมาด้วยนั้นมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ซะอีก
ทั้งหมด 8 กลุ่ม เป็น ไฮเอลฟ์ 42 คน
ไฮเอลฟ์เนี่ยเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีแค่ผู้หญิงหรือยังไงกันนะ?
“ในตอนที่หมู่บ้านถูกจู่โจม เหล่าผู้ชายออกไปต่อสู้ ส่วนผู้หญิงหลบหนีออกมาน่ะค่ะ”
อย่างนี้นี่เอง
ถึงอย่างนั้น ก็น่าจะมีเด็ก ๆ อยู่ด้วยสิ…
“ทั้งเด็ก ๆ และผู้สูงอายุในกลุ่มที่อพยพหนีไปนั้น ได้ย้ายไปอยู่กับเผ่าอื่นน่ะค่ะ”
“หือ? ถ้ามีที่ไปทำไมพวกเธอถึงไม่ไปด้วยกันล่ะ?”
“การทำแบบนั้นก็คือการเข้าไปเป็นข้ารับใช้ให้กับเผ่าที่อพยพเข้าไป ดังนั้นแล้ว คือว่า…การปฎิบัติต่อผู้หญิงเลยไม่ดีนักน่ะค่ะ”
อ่อ…พวกผู้หญิงถึงได้ร่อนเร่พเนจรกันต่อไปสินะ
ถ้าจะให้ไปเป็นข้ารับใช้ให้เผ่าอื่น สู้ไปร่อนเร่ในป่าจะดีซะกว่า
“ต้องขอขอบพระคุณมากเลยนะคะ ที่อนุญาตให้พวกเราอาศัยอยู่ที่นี่”
“ไม่หรอก ๆ ยังไงก็ขอให้ช่วยงานกันอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมาก ที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเราเตรียมที่พักเอาไว้ให้แล้วล่ะนะ…แต่ดูเหมือนว่าจะมีไม่พอ งั้นมาช่วยกันสร้างหน่อยนะ”
ที่พักมีไม่พอ เนื่องจากจำนวนที่คาดการณ์ไว้คือ 10 คนอย่างมากก็คงสัก 15 คน
ดำเนินการสร้างกันอย่างเร่งด่วน
……
หลังจากหลาย ๆ อย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว พวกเธอทั้ง 42 คนจะมาที่ห้องพักของผมหรือเปล่าเนี่ย
……
“เรีย ถ้ามีพวกผู้ชายอยู่ล่ะก็ เธอคิดว่าเราควรพาพวกเขามาที่นี่ไหม”
“คือว่า…หัวหน้าหมู่บ้านคะ ถ้าพูดถึงเหล่าเด็กชายไฮเอลฟ์ที่อพยพไปยังเผ่าอื่นล่ะก็ คงจะยากค่ะ…”
“เอ๊ะ? ทำไมล่ะ?”
“ที่อยู่อาศัยของเผ่าที่อพยพไปเองก็ถูกทำลายโดยมนุษย์ไปแล้วนะค่ะ ดังนั้นก็เลย”
“งั้นเหรอ….ขอโทษทีนะ ที่ให้ต้องเล่าเรื่องแบบนี้”
“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ทางเผ่าเองส่วนหนึ่งก็เป็นผู้อพยพเหมือนกับพวกเรา อีกทั้งพวกผู้ชายฝั่งเราเอง ฉันก็ได้ยินมาว่าได้รับการคุ้มครองอยู่ด้วย สำหรับฝั่งนั้นเองก็คงจะเป็นผู้ชายที่มีความสำคัญ ดังนั้นถ้าไปบอกให้คืนมาคงได้เกิดปัญหากันแน่ค่ะ”
“……”
ไม่น่าอภิรมย์เท่าไหร่ เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า
“สมาชิกเพิ่มขึ้นมามากแล้วด้วย ช่วยตัดสินใจเรื่องตัวแทนเอาไว้หน่อยนะ”
“ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็ ฉันเป็นคนรับหน้าที่เองค่ะ”
“ถ้าเป็นเรียก็จะสะดวกอะไรหลาย ๆ อย่างเลย แต่ว่า……เหล่าหน้าใหม่ตอบตกลงแล้วอย่างงั้นเหรอ?”
“ไม่มีปัญหาค่ะ พวกเราได้ทำการจัดลำดับไว้เรียบร้อยแล้ว”
จัดลำดับ…
เอาเป็นว่าอย่าไปถามรายละเอียดน่าจะดีกว่า
“งะ งั้นเหรอ งั้นก็ช่วยดูแลเหล่าหน้าใหม่ให้คุ้นชินกับที่นี่ด้วยนะ”
“ทราบแล้วค่ะ”
——
เหล่าไฮเอลฟ์ belike ข้าคือชะตาที่มิอาจเลี่ยง 555555555555
