บทที่ 89 นารา ฉันชอบเธอ
จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “นาราฉันชอบเธอ ชอบเธอจริงๆ”
“ฉัน……ฉัน….”ทีแรกนึกว่าคณพศจะพูดว่า อยากให้บ้านกับเธอ
ฟังคำพูดของเขา นาราที่ดีใจจนอยากร้องไห้ ก็ได้ยินการสารภาพของเขา ใจของเธอเต้นอย่างแรงมาก
เขาบอกว่าชอบเธอ ให้เธอไม่ต้องไปจากเขา อยากให้บ้านกับเธอ ทุกอย่างนี้เป็นของที่เธอไม่เคยมี
เธอไม่คิดว่า คณพศจะสารภาพกับเธอ ในเวลานี้เธอจ้องผู้ชายตรงหน้า เหมือนกับฝันไป
“เธอไม่ต้องตอบฉัน ฉันเชื่อว่าสักวัน ฉันจะรอถึงคำตอบในใจของเธอ”มองหน้าตาที่เหม่อของนารา คณพศยิ้มอย่างอ่อนโยนกว่าเดิม
ก้มหัวแล้วจิกไปที่ปากของเธอ แต่เท่าไหร่ของไม่พอ
อาจเป็นเพราะว่าเธอหวานเกินไป หรืจะเป็นเพราะว่าไม่ได้จูบเธอนานแล้ว
คณพศจูบเธอเบาๆ ไม่ได้ใจเลย
เขารีบดึงเธอเข้าหาตัวเอง นั่งที่ตักของเขา แล้วจูบลงไปอย่างลึกซึ้ง
พอผ่านไปสักพัก คณพศที่ยังไม่พอใจ ปล่อยนาราที่แทบจะหายใจไม่ออก
นาราที่กลัวโดนแผลของเขา อ้อมไปข้างหลังของดขาดู ก็เห็นว่าคณพศใช้แรงมากไป แผลมีเลือดออกมาอีกแล้ว
พอเห็นแบบนี้ นาราก็ขมวดคิ้ว แล้วทำท่าเหมือนโกรธ “ฉันก็บอกกับนายแล้วว่าอย่าใช้แรง กระทบโดนแผลแล้ว”
“แต่ว่าฉันไม่ได้จูบเธอนานแล้ว นารา ฉันคิดถึงเธอ”ถูกนาราจ้องขนาดนั้น คณพศเริ่มรู้สึกผิด
แล้วยื่นมือออกไปจับมือของนาราแล้วเอาไปวางไว้ที่เป้าของเขา
พอจับโดนจุดนั้นที่ร้อนแล้วพูดว่า “เธอดูมันสิ อดกลั้นมาลำบากแค่ไหน”
คิดไม่ถึงว่าคณพศที่เมื่อกี้ยังเป็นผู้ชายที่รักและจริงใจ พอผ่านไปสักพักจู่ๆก็โรคจิตขึ้นมา
จับขอบที่ไม่ควรจับ หน้าของนาราแดงขึ้นมาทันที
รีบดึงมือของตัวเองกลับแล้วพูดว่า “นายเจ็บขนาดนั้นยังจะคิดเรื่องแบบนั้นอีก“
แผลของยังไม่หายดี ใช้แรงนิดหน่อยก็จะออกเลือด แล้วก็จะเป็นหนักกว่าเดิม
ขนาดนี้แล้ว เขายังคิดเรื่องแบบนั้น
คณพศที่เป็นแบบนี้ทำให้นาราปวดหัว
ตะคอกเสร็จ นาราไม่กล้าอยู่ในที่เดียวกันกับคณพศอีกเลย
รีบหาข้ออ้างแล้วไปที่ห้องน้ำ
หน้าทั้งใบแดงไปหมด
คณพศที่นั่งอยู่บนเตียงเห็นนาราหนีไปอย่างนั้น อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ฉันจะโรคจิตกับเธอคนเดียวนะ นารา”
เห็นนาราปิดประตูห้องน้ำ เขาพยุงหัวเตียงแล้วลุกขึ้นยืน เดินอย่างช้าๆไม่กี่ก้าว แล้วกลับขึ้นเตียง หลายวันมานี้ทนแทบไม่ไหว
นาราเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินออกจากห้องไปเลย ไม่ได้มองคณพศที่นั่งอยู่บนเตียง
ตอนที่เธอเดินลงบันไดก็พูดกับคนใช้ว่า “วันนี้ให้โจ๊กกับคุณชายน้อยๆหน่อยเพราะเลือดของเขาออกอีกแล้ว”
คนใช้พยักหน้า
นารากลับไปที่ห้อง ก็จะพยุงคณพศไปที่รถเข็นแล้วเข็นเขาออกไปตากแดดหน่อย
แต่ทุกครั้งที่เธอพยุงคณพศ ทั้ตัวของคณพศทับไปที่เธอหมด
พอพยุงเขา เขาก็กดทับเธอไว้ที่เตียง ภาพนั้นนาราเองก็ไม่อยากไปคิด
เพราะไม่อยากให้คณพศแผลแตก เธอเลยคิดว่าช่างเถอะ รอแผลเขาหายดีแล้วค่อยออกไป
ตอนที่นาราคิดว่าตัวเองควรไปห้องครัว ทำของกินให้คณพศเองไหม ลุงพงศ์ก็เดินลงมาอยู่ตรงหน้าของเธอ
แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “คุณนาย คุณเขมินท์มา บอกว่าอยากเจอคุณ”
คนนอกที่ไม่รู้ก็จะคิดว่าเขมินท์เป็นแม่ของนารา
แต่คนที่เคยเจอนาราก็จะรู้ว่า นาราไม่ใช่ลูกสาวของเขมินท์
เพราะคนเอเชียสองคนจะมีลูกเป็นลูกครึ่งได้ยังไง
เพราะอย่างนั้น จู่ๆเขมินท์ก็มาที่เจหงส์ บอกว่าอยากเจอนารา ลุงพงศ์ถึงได้ทำหน้าเข้มงวดขนาดนั้น
ที่จริงเรื่องนี้ เขาต้องไปบอกกับคณพศเป็นคนแรก
แต่เพราะว่าเขาเจ็บหนักเกิดไป ลุงพงศ์ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้ไปกวนใจของคณพศ
และนาราเองก็เป็นคุณนายของเจหงส์ที่แท้จริง ก็จะหลบอยู่หลังปีกของคุณชายไปตลอดก็ไม่ได้
“แม่ เขามาทำไม” พอได้ยินลุงพงศ์พูดแบบนั้น นาราขมวดคิ้ว
เห็นนาราแบบนี้ ลุงพงศ์รู้ว่ามันเป็นปัญหาสำหรับนารา เขากลับว่าเขมินท์กับพิมมี่จะรังแกนาราเหมือนครั้งก่อน
ก็เลยพูดว่า “คุณนายจะให้ผมเอาเรื่องนี้ไปบอกกับคุณชายไหมครับ”
“ไม่ต้อง เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ไม่ต้องให้เขาต้องคิดมาก อีกอย่างแผลของเขายังไม่หายดี”
พูดจบ นาราก็ไม่ลังเล หันหลังแล้วเดินไปพูดว่า “ให้เขาเข้ามา”
เขมินท์ที่ไม่ได้เจอตั้งนาน ก็ยังเหมือนกับครั้งก่อนที่นาราเจอตอนอยู่บ้านวรชัยลภัส
แต่ว่าตรงหว่างคิ้ว ยังไงก็มีความทรุดทรมเพิ่ม
“แม่ มาหาฉันมีอะไร”เห็นเขมินท์ นาราในตอนนี้ ไม่ได้ถ่อมตัวเหมือนกับเมื่อก่อน
แต่ยืนตรงหน้าของเขา พูดอย่างเฉยๆ ยืดตัวตรง
เมื่อก่อนเธอเคยบอกว่า เธอแต่งงานแทนพิมมี่ก็คือการใช้หนี้ให้บ้านวรชัยลภัส ต่อไปพวกเขาต่างไม่ติดค้างอะไรทั้งนั้น
อีกอย่างพิมมี่ลงมือกับเธอ ให้คนลักพัวของเธอ และยังจะโยนเธอลงไปที่ทะเล บัญชีนี้ยังไม่ได้เคลียร์กับพิมมี่เลย
เมมินท์คิดไม่ถึงว่านาราที่ถูกของเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก สักวันจะกล้ายืนอยู่ตรงหน้าของเขาแล้วแทนของด้วย เธอ แต่คำว่าแม่นั้นแทบไม่อยากเรียก
สีหน้าของเขมินท์ก็น่าเกียจมาก ในใจกลั้นความโกรธไว้ เดินตรงไปหยุดที่หน้าของนารา แล้วง้างมือขึ้น
ตบลงไป เห็นว่าใกล้จะตบโดนหน้าของนารา มือก็ถูกนารารับไว้ได้
“แม่ เจอหน้ากันก็จะตี หรือว่านาราทำอะไรผิดอีกแล้ว”
เธอใช้แรงทั้งหมดจับแขนของเขมินท์ไว้
เขมินท์ด่าอย่างแรงว่า “นาราเธอมันไอคนอกตัญญู เธอทำให้พิมมี่กลายเป็นแบบนั้น คอยดูวันนี้ฉันตีเธอให้ตาย”
