หมีขั้วโลกเพิ่มความแข็งแกร่งเล็กน้อยหลังจากกินเนื้อ แต่มันยังอ่อนแออยู่ ลูเอนพาอิงกริด ไปสำรวจป่าและฆ่ามอนสเตอร์บางตัว เขายังบอกเธอด้วยว่าเขาต้องการฆ่าให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แต่เธอต้องระมัดระวัง เนื่องจากสัตว์ประหลาดบางตัวเริ่มวิวัฒนาการไปสู่ระดับที่ 2 แล้ว
“เราจะฆ่าสัตว์ประหลาดในระดับนักรบขั้น 2 ทั้งหมดหรือไม่?” อิงกริดถาม
อิงกริด รู้สึกว่า ลูเอน แข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง มันเป็นเพียงความรู้สึก แต่เธอสามารถรู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นแล้วยังดูหล่อขึ้นอีกด้วย ใบหน้าของเธอร้อนรุ่มด้วยความตื่นเต้นเพียงแค่มองดูผิวสีขาวเนียนเรียบของ ลูเอน และดวงตาสีแดงคู่นั้นที่ดูเหมือนมาจากสวรรค์ มันสมบูรณ์แบบมาก
เมื่ออิงกริดเห็นลูเอนโจมตีและเห็นประกายไฟสีฟ้าและสีเขียวเล็กน้อยออกจากดวงตาของ ลูเอน เธอเกือบจะหัวใจวาย ตอนนี้เขาดุร้ายและลึกลับและหล่อเหลาอย่างไม่น่าเชื่อ
“ใช่ แต่สิ่งที่ผมคาดไว้ตอนแรกอาจไม่ง่ายนัก” ลูเอนกล่าว “ก่อนที่ผมคิดที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดในระดับนักรบขั้นที่สองทั้งหมดและทิ้งมอนสเตอร์ในระดับที่หนึ่งไว้ ก็คงไม่ดีนัก เพราะพวกมันมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วมาก ดูเหมือนว่าการเชื่อมต่อกับโลกได้เร่งกระบวนการวิวัฒนาการของพวกมันแล้ว”
“แต่ตอนนี้ยังไม่ได้เชื่อมต่อกันใช่ไหม?” อิงกริด ถามอย่างสับสน
“มันยังคงเชื่อมต่ออยู่ อย่างไรก็ตาม มันแยกอยู่ที่ทางเข้าและทางออก มิฉะนั้น แม้แต่ผมคงไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้” ลูเอนอธิบาย
เมื่อเข้าใกล้ภูเขาที่ถล่มโดยการโจมตีของ อิงกริด ระหว่างทางพวกเขา ตอนนี้ได้พบมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ พวกมันเป็นเพียงแมลงและสัตว์กลายพันธุ์ เช่นเดียวกับซอมบี้ที่อ่อนแอบางตัวที่พวกมันฆ่าได้ง่าย
“ฮึ่ย” อิงกริดอุทานอย่างอารมณ์เสีย “ลูเอน คุณจะไม่อยากจะเชื่อหรอก ผู้หญิงบ้าๆ ที่เรียกตัวเองว่าป้าของฉัน ฉันบอกว่าโมนิก้าเป็นคนนิสัยแบบนั้นเพราะเธอเลี้ยงมา แต่นั่นก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก และพอมีคนมาบอกว่าป้าคนนั้นถูกจับได้ว่าโกงและด้วยเหตุนี้เอง ที่โมนิก้าถึงแก่กรรม เธอสาปแช่งและบอกว่าเป็นความผิดของแม่ฉันเอง ผู้หญิงคนนี้ห่วยแตกมากและฉันก็ช่วยปกป้องตัวเองไม่ได้และจบลงด้วยดีกับเธอ นั่นคือการตบ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอจะฟ้องฉันในเรื่องนี้ แต่ฉันไม่สนใจ ฉันทนไม่ได้กับผู้หญิงที่พยายามเยาะเย้ยแม่ของฉัน “
“คุณทำถูกต้องแล้ว” ลูเอนจับมือเธอและยิ้ม “ถึงเธอจะฟ้องคุณ ผมก็ยังมีทนายที่เก่งที่สุด มาดูกันว่าใครจะฟ้องใคร ไม่มีใครข่มขู่แฟนสาวของผมได้หรอก”
“ลูเอน!” อิงกริดโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและจูบเขา
แปลกมาก สถานที่นั้นมืดและแทบไม่มีแสงใดๆ แต่สำหรับอิงกริดแล้ว ดูเหมือนทะเลกุหลาบบานในที่นั้นและทุกอย่างก็สว่างสดใส
“แล้วแม่คุณล่ะ เป็นยังไงบ้าง” ลูเอนถามหลังจากจูบจบ
“เธอสบายดี.” อิงกริด จับมือ ลูเอน อีกครั้ง “แม้ว่าเธอจะร้องไห้หนักมากๆ แต่เธอก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่ต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะหายจากอาการนั้น นอกจากนี้ เซบาสเตียนยังช่วยแม่ของฉันตลอดเวลา เขาดีกว่าที่ฉันคาดไว้”
“ก็ดี” ลูเอนบอก “มีไม่กี่คนที่ใกล้ชิดในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด ฉันคิดว่าถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ทั้งสองก็จะมีความสุขร่วมกัน”
“ฉันหวังว่าอย่างนั้น” อิงกริด ยิ้มเล็กน้อย
ขณะที่พวกเขาเดิน สัตว์ประหลาดซึ่งส่วนใหญ่เป็นสัตว์ประเภทต่าง ๆ ได้หลีกทางให้พวกเขาและไม่กล้าเข้าใกล้
อิงกริด คิดว่าดวงตาของเธอกำลังเล่นตลกกับเธอ และเธอก็พบว่ามันยากที่จะเชื่อสิ่งที่ ลูเอน ทำสำเร็จในเวลาอันสั้นที่เขาอยู่ในรอยแยกมิตินั้น
“คุณทำอะไรให้พวกมันกลัวคุณมากขนาดนี้ ลูเอน” อิงกริดถาม
“ผมเพิ่งฆ่ามอนสเตอร์และซอมบี้บางตัว มันต้องมีบางตัวเห็นแน่ๆ” ลูเอนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
ระหว่างภูเขาทั้งสองมีหุบเขา ลูเอน และ อิงกริด เดินผ่านหุบเขาและ อิงกริด เห็นว่าพลัง Qi กำลังหนาแน่นขึ้นและรัศมีรอบ ๆ ตัวนั้นร้ายกาจมากขึ้น
“มีมอนสเตอร์ในระดับที่ 2 อยู่ใกล้ ๆ ใช่ไหมคะ” อิงกริด ถามอย่างคาดเดา
“ใช่ นั่นมันแม่อิมพ์” ลูเอน กล่าว “เรากำลังจะฆ่าพวกอิมพ์และแม่อิมพ์ พวกมันจะไม่มีทางที่จะสร้างอิมพ์ตัวอื่นๆได้อีก”
ขณะที่ลูเอนต้องการจะออกจากสถานที่แห่งนี้เพื่อเป็นสนามฝึกให้ครอบครัวของเขา เขาไม่สามารถปล่อยให้สิ่งมีชีวิตอย่างแม่อิมพ์มีชีวิตอยู่ได้ ซึ่งสามารถสร้างอิมพ์ตัวอื่นๆอีก ได้มากมายและบังคับใช้การกินเนื้อคน เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง เมื่อลูเอนเห็นแม่อิมพ์มาก่อน เขาตระหนักว่าเธอเป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดในรอยแยกนี้ และถ้าเขาปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ อีกไม่นานเธอก็จะไปถึงนักรบระดับ 3
เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้รังของอิมพ์ พวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ใกล้กับทะเลสาบสีเขียวเข้ม ซึ่งดูเหมือนทำมาจากพิษ และด้านบนนั้นดูเหมือนฝูงผึ้ง แต่ในความเป็นจริง พวกมันเป็นอิมพ์ทั้งหมด สัตว์ประหลาดตัวอื่นๆ ไม่กล้าเข้าใกล้ และพวกมันที่เข้าใกล้ก็ถูกฆ่าและเสนอให้แม่อิมพ์กิน เลือดของพวกมัน และยังถูกใช้เพื่อเสริมความแข็งแกร่งของทะเลสาบและสร้างอิมพ์ตัวใหม่อีก
ทันทีที่อิมพ์ตรวจพบการมีอยู่ของ ลูเอน และ อิงกริด พวกมันก็เริ่มกรีดร้องและไม่สบายใจ หลายตัวบินเข้าหาพวกมันกันเองและพวกที่ไม่มีปีกก็วิ่งบนพื้น
“เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการต่อสู้” ลูเอนปล่อยมือของอิงกริดแล้วชักดาบ 2 เล่มของเขา
อิงกริด ไม่ต้องการเป็นภาระของ ลูเอน และมุ่งมั่นที่จะฆ่าให้มากที่สุด
ไม่ใช่ว่าอิงกริดจะอ่อนแอ ตอนนี้เธอสามารถกระทำการโดยปราศจากการยับยั้งชั่งใจ เธอแข็งแกร่งกว่าปกติ ออร่าของเธอเป็นสีแดงเลือด และดาบของเธอเริ่มถูกออร่าของเธอห่อหุ้มไว้ เนื่องจากเธอมีชุดเกราะที่เพิ่มการป้องกันและเพิ่มพลัง Qi ของเธอด้วย เธอจึงมีการป้องกันที่สูงกว่าระดับที่ 2 ดังนั้นเธอจึงสามารถโจมตีได้โดยไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่เธอหลีกเลี่ยงการโจมตีและป้องกันเพื่อที่เธอจะได้รับค่าประสบการณ์ ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะรู้วิธีโจมตีและไม่รู้จักวิธีป้องกันตนเอง
ลูเอนเร็วกว่าอิงกริด เขาดูเหมือนพายุเฮอริเคนที่อยู่ตรงกลางของอิมพ์ ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหว ร่างกายของเขาและดาบของเขาก็ทำลายความเงียบตรงนั้น พลังมหาศาลของ ลูเอน ทำให้เกิดลมกระโชกแรง แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ลมกระโชกแรง แต่ก็แข็งแกร่งพอที่จะตัดแบ่งส่วนร่างกายของสมาชิกของอิมพ์ได้
เมื่อเห็นเช่นนี้ แม่อิมพ์ก็โกรธจัด เธอคำรามและส่งอิมพ์ทั้งหมดให้โจมตีพร้อมกัน เพราะเธอไม่ต้องการให้โอกาสกับมนุษย์ 2 คนนี้อีก
