ความสามารถยิ่งแกร่ง ยิ่งอยากควบคุมความรู้สึกบ้าคลั่งภายในร่างกาย ยิ่งยากลำบาก
หยางเฉินรู้สึกว่าอวัยวะภายในของตนเอง คล้ายจะถูกพลังบ้าคลั่งนี้ฉีกเป็นชิ้นๆ ทำให้เขามีความรู้สึกเจ็บจนใจจะขาดอย่างหนึ่ง
“อ๊าก!”
เขาร้องคำรามอีกครั้ง ผมสีขาวปลิวสะบัดตามลม
“ปังๆๆ!”
เขาโจมตีออกมาอย่างบ้าระห่ำ โจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าลงบนหินยักษ์บนยอดเขา พยายามระบายความบ้าคลั่งภายในร่างกายออกมาทั้งหมด
ก่อนหน้านี้อยู่ที่โรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตู หวางจ้านก็กินยายาแดนเหนือมนุษย์ไปเหมือนกัน ฝืนบังคับกำลังต่อสู้ขึ้นมาถึงแบบหยางเฉิน จากนั้นปะทะฝีมือกับหยางเฉิน ถึงทำให้ความบ้าคลั่งภายในร่างกายของหยางเฉินค่อยๆ จางหาย
เพียงแต่ เพราะหลังกินยาแล้ว หวางจ้านไม่มีทางแบกรับผลข้างเคียงของยาได้จึงตายในที่สุด
นี่เป็นความเจ็บปวดอย่างหนึ่งในใจของหยางเฉินมาตลอด
ปัจจุบันนี้ เขาจมสู่สภาพบ้าคลั่งอีกครั้ง จะมีใครช่วยเขาระเบิดความบ้าคลั่งในร่างกายออกมา?
“หยางเฉิน ในที่สุดพวกเราก็เจอหน้ากันอีกแล้วนะ!”
ตอนที่หยางเฉินยากจะอดทนไหว เสียงหยอกล้อเสียงหนึ่ง ดังขึ้นทันใด
หยางเฉินมองเข้าไปยังอีกฝ่ายฉับพลัน ตอนเขามองเห็นดอกเตอร์แบล็ก ชั่วขณะนั้นความรู้สึกบนหน้าดุร้ายกว่าเดิม
“แกนี่เอง!”
หยางเฉินกัดฟันแน่น ในสายตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้นอันรุนแรง
ส่วนข้างกายดอกเตอร์แบล็ก ยังมีภาพคนที่คุ้นเคยคนหนึ่ง คาดไม่ถึงเป็นหัวหน้าของสมาคมบูโด หัวยินเจ๋
เพียงแต่ หัวยินเจ๋ในเวลานี้ ดวงตาไร้สติ ยืนนิ่งอยู่ข้างกายดอกเตอร์แบล็ก มองหยางเฉินแบบหน้าตาไร้อารมณ์ เหมือนกับคนตาย
ไม่เพียงแค่นี้ บนตัวของหัวยินเจ๋คาดไม่ถึงไม่มีกลิ่นอายวิถีบู๊สักนิด
กลับทำให้หยางเฉินมีความรู้สึกอันตรายมากอย่างหนึ่ง
ความรู้สึกแบบนี้ประหลาดมาก เหมือนดอกเตอร์แบล็ก ดูขึ้นมาไม่มีอะไรผิดปกติ เหมือนไม่มีความสามารถสักนิด แต่ว่าความรู้สึกที่ดอกเตอร์แบล็กมอบให้หยางเฉิน กลับอันตรายอย่างมาก
“หยางเฉิน ตอนนี้แกโกรธแค้นสุดๆ ใช่หรือเปล่า อยากฆ่าฉันแล้ว?”
ดอกเตอร์แบล็กยิ้มกริ่มจ้องหยางเฉินแล้วพูดว่า “แต่ แกก็คงรู้ดี อยากจะฆ่าฉัน เดิมทีไม่มีความหวังใดๆ ถูกหรือเปล่า?”
“ฉันบอกแกได้อย่างมั่นใจว่า ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่คนในวิถีบู๊ และไม่มีความสามารถวิถีบู๊ แต่ฉันสามารถระเบิดพลังต่อสู้ที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมาได้”
“ด้วยความสามารถตอนนี้ของแก อยากจะฆ่าฉัน เดิมทีไม่มีความหวังอะไร”
หยางเฉินจ้องดอกเตอร์แบล็กไม่กะพริบด้วยดวงตาแดงฉาน ในสายตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้นบ้าระห่ำ
“ทางนี้ฉันยังมียาสมบูรณ์แบบเวอร์ชันเสริมกำลัง สามารถเรียกได้ว่าเป็นยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้น เทียบกับยาสมบูรณ์แบบที่แกกินก่อนหน้านี้ ฤทธิ์ยาเกรียงไกรกว่าเยอะ”
ดอกเตอร์แบล็กหัวเราะหึๆ พูดว่า “แดนวิถีบู๊ของแกตอนนี้ ถ้ากินยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้น แกจะต้องระเบิดความสามารถที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมาได้แน่”
“อยากลองสักหน่อยไหม?”
ดอกเตอร์แบล็กพูดอยู่ ในมือหยิบยาใสออกมา เห็นได้ชัดว่าคือยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นที่เขาพูดถึง
“ไสหัวไป!”
หยางเฉินตะคอกใส่
เป็นเพราะยาสมบูรณ์แบบ ถึงทำให้เขาเปลี่ยนเป็นลักษณะในวันนี้ ถ้าเกิดคลุ้มคลั่ง ก็คือคนก็ไม่เหมือนคน ผีก็ไม่เหมือนผีเลยทีเดียว
ปัจจุบันนี้ เดิมเขาอยู่ชายขอบที่จะสูญเสียสติสัมปชัญญะ ถ้ากินยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นเข้าไปอีก หยางเฉินแทบจะมั่นใจได้เลยว่า เขาต้องเสียสติไปในชั่วพริบตาแน่
“หึๆ แกคือร่างทดลองของฉัน แกให้ฉันไสหัวไป มันจะไม่ดื้อเกินไปหน่อยเหรอ”
ดอกเตอร์แบล็กยิ้มกริ่มพูดขึ้น จากนั้นนำยาสีใสใส่เข้าในเข็มฉีดยาอันหนึ่ง จากนั้นก้าวเท้าไปยังหยางเฉิน เดินไปพลางพูดว่า “ตั้งแต่วันนั้นที่แกกลายเป็นร่างทดลองของฉัน แกก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธข้อเรียกร้องของฉัน”
“ในเมื่อแกไม่ยินยอมกินเอง งั้นฉันได้แต่ลงมือด้วยตัวเองแล้ว”
ได้ยินคำพูดของดอกเตอร์แบล็ก ความรู้สึกบนหน้าหยางเฉินยิ่งดุร้ายขึ้น จ้องดอกเตอร์แบล็กที่นับวันระยะห่างยิ่งใกล้ตนเองไว้ตาไม่กะพริบ
“แกวอนหาที่ตาย!”
ทันใดนั้นหยางเฉินตวาดใส่ทีหนึ่ง พุ่งออกไปโดยตรง
แทบจะชั่วขณะนั้น เขาก็มาถึงตรงหน้าของดอกเตอร์แบล็ก การโจมตีสุดกำลังของผู้แข็งแกร่งเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม ระเบิดออกมาในชั่วพริบตาเดียว
“ปัง!”
เขาทุบหมัดตรงหัวใจของดอกเตอร์แบล็ก
แต่สิ่งที่ทำให้เขาตื่นตกใจคือ ภายใต้การโจมตีที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรเช่นนี้ ดอกเตอร์แบล็กเพียงแค่ร่างกายขยับเบาๆ สักครู่หนึ่ง แม้กระทั่งไม่ได้ถอยหลังไปสักก้าวด้วย
ดอกเตอร์แบล็กท่าทางยิ้มแย้ม “ฉันบอกแล้ว แกฆ่าฉันไม่ได้!”
“นี่เป็นไปได้อย่างไร?”
ในดวงตาแดงฉานของหยางเฉิน เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
หมัดเมื่อสักครู่นั้น ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม เกรงว่ายังไม่มีทางต้านทานไหว แต่ว่าดอกเตอร์แบล็ก กลับต้านทานได้
เขามีภาพลวงตาบางอย่าง ตนเองควงหมัดนี้ออกไป ไม่ใช่โจมตีอยู่บนตัวของคน แต่เป็นบนฟองน้ำ
“ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้!”
ดอกเตอร์แบล็กหัวเราะแล้ว จากนั้นยื่นแขนข้างหนึ่งออกมา จับบนแขนของเขาไว้แล้ว
ช่างน่าแปลกประหลาดขนาดนั้น ดูขึ้นมาทั้งที่เขาเหมือนเป็นคนธรรมดาทั่วไป แต่เมื่อเขายกแขนข้างหนึ่งขึ้นมาอย่างง่ายดาย กลับทำให้หยางเฉินไม่มีทางตอบโต้ ได้เพียงถูกจับแขนไว้
“เฮือก!”
ทันใดนั้นรู้สึกเจ็บบนแขน เป็นดอกเตอร์แบล็กนำยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้น ฉีดเข้าสู่ร่างกายของหยางเฉินแล้ว
กระบวนการฉีดยา เสร็จสิ้นในชั่วพริบตาเดียว
“เสร็จแล้ว!”
แม้กระทั่งหยางเฉินยังไม่มีการตอบสนองเข้ามา ดอกเตอร์แบล็กก็นำยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นเข็มหนึ่ง ฉีดทั้งหมดจนสำเร็จ
หยางเฉินยังไม่มีความรู้สึกใดๆ แต่ว่าวินาทีต่อมา ความเจ็บปวดที่รุนแรง เริ่มจากบนแขนเขา แผ่กระจายไปยังทั่วร่างกาย
ไม่เพียงแค่นี้ จากรอยฉีดยาเป็นจุดศูนย์กลาง เส้นเลือดสีแดงแต่ละเส้นปรากฏขึ้น ไปตามแขน กระจายไปหมดทั้งตัว
ชั่วเวลาพริบตาเดียว ทั่วตัวหยางเฉินเป็นเส้นเลือดที่นูนออกมา ดูขึ้นมาเหมือนมีรอยสักเลือดเลย
“อ่า……”
ทันใดนั้น เสียงร้องคำรามที่ทรมาน ระเบิดออกมาจากลำคอส่วนลึกของหยางเฉิน
“ครืน!!”
ทั้งยอดเขา ในวินาทีนี้ ล้วนเหมือนสั่นสะเทือนขึ้นมา
ใต้เท้าหยางเฉิน มีรอยแยกแต่ละสายปรากฏตัวขึ้น กระจายไปยังทั่วสารทิศ
ดอกเตอร์แบล็กท่าทางยิ้มแย้ม ตอนที่มองทางหยางเฉิน ในดวงตายังมีความฮึกเหิม
คล้ายกับเห็นหยางเฉินเป็นร่างทดลองของเขาจริงๆ ผลการทดลอง ใกล้จะปรากฏออกมาแล้ว
“อ่า……”
หยางเฉินกุมหมัดแน่น เงยหน้าร้องเสียงสูง ลักษณะพลังที่น่าสยองขวัญ ระเบิดออกจากในร่างกายเขา ทันใดนั้นปกคลุมทั่วทั้งหนิงโจว
อู่หยู่หลานที่เมื่อสักครู่ถูกหยางเฉินตะโกนไล่ออกไป เพิ่งถึงสนามบิน ยังรู้สึกถึงแรงกดดันน่าสะพรึงกลัวเหมือนอำนาจเหนือมนุษย์ ปกคลุมทั้งโลก
สายตาเธอมองทางยอดของภูเขาหนิง ในลูกตาเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ
“นี่……นี่คือหยางเฉิน?”
“เขา……เขาทำไมถึง แกร่งขนาดนี้ได้?”
อู่หยู่หลานทำหน้าไม่อยากเชื่อ
เมื่อสักครู่ หยางเฉินระเบิดความสามารถที่เทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามชั้นยอดออกมา กดพลังเธอลง
แต่ว่าตอนนี้ แรงกดดันวิถีบู๊ส่วนนี้ ไกลเกินกว่าลักษณะพลังวิถีบู๊ที่ระเบิดออกมาทั้งหมด ตอนที่หยางเฉินต่อสู้กับเธอเมื่อสักครู่
อู่หยู่หลานไม่กล้าอยู่ต่อนาน รีบออกไปทันที กลัวหยางเฉินจะล็อกเธอไว้
บนยอดภูเขาหนิง หยางเฉินเข้าสู่สภาพบ้าระห่ำถึงที่สุด ลักษณะพลังวิถีบู๊อันน่าสยองขวัญ บ้าคลั่งอยู่ภายในร่างกายเขามากขึ้น เหมือนอยากระเบิดร่างกายของเขา
หลังหายใจไม่กี่ทีสั้นๆ ทั่วตัวหยางเฉินล้วนเป็นเลือดสด
เป็นเส้นเลือดฝอยที่นูนขึ้นมาบนผิวหนังเขา ระเบิดแตกเยอะมาก
ทั้งตัวดูขึ้นมา ดุร้ายอย่างยิ่ง
“ช่างสมบูรณ์แบบเสียเหลือเกินเลย!”
ดอกเตอร์แบล็กกลับทำหน้าพึงพอใจ ตอนที่มองทางหยางเฉิน เหมือนกำลังชื่นชมผลงานศิลปะที่ตนเองสร้างออกมาด้วยมือ ชมไม่หยุดปาก
