The king of War – บทที่ 493 สมัครงานสำเร็จ

บทที่ 493 สมัครงานสำเร็จ

นาทีที่เจ้าหน้าที่ปรากฏตัว ทุกคนก็อึ้งกันหมด

โดยเฉพาะตอนที่พวกเขาพูดว่าผู้บริหารระดับสูงบางคนของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปต้องเข้ารับการสอบสวนนั้น เหล่าคนที่อยู่ด้านหลังหยูเหวินหวูตัวสั่นกันอย่างอดไม่ได้

หยูเหวินหวูก็ขมวดคิ้วเป็นปม ใบหน้าไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใดๆนั้นก็ปรากฏความกลัดกลุ้มในที่สุด

โดยเฉพาะลั่วปิง ที่ตอนนี้ทึ่งไปเล็กน้อย

เขาแค่ตบตาเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะมีเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องมาสอบสวนเรื่องนี้จริงๆ

หรือว่า หยางเฉินเป็นคนทำ?

คิดมาถึงตรงนี้ ลั่วปิงหันไปมองหยางเฉินตามสัญชาตญาณ ก็เห็นหยางเฉินนั่งไถโทรศัพท์อยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าราบเรียบ

แสงเยือกเย็นเปล่งประกายอยู่ในสายตาของหยูเหวินหวู เขากวาดสายตาผ่านหยางเฉินโดยไม่ให้ใครรู้ตัว

เจ้าหน้าที่ที่เป็นหัวหน้าอ่านไปสิบกว่าชื่อถึงเป็นอันสิ้นสุด ที่ทุกคนตะลึงคือคนที่มีชื่อล้วนเป็นผู้บริหารระดับสูงที่ไม่มาเข้าร่วมการประชุม

และก็คือเหล่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังหยูเหวินหวูในตอนนี้

“บัญชีธนาคารของพวกคุณถูกอายัติหมดแล้วคับ และทรัพย์สินในนามของพวกคุณไม่ว่าจะเป็นบ้านหรือรถล้วนถูกศาลสั่งให้ยึดมาหมดแล้ว”

“ตอนนี้พวกคุณต้องมากับพวกเรา เข้ารับการสืบสวน!”

เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกล่าวอย่างเย็นชา ไม่มีอารมณ์ใดๆแสดงอยู่บนใบหน้า

ผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นที่มีชื่อหน้าซีดกันหมด อ่อนแรงไปทั้งตัว

จากนั้น ก็มีเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในเครื่องแบบอีกกลุ่มใหญ่พุ่งเข้ามาในห้องประชุม และนำตัวเหล่าผู้บริหารระดับสูงไปทั้งหมด

“ขออนุญาตนะครับ!”

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องก็พยักหน้าเล็กน้อยใส่ทิศทางที่ลั่วปิงอยู่พร้อมกล่าว สายตาแฝงไว้ด้วยความเคารพนับถือ

พูดจบเขาก็พาคนของเขาออกไปทันที

ลั่วปิงมีสีหน้ามึนงง เมื่อกี้หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทักทายตัวเองหรอ?

แต่ ต่อให้ทักทายตัวเองแล้วทำไมสายตาของเขาถึงแฝงความเคารพนับถือไว้ด้วยล่ะ?

ทันใดนั้น ลั่วปิงก็คิดอะไรขึ้นได้ เขามีสีหน้าทึ่งขึ้นมาทันที

เขาไม่รู้จักหัวหน้าเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องคนเมื่อกี้เลยสักนิด และด้วยฐานะของตัวเอง หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องก็ไม่จำเป็นต้องทักทายเขาด้วย

มีเพียงความเป็นไปได้เดียว หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทักทายหยางเฉินที่อยู่ข้างๆเขา ความนอบน้อมที่แสดงออกมาก็เป็นเพราะหยางเฉิน

คิดมาถึงตรงนี้ ลั่วปิงก็ยิ่งทึ่งเข้าไปใหญ่

ชั่วขณะหนึ่ง ห้องประชุมขนาดใหญ่นี้กลับสู่ความสงบอีกครั้ง

ด้านหลังของหยูเหวินหวูไม่เหลือใคร สีหน้าของเขาย่ำแย่อย่างมาก

เดิมทีเขาวางแผนว่าจะพาคนมาข่มหยางเฉิน แต่คิดไม่ถึงว่านอกจากจะไม่ด้ข่มแล้ว ยังเสียคนของตัวเองไปทั้งหมด

ผู้บริหารระดับสูงพวกนั้นนิสัยเป็นยังไงเขารู้ดียิ่งกว่าใคร ถูกเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องนำตัวไปครั้งนี้เกรงว่าจะโดนความผิดแล้วจริงๆ ไม่มีหวังที่จะได้ออกมาอีกแล้ว

หรือก็คือ กรุ๊ปเยี่ยนเฉินหลังจากนี้จะหลุดออกจากการควบคุมของเขาโดยสิ้นเชิงใช่มั้ย?

คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็หงุดหงิดสุดๆ แต่ในฐานะทายาทผู้สืบทอดของตระกูลอวี๋เหวิน เวลาแบบนี้จะต้องใจเย็น

เมื่อคนเราอยู่ในอารมณ์โกรธ ก็มักจะทำผิดพลาด

หยูเหวินหวูพูดประโยคนี้ในใจซ้ำๆ

“ประธานลั่ว ไว้เจอกัน!”

หยูเหวินหวูจ้องลั่วปิงและพูดด้วยรอยยิ้ม

พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป

พอรู้ว่าหยูเหวินหวูไปแล้ว ลั่วปิงถึงรู้สึกปลดเปลื้องภาระหนักอึ้งได้ แต่ความกดดันที่หยูเหวินหวูมีต่อเขานั้นไม่ลดลงเลยสักนิด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งประโยคที่เขาพูดก่อนไปว่า “ไว้เจอกัน” เป็นการบอกเขาอย่างชัดเจนว่าเรื่องนี้ไม่จบแค่นี้แน่

“เลิกประชุม!”

ลั่วปิงประกาศเลิกประชุมทันที

หลังจากที่พาหยางเฉินกลับไปยังห้องทำงานผู้จัดการใหญ่แล้ว ลั่วปิงนั่งตุ้บลงบนเก้าอี้ทำงาน หอบหายใจยกใหญ่

นาทีที่หยูเหวินหวูปรากฏตัว เขาก็แสร้งทำเป็นเยือกเย็นไปเท่านั้น บัดนี้กลับมาถึงห้องทำงาน เขาถึงสบายใจได้จริงๆ

พักใหญ่กว่าเขาจะได้สติ และมองหยางเฉินอย่างรู้สึกผิดพร้อมเอ่ย “ท่านประธานครับ ทำให้คุณต้องผิดหวังแล้ว”

หยางเฉินส่ายหัว ยิ้มเล็กน้อยพลางกล่าว “นายทนต่อแรงกดดันของหยูเหวินหวูได้และปะทะซึ่งๆหน้า เท่านี้ก็เกินความคาดหมายของฉันแล้ว อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องออกหน้า ฉันพอใจมากแล้ว”

ลั่วปิงยิ้มอย่างขมขื่น “ถ้าไม่ใช่เพราะท่านประธานเตรียมการไว้แล้ว ผมกลัวว่าผมคงไม่สามารถต่อกรกับหยูเหวินหวูได้จริงๆ”

หยางเฉินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เป็นที่ชัดเจนว่าเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องพวกนั้นเป็นกองกำลังเสริมที่เขาเตรียมไว้

ก่อนหน้านี้ตอนที่บีบให้ซ่งซวี่หยาง รองผู้จัดการใหญ่ของกรุ๊ปออกไป หยางเฉินก็สั่งให้หม่าชาวไปจับตาดูไว้แล้ว

ซ่งซวี่หยางในฐานะรองผู้จัดการใหญ่ของกรุ๊ป เขาต่างหากที่เป็นบุคคลที่ติดต่อโดยตรงกับตระกูลอวี๋เหวิน และแลกเปลี่ยนผลประโยชน์

หลักฐานที่อยู่ในมือของเขาพอที่จะรวบผู้บริหารระดับสูงของกรุ๊ปที่เป็นพรรคพวกของหยูเหวินหวูให้หมด

ภายใต้การข่มขู่ของหม่าชาว ซ่งซวี่หยางต้านทานอะไรไม่ได้เลยสักนิด เขาตามหม่าชาวไปมอบตัวแต่โดยดี และมอบหลักฐานของการกระทำความผิดของผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

จากนั้นจึงมีภาพเหตุการณ์ที่เจ้าหน้าที่ที่มาจับตัวคนในห้องประชุม

ขณะเดียวกัน รถเบนท์ลีย์สีดำหน้าประตูเยี่ยนเฉินกรุ๊ปคันหนึ่งขับออกไปช้าๆ

ด้านหลังรถเบนท์ลีย์ มีร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ ใบหน้าบิดเบี้ยวสุดๆ

“ไอ้ชั่ว! บังอาจส่งคนของฉันเข้าคุกทั้งหมด นายเป็นคนแรกที่กล้า น้องชายแสนดีของฉัน!”

หยูเหวินหวูพูดอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน สายตาฉายแววอาฆาต

“คุณชายปิง ให้ผมลงมือมั้ยครับ?”

ขณะนั้น บอดี้การ์ดร่างกำยำคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับกล่าวขึ้นเสียงเข้ม

หยูเหวินหวูเหลือบมองเขา สีหน้าค่อยๆกลับสู่ปกติ เขาจ้องบอดี้การ์ดพลางเอ่ย “เหยถ่า นายน่าจะรู้นะว่าการลงมือต้องแลกมาด้วยอะไร”

เมื่อได้ฟัง เหยถ่าก็พูดด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก “คุณชายปิงวางใจได้ครับ ผมรู้ดีว่าการลงมือต้องแลกด้วยอะไร ไม่ว่ายังไงในกายเขาก็มีสายเลือดของตระกูลอวี๋เหวินไหลเวียนอยู่ หากจะลงมือต้องกำจัดได้ในคราเดียว ไม่อย่างนั้นหากเรื่องนี้ถูกเปิดโปง จะทำให้คุณชายปิงต้องซวยไปด้วย”

“ในเมื่อนายรู้ ยังยืนกรานจะลงมืออยู่หรือไม่?” หยูเหวินหวูเอ่ยปากถาม

เซลล์ทั้งร่างของเหยถ่าพร้อมรบ เขาพูดด้วยสายตาแน่วแน่ “ยืนกรานแน่นอนครับ!”

“ดี ในเมื่อเป็นเช่นนั้น นายก็เป็นคนลงมือแล้วกัน” สีหน้าของหยูเหวินหวูเริ่มโหดเหี้ยมขึ้น

“ผมสาบานว่าจะรับใช้คุณชายปิงด้วยชีวิต!”

เสียงดังก้องประหนึ่งฟ้าผ่าของเหยถ่าพลันดังขึ้น

ในฐานะทายาทตระกูลอวี๋เหวิน บอดี้การ์ดเคียงกายของเขาจะมีกำลังน่ากลัวขนาดไหนกัน

ไม่ใช่ว่าหยูเหวินหวูไม่อยากลงมือกับหยางเฉิน แต่หากเรื่องนี้ถูกเปิดโปงขึ้นมาจะเกิดผลลัพธ์อันร้ายแรง

อีกด้าน หยางเฉินออกจากเยี่ยนเฉินกรุ๊ปแล้ว

บัดนี้อุปสรรคในเยี่ยนเฉินกรุ๊ปถูกกำจัดออกไปอย่างหมดจดแล้ว แม้ว่าตอนนี้การก้าวหน้าจะชะงักงันลง แต่ชื่อเสียงของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปโด่งดังอยู่แล้ว และมีอัจฉริยะทางธุรกิจอย่างลั่วปิงอยู่ เชื่อว่าใช้เวลาไม่นานเยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็กลับสู่จุดสูงสุดได้

หกโมงเย็น หยางเฉินได้รับโทรศัพท์จากหานเฟยเฟย นัดเขาออกมากินข้าวด้วยกัน

“พี่หยางคะ หนูมีข่าวดีจะบอก หนูสมัครงานสำเร็จแล้วค่ะ หลังจากนี้ก็ได้เป็นพนักงานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปแล้ว!”

พอเห็นหยางเฉิน หานเฟยเฟยก็พูดอย่างตื่นเต้น

The king of War

The king of War

Status: Ongoing

ห้าปีก่อน หยางเฉินเพื่อให้ตัวเองคู่ควรกับฉินซี เขาจากไปโดยไม่ร่ำลา ห้าปีต่อมา เขาพกความสามารถอันน่าทึ่ง กลับมาอย่างรุ่งโรจน์ เพียงแต่ว่าพอมาถึง กลับพบว่าตนมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท