“คุณน่าจะรู้ ที่ผมมาเมืองกษัตริย์กวนในครั้งนี้เพื่ออะไรใช่ไหม?”
หยางเฉินถามขึ้นทันที
ต่งจ้านกังที่ขับรถอยู่ดูเคร่งขรึมและพยักหน้า กล่าวว่า “น้องสาวที่หายสาบสูญไปนานของหม่าชาวถูกลอบสังหารโดยลูกหลานของตระกูลคิงกวน คุณมาที่นี่เพื่อทวงความยุติธรรม”
หยางเฉินพยักหน้า “พูดตามตรง ผมมาเพื่อช่วยหม่าชาว เดิมทีผมไม่ได้ทจะมาที่เมืองกษัตริย์กวนเร็วขนาดนี้ เพราะหม่าชาวกังวลว่าจะส่งผลกระทบต่อผม ดังนั้นหลังจากทิ้งจดหมายลาตาย เขาก็ ไปหาตระกูลคิงกวนคนเดียวเพื่อแก้แค้น”
“ถ้าผมมาช้าแม้แต่วินาทีเดียว หม่าชาวก็กลายเป็นคนตายไปแล้ว ความแค้นทั้งเก่าและใหม่ ผมต้องแก้แค้นให้หม่าชาวเป็นการส่วนตัว!”
ในขณะนี้ อุณหภูมิในรถดูเหมือนจะลดลงหลายองศา และต่งจ้านกังตัวสั่น รู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรง
“ท่านวางใจและไปทำให้เต็มที่เลย ผู้อาวุโสเฝิงพร้อมที่จะช่วยคุณจัดการกับปัญหาแล้ว อย่างไรก็ตาม หากคุณทำเกินไป เกรงว่าแรงกดดันต่อผู้อาวุโสเฝิงจะยิ่งเพิ่มมากขึ้น”
ต่งจ้านกังกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
หยางเฉินไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่ากำลังคิดอย่างไรอยู่
ผ่านไปนาน หยางเฉินก็ถามขึ้น “หมอเทวดาเฝิงอาศัยอยู่กับหลานสาวของเขามาโดยตลอดเหรอ? พ่อแม่ของเสียวหว่านอยู่ที่ไหน?”
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน อารมณ์ของต่งจ้านกังก็ดาวน์ลงทันที เขาหยุดและกล่าวว่า “พ่อของเสียวหว่านเสียชีวิตเมื่อเธอเพิ่งเกิด และแม่ของเสียวหว่านก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกันก่อนจะคลอดบุตร เมื่อเธอกำลังจะตาย ได้กำเนิดเสียวหว่านโดยการผ่าท้อง และหลังจากให้กำเนิดลูกสาวแล้ว แม่ของเสียวหว่านก็เสียชีวิตไป…”
ในเวลาเดียวกัน ในบ้านของเฝิงอ้ายหมิน
หลังจากที่หยางเฉินและต่งจ้านกังเพิ่งจากไป เฝิงอ้ายหมินก็เดินออกจากห้องด้านหลังและพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า “ฮึ่ม! ผู้พิทักษ์แดนเหนือบ้าอะไร? เป็นแค่คนโกหก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรคือคำสัญญามีค่าเท่ากับทองพันชั่ง”
เฝิงเสียวหว่านยิ้มอย่างขมขื่น และรีบก้าวไปข้างหน้า เทน้ำร้อนหนึ่งถ้วยให้เฝิงอ้ายหมิน“ท่านปู่ อย่าทำให้พี่หยางลำบากใจเลย เขามีภรรยาและลูกสาวแล้ว เขาคงไม่สามารถละทิ้งภรรยาของเขาและลูกสาวของเขา แล้วมาแต่งงานกับฉันใช่ไหม?”
“ถ้าเขาทำอย่างนั้นจริงๆ อย่าหาว่าแต่ฉันเลย แม้แต่คุณปู่ ท่านก็จะดูถูกเขาอย่างแน่นอนใช่ไหม?”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด จริงๆแล้วคุณปู่จงใจบังคับให้เขาแต่งงานกับฉัน ใช่ไหม?”
เฝิงอ้ายหมินส่งเสียงหึ“ผมไม่ได้สนใจอะไรมากขนาดนั้น มันเป็นความผิดของเขาที่เขาไม่ยอมแต่งงานกับคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ไอ้เฒ่าคนนั้น ผมจะไม่สนใจว่าเพื่อนของเขาจะเป็นหรือตาย”
เฝิงเสียวหว่านดูหมดหนทาง แต่เธอรู้นิสัยของปู่ของเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณปู่ ถ้าเป็นเช่นนี้ คุณจะรักษาพี่หม่าใช่ไหม?”
เฝิงอ้ายหมินจ้องไปที่เฝิงเสียวหว่าน”คุณนี่มันโง่จริงๆ เขาไม่อยากแต่งงานกับคุณ คุณยังจะพูดแทนเขาอีก”
“ท่านปู่ ฉันเคยบอกท่านแล้วว่า ฉันจะไม่แต่งงาน แค่อยากอยู่เคียงข้างท่านตลอดไป”
เฝิงเสียวหว่านพูดขึ้นทันที
เมื่อได้ยินคำพูดของเฝิงเสียวหว่าน ดวงตาของเฝิงอ้ายหมินก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เขารู้สึกเอ็นดูและปวดใจเมื่อเห็นหลานสาวคนนี้
อันที่จริง เมื่อหลายสิบปีก่อน เฝิงอ้ายหมินและเฝิงอ้ายกั๋วเป็นทหารทั้งคู่
ไม่เพียงเท่านั้น แต่ลูกหลานของพวกเขา ล้วนเป็นนักรบเพื่อประเทศและประชาชน
20 ปีที่แล้ว ลูกชายและลูกสะใภ้ของเฝิงอ้ายหมินอยู่ในสนามรบ ลูกชายเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ และลูกสะใภ้ได้รับบาดเจ็บสาหัส
เมื่อลูกสะใภ้กำลังจะตาย เฝิงเสียวหว่านซึ่งยังไม่ครบกำหนดคลอด ก็ได้ผ่าคลอดก่อนกำหนด
ส่วนลูกสะใภ้ของเฝิงอ้ายหมิน หลังจากที่เฝิงเสียวหว่านเกิด เธอได้เห็นเพียงครั้งเดียวและเสียชีวิต
นั่นคือตั้งแต่นั้นมา เฝิงอ้ายหมินได้ออกจากสนามรบและอาศัยอยู่กับหลานสาวของเขามาโดยตลอด
“ปู่แก่แล้ว มีชีวิตอยู่มายาวนาน อยู่มาพอแล้ว ผมมีเวลาอยู่กับคุณไม่มากแล้ว ผมไม่ขอสิ่งใด ขอเพียงเมื่อผมตายแล้ว จะมีคนคอยดูแลคุณแทนผม ถึงตายผมก็จะตายตาหลับ”
เฝิงอ้ายหมินพูดกะทันหัน และร้องไห้ออกมา
“ท่านปู่ อย่าพูดอย่างนั้น ท่านมีสุขภาพแข็งแรงและอายุยืนยาวอย่างแน่นอน”
น้ำตาของเฝิงเสียวหว่านหลั่งไหลออกมาในทันที และเธอก็พูดอย่างสะอึกสะอื้น
“แฮ่กๆ…”
เฝิงอ้ายหมินไอออกมาทันที เฝิงเสียวหว่านรีบตบหลังของเขาเบาๆ
หลังจากที่เฝิงอ้ายหมินไอสองสามครั้ง เขาก็ไอเป็นเลือด
“ปู่!”
เฝิงเสียวหว่านตกใจ “ท่านปู่ ท่านเป็นอะไร?”
สีหน้าของเฝิงอ้ายหมินซีดจนไม่มีร่องรอยของเลือด เขาหยิบขวดพอร์ซเลนขนาดเล็กออกมา เทยาเม็ดเล็กๆแล้วกลืนเข้าไป จากนั้นมองดูหลานสาวของเขาอย่างเอ็นดูและพูดว่า “ปู่กำลังจะตายแล้ว หลังจากที่ปู่ตาย ไปหาหยางเฉินนะ”
“เขาสัญญากับผมว่า ขอแค่ผมสามารถรักษาเพื่อนของเขา แม้ว่าจะแต่งงานกับคุณไม่ได้ เขาก็จะดูแลคุณและปกป้องคุณไปตลอดชีวิต!”
คำพูดนั้นเพิ่งหายไป เฝิงอ้ายหมินก็ไออีกครั้ง คราวนี้การไอรุนแรงมาก และทุกครั้งที่เขาไอ เขาจะไอเป็นเลือดจำนวนมาก
“คุณปู่ อย่าทำให้ฉันกลัว อย่าทำให้ฉันกลัว ฉันไม่อยากให้คุณตาย ฉันแค่อยากอยู่กับคุณไปตลอดชีวิต ท่านอย่าเป็นอะไรไปนะ!”
เฝิงเสียวหว่านหลั่งน้ำตา แต่เฝิงอ้ายหมินใกล้จะตายแล้ว จะดีขึ้นได้อย่างไร?
“เสียวหว่าน ปู่จะไปแล้ว คุณต้องมีชีวิตต่อไปดีๆนะ!”
เฝิงอ้ายหมินพูดประโยคสุดท้าย เลือดอีกคำหนึ่งพุ่งออกมา และพลังชีวิตของเขาก็หายไปในทันที
“คุณปู่……”
เฝิงเสียวหว่านร้องตะโกนด้วยความเสียใจ
หยางเฉินยังไม่รู้ว่าเฝิงอ้ายหมินผู้ซึ่งบังคับให้เขาแต่งงานกับเฝิงเสียวหว่าน ได้ตายไปแล้ว
ในเวลานี้ ต่งจ้านกังกำลังขับรถพาเขาออกไป
“ดูเหมือนว่า เมืองกษัตริย์กวนได้รับการแจ้งเตือนและระวังกันทั้งเมืองแล้ว”
ระหว่างทางไปโรงแรม มีตำรวจลาดตระเวนอยู่ทุกหนทุกแห่ง และหลายครั้ง รถของต่งจ้านกังก็หยุดเพื่อให้ตรวจสอบ
ต่งจ้านกังได้เตรียมการแล้ว และนำตัวตนใหม่ของเขาและหยางเฉิน พวกเขาเป็นผู้อยู่อาศัยถาวรของเมืองกษัตริย์กวนอย่างสมบูรณ์ แม้ว่ากษัตริย์กวนจะมาด้วยตนเอง ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้ว่า ผู้แข็งแกร่งที่นั่งอยู่ในรถคันนี้ คือชายลึกลับที่บุกเข้าไปในคฤหาสน์คิงกวน
“คุณหยาง หม่าชาวได้รับการช่วยเหลือแล้ว ผู้หญิงที่ส่งคนไปลอบสังหารน้องสาวของหม่าชาวก็ถูกหม่าชาวฆ่าแล้ว เมื่อไหร่เราจะกลับไปที่เยี่ยนตูเหรอ?”
หลังจากมาถึงโรงแรมแล้ว ต่งจ้านกังก็ถามทันที
นัยน์ตาของหยางเฉินหรี่ลงเล็กน้อย “น้องสาวของเพื่อนผมถูกลอบสังหาร และเธอยังอยู่ในสภาพหมดสติ เพื่อนของผมถูกยิงและบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ตระกูลคงกวนในฐานะผู้กระทำความผิด แค่มีคนที่ไม่สำคัญตาย”
ต่งจ้านกังเป็นกังวลเล็กน้อย และตอนนี้ ทั้งเมืองกษัตริย์กวนอยู่ในความระมัดระวัง ถ้าหยางเฉินไปที่คฤหาสน์คิงกวนอีกครั้ง เกรงว่ามันจะไม่ง่ายเหมือนเก่า
แม้ว่าผู้อาวุโสเฝิงจะกล่าวว่า เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ขอแค่ไม่ทำเกินไป เขาล้วนสามารถช่วยแก้ไขได้
แต่ตอนนี้ คฤหาสน์คิงกวนได้มีคนตายไปแล้ว และถ้ามีคนตายอีก เกรงว่าเรื่องมันจะเลวร้ายลงจริงๆ
บางที แม้แต่ผู้อาวุโสเฝิงก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างง่ายดาย
“พรุ่งนี้ ผมจะไปที่คฤหาสน์คิงกวน คุณไม่ต้องตามไป”
หยางเฉินกล่าวอย่างกะทันหัน
“คุณหยาง ให้ผมตามคุณไปเถอะ? มีผมอยู่ สามารถหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็นบางอย่างได้”
ต่งจ้านกังกล่าวอย่างรวดเร็ว
เขาถูกผู้อาวุโสเฝิงจัดมา และเขาเทียบเท่ากับผู้คุ้มกันส่วนตัวของหยางเฉิน หยางเฉินกำลังจะไปที่คฤหาสน์คิงกวนและทำเรื่องใหญ่เช่นนี้ ในฐานะผู้พิทักษ์ เขาจะไม่ตามไปได้อย่างไร?
