รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 826 ส่งมอบโลงศพในวันมงคล!

บทที่ 826 ส่งมอบโลงศพในวันมงคล!

บท​ที่​ 826 ส่งมอบ​โลงศพ​ใน​วัน​มงคล​!

“มียางอาย​เสีย​สักนิด​ก็ดี​! เจ้าอายุ​ตั้ง​เท่าใด​? กลับ​ยัง​ต้องการ​มาสู้กับ​เด็ก​อายุ​เพียง​สิบ​ปี​ ไม่รู้สึก​ละอาย​บ้าง​หรือ​? หน้า​เจ้าไป​ไหน​เสียแล้ว​?”

สุนัข​สีดำ​เดิน​ออกมา​ ดวงตา​เปล่งประกาย​ไม่เป็นมิตร​ จับจ้อง​ไป​ทาง​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​ที่​ต้องการ​ลงสนาม​

นี่​คือ​ผู้​แข็งแกร่ง​ที่อยู่​ใน​ขอบเขต​ลอยชาย​แล้ว​ ทั้ง​ยังอยู่​ประมาณ​ขั้น​ที่หก​ ส่วน​พวก​ต้าเต๋อ​และ​อ้าย​ฉาน​มาก​สุด​ก็​อยู่​เพียงแค่​ขั้น​ที่สอง​เท่านั้น​

หาก​ต้องสู้​กัน​จริง ๆ​ เกรง​ว่า​พวก​ต้าเต๋อ​จะต้อง​ย่ำแย่​อย่าง​แน่นอน​

“ก่อนหน้านี้​ข้า​ได้​เอ่ย​ไป​แล้ว​ ผู้ฝึก​ตน​ล้วน​ไม่สนทนา​เรื่อง​อายุ​ เคารพ​กันที่​พลัง​ เหล่า​สหาย​น้อย​แข็งแกร่ง​ถึงเพียงนี้​ ย่อม​สามารถ​นับ​เป็น​รุ่น​เดียว​กับ​ข้า​ได้​ การ​แลกเปลี่ยน​วิชา​ย่อม​ไม่มีปัญหา​แม้แต่น้อย​”

ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​ยืนกราน​ด้วย​สีหน้า​สงบนิ่ง​

อันที่จริง​ นี่​นับว่า​น่า​อับอายขายหน้า​อยู่​บ้าง​ อย่างไร​เสีย​พวก​ต้าเต๋อ​ก็​ยัง​นับว่า​เด็ก​ไป​มาก​จริง ๆ​ ทว่า​เขา​ก็​ต้อง​กัดฟัน​โยน​ใบหน้า​ทิ้ง​ไป​ เพราะ​ต้องการ​จะทราบ​ความ​ตื้นลึกหนาบาง​ของ​อาณาจักร​แห่ง​นี้​!

นี่​นับ​เป็น​โอกาส​อัน​หา​ได้​ยาก​ ไม่ว่า​อย่างไร​เขา​ก็​มีคำ​ว่า​ ‘การ​แลกเปลี่ยน​วิชา​’ คุ้ม​อยู่​ ท้ายที่สุด​แม้ว่า​อาณาจักร​แห่ง​นี้​จะน่าสะพรึงกลัว​อย่าง​แท้จริง​ ก็​จะไม่เกิดเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้นกับ​เขา​

หาก​พลาด​ครั้งนี้​ พวกเขา​ก็​นับว่า​สูญเสียโอกาส​อัน​ดี​ไป​ เมื่อ​หาญกล้า​ก่อเรื่อง​ขึ้น​มาแล้ว​ เกรง​ว่า​จะเกิด​ปัญหา​ใหญ่​ขึ้น​ได้​

“ใช่ สหาย​น้อย​เหล่านี้​นับ​ได้​ว่า​มีคุณสมบัติ​ครบถ้วน​ที่​สามารถ​เทียบเคียง​พวกเรา​ได้​”

“สหาย​น้อย​มีพรสวรรค์​เป็น​อย่างยิ่ง​ แข็งแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​ตั้งแต่​อายุ​ยัง​น้อย​ สิ่งที่​ทำให้​พวกเรา​อด​ทนไม่ไหว​จริง ๆ​ ต้องการ​จะแลกเปลี่ยน​วิชา​กัน​”

“การ​แลกเปลี่ยน​วิชา​ระหว่าง​สหาย​ไม่ใช่เรื่องใหญ่​แต่อย่างใด​ พวกเรา​เหล่า​ผู้ฝึก​ตน​ก็​มักจะ​แลกเปลี่ยน​วิชา​กัน​บ่อย ๆ​ ไม่ใช่หรือ​?”

เหล่า​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​อีก​หลาย​คน​ออกมา​ ต้องการ​จะลงสนาม​ พวกเขา​เอง​ก็​กระจ่าง​แจ้งชัด​ว่า​โอกาส​เช่นนี้​หา​ได้​ยาก​ ไม่ต้องการ​จะพลาด​ไป​

เอ่ย​ออกมา​หน้าไม่อาย​!

สีหน้า​ของ​สุนัข​สีดำ​เย็นเยียบ​ ขอบเขต​ห่าง​กัน​หลาย​ขั้น​เพียงนี้​ ยัง​จะนับว่า​เท่าเทียม​ได้​อย่างไร​?

ขอบเขต​ลอยชาย​กว้างใหญ่​เป็น​อย่างยิ่ง​ แต่ละ​ขั้น​แตก​ต่างกัน​ราว​ฟ้ากับ​ดิน​ ไม่รู้​ว่า​มีสิ่งมีชีวิต​ตั้ง​มาก​น้อย​เพียงใด​ที่​ใช้ทั้ง​ชีวิต​ก็​ไม่อาจ​ก้าว​สู่ขั้น​ถัดไป​ได้​

อาจารย์​และ​ลูกศิษย์​จำนวนมาก​ใน​ขอบเขต​นี้​มีระดับ​ขั้น​ต่างกัน​เพียงแค่​หนึ่ง​หรือ​สอง​ขั้น​เท่านั้น​ เช่นนี้​การ​มานับว่า​เท่าเทียมกัน​ถือ​เป็นเรื่อง​น่าขบขัน​โดยสิ้นเชิง​

มัน​กระจ่างแจ้ง​ใน​จุดประสงค์​ของ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านี้​ดี​ พวกเขา​ไม่ได้​มุ่งเป้า​ไป​ที่​ต้าเต๋อ​ แต่​ต้องการ​จะล่อ​ให้​ผู้​ที่​แข็งแกร่ง​ยิ่งกว่า​ออกมา​ เพื่อ​ทดสอบ​ความ​ตื้นลึกหนาบาง​ของ​อาณาจักร​แห่ง​นี้​

“คุณชาย​ ท่าน​ให้​ข้า​ไป​เถิด​ หาก​พวกเขา​ต้องการ​แลกเปลี่ยน​วิชา​ เช่นนั้น​ข้า​จะเป็น​คู่มือ​ให้​เอง​”

สุนัข​สีดำ​ต้องการ​จะลงมือ​ จึงหันไป​ขอ​คำ​อนุญาต​จาก​คุณชาย​

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอง​ก็​มองออก​ ดู​แล้ว​พวก​ต้าเต๋อ​อาจ​ไม่ใช่คู่มือ​ของ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านั้น​ ทำให้​สุนัข​สีดำ​เอ่ย​วาจา​ออกมา​ ต้องการ​จะออก​ไป​สู้เอง​

คิดดู​แล้วก็​ใช่ แม้ว่า​พวก​ต้าเต๋อ​จะมีพรสวรรค์​สูงล้ำ​เป็นอย่างมาก​ แต่​อย่างไร​เสีย​อายุ​ก็​ยัง​น้อย​ยิ่งนัก​ ไม่อาจ​เทียบเท่า​ได้​กับ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านี้​

“ตกลง​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​พยักหน้า​ เห็นชอบ​ให้​สุนัข​สีดำ​ออก​ไป​ต่อสู้​

เนื่องจาก​สุนัข​สีดำ​เป็น​ฝ่าย​เอ่ยปาก​ออกมา​เอง​ ดังนั้น​สุนัข​สีดำ​ย่อม​ต้อง​มีความมั่นใจ​ที่จะ​สามารถ​เอาชนะ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านั้น​ได้​ เขา​เอง​ก็​ไม่มีสิ่งใด​ต้อง​กังวล​

“รับทราบ​!”

หลังจาก​ได้รับ​คำยินยอม​จาก​คุณชาย​ สุนัข​สีดำ​ก็​แย้มยิ้ม​กว้าง​ หาง​ที่​เหลือ​ครึ่งหนึ่ง​กระดิก​อย่าง​แรง​

“โฮ่ง พวก​เจ้าคิด​ประลอง​ เช่นนั้น​ข้า​จะเป็น​คู่มือ​เอง​!”

สุนัข​สีดำ​เดิน​ออก​ไป​ด้านหน้า​ ยืดตัว​ขึ้น​ยืน​ตรง​ อุ้ง​ขา​หน้า​ทั้งสอง​ไขว่​หลัง​เอาไว้​ ดู​วางท่า​เป็น​อย่างยิ่ง​

“ตัวต่อตัว​น่าเบื่อ​เกินไป​ พวก​เจ้าเข้ามา​พร้อมกัน​เสีย​!”

มัน​ปรายตา​มอง​เหล่า​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​อย่าง​ไม่แยแส​

โอหัง​เกินไป​แล้ว​!

โทสะ​พลุ่งพล่าน​ภายในใจ​ของ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านั้น​ สุนัข​สีดำ​ตน​นี้​หยิ่งผยอง​ไม่แพ้​กับ​พวก​ต้าเต๋อ​ หรือ​อาจจะ​มากกว่า​เสีย​ด้วยซ้ำ​!

ทว่า​แม้พวกเขา​จะโกรธ​ แต่​ก็​ยัง​ให้​ความจริงจัง​กับ​สุนัข​สีดำ​เป็นอย่างมาก​

ความ​ผยอง​จำเป็นต้อง​มีทุน​ สุนัข​สีดำ​กล้า​ผยอง​ถึงเพียงนี้​ แสดงว่า​ย่อม​ต้อง​ไม่ธรรมดา​ ไม่อาจ​จัดการ​ได้​โดยง่าย​ พวกเขา​เข้าใจ​ว่า​สุนัข​สีดำ​อยู่​เบื้องหลัง​ต้าเต๋อ​ไป​อีกที​!

‘เกรง​ว่า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​คน​นั้น​จะเป็น​ผู้​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​!’

‘ทุกคน​ต่าง​เคารพ​เขา​เป็นอย่างมาก​ กระทั่ง​สุนัข​สีดำ​ยัง​ต้อง​ขอ​คำยินยอม​จาก​เขา​…’

พวกเขา​ต่าง​ตัดสิน​ว่า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จะต้อง​แข็งแกร่ง​ยิ่งกว่า​ ภายในใจ​ของ​เขา​ต้องการ​จะต่อสู้​กับ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​มากขึ้น​

แต่​พวกเขา​ก็​เข้า​ใจดี​ หาก​พวกเขา​ไม่สามารถ​เอาชนะ​สุนัข​สีดำ​ เกรง​ว่า​คง​ไม่อาจ​ประลอง​กับ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ได้​

“สหาย​เจ้าอย่า​ล้อเล่น​เลย​! ข้า​จะเป็น​ผู้​ประลอง​กับ​สหาย​เอง​!”

มีผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เอ่ยปาก​ ก่อน​รีบ​ตรง​เข้าใส่​สุนัข​สีดำ​ เขา​ไม่ต้องการ​ให้​ผู้อื่น​ลงมือ​ต่อกร​กับ​สุนัข​สีดำ​ร่วมกัน​

“สหาย​? เจ้ามีสิทธิ์​อัน​ใด​มาเรียก​ข้า​ว่า​สหาย​? ดู​จาก​คำพูด​ของ​เจ้าแล้ว​ ผู้ฝึก​ตน​เคารพ​กันที่​พลัง​ เช่นนั้น​เจ้าก็​ควร​เรียก​ข้า​ว่า​ท่าน​ปู่​!”

สุนัข​สีดำ​พ่น​ลมหายใจ​เย็นชา​ ไม่ไว้หน้า​อีก​ฝ่าย​แม้แต่น้อย​ มัน​รู้ดี​ว่า​เบื้องหลัง​ของ​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​เหล่านี้​ต้องการ​จะสร้าง​ความวุ่นวาย​ใน​งานแต่ง​ของ​สือเฟิง​ เพื่อ​ต้องการ​จะประเมิน​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​อาณาจักร​แห่ง​นี้​

มัน​ตะปบ​กรง​เล็ก​ออก​ไป​ พลัง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​พุ่ง​เป้า​ไป​ที่​ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​ภายใน​พริบตา​!

ผู้​แข็งแกร่ง​วัยกลางคน​ตกตะลึง​ จิตวิญญาณ​สั่นสะท้าน​ นี่​เป็น​พลัง​ที่​เขา​ไม่อาจ​ต้านทาน​ได้​โดยสิ้นเชิง​ ช่องว่าง​ใหญ่​เกิน​กว่า​จะเปรียบเทียบ​ได้​!

เขา​ระเบิด​พลัง​ใน​ร่าง​ออกมา​ อีก​ทั้ง​ยัง​เรียก​ให้​สมบัติ​ล้ำค่า​ออกมา​เพื่อ​ต้านทาน​กรงเล็บ​ของ​สุนัข​สีดำ​

ทว่า​ทั้งหมด​ล้วน​เปล่าประโยชน์​

สมบัติ​ล้ำ​ค่าที่​เขา​เรียก​ออกมา​ถูก​อุ้งเท้า​ของ​สุนัข​สีดำ​ทำลาย​ทิ้ง​ทันที​ อีก​ทั้ง​ร่าง​ของ​เขา​ยัง​ตี​ลอย​กระเด็น​ กระอัก​เลือด​ออกจาก​ปาก​ ได้รับ​บาดเจ็บสาหัส​!

ทันใดนั้น​เอง​ สิ่งมีชีวิต​จำนวนมาก​ก็​ต่าง​อ้าปากค้าง​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​ พรั่นพรึง​กับ​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​สุนัข​สีดำ​

ไม่ว่า​สิ่งมีชีวิต​จาก​จักรวาล​โกลาหล​อื่น​ หรือ​กระทั่ง​สิ่งมีชีวิต​ของ​จักรวาล​โกลาหล​แห่ง​นี้​ พวกเขา​ต่าง​ล้วน​ตื่น​ตะลึง​ ภายในใจ​เต็มไปด้วย​ความ​ระทึก​!

สุนัข​สีดำ​แข็งแกร่ง​เกินไป​!

เพียงแค่​กรงเล็บ​เดียว​ก็​สามารถ​ทำลาย​สมบัติ​ล้ำค่า​ได้​ พลัง​เช่นนี้​สามารถ​สังหาร​พวกเขา​ได้​ภายใน​พริบตา​โดย​ไร้​ปัญหา​ใด​ ๆ!

นี่​คือ​พลัง​ของ​อาณาจักร​แห่ง​นี้​หรือ​?

พวกเขา​ต่าง​ก็​คิด​ไป​ใน​ทาง​เดียวกัน​ สุนัข​สีดำ​แข็งแกร่ง​ถึงเพียงนี้​ เช่นนั้น​แล้ว​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จะแข็งแกร่ง​ถึงเพียงใด​?

พริบตา​นั้น​เอง​ ภายในใจ​ของ​พวกเขา​ก็​เต็มไปด้วย​ความรู้สึก​โชคดี​ ยัง​ดี​ที่​พวกเขา​ยัง​ไม่ได้​ลงมือ​ใด​ ๆ ไม่เช่นนั้น​จะต้อง​ประสบ​เคราะห์​ครั้ง​ใหญ่​แล้ว​จริง ๆ​!

“ยังมี​ผู้ใด​คิด​ต้องการ​แลกเปลี่ยน​วิชา​อีก​หรือไม่​?”

สุนัข​สีดำ​ยืด​ตัวตรง​แล้ว​กล่าว​ออกมา​ “หาก​ยัง​ต้องการ​แลกเปลี่ยน​วิชา​ ก็​สามารถ​มาหา​ข้า​ได้​ทุกเมื่อ​!”

ทุกคน​ต่าง​พูดไม่ออก​ จะมีผู้ใด​กล้า​ไปหา​สุนัข​สีดำ​เพื่อ​แลกเปลี่ยน​วิชา​กัน​?

ย่อม​ไม่มี!

หาก​ทำ​เช่นนั้น​จริง​ ก็​มีแต่​จะหาเรื่อง​ใส่ตัว​ และ​ไม่มีทาง​มีผลลัพธ์​เป็นอื่น​!

ยอด​ฝีมือ​จาก​จักรวาล​โกลาหล​ต่าง ๆ​ พา​กัน​ถอนหายใจ​อย่าง​หนัก​ เดิมที​พวกเขา​ต้องการ​จะต่อสู้​แย่งชิง​อาณาจักร​แห่ง​นี้​ เพื่อ​ครอบครอง​สถานที่​ที่​ดี​สุด​

ทว่า​ตอนนี้​ดูเหมือนว่า​จะเป็นการ​ดีกว่า​หาก​พวกเขา​ทำตัว​ซื่อตรง​เข้า​ไว้​

ไม่เช่นนั้น​พวกเขา​อาจ​ตาย​ไป​แบบ​ไม่รู้ตัว​เสีย​ด้วยซ้ำ​!

“วัน​มงคล​เช่นนี้​ ทุกคน​ต่าง​ก็​มาเพื่อ​แสดงความยินดี​ ข้า​หวัง​ว่า​ทุกคน​จะสามารถ​มีความสุข​ คิด​วางแผน​หรือ​ต่อย​ตี​กัน​น้อยลง​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ก้าว​ไป​ด้านหน้า​แล้ว​เอ่ยปาก​ออกมา​

เขา​กำลัง​เตือน​เหล่า​ผู้​มีความคิด​แผนการ​ ให้​ทิ้ง​ความคิด​ไร้สาระ​เหล่านั้น​ลง​เสีย​ ใน​วัน​แต่งงาน​ของ​สือเฟิง​ ไม่มีที่ว่าง​สำหรับ​เรื่อง​วุ่นวาย​!

หลังจากนั้น​เขา​กับ​พวก​ลั่วสุ่ย​ก็ตาม​สือเฟิง​เข้าไป​ยัง​นิ​กา​ยอ​วี้ซ​วี​

เมื่อ​สุนัข​สีดำ​ลงมือ​แล้ว​ เหล่า​สิ่งมีชีวิต​ที่​ต้องการ​สร้าง​ปัญหา​พลัน​หยุด​ความคิด​ทันที​อย่าง​ไม่ลังเล​

“เร็ว​เข้า​ เตรียม​ของขวัญ​ที่​ดี​ที่สุด​ให้​ข้า​แล้ว​รีบ​ส่งมอบ​เสีย​!”

“นำ​ไข่มุก​นภา​มา!”

ยอด​ฝีมือ​จาก​ทุก​จักรวาล​โกลาหล​ติดต่อ​กับ​สมาชิก​ภายใน​กองกำลัง​ของ​ตน​ บอก​ให้​พวกเขา​นำ​ของขวัญ​ที่​ดี​ที่สุด​มา

ก่อนหน้านี้​พวกเขา​ไม่ได้​ตั้งใจ​จะส่งมอบ​ของขวัญ​ให้​ ดังนั้น​จึงไม่ได้​นำ​สิ่งใด​ติด​มาด้วย​ ทำให้​ยาม​นี้​ต้อง​เตรียม​ของขวัญ​อย่าง​เร่งรีบ​

พวก​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ที่อยู่​เบื้องหลัง​สือเฟิง​นั้น​แข็งแกร่ง​เกินไป​ ยาม​นี้​พวกเขา​ยัง​จะกล้า​ละเลย​สือเฟิง​ได้​อย่างไร​ ต่าง​ก็​ให้ความสำคัญ​กับ​สือเฟิง​เป็นอย่างมาก​

ภายใน​นิ​กา​ยอ​วี้ซ​วี​

สือเฟิง​ได้​เตรียม​ห้อง​รับรอง​อย่าง​ดี​ไว้​สำหรับ​พวก​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​แล้ว​ เมื่อ​ตก​กลางคืน​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ก็​บอก​ให้​เหล่า​บรรดา​คนรู้จัก​ของ​เขา​มาที่นี่​ เพื่อ​รวมตัวกัน​ร่ำสุรา​สัก​เล็กน้อย​

เมื่อ​พวกเขา​ดื่ม​กัน​จน​พอใจ​ สุดท้าย​ก็​แยกย้าย​กลับ​ห้อง​เพื่อ​พักผ่อน​

วัน​ใหม่​มาถึงอย่าง​รวดเร็ว​ นี่​เป็น​วัน​แต่งงาน​ของ​สือเฟิง!​

ทุกหน​แห่ง​ใน​นิ​กา​ยอ​วี้ซ​วี​ต่าง​ยุ่ง​วุ่นวาย​ ตกแต่ง​ประดับประดา​ด้วย​กระดาษ​มงคล​ ทุกหน​แห่ง​ต่าง​เต็มไปด้วย​ความยินดี​

สือเฟิง​สวม​ชุด​เจ้าบ่าว​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ที่​เห็น​ก็​อด​ชื่นชม​ไม่ได้​ เมื่อ​สือเฟิง​อยู่​ใน​ชุด​เจ้าบ่าว​แล้ว​ช่างแตกต่าง​ หล่อเหลา​ยิ่งกว่า​ยาม​ปกติ​เป็นอย่างมาก​

เมื่อ​ถึงเวลา​ สือเฟิง​ก็​รับ​เจ้าสาว​อย่าง​ฉิน​ซิน​มา ทุกคน​ต่าง​ประหลาดใจ​กับ​ความงดงาม​ของ​ฉิน​ซิน​

ฉิน​ซิน​มีรูปร่าง​อิ่มเอิบ​ ดู​งดงาม​เป็นพิเศษ​ใน​ชุดแต่งงาน​สีแดง​

“วันนี้​เจ้าสวย​ที่สุด​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ยิ้ม​ ก่อน​มอบ​ของขวัญ​ที่​เขา​เตรียม​ด้วยตัวเอง​ให้​

มีแหวน​เพชร​คู่​หนึ่ง​ อีก​ทั้ง​ยังมี​เครื่องประดับ​เพชร​ครบชุด​

เขา​ส่งมอบ​ของ​ให้​กับ​สือเฟิง​ บอก​ให้​สือเฟิง​นำ​ไป​ให้​ฉิน​ซิน​ด้วยตัวเอง​

“ขอบคุณ​ คุณชาย​!”

สือเฟิง​ตื้นตัน​จน​น้ำตา​ริน​ คุณชาย​ให้ความสำคัญ​กับ​พวกเขา​มาก​ ถึงกับ​ทำ​แหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ให้​ด้วย​ตนเอง​

ทันทีที่​เขา​รับ​แหวน​เพชร​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ไป​ ก็​สามารถ​สัมผัส​ได้​ถึงความ​เหนือ​ชั้น​ไม่ธรรมดา​ พวก​มัน​ต่าง​ก็​เป็น​สมบัติ​ที่​ไม่อาจ​ระบุ​ระดับ​ขั้น​ได้​ มีพลัง​มหาศาล​เกิน​กว่า​จะจินตนาการ​ได้​

นอกจากนี้​ยังมี​กฎเกณฑ์​บางอย่าง​อยู่​บน​แหวน​เพชร​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ นี่​เป็น​กฎเกณฑ์​ที่​สามารถ​ท้าทาย​สวรรค์​ได้​อย่าง​แน่นอน​ น่าหวาดกลัว​เกิน​กว่า​จะสามารถ​เอื้อนเอ่ย​ออกมา​ สือเฟิง​รู้สึก​ว่า​หาก​มีแหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​เหล่านี้​ ไม่ว่า​จะเกิด​สิ่งใด​ขึ้น​ในอนาคต​ เขา​ก็​มั่นใจ​ใน​ความปลอดภัย​อย่าง​ไร้กังวล​ จะต้อง​มิมีปัญหา​อัน​ใด​เกิดขึ้น​!

แม้ว่า​สิ่งมีชีวิต​อื่น​ ๆ จะไม่อาจ​สัมผัส​ได้​ชัดเจน​เท่า​สือเฟิง​ แต่​พวกเขา​ก็​ยัง​สามารถ​มองออก​ได้​ว่า​แหวน​และ​เครื่อง​เพชร​เหล่านี้​เป็น​สมบัติ​ล้ำค่า​จน​ไม่อาจ​จินตนาการ​ถึงได้​ ระดับ​ของ​พวก​มัน​สูงเสีย​จน​ทำให้​คน​ตกใจ​จนตาย​ได้​!

เมื่อ​เทียบ​กับ​แหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​แล้ว​ สมบัติ​ต่าง ๆ​ ของ​พวกเขา​ล้วน​เป็น​เพียงแค่​เศษขยะ​ไม่อาจ​เปรียบเทียบ​ได้​แม้แต่น้อย​!

ใจกว้าง​เกินไป​แล้ว​!

ภายในใจ​ของ​พวกเขา​เต็มไปด้วย​อารมณ์​มากมาย​ นี่​คือ​ผลงาน​จาก​สิ่งมีชีวิต​สูงสุด​ใช่หรือไม่​? เครื่องประดับ​เหล่านี้​น่า​ตื่น​ตะลึง​เหนือ​ชั้น​เป็น​อย่างยิ่ง​!

อย่างไรก็ตาม​ นี่​ก็​เป็น​เพียงแค่​จุดเริ่มต้น​เท่านั้น​

หลัง​จากห​ลี่​จิ่ว​เต้า​มอบ​ของขวัญ​แล้ว​ พวก​เซี่ยเหยียน​ก็​พา​กัน​ทยอย​ก้าว​ออก​ไป​ด้านหน้า​เพื่อ​มอบ​ของขวัญ​ที่​ตน​นำมา​

ของขวัญ​ที่​พวกเขา​หยิบ​ออกมา​ ไม่มีชิ้น​ใด​ธรรมดา​ ต่าง​ล้วน​พิเศษ​จน​ทำให้​สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​ตื่น​ตะลึง​!

“สวรรค์​ แม้ว่า​พวกเรา​จะรวบรวม​สมบัติ​จาก​ทั้ง​จักรวาล​โกลาหล​ของ​พวกเรา​ ก็​ไม่อาจ​เทียบ​ได้​กับ​ของขวัญ​ใด​สัก​ชิ้น​…”

ไม่ต้อง​กล่าว​เลย​ว่า​ผู้​แข็งแกร่ง​จาก​จักรวาล​โกลาหล​อื่น​รู้สึก​อิจฉา​มาก​เพียงใด​

ของขวัญ​ที่​สือเฟิง​ได้รับ​จะมากเกินไป​แล้ว​ ทุกสิ่ง​ล้วน​น่า​ตื่น​ตะลึง​ไม่ธรรมดา​เป็น​อย่างยิ่ง​ พวกเขา​ต่าง​เชื่อ​ว่า​ของขวัญ​เหล่านั้น​ที่​สือเฟิง​ได้รับ​ ต่อให้​เอา​สมบัติ​ทั้ง​จักรวาล​โกลาหล​ของ​พวก​ตน​มามัด​รวมกัน​ก็​ไม่สามารถ​เทียบ​ได้​ ต่างกัน​ไม่รู้​ตั้ง​กี่​เท่า​!

“ขอบคุณ​ทุกท่าน​!”

สือเฟิง​เต็มไปด้วย​ความ​ซาบซึ้ง​ตื้นตันใจ​ ทุกคน​ต่าง​เห็น​เขา​เป็น​คนสำคัญ​ ดู​จาก​ของขวัญ​เหล่านี้​แล้ว​ เขา​สามารถ​เห็น​ได้​ว่า​ทุกคน​ต่าง​ก็​ตั้งใจ​เลือก​มา!

“ไม่ต้อง​ขอบคุณ​! อย่า​ลืม​ปฏิบัติ​ต่อ​ฉิน​ซิน​ให้​ดี​ พวกเรา​ทุกคน​ล้วน​เป็น​ครอบครัว​ฝ่ายมารดา​ของ​ฉิน​ซิน​ หาก​พวกเรา​รู้​ว่า​เจ้าทำ​ไม่ดี​กับ​ฉิน​ซิน​ พวกเรา​ย่อม​ไม่มีทาง​ปล่อย​เจ้าไป​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ยิ้ม​พร้อม​เอ่ย​กับ​สือเฟิง​

“ขอบคุณ​คุณชาย​สำหรับ​การ​สนับสนุน​!”

หลังจาก​ได้ยิน​ ฉิน​ซิน​ก็​ยิ้ม​ออกมา​อย่าง​เบิกบาน​ มีความสุข​เป็น​อย่างยิ่ง​

ครอบครัว​มารดา​!

ฮิฮิ คุณชาย​ใจดีมาก​!

“เอาล่ะ​ อย่า​ได้​ทำ​ให้การ​มอบ​ของขวัญ​ของ​ผู้อื่น​ล่าช้า​ไป​เลย​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ยิ้ม​แล้ว​จากไป​พร้อมกับ​พวก​ลั่วสุ่ย​ ปล่อย​ให้​คนอื่น​ ๆ ที่​ยัง​ต้องการ​จะมอบ​ของขวัญ​เข้ามา​

หลังจากนั้น​ก็​มีสิ่งมีชีวิต​จำนวนมาก​เข้ามา​มอบ​ของขวัญ​ ทุก​อาณาจักร​ แดน​บรรพ​โกลาหล​ กระทั่ง​ต่าง​จักรวาล​โกลาหล​ล้วนแล้วแต่​มอบ​ของขวัญ​ที่​ดี​ที่สุด​ให้​กับ​สือเฟิง​

แน่นอน​ว่า​ของขวัญ​เหล่านั้น​ยัง​ห่างไกล​ไม่อาจ​เทียบ​ได้​กับ​ของขวัญ​ที่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​และ​คนอื่น​ ๆ มอบให้​ เมื่อ​เทียบ​กับ​ของขวัญ​ที่​พวก​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​มอบให้​แล้ว​ ของขวัญ​เหล่านี้​ช่างดู​จืดชืด​ ธรรมดา​เสีย​จน​ไม่รู้​จะธรรมดา​เช่นไร​

คน​ของ​นิ​กา​ยอ​วี้ซ​วี​บรรเลง​ดนตรี​รื่นเริง​ สือเฟิง​สวม​แหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ให้​ฉิน​ซิน​ ก่อน​ฤกษ์​ยาม​มงคล​จะมาถึง สิ้นสุด​ช่วง​มอบ​ของขวัญ​ ก็​เป็น​การกราบ​ไว้​ฟ้าดิน​ของ​พวกเขา​!

ฉิน​ซิน​สวม​แหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ ทำให้​งดงาม​ตราตรึง​ แหวน​และ​เครื่องประดับ​เพชร​ขับ​เน้น​ให้​ฉิน​ซินง​ดงาม​อย่าง​ไม่อาจ​หา​ที่​เปรียบ​ได้​

“ช้าก่อน​ พวก​ข้า​ยัง​ไม่ได้​ส่งมอบ​ของขวัญ​เลย​!”

ทว่า​ใน​ตอนนั้น​เอง​ พลัน​มีเสียง​เหยียดหยัน​ดัง​ขึ้น​มา ใน​ช่วงเวลา​มงคล​เช่นนี้​ เสียง​ที่​ดัง​ขึ้น​มานับว่า​โดดเด่น​เป็น​อย่างยิ่ง​!

“พวก​ข้า​ได้​ส่งโลงศพ​คู่​ให้​พวก​เจ้าแล้ว​ หวัง​ว่า​พวก​เจ้าจะได้​เข้าไป​ใน​เร็ว​วัน​ อาศัย​อยู่​ภายใน​ด้วยกัน​!”

มีโลงศพ​สีดำ​ขนาดใหญ่​ลอย​เข้ามา​ก่อน​ตกลง​ไป​ภายใน​นิ​กา​ยอ​วี้ซ​วี​

ยอด​ฝีมือ​จาก​ปรโลก​ปรากฏตัว​แล้ว​!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท