“ซ-ซูหยาง”
โหลวหลานจีและศิษย์คนอื่นๆต่างรู้สึกว่าหัวใจตนเองหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อเขาพลันล้มลง
“ใจเย็น” ชิวเยว่กล่าวลังจากที่เห็นปฏิกิริยาตื่นตกใจของพวกเขา “เขาเพียงแค่หลับไปหลังจากใช้ปราณไร้ลักษณ์มากเกินไปเท่านั้น ไม่มีอาการบาดเจ็บบนร่างของเขา เท่าที่ข้าสามารถบอกได้ เขาควรตื่นขึ้นมาภายในสามวัน”
“จริงรึ ค่อยโล่งอก” โหลวหลานจีและคนอื่นๆต่างพากันถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเธอ
“ข้าจะพาเขากลับไปที่พักของเขา” ชิวเยว่กล่าวขณะที่เธออุ้มชิวหยางไว้ในอ้อมแขนราวกับเป็นเจ้าหญิงที่กำลังหลับอยู่
“ข-ขอบคุณ… อืม…”
“ชิวเยว่ นั่นเป็นชื่อข้า”
“ขอบคุณผู้อาวุโสชิวเยว่” โหลวหลานจีคำนับเธอ
“และข้าก็ไม่ใช่อาจารย์ของซูหยาง” เธอพลันกล่าว
“ช-เช่นนั้นท่านเป็น…”
ชิวเยว่กระแอมพร้อมกับหน้าแดงและพยักหน้า “ข้าเป็นเพื่อนร่วมวิถี… หรืออะไรทำนองนั้น”
“แม้ว่าพวกเขาได้คาดหวังคำตอบนี้อยู่แล้ว โหลวหลานจีและเหล่าศิษย์ก็ยังอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
“การที่มีผู้หญิงสวยอย่างนี้เป็นเพื่อนร่วมวิถี… ซูหยางช่างเป็นชายที่โชคดี…” พวกเขาต่างพากันคิดในใจ
เพื่อนร่วมวิถีโดยพื้นฐานแล้วก็คือคู่สมรส แต่สำหรับผู้ฝึกยุทธก็คือผู้ที่ค้นหาวิถีร่วมกันไม่คำนึงถึงพลังการฝึกปรือของพวกเขา
ครั้นเมื่อชิวเยว่ไปจากที่แห่งนั้นพร้อมกับซูหยางแล้ว ศิษย์คนอื่นๆต่างก็พากันกลับนิกาย
ในเวลานั้น โหลวหลานจีและผู้อาวุโสนิกายต่างก็พากันเตรียมต้อนรับศิษย์ใหม่ 997 คน
ไม่กี่ชั่วโมงให้หลัง ศิษย์ใหม่ของนิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัยก็เริ่มแสดงตัวทีละคนที่ประตูหน้า จากนั้นศิษย์ใหม่ก็ได้รับการแนะนำให้ไปรวมตัวกันยังพื้นที่กว้างแห่งหนึ่งและรอคอยจนกว่าศิษย์ใหม่ทุกคนได้มาถึง
ในเวลาเดียวกัน ข่าวของฟูกวาง ผู้นำนิกายล้านอสรพิษ สังเวยชีวิตของศิษย์ของตนเองก็แพร่สะพัดไปทั่วทวีปตะวันออกเหมือนไฟไหม้ป่า สร้างความตระหนกไปทั่วทุกหัวระแหงอย่างลึกล้ำ
“อะไรนะ ผู้นำนิกายล้านอสรพิษสังเวยชีวิตศิษย์ของตนเองกว่า 36,000 คนเพื่อที่จะอัญเชิญสัตว์ปีศาจมาโจมตีนิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัยรึ”
“พวกนั้นยังวางแผนที่จะโจมตีตระกูลซีอีกด้วยงั้นรึ นั่นเป็นการกบฏอันดับสูงสุด”
“ข้าได้ยินว่าสัตว์อัญเชินได้มีพลังการฝึกปรือที่แข็งแกร่งกว่ากระทั่งปรมาจารย์ของตระกูลซี แต่ซูหยางฆ่าสัตว์ปีศาจนั่นภายในการโจมตีครั้งเดียว นี่มิหมายความว่าซูหยางยิ่งน่ากลัวยิ่งกว่าปรมาจารย์ของตระกูลซีอีกรึ”
“ข้าเองก็ได้ยินว่าเขาได้ทำลายแนวเทือกเขาไปด้วยในระหว่างการต่อสู้ ชายคนนี้มีพลังอำนาจพิสดารแค่ไหนกัน”
“จะเกิดอะไรขึ้นกับนิกายล้านอสรพิษในตอนนี้เมื่อผู้นำนิกายเป็นอาชญากรและศิษย์เกือบทั้งหมดได้ตายไปแล้ว”
“นิกายล้านอสรพิษได้จบสิ้นแล้ว ตามความเป็นจริง ตระกูลซีได้ประกาศอย่างเป็นทางการถึงการล่มสลายของพวกเขาแล้ว”
“แล้ววิชาฝีมือและสมบัติทั้งหมดในนิกายล้านอสรพิษล่ะ มันจะตกอยู่กับใครในตอนนี้เมื่อพวกเขามิคงอยู่แล้ว”
“แน่นอนว่าต้องเป็นตระกูลซี”
ปกติแล้วเมื่อสำนักหนึ่งถูกบีบให้ล้มสำนักหรือถูกทำลาย วิชาของพวกเขาและสมบัติต่างๆก็จะถูกหยิบฉวยไปตามกฏที่ว่าใครมาก่อนได้ก่อน อย่างไรก็ตามในเมื่อนิกายล้านอสรพิษเคยเป็นสำนักระดับสูง และพวกเขาก็ได้มีสมบัติล้ำค่ามากมายที่สามารถสร้างความวุ่นวายให้กับสมดุลของพลังอำนาจปัจจุบันของโลกได้ ตระกูลซีจึงต้องยึดทรัพย์สินของพวกเขา
ตามความเป็นจริงคนนับพันและโจรร้ายได้เริ่มมุ่งหน้าไปยังนิกายล้านอสรพิษเรียบร้อยแล้วโดยหวังว่าจะสามารถปล้นสะดมทรัพย์สินบางอย่างนับตั้งแต่พวกเขาได้รับข่าว
แต่พวกเขาโชคร้าย ตระกูลซีได้ไปถึงนานแล้วก่อนทุกคน ห้ามแม้กระทั่งมดสักตัวเข้าไปภายในนิกายล้านอสรพิษและขโมยทรัพย์สินของพวกเขา
ขณะที่ซีซิงฟางได้ออกจากนิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัย เธอก็ได้ส่งข่าวกลับไปยังพ่อของเธอ เจ้าซี ถึงสถานการณ์ ทำให้ตระกูลซีได้เคลื่อนไหวก่อนที่ข่าวจะทันได้แพร่กระจายออกไป
เมื่อตระกูลซีไปถึงนิกายล้านอสรพิษ พวกเขาต่างก็พากันตกใจกับฉากที่เห็นภายในนิกาย ที่ซึ่งร่างไร้ชีวิตกว่า 36,000 ร่างนอนเกลื่อนกลาดอยู่ท่ามกลางนิกาย ส่วนสำหรับศิษย์ 4,000 คนที่ยังมีโชคดีพอที่จะรักษาชีวิตไว้ได้ พวกเขาถูกพบหลับอยู่อย่างสงบใกล้กับศพ ไม่รู้เรื่องราวอะไรอย่างสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตามสุดท้ายเมื่อพวกเขาได้ตื่นขึ้นมาและรับรู้ความจริงว่าเพื่อนศิษย์ส่วนใหญ่ได้สิ้นชีพและฟูกวางผู้นำนิกายของพวกเขาเป็นสาเหตุของเรื่องนี้ ศิษย์ทั้ง 4,000 คนต่างเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อก่อนที่จะท่วมท้นไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง
“คำพูดมิอาจที่จะอธิบายถึงโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นที่นี่ได้ แต่อย่างไรก็ตามพวกเจ้าล้วนเป็นผู้ฝึกยุทธ ผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งที่มีพื้นฐานเพื่อเอาชนะความอ่อนแอและความหวาดกลัวของตนเอง ดังนั้นอย่าปล่อยให้เหตุการณ์นี้เป็นจุดจบของเส้นทางการฝึกยุทธของพวกเจ้า”
คนจากตระกูลซีพยายามที่จะให้ศิษย์ของนิกายล้านอสรพิษสงบสติอารมณ์ด้ยการปลอบโยนพวกเขา แต่อนิจจา เหตุการณ์นี้โดยปกติแล้วเป็นเรื่องน่าหวาดกลัวเกินไปสำหรับพวกเขา
แม้ว่าพวกเขาบางคนอาจจะฟื้นตัวจากประสบการณ์ที่น่าเจ็บปวดนี้ แต่ศิษย์ส่วนใหญ่ก็จะไม่สามารถที่จะฝึกฝนวิชาได้อีกต่อไป
หลังจากที่เข้าครอบครองและยึดทรัพย์สินวิชาต่างๆทั้งหมดของนิกายล้านอสรพิษแล้ว ตระกูลซีก็ทำการฝังศิษย์ที่ถูกสังเวย 36,000 คนด้านนอกรอบๆนิกายล้านอสรพิษ รายล้อมทั้งนิกายด้วยหลุมฝังศพและเปลี่ยนนิกายให้เป็นสุสาน
ในเวลานั้น ฟูกวางก็ได้ถูกตัดสินโทษในคดีหลายอย่างตั้งแต่ฆาตรกรมหมู่ไปจนถึงการกบฏและได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต
ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะต้องได้รับการเฆี่ยนร้อยแส้ท่ามกลางชุมชนสำหรับทุกชีวิตที่เขาพรากไป ซึ่งรวมทั้งสิ้นมากกว่า 3,600,000 แส้
คนธรรมดาย่อมต้องตายหลังจากที่ถูกเฆี่ยนไปสิบกว่าแส้ อย่าว่าแต่ 3,600,000 แส้ แต่อย่างไรก็ตามฟูกวางจะได้รับการป้อนยาฟื้นฟูร่างกายและให้เวลาในการพักเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาใกล้ตาย เพื่อที่ว่าเขาจะได้ไม่ตายไปจริงๆ
แม้ว่านั่นอาจจะกินเวลาหลายปี หรืออาจจะหลายสิบปีในการให้ฟูกวางได้รับการเฆี่ยนทั้งหมด 3,600,000 แส้ แต่ตระกูลซีก็ได้ตัดสินใจที่จะลงโทษเขาและนำความยุติธรรมมาสู่เหล่าศิษย์ที่เขาฆ่า
