“สถานีต่อไปคานาซากิ สถานีต่อไปคือคานาซากิ ทางออกอยู่ทางขวา”
ผมกำลังเล่นสมาร์ทโฟนอยู่ตอนที่ได้ยินประกาศภายในรถไฟ จึงลุกขึ้นจากที่นั่ง และก้าวออกไปบนชานชาลาที่สว่างไสวด้วยแสงไฟในยามราตรี
ผมชื่อ ริว ซาโตะ เป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาที่ทำงานในบริษัทขนาดเล็กถึงปานกลางในโตเกียว
รายได้ต่อปีของผมก็ไม่ได้มากจนจะไปคุยให้ใครฟังได้ แต่ผมอาศัยอยู่คนเดียวและเก็บหอมรอมริบทุกเดือนจนมีเงินเก็บพอสมควร
“หิวแล้วสิ ออกไปหาอะไรกินดีกว่า”
ที่ผมเริ่มใช้ชีวิตในเมืองนี้ก็สักสองปีได้แล้ว ผมเริ่มใช้ชีวิตที่นี่ทันทีที่เรียนจบมหาวิทยาลัย และเมื่อเริ่มคุ้นเคยกับงาน ก็เริ่มรู้สึกสบายใจในชีวิตมากขึ้น
ช่วงนี้สิ่งที่ผมชอบทำคือการไปร้านอาหารใกล้บ้าน
หลังจากผ่านช่องตรวจตั๋วของสถานีแล้วผมก็ตรงไปยังทางออกฝั่งตรงข้ามของบ้านและเริ่มเดินไปตามถนนช็อปปิ้งของสวนสาธารณะคานามาจิ
นี่คือถนนช็อปปิ้งที่มีมายาวนานและมีร้านอาหารเล็กๆ มากมาย
ร้านแฮมเบอร์เกอร์สุดเก๋ที่ผมทานเมื่อวานซืนนั้นอร่อยมาก แต่ผมก็ยังอยากไปร้านแกงกะหรี่ที่ผมไปเมื่อวานอีกครั้ง
“อืม ไม่รู้จะไปร้านไหนดีแฮะ”
ผมคิดเรื่องนี้ขณะที่เดินผ่านย่านช็อปปิ้ง มีหลายร้านที่อยากเข้าแต่ยังตัดสินใจไม่ได้
ขณะที่กำลังถกเถียงกันในใจระหว่างร้านนี้กับร้านนั้นในที่สุดผมก็เดินมาถึงสุดทางของถนนช็อปปิ้ง
ดังที่ชื่อ “ถนนช็อปปิ้งสวนสาธารณะ” บ่งบอก สุดทางของถนนช็อปปิ้งคือสวนสาธารณะขนาดใหญ่
ข้างหน้านั้นไม่มีร้านค้าก็เลยกำลังจะเดินเลี้ยวไปที่ร้านที่นึกถึงเมื่อกี้ แต่เมื่อผมเห็นไฟสีขาวบนถนนในสวนสาธารณะ
“นั่นอะไรน่ะ?”
เมื่อลองเพ่งมอง ก็เห็นแผงขายของอยู่ข้างถนน และมีม่านสีขาวที่ไม่มีตัวอักษรใดๆเขียนไว้เลย
ผมเองก็เคยมาที่สวนสาธารณะแห่งนี้หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นอะไรแบบนี้
โอเค งั้นวันนี้ไปกินข้าวที่นั่นกัน
เมื่อตัดสินใจได้แล้วผมก็ก้าวเข้าไปในสวนสาธารณะ
พอมาถึงหน้าแผงก็หายใจเข้าลึกๆหนึ่งเฮือก
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมทานอาหารที่ร้านอาหารแผงลอยก็เลยกังวลนิดหน่อย
“ขอโทษค…”
ผมแหวกม่านแบบสุดกำลัง แต่ก็กลืนคำพูดเหล่านั้นไปกับสิ่งที่ได้เห็น
เพราะไม่มีผู้คน อาหาร หรืออะไรก็ตามอยู่ที่แผงขายตรงหน้าของผม จะมีก็แค่แผงขายอาหารเปล่าๆ
สงสัยว่าอยู่ระหว่างเตรียมเปิดร้านหรือเปล่า
แต่ก็น่าแปลกที่ไม่มีใครอยู่เลย
อย่างไรก็ตาม ผมเองก็ผิดหวังนิดๆ ก็เลยยอมแพ้และแหวกม่านออกมาเพื่อไปร้านอื่น…
“…………เอ๋?”
ตรงหน้าของผมกลายเป็นป่าทึบ
เมื่อมองขึ้นไปก็เห็นท้องฟ้าสีครามสดใส
