ตอนที่220ความจริงเมื่อห้าปีก่อน
คณพศไปกวนใจนาราอย่างไม่หยุดยั้ง แบบนี่มันจะทำร้ายเคลลี่ลั่วอยู่ดี เพราะฉะนั้นเธอไม่อยากให้เรื่องกลายเป็นแบบที่เธอไม่อยากให้เป็น
“ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอน นารา เธอเลิกคิดไปได้เลย！” นาราที่กำลังดิ้นรน คณพศที่โอบกอดเธออยู่นั้นกดเธอล้มลงไปที่เบาะหลังรถ
และคร่อมบนตัวนารา และยิ้มอย่างมีเลศนัย“ ถ้าเธอยังดิ้นรนอยู่ ฉัมไม่รับประกันนะว่าจะไม่ทำอะไรที่เกินเลยไป”
คณพศคิดถึงเธอมาห้าปี ตามหาเธอมาห้าปี ตอนนี้เขาได้คิดถึงนาราเข้ากระดูกแล้ว
ถ้านารายังดิ้นรน เขาคงควบคุมตัวเองไม่อยู่อย่างที่พูดจริง
“นาย ”สิ่งที่คณพศพูดนี้ มีความหมายที่จะคุกคามอย่างชัดเจน
นาราถึงจะโกรธแต่ไม่กลัวที่จะพูดอะไรไปโดยอารมณ์ชั่ววูบ
นาราเคยใช้ชีวิตอยู่กับเคลลี่ลั่ว เธอรู้ดีว่าเขาพูดคำไหนคำนั้น เธอคงไม่โง่จนไม่รู้นิสัยของเขา
นาราหันหัวไปไม่มองเขา “ดูว่าคณพศจะทำอะไรกันแน่？” ถึงอย่างไรก็ตามที่นี่คือประเทศอังกฤษ
“แบบนี้ถึงจะน่ารักสิ ”เคลลี่ลั่วเห็นนาราที่ไม่ดิ้นรนแล้ว เขาได้ยิ้มอย่างพึงพอใจ
“ออกรถ！”
“ครับ ท่าน”
ไม่นาน คนขับรถของเคลลี่ลั่วก็ได้พาพวกเขามาถึงที่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ในเมือง
ความหรูของบ้านหลังนี้ไม่แพ้กับบ้านของคณพศที่ประเทศจีนเลยแม้แต่น้อย
ตอนที่รถได้จอด นาราแต่เดิมที่อยากจะลงจากรถเองนั้น
แต่คณพศไม่ให้และอุ้มนาราเขาไปในบ้าน
“นายจะทำอะไรกันแน่？” หรือเขาได้ซื้อบ้านพักตากอากาศที่นี่ไว้？ นี้คือบ้านของเขาหรอ ？
คณพศไม่สนสายตาของบอดี้การ์ดที่มองมาที่เขาทั้งสองและแอบยิ้ม เขาได้อุ้มนาราเข้าไปในบ้าน
เข้าไปในห้องที่ใหญ่บนชั้นสอง
“นายจะทำไรกันแน่？คณพศ ปล่อยฉัน！” ขณะนี้ร่างกายของคณพศได้ฟื้นฟูดีขึ้นมาก
ไม่เหมือนครั้งก่อนที่ดูเศร้าซึมและผอมจนติดกระดูก
นาราได้เงยหน้าขึ้นมาและตั้งใจพูดคุยกับเขา
เธอเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะไม่บังคับเธอ
คณพศเห็นท่าทางเธอที่ดูตั้งใจ คณพศก็อดยิ้มไม่ได้
ปล่อยนาราไว้บนพื้นห้อง
เขาจับมือนาราไว้และบอกว่า:“นารา ที่ฉันพาเธอมาในวันนี้ เพราะอยากจะอธิบายทุกอย่างให้ชัดเจน”
คณพศได้พานาราไปนั่งบนเตียง มองไปที่ใบหน้าอันสวยงามสดใสใจของคณพศกำลังเดือด
ขอบคุณสวรรค์ที่ภรรยาของเขายังมีชีวิตอยู่
คณพศได้ยื่นมือไปจับที่หน้าของเธอ นาราเตรียมตัวป้องกันจ้องไปที่เขา
“นายจะพูดอะไร พูดจบแล้วปล่อยฉันไป” เธอคิดว่าเขาคงไม่มีอะไรจะพูดนอกจากเรื่องเมื่อห้าปีก่อน อยากจะให้เธออภัยให้ แต่เธอจะไม่มีวันอภัย
นั้นเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดและเลวร้ายที่สุด จะให้ฉันอภัยให้ง่ายๆได้ไง
คณพศได้จับมือของนาราไว้ มองไปที่แววตาที่ร้อนระอุ
“เมื่อห้าปีก่อน ฉัมไม่ได้คบกับณัจยา
คนที่ฉันรักมีแค่คนเดียวคือเธอ เธอต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่มีอะไรกับณัจยาจริงๆ”
ตอนแรกที่นาราโดดทะเล เขาได้เช็คเรื่องราวต่างๆอย่างละเอียด
เมื่อคณพศพบว่าเรื่องราวเหล่านี้เป็นแผนของณัจยาและพิมมี่
ถ้าเป็นไปได้เขาจึงอยากที่จะฆ่าผู้หญิงสองคนนี้ทิ้งซะ！
ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ทำอย่างที่พูด แต่ชีวิตพวกเขาทั้งสองในตอนนี้ก็ไม่ดีเท่าไร
“ถึงเวลานี้แล้วนายยังจะโกหกฉัน แบบนี่มันมีประโยชน์อะไร？”
นาราที่คิดว่าคณพศโกหกเธอได้ยินคณพศที่พูดแบบนี้ เธอได้มองคณพศไปด้วยแววตาที่ผิดหวัง
ตาคู่หนึ่งที่แดงและแฝงไปด้วยน้ำตา
ไม่พูดถึงเรื่องนี้ไม่เป็นไรพอพูดเหมือนกับการเปิดบาดแผล!
เมื่อห้าปีก่อนเธอได้เห็นภาพที่คณพศอยู่กับณัจยา
คริปของคณพศและพิมมี่ทำร้ายลูกของเธอ！
ชาตินี้ฉันไม่มีวันที่จะให้อภัยนาย！
ตอนนี้เขากลับมาพูดว่าเรื่องราวเหล่านี้ไม่จริง จะให้ฉันเชื่อได้ไง？
คณพศคิดว่านาราเป็นคนโง่หรือเป็นคนที่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็เชื่อไปหมด? ฉันไม่มีทางเชื่อเขา！
เจอเรื่องล้มลุกคลุกคลานมามากมาย ตอนนี้สิ่งที่นาราเชื่อคงมีแต่สายตาตนเอง!
“นาราฉันไม่ได้โกหกเธอ ที่ฉันพูดทั้งหมดนี้เป็นความจริง！” เขารู้ว่าพูดไป ไม่มีหลักฐานนาราคงไม่เชื่อเขา
“ที่เธอเห็นทั้งหมดเป็นแผนที่ณัจยาและพิมมี่
ได้ร่วมมือกันกลั่นแกล้งเธอ หลังจากที่เธอโดดทะเล ฉันได้สืบเรื่องทุกอย่างแล้ว ที่เธอเห็นว่าณัจยาใส่ชุดสูทของฉันอยู่นั้นเพราะณัจยาตั้งใจขีดกระโปรงตนเองขาด ฉันเลยให้เสื้อผ้ากับเขาไป เพื่อเป็นการตอบแทนที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน ส่วนคริปของพิมมี่
นั้นเป็นการตัดต่อคนที่อยู่ในคริปนั้นเป็นพิมมี่และวิษณุส์！”
“นาราฉันรักเธอมาก ฉันจะทำเรื่องแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นได้อย่างไง？ เธอคิดว่าฉันเป็นคนที่เจ้าชู้จริงหรอ？
สถานการณ์เฉียดตายที่ทั้งสองเผชิญมาด้วยกัน ก็ให้เธอได้อยู่ในใจฉันแล้ว นาราเธอต้องเชื่อฉันนะ！“
“และผู้หญิงสองคนนั้นฉันก็ได้ให้พวกเขาชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำกันไปแล้ว！ นารา ให้อภัยฉันได้มั้ย? ”
“ห้าปีที่ผ่านมานี้ ฉันคิดถึงเธอและตามหาเธอโดยไม่หยุดยั้ง เธอจะทิ้งฉันไปจริงๆหรอ？” คณพศในนอนนี้ไม่หยิ่งผยองและเย็นชาเมื่อที่ผ่านมา
คณพศขอการอภัยเหมือนลูกหมาป่าที่ถูกแม่ทิ้ง
คณพศเป็นคนที่หยิ่งผยองมานานแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาได้ตามหานาราไม่เจอมากว่าห้าปีจน ความคิดถึงทรมานเขาจึงทำให้เขาสำลัก ไม่งั้นละก็คำพูดเหล่านี้ไม่มีทางออกมาจากปากของเขาโดยง่าย
เมื่อสักครู่นาราที่ยังโกรธอยู่แต่เมื่อได้ยินคำพูดของคณพศแล้ว นารากลับไม่รู้จะพูดอะไร
เขาก็ยังเชื่อว่าคริปนั้นเป็นของปลอม เธอในขณะนั้นจิตใจเธอแย่มากเลยเชื่อคริปนั้นไป
โดนกับดักที่พิมมี่ที่วางไว้
เธอมาคิดทบทวนดูแล้ว รู้สึกว่าตนเองโง่เขลามาก
แต่เรื่องทั้งหมดได้เกินขึ้นแล้ว ลูกก็จากไปแล้ว
ถึงนาราจะให้อภัยเขาก็ไม่สามารถแลกกับกาลเวลาและลูกของเธอได้！
ในตอนนั้นเธอคิดว่าคนที่อยู่บนเตียงกับพิมมี่ คือคณพศจริงๆ
ใจเย็นลงมาและคิดว่าถึงคณพศจะไม่รักเธอแต่ก็ไม่มีทางที่จะไปทำเรื่องแบบนั้นกับพิมมี่แน่
แต่เรื่องมันผ่านไปแล้ว
นาราได้มองไปที่คณพศและพูดอย่างจริงจังว่า“ ได้ ถ้าสิ่งที่นายพูดมาถึงจะเป็นความจริงและนายต้องการอะไร?”
“เรื่องผ่านไปกว่าห้าปีแล้ว ฉันก็ได้ปล่อยวางทุกอย่างแล้ว และเตรียมที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราต่างคนต่างใช้ชีวิตได้มั้ย？”
เคลลี่ลั่วมีบุญคุณต่อเธอ เธอไม่สามารถหักหลังเขาได้
ส่วนเรื่องของคณพศให้มันผ่านไปพร้อมกับสายลม
