องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 862 เวยเวยมาถึงแล้ว (1)

บทที่ 862 เวยเวยมาถึงแล้ว (1)

​สมเด็จ​ลืมตา​ขึ้น​ด้วย​ความไม่พอใจ

​แต่​สีสัน​บน​แก้ม​ของ​เขา​ก็​พลัน​หายวับ​ไป​เมื่อ​เห็น​คนที​่​ยืน​อยู่​กลาง​ตำหนัก​ต้าส​ยง​!

​เขา​ผุด​ลุกขึ้น​จาก​ดอกบัว​ทองคำ​ทันที​!

​ดวงตา​ของ​เขา​สั่นสะท้าน​อย่างรุนแรง​ ​มัน​เต็มไปด้วย​ความรู้สึกผิด​และ​ความหวาดกลัว​อย่างเห็นได้ชัด

​เขา​รู้​ว่า​ใน​ฐานะ​พระอรหันต์​ผู้​เป็น​ที่​เคารพ​แล้ว​ ​เขา​ไม่​ควร​แสดง​สีหน้า​เช่นนี้​ออกมา

​แต่กระนั้น​ ​เขา​ก็​ยัง​ไม่​สามารถ​ควบคุม​อารมณ์​ของ​ตัวเอง​ได้

​ตลอดเวลา​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​นี้​ ​ชายหนุ่ม​ที่อยู่​ตรงหน้า​เขา​เป็น​คน​คนเดียว​ใน​ภพ​ภูมิ​ทั้ง​หก​ที่​เคย​ทำให้​เขา​บาดเจ็บ​มาก​่อน

​ประสบการณ์​การถูก​พราก​ร่าง​อรหันต์​ไป​นั้น​ช่าง​เจ็บปวด​จน​ยาก​จะ​จินตนาการ​ได้​ ​อีกทั้ง​เขา​ยัง​ต้อง​ใช้เวลา​เกือบ​พันปี​เพื่อ​ฟื้น​กำลัง​กลับมา​ ​เขา​ย่อม​ไม่ต้องการ​ประสบ​กับ​เหตุการณ์​เช่นนั้น​อีก​เป็น​ครั้ง​ที่สอง

​มี​แต่​ต้อง​ชิง​ลงมือ​ก่อน​เท่านั้น​ถึง​จะ​ได้เปรียบ​!

​สมเด็จ​หรี่​ตาล​งอย​่า​งดุ​ร้าย​ ​แล้ว​ขว้าง​ลูกประคำ​ที่​พัน​อยู่​รอบ​ข้อมือ​ขึ้นไป​ใน​อากาศ​อย่างรวดเร็ว​!

​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​รวมตัวกัน​กลายเป็น​ดอกบัว​ทองคำ​ขนาด​มหึมา​สูง​เท่ากับ​ตัว​คน​ ​ก่อน​พุ่ง​เข้าใส่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ทันที​!

​รอยยิ้ม​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​ของ​ชายหนุ่ม​ ​ขณะ​พาร​่าง​เพรียว​ได้รูป​ของ​ตัวเอง​ถอย​หลบ​ไป​ข้างหลัง​ ​จากนั้น​เขา​จึง​พุ่ง​ไป​ข้างหน้า​ด้วย​ความเร็ว​ราวกับ​สายฟ้า​แลบ​ ​มัน​เร็ว​เสีย​จน​ร่าง​ของ​เขา​กลายเป็น​ลำแสง​สีขาว​สว่าง​เจิดจ้า​เลย​ทีเดียว​!

​ปัง​!

​มือ​ของ​เขา​เจาะ​ทะเล​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​ที่​ส่อง​ลงมา​ ​และ​มุ่ง​ตรง​ไป​ที่​ด้านใน​ของ​บัวดอก​นั้น

​ใบหน้า​หล่อเหลา​ถูก​บาด​ ​แม้​จะ​มี​เลือด​สีแดง​หยด​ลงมา​จาก​รอยแผล​ที่​ถูก​ทิ้ง​เอาไว้​ ​แต่​มัน​ก็​ทำให้​เขา​ยิ่ง​ดู​ชั่วร้าย​มากขึ้น​เท่านั้น

​สมเด็จ​ไม่สน​ใจความ​จริง​ที่ว่า​เขา​อาจ​ถูก​ประณาม​ว่า​ทำผิด​ศีลธรรม​ได้​หาก​เขา​เป็น​คน​ชิง​ลงมือ​ก่อน​ ​เขา​เหลือบมอง​กลุ่ม​พระอรหันต์​เป็น​สัญญาณ​บอก​ให้​พวกเขา​สวดมนต์​พร้อมกัน​กับ​เขา

​เขา​ท่อง​บท​สวด​เสียงดัง​ในขณะที่​ดวงตา​ของ​ทุกคน​จับจ้อง​อยู่​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย

​ถึง​จะ​เป็น​ตี้จ​วิน​ที่เกิด​จาก​ความโกลาหล​ก็​ไม่มีทาง​หนี​จาก​ ​’​บท​สวด​ล้าน​อรหันต์​’​ ​ได้​!

​ที่นี่​คือ​ตำหนัก​ต้าส​ยง​ ​เป็น​สถานที่​ที่สามา​รถ​กำราบ​ต้นตอ​แห่ง​ความ​ชั่วร้าย​ทั้งปวง​ได้

​ตราบใดที่​บรรดา​พระอรหันต์​สวดมนต์​ร่วมกัน​ ​พวกเรา​ย่อม​สามารถ​ทำให้​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​อ่อนแอ​ลง​และ​ยอม​ศิโรราบ​ได้​ ​แม้ว่า​พวกเขา​จะ​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​ผู้ชาย​คน​นี้​ได้​ก็ตาม​!

​ดวงตา​ของ​สมเด็จ​เคร่งขรึม​ด้วย​ความ​มุ่งร้าย​ ​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ไม่ได้​มีสี​หน้า​อย่างที่​พระอรหันต์​ควร​มี​ ​หาก​สังเกต​ดู​ใกล้​ๆ​ ​จะ​พบ​ว่า​ทุก​ตารางนิ้ว​บน​ใบหน้า​นั้น​ดู​น่าเกลียดน่ากลัว​ยิ่งกว่า​ปีศาจ​เสียอีก

​อรหันต์​เหล่านั้น​ไม่กล้า​ขัดคำสั่ง​เขา​ ​ทั้ง​ยัง​ไม่มีใคร​ต้องการ​ทำ​เช่นนั้น​อีกด้วย​ ​ถ้า​พวกเขา​ไม่​คิด​หาวิ​ธีมา​สู้​กับ​ตี้จ​วิน​ ​พวกเขา​จะ​ต้อง​ถูก​ตี้จ​วิน​ฆ่า​ในทันที​ที่​เขา​จัดการ​สมเด็จ​ได้​อย่างแน่นอน

​ผลสุดท้าย​ ​อรหันต์​ทั้งหมด​จึง​จับมือ​กัน​ ​แล้ว​สวดมนต์​ซ้ำไปซ้ำมา​ไม่รู้จบ

​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​ยกมือ​ขึ้น​ปิด​หู​ ​เพราะ​เขา​ไม่​สามารถ​ต้านทาน​บท​สวด​สันสกฤต​นี้​ได้​ ​เขา​ดู​ทรมาน​อย่างมาก​ราวกับ​กำลัง​ฝันร้าย​อยู่​ก็​ไม่​ปาน

​ว่า​กัน​ว่า​ ​’​บท​สวด​ล้าน​อรหันต์​’​ ​เป็น​บท​สวด​ที่​ถูก​สวด​น้อยที่สุด​ใน​พระพุทธศาสนา

​มันต​รง​กัน​ข้าม​กับ​หลักการ​ทาง​พระพุทธศาสนา​ที่​ให้​ปลดปล่อย​สรรพสัตว์​จาก​ความทุกข์​ ​และ​นำพา​ผู้คน​สู่​ความเมตตา​กรุณา

​แต่​แก่นแท้​ของ​ความเมตตา​นั้น​ไม่ใช่​การ​หลับ​หู​หลับตา​เห็นอกเห็นใจ​ผู้อื่น​ ​หรือ​การยอม​แพ้​และ​อดทน​อดกลั้น​ ​แต่​เป็นการ​ละเว้น​จาก​การทำร้าย​ผู้อื่น

​ความเมตตา​ที่แท้​จริง​ย่อม​ไม่มีวัน​ขอให้​ผู้ใด​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​ขัดต่อ​ความปรารถนา​ของ​ตัวเอง

​หาก​การ​พูด​นำมาซึ่ง​อันตราย​ ​เช่นนั้น​ก็​ควร​สงบปากสงบคำ​เอาไว้

​หาก​รู้​ว่า​ตัวเอง​ไม่มี​พลัง​พอที่​จะ​ส่องแสง​ ​เช่นนั้น​ก็​อย่า​ได้​ส่องแสง​สว่าง​ให้​กับ​ผู้ใด

​แต่​อย่า​ยืนหยัด​เพื่อ​ความมืด​มิด​เพียง​เพราะ​คุ้นเคย​กับ​มัน

​และ​อย่า​ได้​เยาะเย้ย​ผู้​ที่​กล้าหาญ​ชาญชัย​กว่า​ตัวเอง

​’​บท​สวด​ล้าน​อรหันต์​’​ ​คือ​บท​สวด​ที่​สร้าง​ขึ้น​จาก​การ​รวบรวม​คำ​นินทา​ว่าร้าย​ทั้งหลาย​มาจาก​โลก​มนุษย์

​มัน​คือ​พลัง​ที่สามา​รถ​ดับ​ความตั้งใจ​ของ​ใคร​สัก​คน​ได้

​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​ค้ำ​หน้าผาก​ ​เขี้ยว​ของ​เขา​กำลังจะ​งอก​ออกมา​นอก​ปาก

​ถ้า​เขา​เคลื่อนไหว​ไม่ได้​ ​ต่อให้​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จะ​ทรงพลัง​เพียงใด​ ​เขา​ก็​ทำได้​เพียงแค่​พราก​ร่าง​อรหันต์​ไป​จาก​พวกเขา​ ​แต่​ไม่​สามารถ​ทำลาย​วิญญาณ​ของ​พวกเขา​ได้

​สมเด็จ​วางแผนการ​นี้​มาโดยตลอด​ ​ตั้งแต่​ตอนที่​เขา​เห็น​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​เดินตาม​หลัง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยมา​ ​เขา​ก็​คิดออก​ทันที​ว่า​เขา​จะ​ต้อง​แยก​สอง​คน​นี้​ออกจาก​กัน

​เสียงสวด​มนต์​ดัง​กระหึ่ม​ยิ่งกว่า​ที่​เคย​!

​ร่างกาย​เล็ก​ๆ​ ​ของ​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​เริ่ม​สั่น​ระริก​ ​ดวงตา​สีแดง​ราวกับ​เม็ด​ทับทิม​ของ​เขา​แดงก่ำ​เหมือน​เลือด

​บรรดา​พระอรหันต์​ต่าง​หวาดกลัว​เมื่อ​พวกเขา​เห็นภาพ​นั้น​ ​แต่​พวกเขา​ก็​ไม่กล้า​หยุด​สวดมนต์​ ​เพราะ​ตี้จ​วิน​จะ​หักคอ​พวกเขา​ทันทีที่​พวกเขา​ทำ​เช่นนั้น

​พระอรหันต์​พนมมือ​ตั้งตรง​ ​และ​ตั้งใจ​สวดมนต์​อย่างต่อเนื่อง

​สมเด็จ​เป็น​คนที​่​สวดมนต์​ได้​เร็ว​ที่สุด​ ​เสียง​จาก​บท​สวด​นั้น​มีอำนาจ​เหนือ​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​ ​แต่​ใน​ตอนที่​เขา​คิด​ว่า​บท​สวด​ได้ผล​นั่นเอง​…

​ใคร​บางคน​ก็​คว้า​คอ​ของ​เขา​เอาไว้​อย่างไร​้​ความปรานี​!

​แขน​ทั้งสอง​ข้าง​นั้น​แข็งแรง​อย่างยิ่ง​ ​อีกทั้ง​ยัง​เปื้อน​ไป​ด้วย​เลือด

​ความเร็ว​ของ​การเคลื่อนไหว​นั้น​ช่าง​รวดเร็ว​จน​น่า​ตะลึง

​สมเด็จ​มอง​ใบหน้า​หล่อเหลา​อัน​เย็นชา​ชั่วร้าย​นั้น​ด้วย​ความ​ตื่นตระหนก​ ​แล้ว​ระเบิด​หัวเราะ​ออกมา​พร้อมกับ​เอ่ย​ว่า​ ​”​หาก​ไร้​ขวาน​เก็บเกี่ยว​วิญญาณ​ของ​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​ ​ต่อให้​เจ้า​ฆ่า​ข้า​เป็น​ร้อย​ครั้ง​ ​ข้า​ก็​สามารถ​กลับคืน​สู่​ตำแหน่ง​เดิม​ใน​พระพุทธศาสนา​ได้​!​ ​เหมือนก่อน​หน้า​นี้​ตอนที่​เจ้า​ตก​จาก​สวรรค์​และ​กลายเป็น​ปีศาจ​ ​ในขณะที่​ข้า​ยัง​ได้​อยู่​ใน​พระพุทธศาสนา​ต่อ​!​ ​วิญญาณ​ของ​อรหันต์​ไม่มีทาง​ถูก​คน​จาก​ภพ​ชั้นต่ำ​ลำดับ​ที่สาม​อย่าง​พวก​เจ้า​ทำลาย​ได้​!​”

​”​แล้ว​ถ้า​ข้า​ขอ​ร่วม​ด้วย​ล่ะ​”​ ​น้ำเสียง​ใส​กังวาน​ราวกับ​กระจก​นั้น​ดัง​ขึ้น​จาก​ความว่างเปล่า​ที่​ด้านหลัง​ของ​พวกเขา​ ​ราวกับว่า​มัน​สามารถ​แทง​ทะลุ​เมฆ​แห่ง​ความเงียบสงบ​หลาย​ต่อ​หลาย​ชั้น​เข้ามา​ได้

​บรรดา​พระอรหันต์​มอง​ไป​ทาง​ต้นเสียง​ ​และ​เห็น​ร่าง​ร่าง​หนึ่ง​ยืน​หันหลัง​ให้​กับ​แสงสว่าง​ ​และ​เดิน​เข้ามา​จาก​ด้านนอก​ของ​ตำหนัก​ ​เสื้อคลุม​ของ​คน​คน​นั้น​สะบัด​ไปมา​ตาม​สายลม

​พวกเขา​มองเห็น​ใบหน้า​ของ​นาง​ได้​ไม่ชัด​ ​ไม่อย่างนั้น​พวกเขา​คง​ไม่​สามารถ​ใจเย็น​กันได​้​ถึง​เพียงนี้

​เสื้อคลุม​ของ​นาง​เปล่งประกาย​ราวกับ​ไฟ​ ​พร้อมกับ​ถือ​ดาบ​วง​พระจันทร์​ที่​ทำ​จาก​พระ​สารีริกธาตุ​เอาไว้​ใน​มือ​ ​ดวงตา​ของ​นาง​มีเสน่ห์​ดึงดูด​อย่างมาก​ ​มัน​ดู​บริสุทธิ์​ราวกับ​ทะเลสาบ​บน​ภูเขาซ​วี​หมี​ ​แต่​ก็​เต็มไปด้วย​กลิ่นอาย​แห่ง​ความตาย

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท