ตอนที่ 428 ร่างกายนี้สะอาดนะ
เขาแอบมองพริมที่กำลังหลับฝันหวานอยู่ ก้มตัวอุ้มเธอขึ้นมา
ดึกแล้ว นอนบนโซฟาแบบนี้ พรุ่งนี้ต้องเป็นหวัดแน่นอน
เคนโด้อุ้มพริมขึ้นมา ในใจออกมาสองคำ :เบามาก
ใช่แล้ว พริมทั้งผอมทั้งเล็ก เบาจนราวกับว่าเหลือเพียงกระดูกอย่างนั้นแหละ
ดูเหมือนคราวหลังต้องให้เธอกินเยอะหน่อย ผอมแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าเกิดวันไหนเกิดพายุไต้ฝุ่น ต้องพัดเธอปลิวไปอย่างแน่นอน
เคนโด้อุ้มพริมที่เบาไว้ขึ้นชั้นบนอย่างระมัดระวัง ส่งเธอถึงห้องของเธอเอง เปิดผ้าห่ม เคนโด้วางพริมไว้บนเตียงอย่างระวัง ช่วยเธอคลุมผ้าห่มให้อย่างละเอียดรอบคอบ หันหลังจะเดินออกไป
แต่เขาเพิ่งเดินได้สองก้าว ก็ได้ยินพริมกำลังละเมอพูดเสียงต่ำ
“ไม่เอา! คุณชายไม่เอา! อย่าไล่ฉันออกไป!”
“ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจกระโดดลงน้ำจริงๆนะ ฉันจะไม่กล้าทำอีกต่อไปแล้ว ขอร้องคุณชายอย่าไล่ฉันออกไป”
“คุณชาย ฉันไม่มีที่ไปได้แล้ว ขอร้องคุณอย่าโกรธฉันเลย ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆ…..
เคนโด้หยุดเดิน นี่เพิ่งจะรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนกลางวันนั้นทำให้พริมเกิดการรบกวนที่ใหญ่มาก
คิดว่าตอนนี้เธอฝันร้ายอยู่แน่นอน ในความฝันเขาคงจะเป็นคนที่ชั่วร้ายเลวมากสินะ?ไม่งั้นทำไมเธอถึงประหม่าขนาดนี้ได้นะ?
ในใจเคนโด้คิดอย่างล้อเล่น เดินเยื้องย่างไปทางพริม คิดอยากจะปลอบใจที่เธอฝันร้าย กำลังโบกด้วยแขนที่ขยับไม่ได้นั้น
“ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ไล่เธอไป สระน้ำเธอเล่นได้ตามใจ แค่ว่าอย่าเป็นตะคริวอีกก็ดี”เคนโด้กุมมือพริมไว้ พูดปลอบใจเธอเบาๆ
ขนาดตัวเขาเองยังไม่สังเกต เสียงของเขาในตอนนี้อ่อนนุ่มมาก
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของเคนโด้ หรือว่า…..
เธอพลิกมือจับมือเคนโด้ไว้ พูดอย่างจริงจัง”คุณชาย คุณตีฉันเถอะ? หรือว่าด่าฉันก็ได้ ฉันสาบานคราวหลังจะไม่แอบว่ายน้ำอีกแล้ว ขอคุณอย่าไล่ฉันออกได้ไหม?ถ้าออกจากที่นี้ ฉันไม่รู้จริงๆตัวเองจะต้องไปไหน”
ดูดวงตาที่ใสของพริม เคนโด้กว่าจะกดความร้อนนั้นลงกลับเพื่มขึ้นอีกครั้ง
เขาจับมือพริมไว้ “ไม่เป็นไร ฉันไม่ไล่เธอออกหรอก เธอวางใจได้แล้ว จากนี้ไปที่นี่ก็คือบ้านตลอดไปของเธอ”
พูดจบ เคนโด้ก็จะออกไปเลย แต่ว่าเขายังไม่ทันออกไป
พูดจบ เคนโด้ก็หันหลังจากไปเลย แต่ว่าเขายังไม่ทันออกไป พริมที่มีความสุขมากกอดเขาแล้วกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณค่ะคุณชาย เธอเป็นคนที่ดีที่สุดในโลกเลย!”
เสียงพริมมีความสุขมาก แต่รูปร่างที่อ่อนแอของเธอนั่นและบนตัวสาวน้อยนั้นมีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์กลิ่นลอดเข้าจมูกของเคนโด้ทันที
ทำให้เขามีปฏิกิริยาที่รุนแรง ช่วงล่างของเขาเริ่มทันที……ดันกางเกงสูทตั้งเป็นเต็นท์ขึ้นมา
เคนโด้ทนการปรารถนาที่จะระเบิดของมา จะผลักเด็กสาวออก
พริมประสบการณ์ชีวิตยังน้อย เป็นเด็กสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์มาก
เดิมทีเธอแค่เพราะซาบซึ้งถึงได้กอดเคนโด้ ไม่ได้คิดเลยว่าตัวเองทำแบบนี้จะทำให้เคนโด้สับสน
เผชิญกับร่างกายที่ดูเป็นผู้ใหญ่นี้ ณ เวลาตอนนี้ร่างกายของเคนโด้ยิ่งอยู่ยิ่งร้อน เขาไม่มีแรงผลักเธอออกเลย
สติบอกเขาอีกครั้ง เขาจำเป็นผู้หญิงสักคนมาตอบสนองทางเพศด่วน ไม่อย่างนั้น……
เคนโด้สูดหายใจเข้าลึกๆ ค่อยๆขยับหัวของพริม มองปากแดงที่มีเสน่ห์ของเธอ ก้มหน้าจูบลงไป
พริมเบิกตากว้างด้วยความตกใจ มองเคนโด้ตาไม่กะพริบ ตกใจกับการกระทำของเขา
มองดูดวงตาที่บริสุทธิ์ไร้ที่ติคู่นั้นของพริม เคนโด้ดุ”หลับตา”
พริมขี้กลัว ตกใจจนหลับตาทันที
หลังจากนั้น เคนโด้จูบลงไป เสียดสีไปมาบนปากเชอร์รี่ของพริม
ค่อยๆเพิ่มแรงขึ้น เหมือนกับจะเอาปากแดงของพริมกลืนลงท้องอย่างนั้นแหละ
ปากของพริมหอมหวานเหมือนตอนกลางวัน ทำให้เคนโด้หยุดไม่ได้
พริมถูกเคนโด้จูบจนเกือบหายใจไม่ออก ลืมไปเลยว่าหายใจยังไง
ในตอนนี้เธอใกล้จะช็อก เคนโด้ปล่อยจากปากเธอสักที ฉีกเสื้อเธอออกเลย
“เสียงฉีกเสื้อ!”
เสียงฉีกขาดดังในอากาศ เย็นขึ้นกะทันหัน เดิมทีพริมที่งุ่มง่ามได้สติขึ้น ทนไม่ไหวร้องอุทานออกมา
มองดูตาโตที่ไร้เดียงสาของพริม
กับผิวที่เหมือนหิมะบนร่างกายเธอ เคนโด้กลืนน้ำลายอย่างกระวนกระวาย แล้วได้สติขึ้นมา ผลักพริมออกอย่างแรงวิ่งออกจากห้องเธอไป
เหี้ย!
เมื่อกี้เขากำลังทำอะไรกันแน่?
ทำไมเขาถึงเรื่องแบบนี้กับพริมได้
ที่เขารักคือนารา ถ้าทำแบบนี้ จะไม่ทำให้นาราผิดหวังเหรอ?
เคนโด้โกรธจนหน้าบึ้ง อยากตบหน้าตัวเองให้ตื่นใจจะขาด
แต่ว่าร่างกายกับความหอมหวานในปากพริมล่อใจจนเข้าทนไม่ไหวจริงๆ แต่คิด ตรงนั้นของเขาก็เกือบจะระเบิดแล้ว
เคนโด้หายใจเข้าลึกๆ เกินเข้าห้องอาบน้ำอย่างช่วยไม่ได้
ดูเหมือนว่า เขาจำเป็นต้องอาบน้ำเย็นถึงจะดีขึ้น
เคนโด้แช่ในน้ำเย็น แช่ไปครึ่งชั่วโมงกว่า ถึงจะระงับความร้อนภายในใจได้
จัดการอารมณ์ร้อนของตัวเองสักหน่อย เขาพันผ้าเช็ดตัวไว้ เดินไปห้องนอนตัวเอง
คืนนี้เขาบ้าไปแล้วแน่ๆ!เกือบจะทำเรื่องโหดร้ายป่าเถื่อนออกไป!
เคนโด้เดินเข้าไปใกล้ห้องนอนของตัวเองอย่างหงุดหงิด ถึงสังเกตเห็นพริมยืนหน้าประตูห้องนอนของเขาได้
เขาขมวดคิ้ว”ทำไมเธอยังไม่นอน?”
พริมตื่นเพราะการกระทำเมื่อกี้ของเคนโด้ แต่พอหลังจากเคนโด้ออกไป เธอก็เสียใจทันที
เธอไม่ใช่เด็กๆแล้ว มีอะไรที่เขาไม่สามารถทำกับตนเองได้!
ดังนั้น เธอคิดอยู่ในห้องตัวเองเป็นเวลานาน ในที่สุดก็กล้ามาหาเคนโด้ พริมมองดูรูปร่างที่แน่นระเบิดของเคนโด้ที่พันผ้าเช็ดตัวอยู่ หายใจเข้าลึกๆ ใช่ความกล้าพูดความในใจของตัวเองออกมา
“คุณชาย ถ้าเกิดคุณไม่รังเกียจ ก็ทำต่อจากเรื่องที่ยังทำไม่เสร็จเมื่อกี้สิ คุณช่วยฉันไว้ แต่ฉันกลับไม่สามารถตอบแทนคุณได้ เหลือแค่ร่างกายที่ไม่มีประโยชน์ยังสะอาดอยู่
ได้ยินคำพูดของพริม เคนโด้ขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด พูดด้วยเสียงเย็นชา”กลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการให้เธอตอบแทน!เมื่อกี้ฉันแค่ดื่มไวน์แล้วมึนเมานิดหน่อย ถึงได้ทำเรื่องที่ไม่มีมารยาทกับเธอแบบนั้น หวังว่าเธอจะไม่ใส่ใจ เธอยังเด็ก อย่าไปคิดเรื่องไร้สาระพวกนี้”
เคนโด้เพิ่งพูดจบ พริมก็พูดเสียงดังว่า”คุณชาย ฉันบรรลุนิติภาวะแล้ว คุณเห็นว่าฉันตัวผอมเล็กใช่ไหม? สาเหตุนั้นมาจากตอนเด็กขาดสารอาหารมาโดยตลอด จริงๆฉันอายุ21ปีแล้ว สามารถรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำได้แล้ว”
