บทที่746 ความโกรธของตระกูลภูธน
ในสำนักฮิงแส
เมื่อปธานินนำลูกศิษย์กลับมาถึงที่นี่ก็หมดเรี่ยวหมดแรง และใบหน้าก็เต็มไปด้วยฝุ่น
“รีบไปแจ้งให้เจ้าสำนักทราบ ฉันต้องการจะพบเขา”ปธานินเอ่ยปาก
ลูกศิษย์หลายคนรีบไปแจ้งให้เจ้าสำนักทราบทันที
ในห้องโถงใหญ่ของสำนักฮิงแส ปธานินมาถึงที่นี่ แวบเดียวเขาก็เห็นเจ้าสำนักรออยู่ที่นี่ นิพนธ์
ในฐานะเจ้าสำนักของสำนักฮิงแส นิพนธ์ก็เป็นยอดฝีมือปรมาจารย์ที่แท้จริงเช่นกัน ความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับจิรภาสของตระกูลภูธน อยู่ในแวดวงศิลปะการต่อสู้ เขาก็มีเกียรติยศและชื่อเสียงเช่นกัน อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับปรมาจารย์ที่ยิ่งใหญ่อย่างชินาธิป ยังห่างไกลอยู่บ้าง
นิพนธ์เห็นปธานินที่เข้ามา ก็รีบทักทายทันที หลังจากที่เห็นท่าทางที่กระเซอะกระเซิงของปธานิน บนใบหน้าก็แสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา
“ผู้อาวุโสปธานิน ฉันได้ยินมาว่าท่านลงไปจากภูเขาครั้งนี้ เพื่อล้างแค้นให้กับลูกศิษย์คนหนึ่ง ทำไมท่าทางตอนนี้ของท่านถึงได้กระเซอะกระเซิงแบบนี้ หรือว่าประสบกับปัญหาอะไรหรือเปล่า?”นิพนธ์เอ่ยปากถาม
ปธานินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และพูดว่า: “อย่าพูดถึงมันเลย คนที่ฆ่าลูกศิษย์ของฉัน เป็นลูกศิษย์ของวฤนท์ธม”
“อะไรนะ! ลูกศิษย์ของวฤนท์ธม!”นิพนธ์เบิกตากว้างทันที “หรือว่าผู้อาวุโสปธานินหาวฤนท์ธมพบผ่านทางลูกศิษย์คนนี้ เสียเปรียบอยู่ในเงื้อมมือของวฤนท์ธมเหรอ?”
ปธานินส่ายหัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความละอายใจ จากนั้นก็เล่าเรื่องราวที่ตัวเองเผชิญหลังจากลงจากภูเขาให้นิพนธ์ฟังหนึ่งรอบ
“ปรมาจารย์ที่มาจากตระกูลภูธนท่านหนึ่ง รวมทั้งฉันและแดนครึ่งปรมาจารย์สองท่านจากหมัดบาจิควานกับสำนักฉีชาง ร่วมมือกันต่อสู้กับลูกศิษย์ของวฤนท์ธม ในที่สุดก็พ่ายแพ้อยู่ในเงื้อมมือของเขา จิรภาสจนตรอก ต้องการจะจับภรรยาของเขามาข่มขู่ ไม่เป็นไปตามความต้องการถูกขวางไว้ เสียชีวิตไปทันที เราทั้งสามคนก็คุกเข่าลงขอโทษยอมรับผิด ถึงได้รักษาชีวิตนี้ไว้ได้”ปธานินบรรยายเสียงเบาๆ
หลังจากที่นิพนธ์ฟังจบ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นแน่วแน่ขึ้นมา เอ่ยปากว่า: “คาดไม่ถึงว่าลูกศิษย์ของวฤนท์ธมจะมีพลังมากขนาดนี้ พวกท่านทั้งสี่ร่วมมือกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตอนนั้นวฤนท์ธมสามารถสร้างผลกระทบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้ในแวดวงศิลปะการต่อสู้โบราณ ดูเหมือนว่าลูกศิษย์ของเขา ก็คงจะเรื่องมากไม่น้อย”
“แต่ว่าท่านเป็นถึงผู้อาวุโสของสำนักฮิงแสของฉัน เขากลับให้ท่านคุกเข่าลงขอโทษ รังแกคนมากเกินไปจริงๆ ต่อให้เขาฆ่าปรมาจารย์ได้ ความโกรธแค้นนี้ พวกเราก็ไม่มีทางที่จะกล้ำกลืนลงไปแบบนี้”
“เดี๋ยวฉันจะไปหาเจ้าสำนักของบูโดแปดพยัคฆ์และสำนักฉีชางปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้ เกียรติยศนี้ ต้องกอบกู้คืนมาให้ได้”
ปธานินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และเอ่ยปากว่า: “เจ้าสำนัก ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากระบายความโกรธแค้นนี้ แต่ลูกศิษย์คนนี้ของวฤนท์ธมแข็งแกร่งเกินไป พวกเราสี่คนร่วมมือกัน ก็ไม่สามารถบีบคั้นให้เขาใช้กำลังทั้งหมดออกมาได้ ตรงกันข้ามกันปรมาจารย์ยังเสียชีวิตไปคนหนึ่ง ต่อให้พวกเราร่วมมือกับหมัดบาจิควานและสำนักฉีชาง ก็ไม่มีทางกอบกู้เกียรติยศนี้กลับคืนมาได้”
“ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อตอนที่เราปรึกษาหารือ เขาก็คงเรียกอาจารย์ของเขามาแล้ว ถึงเวลานั้น พวกเราก็อาจจะเกิดความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่กว่า”
“ดังนั้นเราได้ปรึกษาหารือกันแล้วในระหว่างทางกลับมา เรื่องราวครั้งนี้ ช่างมันเถอะ ที่สำคัญจากนี้ไป ทางที่ดีพวกเราไม่ควรจะเป็นศัตรูกับวฤนท์ธมอีกต่อไป ต่อให้ตอนนั้นวฤนท์ธมจะสร้างความสูญเสียที่ไม่สามารถที่จะชดเชยให้กับพวกเราได้ ถ้ายังต่อสู้กับเขาต่อไป คงจะสูญเสียมากยิ่งขึ้น”
เมื่อได้ยินคำพูดของปธานิน ในใจของนิพนธ์ก็เกิดความรู้สึกหวั่นไหว เพียงแต่เขาไม่อยากปล่อยมันไปแบบนี้
“ลูกศิษย์คนนี้ของวฤนท์ธมไม่แน่อาจไม่ได้น่ากลัวอย่างที่พวกท่านคิด บางทีตอนนั้นเขาอาจจะถึงขีดจำกัด เพียงแต่เสแสร้งทำเป็นว่าไม่เป็นอะไร พวกเราจะปล่อยวางไปได้ง่ายๆได้อย่างไร”นิพนธ์เอ่ยปาก
ในขณะนี้ มีคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอก และรายงานกับนิพนธ์ว่า: “เจ้าสำนัก เพิ่งได้รับข่าวคราวมาว่า ปรมาจารย์ชินาธิป เสียชีวิตที่อเมริกาแล้ว คนที่ฆ่าเขา ชื่อว่ารพีพงษ์ ว่ากันว่าเป็นชายหนุ่มที่อายุยี่สิบกว่า ข่าวนี้เพิ่งส่งกลับมาในประเทศ ในแวดวงศิลปะการต่อสู้ ก็แตกตื่นกัน”
“ชายหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ ฆ่าปรมาจารย์ชินาธิป สุดยอดจริงๆ”นิพนธ์พยักหน้า ตอนนี้เขากำลังคิดเรื่องของปธานินอยู่ ไม่มีอารมณ์จะไปใส่ใจกับข่าวประเภทนี้ เพียงแค่ตอบกลับไปตามน้ำ
เขาหันหน้าไปมองที่ปธานินที่อยู่ข้างๆ ต้องการปรึกษาว่าเขาต้องการจะแก้แค้นหรือไม่ แต่กลับพบว่าปธานินเหมือนรูปปั้น ที่กลายเป็นหินแล้ว
“ผู้อาวุโสปธานินท่านเป็นอะไรเหรอ?”นิพนธ์ถามอย่างสงสัย
“ระ…..รพีพงษ์คนนี้ ก็คือลูกศิษย์คนนั้นของวฤนท์ธม”ปธานินพูดตะกุกตะกัก
นิพนธ์เกิดความรู้สึกเยือกเย็นที่ด้านหลัง ความคิดที่ต้องการแก้แค้นรพีพงษ์ ก็หายไปในทันที
ในเวลาเดียวกัน ในหมัดบาจิควานและสำนักฉีชาง ก็เกิดเรื่องราวเดียวกันขึ้น
สามสำนักศิลปะต่อสู้โบราณนี้ แม้ว่าจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง แต่ในสำนัก ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ก็อยู่ในแดนปรมาจารย์ ที่สำคัญชื่อเสียงของพวกเขาก็แย่กว่าของชินาธิปมาก ดังนั้นหลังจากที่รู้ว่าชินาธิปตายอยู่ในเงื้อมมือของรพีพงษ์ พวกเขาก็ปล่อยวางความคิดที่จะหาทางแก้แค้นรพีพงษ์ในทันที
……
ในเมืองไพศาลของแถบเมืองชลาลัย ตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณ ในคฤหาสน์ใหญ่ตระกูภูธน
ติณณภพคุกเข่าอยู่ที่ลานบ้าน สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา คือร่างของจิรภาส
หลังจากนั้นไม่นาน กลุ่มคนก็เดินมาที่นี่ หลังจากที่เห็นร่างของจิรภาส ต่างก็แสดงสีหน้าตกใจ
“ติณณภพ นี่มันเกิดอะไรขึ้น! จิรภาส…..ทำไม ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้!”ชายในชุดฝึกฝนศิลปะต่อสู้พุ่งไปตรงหน้าติณณภพ คว้าคอเสื้อของเขาไว้ แล้วถาม
คนนี้คือพี่ชายของจิรภาส นายใหญ่ของตระกูลภูธร ปภาวิชญ์
สิ่งที่แตกต่างจากสำนักฮิงแสกับหมัดบาจิควานและสำนักฉีชางก็คือ ตระกูลภูธน เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังน่าเกรงขามของแวดวงศิลปะการต่อสู้โบราณในพื้นที่แถบเมืองชลาลัย ความแข็งแกร่งโดยรวมนั้น แข็งแกร่งกว่าสำนักศิลปะการต่อสู้โบราณหลายแห่ง ดังนั้นนายใหญ่ของตระกูลภูธร ความแข็งแกร่งนั้นก็แข็งแกร่งกว่านิพนธ์และคนอื่นๆมาก
ในแวดวงศิลปะการต่อสู้ของประเทศจีน ชื่อเสียงของปภาวิชญ์ ไม่อ่อนไปกว่าชินาธิปแม้แต่น้อย เป็นปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงมาก ชื่อเสียงของปภาวิชญ์ ยังแข็งแกร่งกว่าชินาธิปไม่น้อย
ผู้สืบทอดของตระกูล ย่อมมีภูมิหลังมากกว่าชินาธิปที่ตัวคนเดียว
“ลุงใหญ่ หลานชายไร้ความสามารถ แข็งแกร่งไม่พอ ทำได้เพียงมองดูลุงสองตายอยู่ในเงื้อมมือของเด็กคนนั้น หลานชายยอมถูกลงโทษแต่โดยดี!”ติณณภพเอ่ยปาก
“แกบอกฉันมาก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น!”ปภาวิชญ์พูดด้วยท่าทางที่โมโห
ติณณภพไม่ชักช้า รีบเล่าเรื่องที่ตัวเองเผชิญให้กับปภาวิชญ์ฟังอย่างรวดเร็ว
หลังจากฟังจบ ในแววตาของปภาวิชญ์ ปรากฏความโหดเหี้ยมขึ้นมา: “รพีพงษ์ ก็คือคนเด็กที่ฆ่าชินาธิปใช่มั้ย? ไม่น่าแปลกใจที่จิรภาสพวกเขาทั้งสี่คนต่างก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เป็นปีศาจที่มีความสามารถจริงๆ!”
สีหน้าของติณณภพก็ถอดสี อุทานว่า: “อะ….อะไรนะ! เขา เขายังฆ่าชินาธิปด้วย!”
ปภาวิชญ์ส่งเสียงเย็นชา เอ่ยปากว่า: “หึ ฆ่าชินาธิปแล้วยังไง ตระกูลภูธนของฉัน ไม่เหมือนกับชินาธิป”
“รพีพงษ์คนนี้กล้าจะฆ่าน้องชายของฉัน ไม่ได้เอาตระกูลภูธนไว้ในสายตาเลย เขาเป็นปีศาจที่มีความสามารถแล้วยังไงล่ะ ความแค้นนี้ ฉันชำระแน่!”
“วฤนท์ธม แกสั่งสอนลูกศิษย์ออกมาได้ดีจริงๆ รอดูได้เลย ฉันจะหิ้วหัวลูกศิษย์ของแกไปเจอแกแน่!”
