บทที่227 ฉันไม่คู่ควรกับสิ่งที่คุณทำให้
เคลลี่ลั่วคิดในใจ คณพศ ไอ้บ้านั่น วุ่นวายกับใครไม่ว่า ดันมายุ่งกับหวานของเขา!
เห็นเขาอ่อนข้อให้หน่อย หมอนั่นก็คิดว่าจะมาคาบชิ้นเนื้อไปจากเขาเคลลี่ลั่วได้ตามใจจริงๆ งั้นเหรอ!
ถ้าเห็นแก่ความรู้สึกนาราล่ะก็ เมื่อกี้เขาไม่ทำแค่ชกคณพศไปแค่ทีเดียวแน่!
เสียงทุบข้าวของด้วยความโกรธนั้นนาราก็คงจะได้มากับหูแล้ว
แต่ทำไมเธอถึงไม่พูดอะไรเลย เพียงแค่หลับตาลงอย่างเหนื่อยล้าแล้วเอนตัวพิงกับแผ่นอกของเคลลี่ลั่วเท่านั้น
อยู่ๆ เธอก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายขึ้นมา ในหัวใจนั้นว่างเปล่า รู้สึกราวกับตัวเองคือเรือหลงทางโดดเดี่ยวที่ล่องลอยอยู่กลางทะเล ไร้จุดหมาย เพียงลอยไปอย่างไร้ทิศทาง
บางทีหลังหมั้นกับเคลลี่ลั่วแล้ว คณพศคงไม่มารังควานเธอแล้วล่ะมั้ง?
เคลลี่ลั่วมองนาราที่ไร้เรี่ยวแรงแล้วอุ้มเธอเดินออกมาจากลิฟต์ทันทีก่อนมุ่งหน้าไปยังประตูใหญ่ของบริษัทHonDa
ประตูถูกบดบังเอาไว้ด้วยคนกลุ่มหนึ่ง ถือกล่องและไมโครโฟนราวกับพกอาวุธครบมือ นักข่าวมืออาชีพที่เชี่ยวชาญการเขียนข่าวซุบซิบ
นักข่าวเหล่านั้นได้รับข่าวจากโลเวลล์มาเมื่อเช้านี้ ก่อนจะมาที่บริษัทHonDaก็ได้สัมภาษน์โลเวลล์เรื่องการกลับมาของลูกสาวที่หายไปนารา
พวกเขารอรัวชัตเตอร์รูปของนารา ดังนั้นตอนที่นาราถูกเคลลี่ลั่วอุ้มเดินออกมา เหล่านักข่าวก็ดุเดือดขึ้น
ใครจะรู้ เคลลี่ลั่วดยุคคนโปรดของราชินี ตอนนี้เขากำลังอุ้มลูกสาวของเอิร์ลเฮนรี่อย่างสนิทสนมใกล้ชิด พนันได้เลยว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นต้องไม่ธรรมดา
ครั้งนี้ต้องได้ข่าวใหญ่แน่!
ดังนั้น เมื่อเคลลี่ลั่วอุ้มนาราเดินผ่านประตูกระจกหมุน มันเป็นกลิ่นที่ล่อนักข่าวให้ค่อยๆ เข้ามามุงล้อมได้อย่างดี ไมค์เหล่านั้นต่างยื่นออกราวกับเป็นอาวุธ
” ท่านดยุคเคลลี่ ขออนุญาติถามว่าหญิงสาวในอ้อมแขนนั้นคือลูกสาวของเอิร์ลโลเวลล์ เฮนรี่ใช่ไหมครับ? ”
” ท่านดยุคเคลลี่ พวกคุณเป็นคู่รักกันใช่ไหมคะ? ”
” ขออนุญาติถามครับ ท่านเอิร์ลโลเวลล์ เฮนรี่ทุ่มทุนมากมายเพื่อตามหาลูกสาวกลับมา เธอมีชื่อไทยว่านาราใช่ไหมครับ? ”
” ท่านดยุกเคลลี่ ที่คุณตกหลุมรักลูกสาวของท่านเอิร์ลโลเวลล์ เป็นเพราะคุณรักวัฒนธรรมไทยอยู่แล้วรึเปล่าคะ? ”
” คุณผู้หญิงนารา ช่วยเล่าถึงความรู้สึกต่อดยุคเคลลี่หน่อยได้ไหมคะ? ”
” คุณผู้หญิงนารา ได้ยินมาว่าคุณเป็นพนักงานของบริษัทHonDa ทั้งยังได้รับรางวัลจากงานประกวดนักออกแบบระดับโลกเมื่อไม่นานมานี้ด้วย เป็นเรื่องจริงเหรอครับ? ”
เพียงครู่เดียว นักข่าวเหล่านั้นก็รัวคำถามใส่จนวุ่นวายไปหมดอย่างกับช่วงของเซลในซุปเปอร์มาเก็ต
นาราที่อารมณ์ไม่ค่อยดีเป็นทุนเดิม ไม่นึกเลยว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ ในใจจึงยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก
เธออยากจะกรีดร้องแล้วบอกกับทุกคนว่าเธอไม่ชอบการเป็นจุดสนใจ!
แต่เธอรู้ดีว่าหากตัวเองตะโกนออกไปจริงๆ ก็รังแต่จะเป็นจุดสนใจมากขึ้น
เคลลี่ลั่วรู้สึกได้ถึงความไม่สบายใจของนารา เขายกมือขึ้นปิดบังใบหน้าของนาราเอาไว้เพื่อบังไม่ให้แสงแฟลชเข้าตาเธอพลางเอ่ยปลอบเสียงเบา ” ไม่เป็นไรนะหวาน ก็แค่พวกนักข่าวน่ารังเกียจ เราจะไปที่นี่เดี๋ยวนี้ล่ะนะ ”
เคลลี่ลั่วเอ่ยขณะขายาวกำลังก้าวออกจากวงล้อมของเหล่านักข่าว
ยังไงก็ตาม ถึงเคลลี่ลั่วจะมีอำนาจเหนือกว่าแต่พวกนักข่าวก็ยังตามติดเขาอย่างกับพวกแมลงวัน
ไม่ว่าเขาจะเดินไปทางไหนก็สลัดนักข่าวน่ารำคาญพวกนี้ไม่พ้นสักที
ในใจเคลลี่ลั่วโกรธแทบไฟลุก เขาหยุดฝีเท้าลง ปรายตามองนักข่าวที่รุมล้อมเขากับนาราอย่างเย็นชาก่อนถามอย่างหงุดหงิด ” ผมไม่สนว่าพวกคุณเป็นใคร ไม่สนด้วยว่าพวกคุณมาจากสำนักข่าวสำนักพิมพ์ไหน แต่ผมจะบอกเอาไว้อย่าง อย่าท้าทายความขีดความอดทนของผมดีกว่า ผลจากการตอแยผม พวกคุณคงรับไม่ไหวหรอกนะ ”
สิ้นเสียงคำพูดนั้นของเคลลี่ลั่ว เสียงเซ็งแซ่ของนักข่าวที่รอสัมภาษณ์ก็ค่อยๆ เงียบลง
พวกเขาหันมองกันเลิ่กลั่กกำลังลังเลที่จะสลายตัวกันไปเลยดีหรือไม่
นักข่าวเหล่านั้นกลายเป็นกระต่ายที่เลือกอย่างชาญฉลาดได้อย่างรวดเร็ว
เพียงสบตากันพวกเขาก็ตกลงกันได้ในทันที ถึงยังไงสุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าหือกับเคลลี่ลั้ว
สัมภาษณ์น่ะเรื่องเล็ก แต่จะมีชีวิตรอดเห็นอาทิตย์ขึ้นในวันพรุ่งนี้ได้ไหมนั้นถึงจะสำคัญที่สุด!
ไม่นาน พวกเขาก็กระจายตัวออก มองส่งเคลลี่ลั่วที่อุ้มนาราเอาไว้เดินไปที่รถ
ในที่สุดก็ออกมาจากคนพวกนั้นสักที นาราจึงวางใจลงได้
เธอซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเคลลี่ลั่วพูดเสียงเบา ” พี่ลั่ว รีบวางฉันลงเถอะ ฉันเดินเองก็ได้
” ชู่ว ใครทำให้เธอเบาขนาดนี้ อุ้มไว้แทบไม่รู้สึกหนักเลย ” เคลลี่ลั่วหรี่เสียงลงขณะพูด ” หรือเธออยากจะเผยตัวหน้าให้พวกน่ารำคาญนั่นเห็นกันล่ะ? ”
หวานของเขาสวยขนาดนี้ เขาไม่ยอมให้ใครมาทำรุ่มร่ามเด็ดขาด!
นาราชะงักไปก่อนจะมีปฏิกิริยาออกมา ชั่วขณะนั้นสองแก้มขึ้นสีเรื่อราวปัดสีบรัชออน
ความจริงแล้วเมื่อกี้ที่คณพศทำรุนแรงกับเธอก็เกือบจะฉีกเสื้อผ้าของเธอขาดไปแล้ว ถ้าไม่ใช่พี่ลั่วที่สนิทกันขนาดนี้ ก็น่ากลัวว่าเธอคงได้ขายหน้ายิ่งกว่านี้
” ขอบคุณนะ พี่ลั่ว ” นาราเอ่ยขอบคุณอย่างจริงใจ
เคลลี่ลั่วสตาร์ทรถก่อนส่ายหน้าเบาๆ ” หวาน เธอก็รู้ ว่าที่ฉันต้องการไม่ใช่คำขอบคุณของเธอ ”
นาราเข้าใจความหมายของเคลลี่ลั่ว เธอลังเลอยู่พักหนึ่งสุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เธอไม่อยากจะเกี่ยวดองกับคณพศอีกต่อไป ทางที่เร็วที่สุดนั้นคือรีบหมั้นกับเคลลี่ลั่ว
เธอสามารถหลอกใครก็ได้ แต่ไม่สามารถหลอกหัวใจของตัวเองได้
เธอไม่มีความรู้สึกรักใคร่กับเคลลี่ลั่วเลย มันเป็นความซาบซึ้ง เธอติดหนี้ชีวิตเขาและเธอสัญญาว่าจะแต่งงานกับเขา
เขารอเธอมา20ปี เธอยังจะไม่แต่งกับเขาได้อีกรึไง มันเป็นแบบนั้น เธอไม่ต้องการจะมีความผูกพันใดกับคณพศอีกต่อไป
” พี่ลั่ว ฉัน…. ” นารากัดรัมฝีปาก เค้นสมองหาวิธีว่าควรจะถนอมใจเคลลี่ลั่วยังไงดี
เคลลี่ลั่วขับรถไปพลางสังเกตุอาการประหม่าและสีหน้าของนารา เขากังวลจนมือที่จับพวงมาลัยชุ่มเหงื่อไปหมด
เขามองสีหน้านาราที่ออกจะเฉยชาในกระจก กลัวว่าเธอจะเอ่ยคำปฏิเสธออกมา จึงรีบพูดขึ้น ” ไม่เป็นไรหรอก หวาน ฉันรู้ว่าตอนนี้อารมณ์เธอคงจะไม่สงบเท่าไหร่ แต่ถ้าเธอไม่รีบทำให้เขาตัดใจ เขาจะรังควานเธอไม่รู้จบ ”
พูดจบ เคลลี่ลั่วก็อดที่จะเยาะเย้ยตัวเองลับๆ ไม่ได้
เขาไร้ยางอายไปหน่อยไหมนะ ถึงกับฉวยโอกาสที่หวานกำลังสับสนมาบังคับได้เธอตัดสินใจ
แน่นอนว่าเมื่อนาราได้ยินคำพูดของเคลลี่ลั่วก็นึกถึงความคลุ้มคลั่งของคณพศ ในใจเธอสั่นสะท้าน พูดอย่างทำอะไรไม่ถูก ” พี่ลั่ว ฉัน ฉันไม่คู่ควรกับสิ่งที่พี่ทุ่มเทให้ ”
” ยัยโง่ ตลอดมาไม่มีอะไรที่คู่ควรไม่คู่ควรหรอกนะ ขอเพียงเป็นเธอ เพียงแค่เพราะนั่นคือเธอ ทั้งหมดนั้นก็คือสิ่งที่ควรค่า ” เคลลี่ลั่วเอ่ยด้วยความรักใคร่ด้วยน้ำเสียงอันน่าหลงใหล
” แต่ว่า พี่ลั่ว ฉันยังไม่มั่นใจในหัวใจของฉัน….. ”
นาราก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด เคลลี่ลั่วดีกับเธอมากมาย เธอจะไปไม่รู้ได้ยังไงกันล่ะ?
