ตอนที่412 หมดคำพูดคณพศและเคนโด้ที่แย่งชิงกัน
ภาพที่ปรากฏในสมอง เคนโด้ก็ได้ยื่นมือออกมา และเข็ดน้ำให้นารา และพูดว่า “ไม่ร้องไห้น่ะ”
นาราก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ไหล่ของเธอได้สั่น และร้องไห้อยู่ที่ที่นั่ง
ความจริงแล้วไม่ว่าเคนโด้จะความจำเสื่อมหรือไม่ นาราก็เป็นคนที่เขาให้ความสําคัญมากที่สุด
เคนโด้ในตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก เขาได้ยื่นแขนออกไป กำลังลังเลว่าจะกอดผู้หญิงคนไหม
คณพศที่ขับรถอยู่ดีๆ เขาที่มองผ่านกระจกมองหลังเห็นเคนโด้ที่กำลังจฝจะเช็ดน้ำให้นารา และกิริยาท่าทางที่เหมือนแฟนกันนั้น
ทำให้คณพศรู้สึกไม่พอใจ และได้หยุดรถกะทันหัน แล้วตีไปที่มือของเคนโด้ที่ยื่นไปหานารา “อย่าแตะต้องตัวนารา”
คณพศก็ได้ลงจากรถ และอุ้มนาราที่ร้องไห้ขึ้นมา และพาเธอไปนั่งที่เบาะคนขับด้านซ้าย ถึงได้ขับรถต่อไป
คณพศที่ว่องไว เคนโด้และนารายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ได้จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เห็นสีหน้าที่ไม่ดีของคณพศ เคนโด้มีความรู้สึกที่ถูกแย่งภรรยาไป และปล่อยให้ไปอยู่ที่ต่างประเทศโดยลำพัง
และเคนโด้ก็ได้มั่นใจว่า ตัวเองเป็นคนที่คณพศเกลียดมากที่สุด
ตอนนี้ มีภาพที่เลือนรางปรากฏอยู่ในหัวของตัวเอง เขาเห็นคณพศจ้องมองตัวเองด้วยความโกรธ และตะโกนว่าจะจัดการกับเขา! และคณพศที่กำลังกำหมัดอยู่ และควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วตะโกนอย่างดังออกมา ถ้านายเป็นลูกผู้ชายก็ใช้ชีวิตต่อไป ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง
เคนโด้ก้มหน้าลง และมองไปที่มือตัวเอง ถึงเขาจะไม่รู้ว่าภาพที่ปรากฏในหัวจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่สิ่งที่เขามั่นใจก็คือ ผู้ชายที่ปรากฏในนั้น ได้ยึดนาราเป็นของตัวเองแล้ว ไม่ให้ใครมาเข้าใกล้
เท้าที่ดูมาเขาและนาราได้แต่งงานแล้ว เขาไม่มีโอกาสในการแข่งขันอย่างยุติธรรมเลย
ความรู้สึกของเคนโด้ก็ได้ ความคิดต่างๆ ก็เกิดขึ้นในหัวของเขา และก้มหน้าลงและเงียบไป
นาราที่ยังไม่หยุดร้องไห้ เพราะเห็นเคนโด้เหมือนฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง และเห็นเขาที่จำอะไรไม่ได้นาราก็รู้สึกเจ็บปวดใจ เขาคือเคนโด้น่ะ รอยยิ้มที่สดใสจองเขา แต่ทำไมแววตาของเขาถึงเยือกเย็นขนาดนี้?
คณพศก็ได้ขับรถต่อไป ไม่ได้พูดอะไร ใจของเขาก็สับสนไปหมด เพราะเขาก็ได้รู้สึกถึงแววตาของเคนโด้ที่เปลี่ยนไป
ทั้งคนไม่ได้พูดอะไร ไม่นานพวกเขาก็มาถึงที่บ้านของนารา
คณพศจอดรถ และเปิดประตูให้นารา และพูดว่า “ช้าก่อน”
เห็นนาราที่รีบลงรถ แต่เธอกลับไปเปิดประตูให้เคนโด้ และยื่นแขนไปที่เขา “มา ฉันประคองนายเอง ไม่รีบน่ะ ขานายบาดเจ็บอยู่น่ะ”
คณพศที่ไม่สบายใจ และอุ้มนาราออกไป และพูดว่า “เธอประคองเขาไม่ไหวหรอก ให้ฉันทำดีกว่า”
คณพศก็ได้ยื่นแขนออกไป และช่วยประคองเคนโด้ลงจากรถ และประคองเขาไปที่ประตู
นาราได้รีบไปเปิดประตู และเรียกเคนโด้เข้าบ้าน “เคนโด้ รีบเข้ามา ไปนั่งที่โซฟาก่อน”
คณพศที่ประคองเคนโด้เข้าบ้าน และให้เขานั่งพักบนโซฟา แล้วมองไปที่นารา “เธอก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว นั่งพักก่อนเถอะ”
“ไม่เป็นไร ฉันอยู่รอดูแลเคนโด้ นายดูเขาผอมลงไปมากเลย ฉันคิดไม่ออกเลยว่า ตอนที่เขาไม่ได้อยู่กับเรา เขาได้เผชิญอะไรบ้าง”
นาราที่พูดไปและร้องไห้ไป แต่เธอก็กั้นไว้ และถามเคนโด้อย่างอ่อนโยนว่า “ขาของนายยังเจ็บมั้ย? ยายหิวมั้ย? หิวน้ำมั้ย? ฉันไปทำอาหารให้น่ะ”
เห็นนาราที่ห่วงใยตัวเอง และคณพศที่มีสีหน้าที่ไม่ดี ใจที่ของเคนโด้ก็ได้อ่อนโยนลง
เหมือนเรือที่รอยอยู่บนทะเลเป็นเวลานาน ตอนนี้ได้หาที่จอดได้แล้ว ใจของเขาได้ค่อยๆ สงบลง
“ขาของฉันไม่ได้เป็นอะไร ตอนนี้ฉันก็ยังไม่หิว เธอไม่ต้องรีบไปทำอะไรหรอก” เคนโด้ก็ได้มองไปที่นาราอย่างตั้งใจ “เธอนั่งลงก่อนได้มั้ย? ให้ฉันได้มองเธอชัดๆ หน่อย และบอกฉันมา ว่าระหว่างเธอกับฉัน เรื่องราวของเขาสองคน”
นาราก็ได้อยากร้องไห้ เคนโด้เขาได้เผชิญกับอะไรมา? ตอนนั้นที่เขาถูกยิงเขาจะมีชีวิตรอดในทะเลได้อย่างไง?
แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่นี่ ถ้าเขามีชีวิตรอดก็เพียงพอแล้ว
เขาเลยอยากที่จะรู้เรื่องราวที่ผ่านมาที่เขาได้ลืมไป นาราได้พยักหน้าอย่างไม่ลังเล “ได้เลย เรื่องราวที่นายได้ลืมไป ฉันจะเล่าให้นายฟังเอง”
แต่นาราที่ยังไม่ได้เริ่มเล่า คณพศก็ได้ชี้ไปที่เคนโด้และพูดว่า “ไม่มีอะไรที่ควรเล่า นายเป็นลูกของน้าฉัน เป็นน้องชายของฉัน และเธอ เป็นแฟนของฉัน เป็นพี่เคยนาย! พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน หวังว่านายจะเข้าใจความสัมพันธ์นี้ และไม่ทำเรื่องที่ทำให้ครอบครัวเสื่อมเสีย”
ความหมายของคณพศชัดเจนมาก ชัดเจนจนทำให้เคนโด้ไม่มีโอกาส เขาก็ไม่ได้คิดอะไรกับนาราเกินเลยอีกเลย
คำพูดพวกนี้นาราก็ได้เข้าใจ? และจ้องไปที่คณพศด้วยความโกรธ และพูดอย่างอ่อนโยนว่า “นายไม่ต้องไปสนใจเขา เขาเป็นคนแบบนี้แหละ แต่ฉันเป็นภรรยาเขาจริงๆ เป็นพี่นาย”
นาราที่พูดออกมาแบบนี้ เท้ากับยอมรับว่าเธอเป็นภรรยาของคณพศ ทำให้คณพศได้ใจมาก แต่ใจของเคนโด้ก็ได้แตกสลาย
เห็นใบหน้าที่สวยของนารา เคนโด้ได้ยินเสียงของหัวใจที่แตกสลายของตัวเอง
ความจริง เธอเป็นพี่สะใภ้ของตัวเอง!
เฮ้อๆ ตัวเองที่ตื่นเต้นตอนเจอนารา มันเป็นเรื่องที่ตลกมาก!
“เคนโด้ นายไม่สบายใจตรงไหนมั้ย? ทำไมหน้าของนายซีดจัง? นารามองไปที่เคนโด้ด้วยความเป็นห่วง และถามว่า “เป็นเพราะว่าบาดแผลที่ถูกยิงใช่มั้ย? ให้ฉันพานายไปโรงพยาบาลมั้ย?”
เคนโด้ได้ส่ายหัว “ไม่เป็นไร ฉันสบายดี ฉันแค่หิวน้ำเฉยๆ”
นารารีบลุกขึ้น “งั้นฉันไปเอาน้ำมาให้น่ะ”
ยังไม่รอเคนโด้ตอบ เธอก็ตั้งใจแทนเขาแล้ว “นายยังบาดเจ็บอยู่ อย่าดื่มอะไรมั่วซั่ว ดื่มน้ำเปล่าดีกว่า ฉันไปเอาน้ำมาให้น่ะ”
เห็นนาราที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี คณพศรู้สึกไม่พอใจและพูดว่า “นารา ฉันก็หิวน้ำ”
นารามองไปที่คณพศ “นายมีมือมีเท้า ไปหาน้ำกินเอง!”
นาราก็ได้ไปเทน้ำให้เคนโด้ แน่นอนว่า เธอที่ด่าคณพศไป แต่ก็เทน้ำให้คณพศเหมือนกัน
