ตอนที่445ส่ายเรียกเข้าที่ลึกลับ
นารามองคณพศด้วยความเบื่อหน่าย “ไม่ใช่สิ วันนี้นายดูอารมณ์ไม่ค่อยดี มีเรื่องอะไรอีกหรือเปล่า”
เพื่อไม่ทำให้นาราไม่สบายใจ คณพศไม่ได้บอกเขาว่ามีคนโทรมารังควานเขา แค่หาเหตุผลอื่นบอกไป
“นารา ฉันแค่ไปเห็นภาพตึกการค้าที่มีไฟลุกไหม้ เลยนึกถึงตอนนั้นที่เราได้ผ่านเหตุการณ์เฉียดตายร่วมกันมา ใจฉันก็กลัว และฉันก็รีบขับรถกลับมา เพื่อว่าเธอจะออกไปเล่น และเกิดอุบัติเหตุกับเธอ….”
คณพศพูดถึงประโยคนี้แล้วเปลี่ยนคำพูด “ไม่ไม่ไม่ ฉันแค่พูดมั่วซั่วไป!”
“พอแล้วพอแล้ว นาราใช้มือไปปิดปากคณพศไว้ ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงฉัน ฉันบอกแล้วว่าฉันขอรับประกันกับนาย ฉันจะไม่ออกไปข้างนอกคนเดียว ตอนนี้นายจะสบายใจได้หรือยัง?”
“แต่ยังไม่เพียงพอ ต่อไปนี้เธอต้องคอลวิดีโอกับฉันตอนฉันอยู่ที่บริษัท แบบนี้ฉันถึงจะสบายใจ” คณพศพูดแบบนี้ “หรือย่างนี้ดีกว่า อีกไม่นานเธอก็จะคลอดแล้ว ฉันไม่ไปบริษัทแล้วดีกว่า ฉันจะให้กาก้าจัดการเรื่องทุกอย่างให้”
นารายิ้มเละส่ายหัว “นายจะอู้งานไม่ได้น่ะ ถึงจะเป็นบริษัทของนายก็ตาม เธอจะตัดสินใจแทนนายได้หรือ? นายวางใจได้เลย ครั้งนี้จะไม่มีใครมาทำร้ายพวกเราแล้ว”
ถึงนาราจะพูดแบบนี้ แต่คณพศก็ยังไม่สบายใจ เขาได้จูบไปที่หน้าผากของนาราอีกครั้ง “เธอรู้มั้ย เธอเป็นคนสำคัญที่สุดของฉัน และเป็นจุดอ่อนของฉัน นารา ฉันจะร้องไห้น่ะ เธอต้องดูแลตัวเองดีๆ ถ้าไม่มีเธอ ชีวิตฉันก็ไม่มีค่าแล้ว”
นาราที่ซึ้งใจได้กอดไปที่คอของคณพศ และจูบเขา และพูดอย่างนุ่มนวลว่า “ใช่แล้ว ฉันเป็นคู่ชีวิตของนาย ต้องมีนายเท่านั้น ชีวิตฉันถึงสมบูรณ์ได้ ขอบคุณสวรรค์ที่ให้ฉันได้พบนาย รักนาย และได้ใช้ชีวิตกับนาย”
คณพศถูกนาราจูบจนเกิดอารมณ์ ได้ยินนาราที่บอกรักเขา เขาก็รู้สึกอยากขึ้นมา แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอย่างที่คิดได้
เขาทำได้เพียงบ่น “นารา เธออันตรายมาก ฉันเกือบจะมีอารมณ์แล้วน่ะ ไม่ได้ ฉันต้องไปอาบน้ำก่อนไม่งั้นละก็…. เขาได้ดึงมือของนาราไปจับที่ตรงนั้น…..”
“รอเธอคลอดลูกแล้ว เธอต้องชดเชยให้ฉัน”
พูดจบ คณพศที่มีใบหน้าที่น้อยใจดีรีบเข้าห้องน้ำไป
นาราก็ได้หัวเราะ ผู้ชายคนนี้ภายนอกดูเย็นชา แต่ตอนใช้ชีวิตกับเขา ถึงรู้ว่าเขาก็เป็นคนที่มีความรู้สึก
คณพศรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำ อาบน้ำนานมาก ใจของเขาถึงได้เย็นลง
ทำไงได้ หลังจากที่นาราท้อง ตัวเองและนารามีอะไรกัน นับครั้งได้เลย และความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม
เห็นนาราที่ท้อง ตัวเขาที่มีอารมณ์ แต่ก็ไม่กล้าที่จะไปทำ
เหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง เขาได้กลั่นเลือดที่ไหลออกมาจากจมูกเป็นประจำ โทษแบบนี้ทรมานยิ่งกว่าโทษขังคุกอีก เมื่อไหร่จะจบสักที
คณพศได้ออกมาจากห้องน้ำ และเช็ดตัว เดินไปที่ห้องของตัวเอง และโทรไปหาเสกข์
ให้เขารีบมาที่ฮาวาย และเอาบอดี้การ์ดที่บ้านมาสักสองสามคน
เสกข์ที่จงรักภักดีต่อคณพศนั่นก็ทำตามคำสั่งของเขา เสกข์ได้วางสาย และทำตามคำสั่งของคณพศเลือกบอดี้การ์ดที่อยู่ที่บ้าน
คณพศถึงได้วางใจ ถึงนาราจะบอกว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น แต่คณพศมีร่างสังหรณ์ว่า จะมีเรื่องที่ไม่ดีเกิดขึ้น
เพื่อป้องกัน เขาจะประมาทไม่ได้
ตอนเย็น เสกข์ได้นั่งเครื่องบินส่วนตัว และลงจอดที่ชายหาดของฮาวาย
บอดี้การ์ดแปดคนที่รูปร่างสูงใหญ่ได้ลงมาจากเครื่องบิน รูปร่างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เห็นแล้วน่าจะเป็นคนที่ถูกเลือกมาก่อน
เสกข์ได้มุงตรงไปที่บ้านจองคณพศ รอคณพศตรวจ
นาราและคณพศกำลังอาบแดดอยู่ที่บ้าน พวกเขาได้เห็นผู้ชายแปดคนที่มีรูปร่างสูงใหญ่ นาราก็ได้ถามคณพศว่า “เสกข์เขากำลังทำอะไร? ทำไมถึงพาคนมาเยอะขนาดนี้?”
“บอดี้การ์ดพวกนี้ฉันเป็นคนให้เสกข์เลือกมาเอง เพราะฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ” คณพศพูดจบ ก็ได้ลุกขึ้นและเดินไปหาเสกข์
คณพศพึ่งเดินไปถึงตรงหน้าจองเสกข์บอดี้การ์ดทั้งแปดคนนั้นได้ต่อยไปที่คณพศทันที
“คุณชาย ขอโทษ!”
คณพศก็ไม่ยอมและได้ไปต่อยกันบอดี้การ์ดพวกนั้น
ถึงคณพศจะมีฝีมือที่ดี แต่เมื่อเผชิญกับบอดี้การ์ดมืออาชีพ ไม่นานก็สู้ไม่ไหว
คณพศที่แพ้เขาไม่โกรธเลย เพราะที่เขาให้บอดี้การ์ดพวกนี้มา ก็เพราะอยากให้พวกเขามาปกป้องนารา ถ้าพวกเขาแพ้ให้กับตัวเอง งั้นพวกเขาจะมาเป็นบอดี้การ์ดทำไม
คณพศที่สู้กับบอดี้การ์ดก็ได้ทำให้สูทของเขาเปื้อนหมดแล้ว คณพศได้พยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ดีมาก บอดี้การ์ดพวกนี้มีฝีมือดีมาก”
เสกข์ได้ก้มหน้าลง “คุณชายพอดีก็ดีแล้ว นี้เป็นสิ่งที่เสกข์ควรทำ”
คณพศได้พยักหน้า มองไปที่บอดี้การ์ดแปดคนที่ยื่นเรียงแถว และตะโกนไปว่า “ภารกิจครั้งนี้ของพวกนายคืออะไร?”
“ปกป้องคุณหญิง!” บอดี้การ์ดได้ตอบพร้อมเพรียงกัน ด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง
“ความรับผิดชอบของพวกนายคืออะไร?”
“ถึงจะต้องสละชีวิตก็ต้องปกป้องคุณผู้หญิง!”
“ถ้าเผชิญกับอันตรายจะทำอย่างไง?”
“จะถอยไม่ได้! และดูแลไม่ให้คุณผู้หญิงบาดเจ็บ!”
“ดีมาก!” คณพศได้พยักหน้า “พวกนายเป็นคนที่เสกข์ขัดเลือกมาเป็นพิเศษ ถ้าพวกนายดูแลความปลอดภัยของนาราได้ดี ฉันจะไม่ให้พวกนายเหนื่อยเปล่าแน่นอน!”
“ขอบคุณคุณชายคณพศ!” เสียงที่พร้อมเพรียงกัน
คณพศพอใจกับบอดี้การ์ดชุดนี้เป็นอย่างมาก เขาก็ได้ชูนิ้วโป้งให้เสกข์ “ในเวลาที่สั่นแบบนี้แต่พวกเขาทำได้ดีมาก แสดงว่านายฝึกพวกเขามาเป็นอย่างดี!”
“สิ่งพวกนี้เป็นสิ่งที่เสกข์ควรทำ ฝึกฝนมาหลายเดือน แต่ใช้แค่ครั้งเดียว”
“ดีมาก หลังจากนี้ฉันจะตอบแทนพวกเขาอย่างเต็มที่ ตอนนี้ฉันจะมองงานอีกอย่างให้นาย” คณพศชี้ไปที่ท้องของนารา “นายก็เห็นแล้ว นารากำลังจะคลอด ฉันจะไม่ยอมให้อะไรผิดพลาด นายช่วยจัดการให้บอดี้การ์ดพวกนี้ด้วย และนายอย่าพึ่งกลับไป ฉันจะกลับไปที่บริษัทก่อน ฉันถึงจะมาดูแลนาราได้”
