ตอนที่ 1040 เพื่อนที่ยอมตาย
เห็นได้ชัดว่าหนานกงมู่ได้สติแล้ว
โชคดีที่เขาไม่ได้ตะโกนคำพูดที่มักได้ยินบ่อยๆในหนังอย่างเช่น เจ้าโกหกข้า! กลับกันเขากลับมองไปที่ฟางเจิ้งจืออย่างกระหายเลือด
เขาไม่ได้ดูโกรธหรือสิ้นหวังแต่เขาดูราวกับได้รับการปลดปล่อย
ตอนนี้พวกเราสามารถสู้ได้โดยไม่มีข้อจำกัดอะไรอีกต่อไป! หนานกงมู่กล่าวด้วยความสงบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพราะแค่ผลไม้เทพเจ้าเนี่ยนะ? ฟางเจิ้งจือถามกลับ
ข้ายังต้องต่อสู้ในฐานะสายเลือดของจักรพรรดิหยาน หนานกงมู่กล่าว
อืม ฟางเจิ้งจือพยักหน้า
เขาไม่คิดจะซักไซร้อีกต่อไปเห็นได้ชัดว่าหนานกงมู่ไม่มีทางเปลี่ยนใจ ข้าจะโจมตีแล้ว หนานกงมู่กล่าว
อืม ฟางเจิ้งจือถือดาบด้วยมือทั้งสองข้างพร้อมจะต่อสู้
ไม่จำเป็นต้องคุยอะไรกันอีก
ฟางเจิ้งจือไม่ได้ต้องการเป็นศัตรูกับหนานกงมู่
แต่เขาจะคายผลไม้ที่เขากินไปแล้วออกมาได้ยังไง?
แม้เขาจะต้องการทำแบบนั้นแต่จริงๆแล้วเขาไม่สามารถทำได้เพราะมันอยู่ในมิติพิเศษของเขา
นั่นหมายความว่าผลไม้เทพเจ้าอยู่ในหัวใจของเขา
ควักหัวใจของเขาออกไป?
ราคาที่ต้องจ่ายมันสูงเกินไป
ยิ่งไปกว่านั้นหนานกงมู่ไม่ได้ต้องการเพียงแค่หัวใจของฟางเจิ้งจือเขายังต้องการเปิดประตูเทพเจ้าและครองโลก ฟุ้บ!ทันใดนั้นดาบสีฟ้าและเขียวได้พุ่งเข้ามาหาฟางเจิ้งจือ
ในเมื่อหนานกงมู่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องซ่อนอะไรอีกต่อไป
ฟางเจิ้งจือสามารถจดจำดาบทั้งสองได้ดี
เขากลิ้งตัวหลบดาบทั้งสองเล่มจากนั้นก็แทงดาบสวนขึ้นไป
ตูม!
สายฟ้าพุ่งลงมาในหมอกควันสีเทาทำให้เกิดแสงสว่างจ้าส่องออกไปด้านนอก
มู่ฉิงเฟิงโม่ฉานฉือและเหล่าศิษย์ได้แต่มองสิ่งที่เกิดขึ้นด้านในด้วยความกังวล แสงสว่างมากมายส่องออกมาจากหมอกควันสีเทาที่เกิดจากลมหายใจแห่งความตาย
ด้วยระดับความสามารถเช่นพวกเขาทำให้ไม่สามารถเข้าไปด้านในได้
พวกเขาทำได้แค่ดูจากด้านนอกเท่านั้น
ตราบใดที่การต่อสู้ยังดำเนินต่อไปเท่ากับพวกเรายังคงมีความหวัง! ใช่แล้วพวกเรายังคงมีความหวัง!
ฟางเจิ้งจือต้องชนะ!
เหล่าศิษย์ต่างฝากความหวังไว้ที่ฟางเจิ้งจือ
หลังจากถูกลมหายใจแห่งความตายเข้าปกคลุมฟางเจิ้งจือยังจะมีชีวิตรอดได้อีกงั้นหรือ?
ไม่มีทาง!
ฟางเจิ้งจือคงใกล้ตายแล้ว!
ความคิดของปีศาจและอสูรนั้นต่างออกไปจากฝ่ายมนุษย์อย่างสิ้นเชิงนั่นเป็นเพราะพวกเขามั่นใจในตัวโจวฉีมากว่าสามารถเอาชนะฟางเจิ้งจือได้
อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเองฝนสีเลือดได้ตกลงมาจากท้องฟ้า
กรี้ด!! เสียงกรีดร้องดังขึ้นทันที
มันทำให้ฝ่ายมนุษย์และปีศาจกับอสูรต้องหันไปมองอีกด้าน ตรงนั้นมีร่างหนึ่งยืนอยู่
ร่างที่ปลดปล่อยความเย็นชาออกมาในมือของเขาถือพัดสีเงินอยู่
เหยียนซิว!
เลือดพวกนั้น?
มันเป็นเลือดของหลิงหนิง!
ทุกคนเห็นหญิงสาวคนหนึ่งนอนบาดเจ็บสาหัสอยู่ข้างๆเหยียนซิว
ใบหน้าของนางซีดขาวราวกับกระดาษ
ก่อนที่มันจะกลายเป็นสีม่วงคล้ำหลังจากถูกโจมตีอย่างรุนแรง
ยิ่งไปกว่านั้น…
มีรอยแผลที่ลึกลงไปถึงกระดูกปรากฎอยู่บนร่างของนาง
เหยียนซิวเอาชนะหลิงหนิงได้แล้ว!
เขาแข็งแกร่งมากด้วยอายุเพียงสิบแปดปีแต่สามารถเอาชนะราชาอสูรที่ทรงพลังเช่นหลิงหนิงได้! แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
เหล่าศิษย์ฝ่ายมนุษย์ต่างประหลาดใจ
กลับกันฝ่ายอสูรและปีศาจกลับงุนงงพวกเขาไม่คิดว่าเหยียนซิวจะสามารถเอาชนะหลิงหนิงได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้
ข้าใช้ทั้งหมดห้ากระบวนท่ามันมากกว่าที่ข้าคำนวณไว้ ดูเหมือนว่าข้ายังมีพลังไม่พอ! เหยียนซิวส่ายหน้าพร้อมกับสะบัดพัดสีเงินอีกครั้ง
ฟุ้บ!หัวของหลิงหนิงกระเด็นขึ้นไปบนอากาศ
ไข่มุกอสูรกลิ้งออกมาจากร่างของหลิงหนิงที่นอนอยู่บนพื้น
ปั้ง!เหยียนซิวยกเท้าขึ้นและบดขยี้มันทันที
…
…
ดวงตาของอสูรและปีศาจกลายเป็นสีแดงก่ำเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตามปิงหยางที่อยู่ไม่ไกลกลับบ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ
เสียของจริงๆเจ้าน่าจะเอามันให้ข้า ท่านลุงเหยียนทำไมไม่สอนหลานชายของท่านดีๆหน่อย ท่านรู้ไหมว่ามันเสียของแค่ไหนที่เขาทำเช่นนั้น! ปิงหยางโกรธมาก
ไม่เป็นไรตระกูลเหยียนของพวกเรามีของมีค่ามากมาย เหยียนเฉียนหลี่หันไปมองเหยียนซิวและส่ายหัวเบาๆด้วยความเอ็นดู
… ปิงหยางอ้าปากค้าง นางไม่สามารถพูดอะไรได้
ไข่มุกอสูร!
ไข่มุกอสูร?!
มันสามารถซื้อได้ด้วยเงินงั้นรึ?
นางไม่รู้จริงๆว่าเหยียนเฉียนหลี่โง่หรือแกล้งโง่
ระวังองค์หญิง! ทันใดนั้นเสียงของเหยียนเฉียนหลี่ได้ดังขึ้น
ตูม!ร่างของปิงหยางถูกเหวี่ยงออกมาทันที
หลุมสีฟ้าปรากฎขึ้นณ ตำแหน่งเดิมที่นางยืนอยู่มันเป็นหลุมที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง
ข้าเกือบจะกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งแล้วข้าสงสัยจริงถ้ากลายเป็นน้ำแข็งแล้วจะยังมีชีวิตอยู่อีกหรือไม่? ปิงหยางถอนหายใจด้วยความโล่ง
มีชีวิต? หลินยู่อดไม่ได้ที่จะตอบคำถามของปิงหยาง หลังจากถูกแช่ด้วยผลึกน้ำแข็ง เจ้ามีเวลามาประมาณสิบวินาทีก่อนที่ร่างกายของเขาจะกลายเป็นผลึกน้ำแข็งทั้งหมด จากนั้นเจ้าก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน ไม่สามารถแยกจากกันได้อีก!
มันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยงั้นรึ? ปิงหยางรู้สึกหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด
อย่างไรก็ตามหลินยู่ไม่ได้ตอบนางอีกเขารู้ว่าตอนนี้หลิงหนิงได้ตายไปแล้ว ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าเมื่อไรที่เหยียนซิวจะมาโจมตีเขา สามต่อหนึ่ง!
หลินยู่จะไม่ได้เปรียบโดยสมบูรณ์อีกต่อไป
ปิงหยางยิ้มเมื่อเห็นหลินยู่เงียบนางหันไปหาเหยียนซิว
เฮ้เหยียนซิวถ้าเสร็จแล้วก็ช่วยทางนี้หน่อย ถ้ามีสามคนพวกเราต้องฆ่าเขาได้แน่นอน! ปิงหยางพูดอย่างมั่นใจ
รอสักครู่
อย่างไรก็ตามคำตอบของเขาไม่ใช่สิ่งที่ปิงหยางคาดคิด
เหยียนซิวไม่ได้มาช่วย
นั่นเป็นเพราะหลังจากฆ่าหลิงหนิงเสร็จเหยียนซิวก็พุ่งเข้าไปในหมอกแห่งความตายโดยไม่ลังเล
… ปิงหยางพูดไม่ออก
องค์หญิงพวกเราต้องสู้ด้วยตัวเอง! เหยียนเฉียนหลี่เข้าใจว่าปิงหยางรูสึกเช่นไร แต่เขารู้ดีว่าเหยียนซิวได้ตัดสินใจแล้ว เพื่อนที่สามารถยอมตายแทนกันได้?
แม้เหยียนเฉียนหลี่จะมีชีวิตยืนยาวแต่เขาไม่มั่นใจว่าเขามีเพื่อนแบบนั้นอยู่จริงๆหรือเปล่า
จนกระทั่ง…
เขาเห็นฟางเจิ้งจือยินดีที่จะใช้ชีวิตตัวเองเพื่อช่วยเหยียนซิวที่ศาลาหยินหยาง
ตั้งแต่นั้นเขาเชื่อมาตลอดว่าสิ่งที่เหยียนซิวพูดนั้นเป็นเรื่องจริง
ซิวเอ๋อร์เจ้าและฟางเจิ้งจือต้องเอาชนะโจวฉีให้ได้ ปู่ภูมิใจในตัวของเจ้ามาก! ดวงตาของเหยียนเฉียนหลี่เผยให้เห็นความผ่อนคลาย
มันเป็นความผ่อนคลายที่เห็นหลานชายของตัวเองเติบโตขึ้น
ด้านเหยียนซิวเขาไม่รู้ว่าเหยียนเฉียนหลี่คิดอะไรอยู่เขามองไปที่หมอกแห่งความตายด้านหน้าจากนั้นแสงสีแดงก็ส่องสว่างออกมาเข้าปกคลุมทั่วร่างกายขณะที่เขาทะยานเข้าไปด้านในหมอกแห่งความตาย
……………………………………..
