หากหยางเฉินเต็มใจที่จะเข้าร่วมราชวงศ์หลง เขาจะไม่ทำให้เขาลำบากใจ แต่จะผูกมิตรกับเขา แต่ถ้าเขาปฏิเสธ สิ่งที่หยางเฉินทำในวันนี้ ก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าหยางเฉิน
หลงจ้านดูตกตะลึง“ชายหนุ่ม คุณรู้ไหมว่าราชวงศ์หลงอยู่ในจิ่วโจว หมายความว่าอย่างไร?”
หยางเฉินหัวเราะอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าผมไม่รู้สถานะของราชวงศ์หลงในจิ่วโจวหรือ?”
สีหน้าของหลงจ้านแข็งในทันที ใช่ หยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่แล้ว แม้แต่ตัวเขาเอง เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากหยางเฉิน
อัจฉริยะศิลปะการต่อสู้เช่นนี้ ไม่รู้จักราชวงศ์หลงได้อย่างไร?
หลงเถิงรู้ว่า หยางเฉินจะไม่ยอมเข้าร่วมราชวงศ์หลงเพื่อตระกูลหลงในเยี่ยนตู แต่เขาคาดคิดไม่ถึงว่า เพื่อให้ราชวงศ์หลงยอมรับตระกูลหลง หยางเฉินจะเสนอว่ายอมเป็นเพื่อนกับราชวงศ์หลง
ในความเห็นของหลงเถิง หากราชวงศ์หลงสามารถเป็นเพื่อนกับหยางเฉินได้ มันก็คุ้มค่าแน่นอน ไม่เช่นนั้นเขาก็ไม่ตัดสินใจเป็นเพื่อนกับหยางเฉินหรก แม้แต่ความลับสุดยอดของตระกูลหลงในเยี่ยนตู สิบสองแม่ทัพแห่งสำนักประตูมังกร ถูกเปิดเผยในสายตาของหยางเฉิน
เพียงเพราะเขาเชื่อในหยางเฉิน แม้แต่ราชวงศ์หลง ก็ไม่สามารถปราบปรามหยางเฉินได้
เพียงแต่ว่า เขาคิดอย่างนั้น ไม่ได้หมายความว่าราชวงศ์หลงจะคิดอย่างนั้นด้วย
“คุณคิดว่าตนเองเป็นใคร? คุณคู่ควรเป็นเพื่อนกับราชวงศ์หลงของผม?”
หลงเทียนหยู่ตะโกนอย่างโกรธจัดและพูดด้วยสายตาอาฆาต”ตอนนี้ ผมจะให้โอกาสครั้งสุดท้ายแก่คุณ ไม่ก็ยอมจำนนต่อราชวงศ์หลง หรือไม่ก็ตาย!”
ครั้งนี้ แม้แต่หลงจ้านก็ไม่ได้พูดอะไรเพื่อหยุดเขา เมื่อเขามองไปที่หยางเฉิน ดวงตาของเขาก็เฉียบคมขึ้นเล็กน้อย
เพราะว่า หลงเทียนหยู่เป็นผู้รับผิดชอบการเดินทางมาเยี่ยนตูในครั้งนี้ เขาอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเหลือและปกป้องหลงเทียนหยู่เท่านั้น
ถ้าหลงเทียนหยู่ยืนกรานที่จะฆ่าหยางเฉิน เขาก็ทำได้เพียงทำตามคำสั่งเท่านั้น
ดวงตาของหยางเฉินก็กะพริบด้วยเจตนาฆ่า“งั้น ราชวงศ์หลงตัดสินใจเป็นศัตรูของผม?”
“ลุงจ้าน ฆ่าเขาซะ!”
หลงเทียนหยู่ตอบโต้หยางเฉินโดยตรงด้วยการกระทำของเขา
เท้าของหลงจ้านขยับ และเขาก็รีบวิ่งไปหาหยางเฉินในทันที
สีหน้าของหลงเถิงเปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาอุทาน“คุณหยาง โปรดเมตตาด้วย!”
หยางเฉินได้สังหารผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพของราชวงศ์หลงแล้ว หากหยางเฉินฆ่าแม้แต่หลงจ้าน เช่นนั้น ความคับข้องใจระหว่างเขากับราชวงศ์หลงจะไม่สามารถแก้ได้แล้ว
เมื่อได้ยินว่าหลงเถิงขอร้องหยางเฉินแทนหลงจ้าน ผู้คนในราชวงศ์หลงก็เยาะเย้ยไปทั่วใบหน้า
พวกเขายอมรับว่าหยางเฉินแข็งแกร่งมาก แต่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชายที่แข็งแกร่งแดนเทพในเยี่ยนตูที่อายุน้อยกว่า 30 ปี สามารถฆ่าหลงจ้านได้จริงๆ
ถ้าหลงจ้านไม่มีความแข็งแกร่งมากนัก ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในราชวงศ์หลงเป็นเวลานาน เป็นไปได้อย่างไรที่หลงหวงจะให้นามสกุลแก่เขา?
“บูม!”
อย่างไรก็ตาม ขณะที่หลงจ้านกำลังจะโจมตีหยางเฉิน ร่างที่แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าหยางเฉิน ราวกับเป็นทหารศักดิ์สิทธิ์จากฟากฟ้าและชกหมัดออกไป
ขณะที่ทุกคนตกตะลึง ร่างที่อายุน้อยกว่ายืนอยู่ข้างหน้าหยางเฉิน และต่อยหน้าอกของหลงจ้าน
เห็นเพียงหลงจ้านผู้ซึ่งก้าวเข้าสู่แดนเทพแล้ว แต่ร่างกายของเขาถอยกลับไปหลายก้าว
“คุณเนี่ยนะ ต้องการฆ่าพี่เฉินของผม?”
ชายร่างกำยำมีสีหน้าเฉยเมย และรูม่านตาเย็นเยียบของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าด้วยความเย็นชา
คนที่มา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหม่าชาว เพื่อนที่แสนดีของหยางเฉิน
ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เขาขอแก้แค้นแทนน้องสาวของเขาในเมืองคิงกวน และเกือบเสียชีวิตในราชวงศ์กวน เขาก็รักษาอาการบาดเจ็บตลอด ตอนนี้ ได้รับการรักษาจากเฝิงเสียววห่าน อาการบาดเจ็บของเขาหายเป็นปกติแล้ว
ในขณะนี้ ร่างกายของหม่าชาวเต็มไปด้วยรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวของกึ่งแดนเทพ
แต่มีเพียงหยางเฉินเท่านั้นที่รู้ว่า แดนบูโดของหม่าชาวนั้นอยู่ในแดนราชาขั้นกลางเท่านั้น
นี่คือราชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเก้ากษัตริย์ในแดนเหนือ หลังจากปลดผนึกพลังต่อสู้ของเขา ความแข็งแกร่งของเขาก็จะพุ่งสูงขึ้น
การปรากฏตัวของหม่าชาว ทำให้ทุกคนตะลึง โดยเฉพาะสมาชิกในราชวงศ์หลง
“เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งในแดนเทพเหรอ?”
“เป็นไปได้อย่างไร ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เยี่ยนตูมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพมากมายขนาดนี้?”
สมาชิกของราชวงศ์หลงกล่าวด้วยความตกใจ
“ออร่าของเขาไม่ถูกต้อง เขาอาจยังไม่ได้เข้าสู่แดนเทพ”
ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพของราชวงศ์หลงกล่าวด้วยท่าทางเคร่งขรึม
เขารู้สึกว่า รัศมีของหม่าชาวนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็รู้สึกได้ชัดเจนว่าแดนบูโดของหม่าชาวไม่น่าจะไปถึงแดนราชาขั้นปลาย
แต่ว่า เขาชกจนผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นถอยไปหลายก้าวด้วยหมัดเดียว
หลงจ้านก็รู้สึกเช่นเดียวกัน และรู้สึกประหลาดใจ
แม้ว่าแดนบูโดของหม่าชาวจะไม่ได้ก้าวเข้าสู่แดนเทพ แต่ก็น่าเหลือเชื่อมากที่จะสามารถกระแทกเขาถอยกลับด้วยหมัดเดียว
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ชายหนุ่มคนนี้เรียกหยางเฉินว่าพี่เฉิน เห็นได้ชัดว่าเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหยางเฉิน
ชั่วขณะหนึ่ง เขาเริ่มสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของหยางเฉินมากขึ้น
“คุณเป็นใครกันแน่?”
หลงจ้านมองผ่านหม่าชาวและถามหยางเฉิน
เห็นเพียงดวงตาของหยางเฉินสงบ นิ่งราวกับน้ำ เขาไม่มีความตั้งใจจะตอบเลย แต่พูดกับหม่าชาวว่า “ไปเถอะ!”
ขณะที่หยางเฉินพูดคำสองคำนี้ หม่าชาวได้ริเริ่มที่จะรีบออกไปและโจมตีหลงจ้านอย่างเมามัน
ก่อนหน้านี้ ความสนใจทั้งหมดของหลงจ้านอยู่ที่หยางเฉิน ดังนั้นเขาจึงไม่สังเกตเห็นการมีอยู่ของหม่าชาว และถูกกระแทกกลับโดยหมัดกะทันหันของหม่าชาว
แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า หม่าชาวสามารถเอาชนะเขาได้
“ปังปังปัง!”
ด้วยความตกใจของทุกคน หม่าชาวต่อสู้อย่างบ้าคลั่งกับหลงจ้าน ทุกครั้งที่เขาโจมตีเขาจะหงุดหงิดอย่างมาก ราวกับว่าเขาต้องการระเบิดหลงจ้าน
เพราะสุดท้ายแล้ว หลงจ้านเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้น ดังนั้นเขาจะโดนหม่าชาวเอาชนะได้อย่างง่ายดายได้ไง และโจมตีหม่าชาวอย่างบ้าคลั่ง
“ปัง!”
ด้วยการชก หม่าชาวถูกส่งออกไปโดยบินห่างออกไปเจ็ดแปดเมตร แต่ดูเหมือน หม่าชาวไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย ลุกขึ้นอีกครั้ง หัวเราะและพูดว่า “มาอีก!”
เสียงนั้นลดลง และเขารีบวิ่งไปหาหลงจ้านอีกครั้ง
หม่าชาวเป็นเหมือนแมลงสาบที่ตีไม่ตาย ทุกครั้งที่เขาริเริ่มในการโจมตีหลงจ้าน เขาจะถูกบดขยี้อย่างง่ายดาย
หลายครั้งที่เขาอาเจียนเป็นเลือด แต่เขาก็ลุกขึ้นสู้อีกครั้งเหมือนคนปกติ
แม้แต่หลงเถิงก็กังวลใจมาก เขาชัดเจนมากเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินกับหม่าชาว ถ้าหลงจ้านฆ่าหม่าชาว เกรงว่าหยางเฉินจะฆ่าสมาชิกราชวงศ์หลงทั้งหมด?
แต่ใบหน้าของหยางเฉินสงบ คิ้วของเขาไม่มีรอยย่น ดูเหมือนเขาไม่กังวลว่าหม่าชาวจะถูกหลงจ้านฆ่า
หลงเทียนหยู่ผู้ที่น่าภาคภูมิใจของราชวงศ์หลง สีหน้าดูน่าเกลียดอย่างยิ่งในเวลานี้ เมื่อเขารู้ว่าหยางเฉินซึ่งอายุเพียง 28 ปี ได้ก้าวเข้าสู่แดนเทพแล้ว ในใจของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
แต่ตอนนี้ ชายหนุ่มอีกคนมาแล้ว แม้ว่าแดนบูโดจะยังไม่เข้าสู่แดนเทพ แต่เขาก็มีกำลังที่จะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้น
สิ่งสำคัญคือ ชายหนุ่มผู้นี้ ซึ่งดูแล้วอายุน้อยกว่าด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าอายุไม่เกินยี่สิบห้าหรือยี่สิบหกปี
สิ่งนี้ทำให้หลงเทียนหยู่เกิดความสงสัยขึ้นมาทันที ในฐานะเป็นความภาคภูมิใจของราชวงศ์หลง เขาอายุเพียง 35 ปี และมีเพียงความแข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดเท่านั้น พรสวรรค์ของเขาต่ำเกินไปหรือเปล่า?
แต่เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นทายาทที่มีความสามารถที่ดีที่สุดในราชวงศ์หลง
