“คุณหยาง ใกล้ถึงเวลาแล้ว เราควรไปที่ โรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูแล้ว!”
ในขณะนี้ หวังจ้านเดินเข้ามา มองไปที่หยางเฉิน และกล่าวด้วยความเคารพ
สถานที่จัดการแข่งขันชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูในครั้งนี้ อยู่ในโรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตู
หม่าชาวยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเสร็จ แต่การแข่งขัน กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
“ได้ เราไปกันก่อน เมื่อหม่าชาวพร้อม ก็ให้เขาไปที่หอโรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูโดยตรง”
หยางเฉินมองไปที่เฝิงเสียวหว่านอีกครั้งและกล่าวว่า
เฝิงเสียวหว่านพยักหน้าและพูดอย่างจริงจังว่า “พี่หยาง หวางจ้าน พวกคุณต้องระวังนะ!”
“ไม่ต้องห่วง พวกเราจะปกป้องตัวเองให้ดีอย่างแน่นอน”
หยางเฉินพูดจบด้วยรอยยิ้ม และจากไปกับหวังจ้าน
ในขณะนี้ โรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูเต็มไปด้วยผู้คนแล้ว และที่นั่งรูปวงแหวนที่กว้างขวางก็เต็มไปด้วยผู้คนแล้ว
ทั้งหมดในบูโด เต็มไปด้วยบรรยากาศบูโดที่น่าสะพรึงกลัว ผู้ที่สามารถเข้าไปในโรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูได้นั้นไม่รวยหรือก็มีอำนาจ รวมถึงผู้แข็งแกร่งที่แดนราชาขึ้นไป
“คุณหยาง ผมสัมผัสได้ถึงผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคนมาก”
ทันทีที่เขาเข้าไปในสถานที่นั้น หวังจ้านพูดอย่างเคร่งขรึม
หยางเฉินพยักหน้า หวังจ้านสามารถสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของผู้ที่แข็งแกร่งแดนเทพ และโดยธรรมชาติแล้วเขาก็สามารถสัมผัสได้เช่นกัน
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือ ในสถานที่นั้น นอกจากเขาและหวังจ้านแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอย่างน้อยสิบห้าคน
และในบรรดาสิบห้าคนเหล่านี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด มีทั้งหมดสี่คน
“จิ่วโจวมีผู้เก่งกาจซ่อนไว้มากมายจริงๆ!”
แสงเย็นวาบในดวงตาของหยางเฉินวาบผ่าน เขาหรี่ตาลงและกล่าวว่า “หากผู้แข็งแกร่งแดนเทพเหล่านี้ สามารถนำมาใช้ในสนามรบ ความแข็งแกร่งของจิ่วโจวอาจจะทรงพลังมาก”
อาจกล่าวได้ว่า จำนวนผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อยู่โรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตู ในปัจจุบัน มีมากกว่าจำนวนผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่สนามรบทั้งหมด
สิ่งสำคัญคือ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่มาในวันนี้ ไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพในจิ่วโจวทั้งหมด
หวังจ้านอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงและพูดว่า “ถ้าวันหนึ่ง จิ่วโจวต้องการผม ผมจะไปที่สนามรบอย่างแน่นอน!”
เขาเคยเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์หลง เขาทำงานให้กับราชวงศ์หลงมาตลอดชีวิต และเขาไม่เคยไปที่สนามรบเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรบเพื่อจิ่วโจวเลย
ในตอนที่หยางเฉินและหวังจ้านเข้ามาในโรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูเกือบจะในทันที พวกเขาก็ดึงดูดความสนใจของเหล่าผู้แข็งแกร่งที่ระดับสูงสุด
หากราชวงศ์และตระกูลคิงไม่เข้ามาแทรกแซง หยางเฉิน จะเป็นผู้ที่มีความหวังมากที่สุดในการเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู เป็นเพราะว่ามีข่าวลือว่าหยางเฉินต้องการเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู ดังนั้นจึงทำให้คนของตระกูลคิงปรากฏตัในเยี่ยนตู
หลังจากนั้น ผู้แข็งแกร่งระดับสูงของราชวงศ์และสมาคมบูโด ต่างก็ได้ตั้งรกรากในเยี่ยนตู
หยางเฉินไม่แม้แต่จะมองคนเหล่านั้น ก้าวไปข้างหน้า และตรงไปที่ที่นั่งวีไอพี
“ใครคือชายหนุ่มคนนั้น เขามีคุณสมบัติที่จะนั่งบนที่นั่งวีไอพีเหรอ”
“ที่นั่งวีไอพี ล้วนมาจากผู้แข็งแกร่งชั้นนำในจิ่วโจว และดูเหมือนว่ายังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพด้วย ชายหนุ่มผู้นี้ กล้าไปนั่งวีไอพีได้อย่างไร?”
“ไอ้โง่ เขาเป็นประธานเยี่ยนเฉินกรุ๊ป หยางเฉิน! ถ้าไม่ใช่เพราะราชวงศ์และตระกูลคิงเข้ามาแทรกแซง เขาจะได้เป็นคิงแห่งเยี่ยนตูแล้ว!”
…
การปรากฏตัวของหยางเฉิน ดึงดูดความสนใจของผู้ชมนับไม่ถ้วนในทันที
หยางเฉินและหวังจ้านกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งวีไอพีที่รายล้อมไปด้วยผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ในเวลานี้ สายตาที่เย็นชาก็จับจ้องไปที่หยางเฉิน
“ไอ้หนุ่ม คุณคือหยางเฉินใช่หรือไม่?”
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนที่เป็นแดนเทพชั้นกลาง มองดูหยางเฉินด้วยความดูถูกและถาม
“ไสหัวไป!”
หวังจ้านยืนขึ้นโดยตรง และตะโกนอย่างโกรธเคือง
ทันใดนั้น ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็แทรกซึมจากเขา และเคลื่อนเข้าหาชายวัยกลางคนในแดนเทพชั้นกลางทันที
ไม่มีใครคาดคิดว่า หวังจ้านจะออกหน้า
เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของหวังจ้าน ชายวัยกลางคนที่เป็นแดนเทพชั้นกลางก็หน้าซีดอย่างมาก
ในตอนนี้ เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับคน แต่เป็นปีศาจจากนรกที่สามารถฆ่าเขาด้วยความคิดเดียว
หลังของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นทันที
มีคนอยู่รอบๆตัว และในตอนนี้ ทุกคนมองมาที่เขา และเขารู้สึกว่าใบหน้าของเขาร้อนระอุ
ส่วนหยางเฉิน ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ ราวกับว่าเมื่อกี้เขาไม่ได้ถามหยางเฉิน
“หวังจ้านคุณเริ่มเป็นสุนัขแก่ๆที่ซื่อสัตย์ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ในขณะนี้ ในทิศทางของราชวงศ์หลง บุคคลวัยกลางคนมองดูหวังจ้านด้วยใบหน้าขี้เล่นและถาม
หวังจ้านขมวดคิ้วอย่างกะทันหัน
เขาเคยเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์ เขาจะไม่รู้จักคนของตระกูลหลงได้อย่างไร?
ชายวัยกลางคนไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นลูกชายคนที่สองของกษัตริย์หลง หลงเคอและเป็นพ่อของหลงเฟยหยาง ที่ไปหาเรื่องหวังจ้านกับหลงเทียนหยู่ที่คลินิกอ้ายหมิน
ตั้งแต่ที่บูโดของหลงเทียนหยู่ ถูกทำลาย พ่อของหลงเทียนหยู่ก็ได้ค่อยๆโดนยึดอำนาจของเขากลับคืน
ราชวงศ์หลงในปัจจุบัน สายเลือดของหลงเคอ เป็นสายเลือดที่แข็งแกร่งที่สุด และหลงเคอ ในตอนนี้ ได้รับความสำคัญจากกษัตริย์หลงอย่างมาก และมีข่าวลือว่า เขาอาจกลายเป็นทายาทที่สืบทอดตำแหน่งคนต่อไปของราชวงศ์หลง
ในเวลานี้ ข้างๆเขามีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นกลางชื่อหลงเจียงซึ่งติดตามหลงเฟยหยางไปหาเรื่องที่คลินิกอ้ายหมินในวันนั้นก็อยู่ที่นั่นด้วย
อย่างไรก็ตาม หลงเจียง ไม่ใช่ผู้ที่ทรงพลังที่สุดในราวงศ์หลง
ชายชราที่มีใบหน้าเหี่ยวย่น ดวงตาลึกราวกับดวงตาของนกอินทรี กำลังจ้องมองไปที่หยางเฉินอย่างดุเดือดในเวลานี้
ดูเหมือนรู้สึกถึงสายตาของชายชรา หยางเฉินหันศีรษะและสบตากับชายชรา
ในขณะที่หยางเฉินและชายชราสบตากัน เขาก็รู้สึกมึนงงเล็กน้อย รู้สึกเหมือนอยู่ในนรก
แต่เพียงครู่เดียวเท่านั้น หยางเฉินก็ย้ายสายตาจากอีกฝ่าย มุมปากของเขายกส่วนโค้งที่ดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นสายตาของเขาก็กลับไปที่เดิม
ในที่สุดดวงตาที่เหมือนนกอินทรีของชายชราก็แสดงความประหลาดใจเล็กน้อย
เขาฝึกวิชานัยน์ตามาตั้งแต่เด็ก และเมื่อเขาต่อสู้กับผู้คน เขาสามารถทำให้อีกฝ่ายตกอยู่ในภาพลวงตา หรือแม้แต่ผล็อยหลับไป
เมื่อต่อสู้กันอย่างดุเดือด ชัยชนะและความพ่ายแพ้สามารถตัดสินได้ในทันที
เมื่อคู่ต่อสู้มีความแข็งแกร่งเท่ากับเขา เขาเพียงแค่ปล่อยให้คู่ต่อสู้ตกอยู่ในภาพลวงตาชั่วขณะหนึ่ง ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะคร่าชีวิตของคู่ต่อสู้
แต่เมื่อเขาเผชิญหน้ากับหยางเฉินในเมื่อกี้ หยางเฉินก็ตอบสนองทันทีที่เขาจ้องมองมาที่เขา และกลับสู่สภาวะปกติในทันที
ตอนที่ชายชราประหลาดใจ หัวใจของหยางเฉินก็เริ่มเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย เขารู้ว่าในบรรดาราชวงศ์ในจิ่วโจว มีคนที่แข็งแกร่งที่มากด้วยวิธีการพิเศษ แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้พบกับผู้แข็งแกร่งที่เป็นวิชานัยน์ตา
ผู้อาวุโสของราชวงศ์หลงในเมื่อกี้ ความแข็งแกร่งของเขาเป็นเพียงแดนเทพชั้นปลายเท่านั้น แต่เมื่อรวมกับวิชานัยน์ตาแล้ว เขาก็สามารถระเบิดความแข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดได้อย่างแน่นอน
ผู้แข็งแกร่งแบบนี้ เมื่อเขาทะลวงไปสู่แดนเทพชั้นยอด แม้แต่เขาก็อาจรับมือไม่ไหว
“ทำไมคุณไม่พูด? เจ้าของสุนัขไม่ออกคำสั่ง คุณก็ไม่กล้าแม้แต่จะตอบผมเลยหรือ?”
เมื่อเห็นหวังจ้านไม่สนใจเขา หลงเคอถามด้วยท่าทางล้อเลียน
