ตอนที่ 124: เราจะร่วมมือกันและไปสู่พรีเมียร์ลีกให้ได้
ระหว่างเดินทางกลับสำนักงานเขาก็พบว่าทเวนเดินมาพอดี เอ็ดเวิร์ดก็ได้ตะโกนถาม “คุณกำลังตามหาผมยู่เหรอโทนี่?”
ในเวลาเดียวกันถังเอินก็ได้ถามกลับ “คุณก็กำลังตามหาผมอยู่เหมือนกันใช่ไหม?”
ทั้งสองตะลึงงันชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน
“เยี่ยมมาก ดูสิโทนี่เรามีสายสัมพันธ์ที่ดีมาก และเราจะได้ร่วมงานกันเป็นอย่างดีอย่างแน่นอน” เอ็ดเวิร์ดกล่าวขณะที่เขาหัวเราะต่อหน้าโทนี่
อย่างไรก็ตาม ทเวนส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดว่า “เอ็ดเวิร์ด เราเคยร่วมงานกันหรือเปล่า?”
“แน่นอนว่ายังไม่ถึงตอนนี้ แต่มันยากที่จะบอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต คุณตามหาผมทำไม โทนี่?”
“ดูเหมือนเหตุผลของเราจะเหมือนกัน ไปคุยกันระหว่างเดินกันเถอะ” เอ็ดเวิร์ดพูดพร้อมกับตบไหล่โทนี่
ถังเอินไม่ได้เคลื่อนไหว เขาชี้ไปทางทิศเหนือและทางทิศใต้ก่อนจะถามว่า “เราจะไปทางไหนดี?”
เอ็ดเวิร์ดเงยหน้าขึ้นและมองไปยังเส้นทางที่เต็มไปด้วยใบไม้ที่เหี่ยวแห้ง “งั้นเราเดินไปทางนี้กันเถอะ”
ขณะนี้เป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงในช่วงฤดูร้อน เส้นทางนี้จะมีต้นไม้หนาทึบปกคลุมอยู่เสมอทำให้มองไม่เห็นท้องฟ้า
ถังเอินลังเลและไตร่ตรองเกี่ยวกับความไม่แน่นอนในอนาคตของเขาในจุดเดียวกัน ตอนนี้ทางเดินแคบๆถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้ที่ร่วงหล่นเป็นชั้นหนา
เมื่อเหยียบลงบนพวกมันจะได้ยินเสียงพองตัว และเนื้อสัมผัสที่นุ่มนวลราวกับกำลังเดินอยู่บนพรม ครึ่งปีผ่านไปในพริบตา
“โทนี่ คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับคอลลีมอร์ในฐานะผู้จัดการทีม” เอ็ดเวิร์ดถามขณะเหยียบใบไม้ที่ร่วงหล่นโดยก้มศีรษะลง
“โลกที่นอกเหนือจากความสามารถของเขาในฐานะผู้จัดการทีมถังเอินตอบ”
“อืม ผมก็สังเกตเหมือนกัน เขาไม่เหมาะที่จะเป็นผู้จัดการทีม”
“แล้วทำไมคุณถึงเลือกเขาในตอนนั้น”
“เรื่องนี้ผมไม่สามารถบอกคุณได้โทนี่แต่ผมบอกคุณอย่างอื่นได้”เอ็ดเวิร์ดส่ายหัวของเขา
“หืม?”
“คุณควรเตรียมตัวให้พร้อม” เอ็ดเวิร์ดพูดขณะที่เขาหยุดเดินและมองดูทเวน
“เตรียมตัวเพื่ออะไร” ถังเอินถาม
เมื่อมองไปที่ใบหน้าไร้เดียงสาของทเวน เอ็ดเวิร์ดก็ยิ้ม “โทนี่ คุณต้องการให้ผมสะกดทุกอย่างให้คุณไหม”
“ก็ได้ ไม่เป็นไร ผมเข้าใจถังเอินยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณว่าเขารู้ความหมายเบื้องหลังคำพูดของเอ็ดเวิร์ด “แต่บอกหน่อยได้ไหมว่าเมื่อไหร่”
“ผมตอบไม่ได้ เพราะตัวผมเองก็ยังไม่รู้ อย่างไรก็ตาม…” เอ็ดเวิร์ดเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าก่อนจะพูดต่อ “มันควรจะเร็วๆ นี้”
เดิมทีจุดประสงค์ที่ถังเอินมาหาเอ็ดเวิร์ดเพื่อที่จะแบกรับความผิดของวู้ดที่ได้ทำร้ายคอลลีมอร์ถ้าเอ็ดเวิร์ดต้องการไล่วู้ดออกจริงๆ ถังเอินก็พร้อมที่จะลาออกไปพร้อมกับวู้ด
แต่เขากลับได้ยินข่าวดี “ใช่แล้วผมจะกลับไปที่ซิตี้ กราวด์เร็วๆ นี้! กลับไปในที่ที่ผมเคยอยู่!
ขณะที่ถังเอินกำลังฉลองอย่างลับๆเอ็ดเวิร์ดก็ต้องทำให้จิตใจของเขาเปียกปอน “อ้อ ผมลืมไปยังมีอีกเรื่องหนึ่ง บางทีผมควรจะแจ้งให้คุณทราบล่วงหน้า”
จากน้ำเสียงของเอ็ดเวิร์ดถังเอินสามารถบอกได้ว่ามีบางอย่างไม่ดี เขามองไปที่เอ็ดเวิร์ดและรออย่างเงียบ ๆเพื่อให้เขาพูดประโยคนั้น
“คุณอาจต้องเลือกกัปตันทีมคนใหม่อีกครั้ง โทนี่”
“อะไรนะ?” “ดอว์สันกำลังจะออกจากทีมเหรอ!”
เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าของเขา
ข่าวนี้ทำให้ถังเอินตกตะลึงอย่างมาก แต่ความตกใจของเขาไม่ได้เกิดขึ้นเพียงเพราะเสาหลักของทีมกำลังจะจากไป
แต่เขาไม่คิดว่าไมเคิล ดอว์สันจะออกจากนอตทิงแฮมฟอเรสต์น่าจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเดือนมกราคม 2548 สิ่งนี้เกิดขึ้นเร็วมากในหนึ่งปี!
“มันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง”ถังเอินพึมพำ
“ดอว์สันรู้สึกผิดหวังอย่างมากกับการตัดสินใจของผมที่ให้คอลลีมอร์มาเป็นผู้จัดการทีม ยิ่งไปกว่านั้นผลงานของทีมที่ย่ำแย่และการไม่สามารถเอาชนะการแข่งขันใดๆได้
ทำให้เขาหมดความมั่นใจในทีม และเขารู้ว่าซุปเปอร์คลับมีแนวโน้มที่จะดีกว่า และดึงดูดสำหรับผู้เล่นอายุน้อย”เอ็ดเวิร์ดอธิบายโดยไม่มีเจตนาที่จะหลบเลี่ยงความผิดเขา
“ทีมไหน?”
“ดอว์สันจะไปอยู่ทีมไหน”
“ท็อตแน่ม ฮ็อทสเปอร์”
อย่างที่คาดไว้. ถังเอินนึกขึ้นได้ว่ามีอีกคนหนึ่งและถามว่า “นอกจากดอว์สันแล้วมีใครอีก?”
เอ็ดเวิร์ดมองไปที่ถังเอินด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ “คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีคนอื่นจะย้ายออกไป คุณพูดถูก รีดจะไปท็อตแนมกับดอว์สันด้วย”
นอกเหนือจากเวลาที่แตกต่างกัน ส่วนที่เหลือยังคงเหมือนเดิมที่ ถังเอินรู้ดีว่าเป็นเช่นนั้น ผู้เล่นก็เหมือนกัน เช่นเดียวกับสโมสรที่พวกเขากำลังจะไปอยู่ยังมีอีกคำถามหนึ่งที่ถังเอินต้องการถาม
“ท็อตแนมจ่ายให้พวกเขาสองคนเท่าไหร่?”
“ 8 ล้าน”
“ปอนด์?”ถังเอินถาม
“ปอนด์”เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าของเขา
เมื่อเห็นโทนี่ ทเวนก้มศีรษะลงและไม่พูดอะไร เอ็ดเวิร์ดก็คิดว่าโทนี่ไม่พอใจกับธุรกรรมนี้เอ็ดเวิร์ดอธิบายว่า “คุณต้องรู้ สำหรับน็อตติงแฮม ฟอเรสต์
ซึ่งเพิ่งฟื้นตัวจากวิกฤตการณ์ทางการเงิน 8 ล้านนั้นไม่ใช่จำนวนที่น้อยเลย เราไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้”
ถังเอินพยักหน้าและตอบว่า “ผมเข้าใจ 8 ล้าน 8 ล้าน…. แต่ เอ็ดเวิร์ด ผมต้องการถามคุณและคุณต้องตอบผมอย่างจริงจัง”
“อะไรคือเหตุผลที่คุณละทิ้งธุรกิจของคุณในอเมริกาและกลับมาอังกฤษเพื่อมาดูแลสโมสรที่เต็มไปด้วยหนี้ คุณคิดอะไรอยู่?
เมื่อได้ยินคำถามของถังเอิน เอ็ดเวิร์ดก็เงียบอยู่ครู่หนึ่งถังเอินไม่ได้กดดันให้เขาตอบกลับ เขาเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นในขณะที่เขารอคำตอบของเขา
“โทนี่ ถ้าผมจะบอกว่ามันคือการหาเงิน คุณจะเชื่อผมไหม” เอ็ดเวิร์ดมองไปที่ทเวน
ถังเอินมองมาที่เขาและพิจารณาจากสายตาของเขาว่า เอ็ดเวิร์ดกำลังพูดความจริงถังเอินตอบว่า “ผมเชื่อคุณ แต่คุณก็รู้ว่ามีสโมสรฟุตบอลนับไม่ถ้วนในโลกนี้และมีเพียงไม่กี่สโมสรเท่านั้นที่ทำเงินได้”
“เรามีแผนของเราเองโทนี่ ผมเป็นประธานคณะกรรมการของสโมสร ผมรับผิดชอบในการบริหารทีมและย่อมไม่ต้องการที่จะสูญเสียมัน”
ถังเอินไม่รู้อะไรเลยในแง่ของการจัดการสโมสร และเขาไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับหัวข้อที่เขาไม่คุ้นเคย
ดังนั้นถังเอินจึงเปลี่ยนการสนทนา “ดีมาก คุณมีแผนของตัวเอง คุณรู้หรือไม่ว่าแหล่งรายได้ของสโมสรฟุตบอลมาจากแหล่งใด?”
เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าและตอบว่า “แน่นอน การออกอากาศทางโทรทัศน์ สปอนเซอร์ต่าง ๆ การโอนผู้เล่น การขายตั๋ว ตลอดจดการพัฒนาผลิตภัณฑ์และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆที่เกี่ยวข้อง”
“ฮา ดูเหมือนว่าคุณทุ่มเทมากจริงๆคุณเอ็ดเวิร์ด ดีคุณเอาแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดเป็นตัวอย่าง ให้ผมบอกคุณจากมุมมองที่เป็นมืออาชีพของผมในวิธีการทำเงินหน่อยได้ไหม”ถังเอินยกนิ้วหนึ่งนิ้วและพูดต่อ
“ค่าธรรมเนียมการออกอากาศทางโทรทัศน์เป็นหนึ่งในแหล่งรายได้ที่ใหญ่ที่สุด ยิ่งการแข่งขันของทีมของคุณออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์มากเท่าใด คุณก็จะได้ค่าธรรมเนียมการออกอากาศมากขึ้น คุณต้องชัดเจนในประเด็นนี้ “
“อืมมมม”เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าของเขา
“แล้วในความเห็นของคุณ ระหว่างค่าถ่ายทอดสดการแข่งขันลีกวันกับพรีเมียร์ลีก อันไหนมากกว่ากัน?”
“แน่นอนว่ามันคือพรีเมียร์ลีก”
“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นคุณคิดว่าทีมห่วยแตกที่แทบจะไม่รอดใน ลีกวัน จะสามารถถ่ายทอดสดการแข่งขันได้กี่ครั้ง
ตอนนี้เราอยู่ใน ลีกวันและเราได้รับเงินจำนวนมากจากการออกอากาศทางโทรทัศน์ใช่หรือไม่? ตอนนี้เราก็ประสบกับวิกฤตทางการเงินเหมือนกับทีมอื่นๆใช่หรือไม่”
“โทนี่ สถานการณ์ซับซ้อนมาก หากบริษัทดิจิทัลอิสระไม่ล้มละลาย เราก็คงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานมากขนาดนั้น”
“เอาล่ะ ผมเข้าใจแล้ว เรามาพูดถึงสปอนเซอร์แทนดีกว่า มีทีมประเภทไหนที่จะดึงดูดองค์กรระดับโลกมาสนับสนุนพวกเขาได้?
โวดาโฟน, ไนกี้,อาดิดาส,โอเปิล, โคคาโคลา, เป๊ปซี่โคล่า
,สายการบินเอมิเรตส์ เป็นต้น และทีมของเราจะสามารถดึงดูดพวกเขาได้ไหม ทีมห่วยๆที่แทบจะไม่รอดใน ลีกวันจะทำได้ไหม”
เอ็ดเวิร์ดไม่ใช่คนโง่ เขารู้แล้วว่าถังเอินพยายามจะทำอะไร
“ใจเย็นๆผมรู้ว่าคุณต้องการสร้างรายได้ แต่อะไรคือรากพื้นฐานที่ดีที่สุดในการดึงดูดเงินทุน ทีมต้องมีผลงานที่ดีและสามารถขึ้นไปสู่ลีกระดับสูงได้ และคว้าแชมป์และเกียรติยศได้! และต้องดึงดูดความสนใจจากผู้คนทั่วโลก
อะไรเป็นพื้นฐานในการคว้าแชมป์และเกียรติยศ นักเตะที่โดดเด่นและทีมที่มั่นคง ตอนนี้คุณได้ขายนักเตะดาวรุ่งของทีมออกไป 2 คนในราคาเพียงแปดล้านปอนด์เท่านั้น!”
ถังเอินเดินไปมาข้างหน้าเอ็ดเวิร์ดโบกแขนไปมาและดูเหมือนจะกระวนกระวายเล็กน้อย “ถ้าคุณรออีกสักสองสามปี คุณอาจจะขายได้ในราคา 18 ล้าน
และอาจสูงถึง 38 ล้านด้วยซ้ำ! ทำไม? เพราะเราจะเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก, คว้าแชมป์, นักเตะจะได้ไปติดทีมชาติ! เมื่อถึงเวลานั้น ค่านิยมของผู้เล่นจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
และสโมสรนับไม่ถ้วนจะแข่งขันกันเพื่อหารือเกี่ยวกับค่าธรรมเนียมการโอนกับคุณ ในเวลานั้นคุณสามารถขอจำนวนเงินที่คุณต้องการและเรียกร้องราคาที่สูงและทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับคุณ!”
ถังเอินหยุดชั่วขณะหนึ่งและกลับมาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่สงบลงอย่างเห็นได้ชัด “ผมเข้าใจในสถานการณ์ของคุณ ที่สโมสรต้องการเงิน
คุณต้องการสร้างรายได้ในขณะที่ผมต้องการความรุ่งโรจน์ เราทั้งคู่มีความทะเยอทะยานสูงส่ง ถ้าคุณเชื่อในตัวผม ผมจะสร้างรากฐานที่มั่นคงสำหรับแผนการทำเงินของคุณ
ผมช่วยคุณหาเงินไม่ได้ แต่ผมช่วยให้คุณชนะการแข่งขันได้ คุณเชื่อในตัวผมไหม คุณเอ็ดเวิร์ด”
เขามองไปที่เอ็ดเวิร์ดและเอ็ดเวิร์ดก็มองไปที่เขาด้วย
“ผมเชื่อคุณนะโทนี่”
ถังเอินพยักหน้า “ถูกต้องแล้วเอ็ดเวิร์ด เรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันและเราจะประสานงานกันเป็นอย่างดี
เอาล่ะดอว์สัน และ รีดเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วอย่าพูดถึงพวกเขาอีกเลย ตอนนี้วิกฤตการเงินของสโมสรได้คลี่คลายลงแล้ว?”
“หนี้สินของสโมสรได้ชำระไปหมดแล้ว แต่ 10 ล้านปอนด์ไม่ใช่จำนวนเงินที่น้อย”
เอ็ดเวิร์ดเริ่มยิ้ม “ถูกต้อง พ่อของผมได้ชำระไปบางส่วนแล้ว และผมได้ล้างหนี้ที่เหลือตั้งแต่ผมเข้ามาดูแล ตอนสโมสรมีสภาพทางการเงินที่สมบูรณ์ และไม่มีหนี้ในน็อตติงแฮม ฟอเรสต์!”
