ตอนที่ 177: จูบแรก
เมื่อตำรวจมาถึง แน่นอนว่าอแมนด้าแค่อยากจะทำให้คนที่พูดจาไม่ดีเกี่ยวกับเซบาสเตียนกลัว แต่เมื่อเธอเห็นว่าพวกเขารู้สึกผิด เธอจึงถามเซบาสเตียนว่าจะทำอย่างไร และเขาก็บอกว่าเขาต้องการแค่ความยุติธรรมกับคู่สามีภรรยาคู่นี้ที่พยายาม เพื่อกล่าวหาว่าเขาถูกล่วงละเมิด
อแมนด้า เซบาสเตียน และเอลิสต้องไปโรงพักเพราะหลักฐานส่วนใหญ่อยู่ในโทรศัพท์มือถือของอแมนด้า
ด้วยการสารภาพของทั้งคู่ พบว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะทั้งคู่กินมากเกินไปและไม่มีเงินจ่าย และนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้อยู่ในร้านอาหารราคาแพงเช่นนี้ ท้ายที่สุดฟราบิซิโอ จบโรงเรียนกฎหมายได้ไม่นานและต้องการฉลองกับแฟนสาวของเขาในการได้งานที่สำนักงานกฎหมาย
อแมนด้าโจมตีทั้งคู่เพื่อป้องกันตัว ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอ และในระหว่างการสอบสวน พวกเขาได้รับโทรศัพท์จากคนที่พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะเข้ามาในชีวิต หลังจากนั้นพวกเขาก็พยายามช่วยอแมนด้าให้มากที่สุด
หลังจากนั้น อแมนด้า เซบาสเตียน และเอลิสก็สามารถออกไปได้ ดึกแล้วเซบาสเตียนพาอแมนด้าไปที่คฤหาสน์ดีมาส
“แม้จะมีปัญหาเล็กน้อย แต่ก็ยิ่งใหญ่” เมื่อเห็นว่าเอลิสนอนหลับอยู่ที่เบาะหลัง อแมนด้าก็กัดริมฝีปากล่างและเดินเข้าไปหาเซบาสเตียน ด้วยจูบที่อ่อนโยนและแสนหวาน เธอพูดเบาๆ หลังจากนั้นไม่นาน “ขอให้นอนหลับฝันดีนะ“
เซบาสเตียนตกตะลึง มันเป็นจูบแรกของพวกเขา เมื่อเขาได้สติกลับมา เขาจึงตอบกลับเธอว่า “ราตรีสวัสดิ์“
อแมนด้ายิ้มและปลดเข็มขัดนิรภัยออก เธอเปิดประตูรถออกไป
*
ที่โรงแรม 5 ดาว ลูเอน ได้รับโทรศัพท์จากคุณปู่ของเขา
“ลูเอน เสร็จแล้ว” เซาโลพูดทันทีที่ลูเอนรับสาย
“ขอบคุณครับปู่” ลูเอนตอบ
“ฮ่าฮ่า! ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก หลานกำลังทานอาหารเย็นสุดโรแมนติกกับหลานสาวของปู่ใช่หรือไม่ โอเค ปู่จะไม่รบกวนหลานอีกต่อไปแล้ว” ด้วยเสียงหัวเราะ เซาโลวางสาย
“ลูเอน แม่ฉันโอเคไหม” อิงกริด จับมือเธอและถาม
“ใช่ ทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้ว อีกฝ่ายก็ต้องโทษแล้ว” ลูเอนพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“ถึงกระนั้นก็เป็นคนที่ทำงานในกฎหมายใช่หรือไม่ พวกเขาไม่สามารถเชื่อถือได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชื่อเสียงของสำนักงานกฎหมายตกอยู่ในความเสี่ยง” อิงกริดยังคงจำได้ว่า ลูเอน บอกกับเธอว่าทนายความ 2 คนไปที่สถานีตำรวจเพื่อขอคนที่ต่อต้านแม่ของเธอแลเซบาสเตียน จริงๆแล้วเธอไม่รู้ว่าพวกเขาจะผ่านมันไปได้หรือไม่ แต่เธอมั่นใจว่ามันจะไม่ราบรื่นเหมือนที่เคยเป็นมา
“ก็… ถ้าพวกมันพยายามทำร้ายหรือทำร้ายแม่สามีหรือเซบาสเตียนของคุณ…” รอยยิ้มที่มีเสน่ห์แต่เย็นเยียบมุมปากของ ลูเอน “ผมจะทำให้สำนักงานกฎหมายของพวกเขาหายไปจากบราซิล!”
-อ่านได้ที่ www.thai-novel.com-
นี่ไม่ใช่คำสัญญาที่ว่างเปล่า อันที่จริงแล้ว ลูเอน สามารถทำสิ่งนั้นได้ด้วยการดีดนิ้วง่ายๆ สำหรับสิ่งนั้น ในตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องเชื่อชื่อแม่หรือปู่ของเขาด้วยซ้ำ เพียงเพราะเขาเป็นผู้สร้างเกม Survival Online ก็มีเหตุผลมากเกินพอที่จะให้พลังนั้นแก่เขา และแน่นอน เขายังสามารถบงการจิตใจของคนสำคัญหรือแม้แต่คนที่เขาต้องการกำหนดเป้าหมายและทำให้พวกเขาสูญเสียทุกสิ่งได้!
พูดตามตรง อิงกริดรู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น เธอมีรอยยิ้ม ในขณะที่กินอาหารของเธอ ถ้าก่อนหน้านี้เธอกังวล ตอนนี้เธอไม่กังวลเลย โดยที่รู้ว่าลูเอน ได้ดูแลทุกอย่างแล้ว เธอยังยกนิ้วโป้งให้แม่ด้วย เพราะเธอฉลาดเมื่อเริ่มบันทึกเมื่อรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอสามารถเค้นคำสารภาพกับทั้งคู่ได้ด้วยซ้ำ และถึงกับโมโห เธอไม่ได้ทำร้ายคู่รักจอมปลอมคู่นี้มากเกินไป มีเพียงไม่กี่นิ้วของผู้ชายที่เคล็ด ส่วนผู้หญิงคนนั้น แม้ว่าใบหน้าของเธอจะบวมขึ้นมาก แต่เธอก็สูญเสียฟันไปเพียง 3 ซี่เท่านั้น
*
อแมนด้าเข้าไปในคฤหาสน์ดีมาส พร้อมกุญแจของเธอ
“แม่คะ โรงเรียนกำลังคิดว่าจะกักกัน และดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่โรงเรียนของหนู แต่ทั้งหมดทุกโรงเรียนที่อยู่ในบราซิล แม้แต่บางประเทศที่ไม่ได้รับผลกระทบจากรอยร้าวในมิติก็ประสบปัญหาเดียวกัน” คริสตินากล่าวพลางมอง เธอไม่มีความสุขเล็กน้อย
“ฉัน ฉันคิดไว้แล้วว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ น่าเสียดายที่โลกกำลังอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ หากก่อนหน้านี้มันมีความเสี่ยงที่จะเกิดรอยแยกมิติ ตอนนี้แม้แต่สัตว์ประหลาดก็ออกมาจากพวกมัน” ไมร่าถอนหายใจ
“ใช่ นี่เป็นปัญหาใหญ่ ทุกสิ่งที่พี่ใหญ่คาดการณ์ไว้กำลังเกิดขึ้น” คริสตินากล่าว และดูเหมือนเธอจะลังเลที่จะพูดอย่างอื่น
“ดูเหมือนหนูจะต้องการบอกอะไรแม่ ไม่จำเป็นต้องลังเลเลย มีอะไรก็คุยกับแม่ได้” ไมร่ายิ้มให้เธอ
ในขณะนั้นเองที่อแมนด้าเข้าไปในห้องนั่งเล่น “ราตรีสวัสดิ์“
“ราตรีสวัสดิ์ อแมนด้า” ไมร่าหันมามองเธอแล้วยิ้ม
“ราตรีสวัสดิ์” คริสตินาพยักหน้า
ในขณะที่คาธารีน่ากำลังอาบน้ำอยู่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้อยู่กับพวกเขา
หลังจากนั้นไมร่าก็มองไปที่คริสตินาอีกครั้ง
“ก็แค่ เพื่อนที่หนูรู้จักที่โรงเรียน… พรุ่งนี้แม่พวกเธอชวนหนูไปที่บ้านของแม่ของพวกเธอ หนูไปได้ไหม” คริสตินาถาม
“แน่นอน หนูไปได้” ไมร่ายิ้ม “เมื่อเป็นแบบนั้น หนูสามารถถามทุกอย่างกับแม่ได้เสมอ และตอนนี้โลกเราในปัจจุบันมันอันตราย หนูก็พาซุสไปด้วยนะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เขาสามารถปกป้องหนูได้จนกว่า ลูเอน หรือ อิงกริด จะมาถึง “
คริสตินากอดไมร่าและยิ้ม “ขอบคุณค่ะแม่!”
อแมนด้าเห็นเช่นนั้นก็ยิ้ม เธอเริ่มจำช่วงเวลาที่ลูกสาวของเธอเป็นเพียงเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ยังเข้าสู่วัยหนุ่มสาว
ไมร่าหัวเราะ “หืมๆ เป็นการดีที่จะชวนเพื่อนของหนูมาที่นี่ด้วยเหมือนกัน”
“จริงจังเหรอคะ?” คริสตินามองมาที่เธอ
“ใช่ จริงจังจ้ะ” ไมร่ายิ้มอย่างใจดี
“เย้! หนูมีความสุขมาก!” คริสตินามีความสุขมากขึ้น ก่อนหน้านี้เธอกลัวที่จะขออะไรหลายๆอย่างกับที่บ้าน ไม่นานมานี้เองที่เธอถูกรับเลี้ยงและเธอยังมีข้อ จำกัด บางอย่างในใจ
“หืมๆ ทำไมเธอถึงดูตื่นเต้นจัง” คาธารีน่ากำลังเดินลงบันไดมา เธอสวมชุดนอนสีน้ำเงินสวยและด้วยผมยาวสีขาวสลวย เธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอหัวเราะโดยไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงหัวเราะ
“พี่…” คริสตินาเริ่มบอกเธอด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ
