AC 28: ตรวจสอบ ความลับ
“ ปัจจุบันสถานการณ์ในสหภาพการค้าตูเมนไม่มั่นคงมาก ในบรรดานายกเทศมนตรีสิบเจ็ดคนมีเก้าคนที่สนับสนุนตำแหน่งเดิมอย่างแน่วแน่ในขณะที่นายกเทศมนตรีอีกแปดคนตอบอย่างคลุมเครือ พวกเขา – “
“ ข้าไม่ได้อยากฟังเรื่องนั้น! แค่บอกว่าอะไรสำคัญ!” ยอนลาด้า กล่าว
ยอนลาด้า นั่งอยู่บนบัลลังก์ในห้องโถงใหญ่ สิ่งที่แปลกคือมีเพียงสองคนในห้องโถงใหญ่ทั้งหมด ไม่มีทหารหรือรัฐมนตรี คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือ ยอนลาด้า และอีกคนเป็นเงาสีเทาปกคลุมไปด้วยควันสีเทา
“ จากการวิเคราะห์ของเรา เป้าหมายของพวกเขาคือซาอูล การกระทำทั้งหมดเกิดโดย แบล็คโกสต์ แต่น่าแปลกที่ซาอูลไม่ได้ไปพบบาสดาคแผนของพวกเขาจึงล้มเหลว”
“ คนหนุ่มสาวในปัจจุบันมีความกล้าหาญที่จะท้าทายตัวเองแม้กระทั่งอยากจะจัดการกับหน่วยงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด…” ยอนลาด้า หัวเราะ “ ข้าชื่นชมความกล้าหาญของพวกเขา”
“ ฝ่าบาทคนของข้าบอกข้าว่าแบล็คโกสต์มั่นใจมาก ข้าคิดว่า…ความมั่นใจในตัวเองนี้ไม่ใช่ความหยิ่ง”
“ความมั่นใจในตัวเอง? บาสดาค อยู่เคียงข้างพวกเขาหรือไม่”
“ เราไม่รู้” ร่างเทาส่ายหัว
“ ดำเนินการต่อ” ยอนลาด้า หลับตาราวกับกำลังทำสมาธิ
“ ซาอูลคัดเลือกชายหนุ่มจากเกาะอันโดดเดี่ยวชื่ออันเฟย์มาเป็นนักเวทย์ฝึกหัดของเขา…”
“เดี๋ยว! อันเฟย์? ข้าคิดว่า…นี่เป็นครั้งที่สองที่ข้าได้ยินชื่อนี้” ยอนลาด้า กล่าว “ ใช่มุกเม็ดงามของเรามาหาข้าเพื่อขอคริสตัลปกปิดเวทมนตร์ให้อันเฟย์!”
“ ใช่ตอนนี้อันเฟย์อาศัยอยู่ที่บ้านของซาอูล” ร่างสีเทาผงกศีรษะ “ กลับไปหาซาอูล ต่อมาเขาเข้าพักใน โรงแรมบ้านกุหลาบ ใน เมืองวิลโลว์ป่า แบล็คโกสต์ไม่เต็มใจที่จะล้มเหลว ก่อนอื่นพวกเขาส่งคนไปล่อซาอูลและเออร์เนสต์จากนั้นก็พร้อมที่จะจับอันเฟย์ พวกเขามี ปรมาจารย์วิญญาณ เลย์ตัน ควบคุมวิญญาณของ อันเฟย์ เพื่อดักจับซาอูล ฝ่าบาทข้าต้องการจะบอกว่าแบล็คโกสต์ไม่ทราบว่าชายวัยกลางคนคือปรมาจารย์นักดาบเออร์เนสต์ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่เสี่ยงที่จะทำเช่นนี้!”
“ นั่นเป็นปัญหา แบล็คโกสต์ไม่ควรทำผิดพลาดแบบนี้!” ยอนลาด้า ส่ายหัว “ แม้ว่าแบล็คโกสต์จะทำผิดพลาด อย่าลืมหัวหน้าของพวกเขา เวทย์หมอก องค์กรลึกลับนี้ได้รับการพัฒนาอย่างลับๆเป็นเวลาหลายร้อยปี กองกำลังของพวกเขามีขนาดใหญ่มากและข้าก็รู้ว่าปรมาจารย์นักดาบเออร์เนสต์มาพร้อมกับซาอูล พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะไม่รู้!”
“ ฝ่าบาทท่านหมายถึงอะไร…”
“ ข้ารู้สึกเหมือนมีคนอยากปล่อยให้ แบล็คโกสต์ ตาย แต่…การฆ่าซาอูลเป็นงานที่สำคัญที่สุดขององค์กร เวทย์หมอก ดังนั้นข้าจึงไม่แน่ใจ บางทีการตัดสินของข้าอาจผิด?” ยอนลาด้า ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ เจ้าสามารถดำเนินการต่อได้”
“ ในคืนนั้นซาอูลและเออร์เนสต์ถูกหลอกและหลงทาง อย่างไรก็ตามในโรงแรมบ้านกุหลาบจู่ๆชายลึกลับผู้แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวขึ้นและช่วยอันเฟย์ด้วยการทำลายแผนการของ แบล็คโกสต์ และในที่สุดก็ฆ่า แบล็คโกสต์
“ โอ้? น่าสนใจ…” ยอนลาด้า ยิ้ม
“ ฝ่าบาทมีบางสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้น”
“ ต่อ”
“ นอกจากสามคนในงานเลี้ยงของซาอูลแล้วยังมีแขกอีกยี่สิบเอ็ดคนในโรงแรมบ้านกุหลาบในวันนั้น ได้แก่ นักธุรกิจสองคนกับผู้คุ้มกันแปดคนคู่สามีภรรยาที่ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์กันกลุ่มทหารรับจ้างกลุ่มเล็ก ๆ ที่มีชายหกคนและโสเภณีสามคน อยู่ชั้นสามในฐานะผู้อยู่อาศัยถาวร ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าทดสอบพวกเขาและพบว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือนักดาบระดับกลางเท่านั้น!”
“ต่อไป!”
“ เจ้าของ โรงแรมบ้านกุหลาบ มีตำแหน่งระดับต่ำกว่าที่แสดงถึงความภักดีของครอบครัวของเขา บ้านของเขามีทั้งหมดสิบสามคน โรงแรมแห่งนี้มีพนักงานเสิร์ฟชายสี่คนอายุน้อยกว่า 20 ปีทั้งหมดและสาวใช้สองคน เราได้ทำการตรวจสอบอย่างละเอียดเกี่ยวกับคนเหล่านั้นทั้งหมด แต่ไม่มีใครสามารถคุกคาม แบล็คโกสต์ ได้!”
“ เจ้าหมายถึง…ชายลึกลับที่แข็งแกร่งและหล่นลงมาจากท้องฟ้าใช่ไหม”
“ ไม่ครับ มีผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ควรลืม!”
“ใคร?”
“ อันเฟย์!”
“ แน่นอน…น่าสนใจ!” มือใหญ่ของ ยอนลาด้า ลูบไพลินขนาดใหญ่อย่างขบคิด “ เจ้าได้ตรวจสอบ อันเฟย์ แล้วหรือยัง?”
“ เราเพิ่งทำการตรวจสอบ”
“ เขาเป็นคนแบบไหน? เจ้าคิดอย่างไร?”
“ คนงี่เง่าไร้เดียงสามาก” ร่างสีเทาพูดช้าๆ “ จากการสังเกตของเรา อันเฟย์ ไม่สามารถเป็นชายลึกลับที่แข็งแกร่งและแข็งแกร่งขนาดนั้นได้ เขามีเพียงความผันผวนของเวทมนตร์ที่อ่อนแอในร่างกายของเขาซึ่งถูกละเลยได้ง่ายและเขาไม่มีพลังต่อสู้ แต่จากเบาะแสทั้งหมดที่รวบรวมได้จากโรงแรมบ้านกุหลาบ อันเฟย์น่าจะต้องสงสัยมากที่สุด!
“ ดูเหมือนว่า…เราควรส่งคนไปทดสอบ อันเฟย์”
“ ฝ่าบาทนั่นไม่จำเป็น”
“ โอ้?”
“ ตอนที่กลุ่มของข้ากำลังทำการตรวจสอบเราพบว่ากลุ่ม เวทย์หมอก ก็ทำเช่นเดียวกัน หลังจากแบล็คโกสต์ถูกฆ่าพวกเขาหยุดการกระทำทั้งหมดต่อซาอูลแทนที่จะมุ่งเน้นการสืบสวนไปที่การตายของแบล็คโกสต์ สิ่งที่เราทำพวกเขาได้ทำเกินไป อันเฟย์ ดึงดูดความสนใจของพวกเขาเช่นกัน” ร่างสีเทาหยุดชั่วคราว “ กลุ่ม เวทย์หมอก แอบเข้าไปในเมืองศักดิ์สิทธิ์เป็นชุด ๆ !”
“ เจ้าว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร”
“ ถ้าอันเฟย์เป็นชายลึกลับที่แข็งแกร่งคนนั้นจริงๆพวก เวทย์หมอก จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอันเฟย์! อันเฟย์ สามารถฆ่า แบล็คโกสต์ ได้โดยไม่ต้องใช้พลังต่อสู้ใด ๆ เมื่อเขาเริ่มใช้พลังนั้นเขาจะผ่านพ้นไม่ได้ ด้วยความช่วยเหลือของ เออร์เนสต์ อันเฟย์ จะไม่แพ้การต่อสู้กับกลุ่ม เวทย์หมอก ขอพระองค์โปรดให้ความสนใจ อันเฟย์ ต้องมีวิธีที่ไม่เหมือนใครในการซ่อนพลังของเขาอย่างสมบูรณ์! ถ้าเราเชี่ยวชาญวิธีนี้เราจะได้เปรียบมาก!”
“ เจ้าบอกว่าอันเฟย์ได้รับคัดเลือกให้เป็นนักเวทย์ฝึกหัดของซาอูลบนเกาะนั้น? ก่อนหน้านี้ อันเฟย์ มาจากไหน?”
“ ข้าไม่รู้ ดูเหมือนว่า…ไม่มีใครรู้”
“ เอาล่ะให้ เวทย์หมอก ทดสอบ อันเฟย์ แล้วเราจะรอผล แต่…” ยอนลาด้า ลดเสียงลงและพูด“ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรจงฆ่าชาว เวทย์หมอก ให้หมด !!”
“ใช่.” ร่างสีเทานั้นพยักหน้า “ ฝ่าบาทเจ้าชายองค์โต…”
“ ไม่จำเป็นต้องให้เจ้าจัดการและข้ามีความคิดของตัวเอง” ยอนลาด้า โบกมือของเขา
“ ขอรับ ฝ่าบาท”
※※※
อันเฟย์สามารถซ่อนตัวตนที่แท้จริงของเขาจากซาอูลและเออร์เนสต์ได้ แต่ภายใต้การสอบสวนที่ผ่านพ้น ไม่ใช่ของจักรวรรดิมีบางคนให้ความสนใจเขาไปแล้ว อย่างไรก็ตาม อันเฟย์ ไม่รู้เรื่องนี้
เช้าวันรุ่งขึ้นอันเฟย์ลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าตามปกติแล้วเคาะประตูห้องของเออร์เนสต์
“ เด็กชายมันยังมืดอยู่ ข้าสงสัยจริงๆว่าเจ้าเป็นผู้วิเศษ!” เออร์เนสต์กล่าวขณะเปิดประตู
“ ลุงเออร์เนสต์เราไปวิ่งด้วยกันได้ไหม” อันเฟย์หัวเราะ
“วิ่ง? เหมือนกับสิ่งที่เจ้าทำเมื่อวานนี้หรือไม่”
“ ใช่อย่าใช้พลังต่อสู้ใด ๆ วิ่งทั้งหลักสูตรขึ้นอยู่กับความแข็งแรงเดิมของร่างกาย”
“ ชายชราในหมู่บ้านสอนเรื่องนี้ให้เจ้าหรือ”
“อา.” อันเฟย์ พยักหน้า
เออร์เนสต์ลังเล วิ่งสุ่มสี่สุ่มห้าเหมือนคนโง่? คนอื่น ๆ คงจะหัวเราะเยาะเขาอย่างแน่นอน เขาไม่เคยเห็นวิธีนี้ แต่ยังเป็นเวลาเช้าคนส่วนใหญ่ในบ้านของซาอูลจึงนอนหลับ ทำไมไม่ลองดูล่ะ? บางทีนี่อาจเป็นวิธีปฏิบัติที่ไม่เหมือนใครสำหรับชายชรา!
“ รอข้าด้วย”
ครู่ต่อมาเออร์เนสต์และอันเฟย์กำลังวิ่งอยู่ในเส้นทางในสวน การเคลื่อนไหวของ อันเฟย์ เป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติและประสานกันเต็มไปด้วยพลัง แต่เออร์เนสต์มองไปรอบ ๆ ตลอดเวลากลัวว่าใครจะเห็นเขา ในไม่ช้าสายตาของเขาก็ตกลงที่เท้าของ อันเฟย์ เขาสังเกตเห็นว่าจังหวะการวิ่งของ อันเฟย์ ไม่เปลี่ยนแปลง แต่บางครั้งเขาก็วิ่งด้วยปลายเท้าและบางครั้งก็ใช้ส้นเท้า เออร์เนสต์ ไม่สามารถช่วยได้แต่เรียนรู้จาก อันเฟย์
อันเฟย์ ค่อยๆเร่งความเร็วของเขา เออร์เนสต์ตามมาที่ด้านข้างของเขาทันที
เออร์เนสต์ไม่ได้ใช้พลังต่อสู้ใด ๆ ด้วยซ้ำเนื่องจากความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขายังคงเหนือกว่าอันเฟย์อยู่มาก หลังจากผ่านไปสองสามรอบ อันเฟย์ ก็หมดลมหายใจ แต่ เออร์เนสต์ ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ ลุงเออร์เนสต์ ท่านรู้สึกอย่างไร” อันเฟย์ หยุดผ่อนคลายไหล่ของเขา
“ใช้ได้ดีทีเดียว.” เออร์เนสต์เลียนแบบการเคลื่อนไหวของอันเฟย์ “อะไรต่อไป? มาลองดาบกันอีกครั้ง”
“ แน่นอน” อันเฟย์ ตอบอย่างพร้อมเพรียง
“ ดาบของเจ้าอยู่ที่ไหน” เออร์เนสต์ดีใจมาก
“ วันนี้ข้าไม่ได้ใช้ดาบ!” อันเฟย์ ยิ้มอย่างมีเลศนัย อันที่จริงเขาพร้อมเมื่อนานมาแล้ว
“ เจ้าจะใช้อะไร” เออร์เนสต์รู้สึกประหลาดใจ
“ ลุงเออร์เนสต์สัญญากับข้า ท่านจะไม่ใช้พลังต่อสู้หรือตัดอาวุธของข้าด้วยดาบของท่าน ไม่งั้นท่านจะแพ้!”
“ เด็กดีมาเริ่มกันเลยและให้ข้าดูว่าเจ้ามีเทคนิคอะไรบ้าง!” เออร์เนสต์สนใจ
“ ระวังอย่าแพ้ลุงเออร์เนสต์!” มือของ อันเฟย์ สัมผัสกับต้นไม้อีกด้านหนึ่ง
