กษัตริย์ซ่านกวนขมวดคิ้วและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณควรรู้ว่าการที่โต่วซื่อกรุ๊ปกล้ายั่วยุอำนาจของราชวงศ์นั้นมีโทษตาย คุณกล้าดีอย่างไรถึงกล้ามาต่อรองกับผม?”
ตอนนี้โต่วจิ้งมองไปที่กษัตริย์ซ่านกวนด้วยสีหน้าที่สงบและกล่าวว่า “แต่ตอนนี้คุณต้องการทราบข้อมูลเกี่ยวกับโต่วเฮ่อ ผมคิดว่าข้อมูลที่ผมจะพูดนั้นคุ้มค่าพอที่จะแลกเปลี่ยนชีวิตผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ป”
เมื่อถึงวัยของโต่วจิ้งแล้ว เขาไม่ยี่หระต่อความเป็นความตายนานแล้ว
ตอนนี้โต่วเฮ่อสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เขาจะกลายเป็นศัตรูของเมืองราชวงศ์ กล่าวได้ว่าโต่วซื่อกรุ๊ปถูกทำลายล้างไปแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เป็นการดีกว่าที่จะแสวงหาโอกาสที่จะมีชีวิตรอดให้คนของโต่วซื่อกรุ๊ป
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว งั้นผมจะฆ่าคนทั้งหมดของโต่วซื่อกรุ๊ป! ถึงแม้ว่าคุณจะไม่บอก ผมก็จะตรวจสอบให้ชัดเจนว่าก่อนหน้านั้นโต่วเฮ่อไปที่ไหน และเขาติดต่อกับใครบ้าง?”
เจตนาฆ่าฉายแววอยู่ในดวงตาของกษัตริย์ซ่านกวน ตอนนี้เขามีเจตนาฆ่าต่อผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปจริง ๆ
ไม่เพียงแค่โต่วซื่อกรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังต้องทำลายล้างไช่ซื่อกรุ๊ปอีกด้วย
หลี่เจียงสงลงมือเคลื่อนไหว พุ่งเข้าไปสกัดกั้นอยู่ข้างหลังของโต่วจิ้งทันที เตรียมพร้อมที่จะลงมือตลอดเวลา
ตอนนี้ กษัตริย์ซ่านกวนอยู่ตรงหน้าโต่วจิ้ง ส่วนหลี่เจียงสงอยู่ข้างหลังของโต่วจิ้ง และผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ซ่านกวนและตระกูลหลี่อยู่ด้านข้าง หากกษัตริย์ซ่านกวนต้องการฆ่าเขา เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
โต่วจิ้งหัวเราะเยาะตนเอง “ไม่คิดว่าผมโต่วจิ้งจะสามารถกลายเป็นเป้าหมายการโจมตีของสองตระกูลใหญ่ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน”
“ฝ่าบาท คุณไม่จำเป็นต้องข่มขู่ผม จะฆ่าจะแกงก็แล้วแต่คุณ ผมรู้ว่าตั้งแต่วินาทีที่โต่วเฮ่อพาคนของตระกูลเข้ามาในคฤหาสน์ราชวงศ์ พวกเราก็ได้ไม่ยี่หระต่อความเป็นความตายแล้ว”
“ผมไม่ได้จะข่มขู่ฝ่าบาท ผมแค่ต้องการจะแสวงหาโอกาสที่สามารถมีชีวิตรอดให้คนของโต่วซื่อกรุ๊ปเท่านั้น แต่ในเมื่อฝ่าบาทไม่เต็มใจ งั้นก็ช่างมันเถอะ”
หลังจากโต่วจิ้งกล่าวจบ เขาหลับตาลง ดูเหมือนว่าเขากำลังรอให้กษัตริย์ซ่านกวนลงมือ
กษัตริย์ซ่านกวนรู้สึกโกรธยิ่งขึ้นไปอีก กัดฟันและกล่าวว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว งั้นผมจะฆ่าคนของโต่วซื่อกรุ๊ปทั้งหมดก่อน!”
ขณะนี้ ทันใดนั้นซ่านกวนโหรวกล่าวว่า “ท่านปู่ ขอฉันลองก่อน!”
ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ร่างของซ่านกวนโหรว
กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่ซ่านกวนโหรว แล้วกล่าวว่า “โหรวเอ๋อร์ มันไม่มีประโยชน์หรอก เขาต้องการตาย ไม่มีใครสามารถแงะปากของเขาได้”
ซ่านกวนโหรวยิ้มเล็กน้อย “ให้ฉันลองก่อนเถอะ บางทีอาจจะประสบความสำเร็จ”
กษัตริย์ซ่านกวนไม่ได้พูดอะไรอีก แต่มีความคาดหวังเพิ่มขึ้นเล็กน้อย การที่เขาให้ความสำคัญซ่านกวนโหรวนั้นไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอมีบูโดอัจฉริยะเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพรสวรรค์ของซ่านกวนโหรวในการควบคุมดูแลเรื่องของตระกูลอีกด้วย
“คุณหนูซ่านกวน อย่าเปลืองแรงเลย ให้ผมตายอย่างสะใจเถอะ!”
โต่วจิ้งลืมตา เหลือบมองไปที่ซ่านกวนโหรว และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
ซ่านกวนโหรวยิ้ม หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา เปิดรูปถ่ายใบหนึ่ง และวางไว้ตรงหน้าโต่วจิ้งโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“เสว่ลี่”
เมื่อโต่วจิ้งเห็นภาพในโทรศัพท์มือถือของซ่านกวนโหรว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และเจตนาฆ่าที่รุนแรงก็ระเบิดออกมาจากร่างกายเขา
“โต่วจิ้ง!”
กษัตริย์ซ่านกวนตะโกนด้วยความโมโห ร่างของเขาเป็นประกาย และเขาไปขวางอยู่ข้างหน้าซ่านกวนโหรวทันที เพราะกลัวว่าโต่วจิ้งจะฆ่าซ่านกวนโหรวทันที
หลี่เจียงสงและหลี่จ้งก็ก้าวไปข้างหน้า สกัดกั้นโต่วจิ้งเอาไว้ เตรียมพร้อมที่จะลงมือตลอดเวลา
สำหรับผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ของโต่วซื่อกรุ๊ป พวกเขาถูกผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์และผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่โอบล้อมนานแล้ว ขณะนี้พวกเขาทำได้เพียงเฝ้าอย่างเดียว และตอนนี้ผู้มีอำนาจสูงสุดของโต่วซื่อกรุ๊ปถูกผู้แข็งแกร่งสามคนปิดล้อมเอาไว้
ความโกรธของโต่วจิ้งหายไป ดวงตาสีแดงของเขาจ้องไปที่ซ่านกวนโหรว เขากัดฟันด้วยความแค้นและกล่าวว่า “ปล่อยลูกสาวของผมไป!”
“โต่วเสว่ลี่ เพศหญิง อายุสามสิบแปดปี เป็นลูกสาวนอกสมรสของคุณ แม่เป็นชาวอเมริกัน ตอนนี้เป็นอาจารย์สอนอยู่ที่ฮาร์วาร์ด เธอยังมีลูกชายหนึ่งคน”
ซ่านกวนโหรวกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่นึกว่าหัวหน้าโต่วจะเจ้าชู้ขนาดนี้ ยังมีลูกสาวนอกสมรสอยู่ที่ต่างประเทศอีกหนึ่งคน หัวหน้าโต่วโหดเหี้ยมจริง ๆ ที่ทิ้งพวกเธอสองแม่ลูกไว้ที่ต่างประเทศ”
“คุณบอกมาเลยว่าต้องการให้ฉันส่งคนไปพาพวกเธอสองแม่ลูกกลับมาหรือไม่? ประจวบเหมาะที่จะได้อยู่พร้อมหน้ากับคุณ”
เมื่อได้ยินคำพูดของซ่านกวนโหรวแล้ว สีหน้าของโต่วจิ้งเต็มไปด้วยความตกตะลึง พลังบูโดที่อยู่บนร่างกายของเขาค่อย ๆ ลดลง ดูเหมือนว่าเขาจะแก่ลงไปอีกสิบปี มองซ่านกวนโหรวด้วยสายตาอ้อนวอนและกล่าวว่า “อย่าทำร้ายพวกเธอ พวกเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ พวกเธอไม่มีอะไรเกี่ยวกับโต่วซื่อกรุ๊ป”
“ขอเพียงแค่คุณยินยอมปล่อยพวกเขาไป ผมสามารถบอกพวกคุณได้ทุกเรื่อง”
ทันทีที่กล่าวประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างตกตะลึง
ไม่มีใครคิดว่าคนที่มีทิฐิสูงอย่างโต่วจิ้ง แม้กระทั่งกษัตริย์ซ่านกวนออกหน้า โต่วจิ้งก็ปฏิเสธที่จะบอกความลับของโต่วเฮ่อ แต่กลับถูกซ่านกวนโหรวควบคุมอย่างง่ายดาย
ซ่านกวนโหรวยิ้มเล็กน้อย “หัวหน้าโต่ววางใจเถอะ ขอเพียงแค่คุณพูดในสิ่งที่ควรพูด ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายพวกเธอ และตอนนี้คุณอย่ามาต่อรองเงื่อนไขกับฉันอีก เพราะตอนนี้คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อรองกับฉัน ใช่ไหมล่ะ?”
ดวงตาทั้งคู่ของโต่วจิ้งจ้องหญิงสาวที่กำลังยิ้ม เขารู้ว่าสิ่งที่ซ่านกวนโหรวพูดคือความจริง เขาสามารถไม่สนใจความเป็นและความตายของคนโต่วซื่อกรุ๊ปได้ และกระทั่งตนเองก็ไม่กลัวความตาย
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการให้ลูกสาวนอกสมรสของตนเองซึ่งอยู่ห่างไกลได้รับอันตรายใด ๆ เพราะในโลกนี้โต่วเสว่ลี่เป็นสายเลือดเดียวของเขา
ในชีวิตของเขานั้น เขาไม่ละอายใจต่อโต่วซื่อกรุ๊ป แต่เขาละอายใจต่อโต่วเสว่ลี่และแม่ของเธอ
ถ้าเขาเปิดเผยความลับของโต่วเฮ่อออกมา อาจจะสามารถแลกเปลี่ยนชีวิตของโต่วเสว่ลี่ได้
“โอเค ผมพูด! ผมจะบอกพวกคุณทุกเรื่อง!”
หลังจากเงียบไปนาน โต่วจิ้งก็เอ่ยปากขึ้นมา
“ครึ่งเดือนก่อน ตอนที่ผมบังเอิญเดินผ่านห้องของโต่วเฮ่อ ผมได้ยินรายละเอียดที่พวกเขาคุยกันทางโทรศัพท์ เขาเรียกอีกฝ่ายว่าดอกเตอร์แบล็ก แล้วยังกล่าวถึงยาสมบูรณ์แบบอีกด้วย”
“ตอนแรกผมไม่ได้จริงจังกับมัน แต่วันนี้ผมถึงได้รู้ว่าการที่โต่วเฮ่อออกไปคราวนั้น เขาน่าจะไปหาดอกเตอร์แบล็ก ถ้าผมเดาไม่ผิด เขาได้ยาสมบูรณ์แบบที่ผ่านการปรับปรุงมาแล้ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาตอนนี้น่าจะเกิดจากดอกเตอร์แบล็ก”
“ผมรู้เพียงเท่านี้ ตอนนี้คุณสามารถรับปากว่าจะปล่อยลูกสาวของผมได้แล้วใช่ไหม?”
โต่วจิ้งมองซ่านกวนโหรวและถาม
ซ่านกวนโหรวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สีหน้าของเธอเคร่งขรึม หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของโต่วจิ้งและกล่าวว่า “ฉันเดาสิ่งที่คุณพูดโดยพื้นฐานได้แล้ว ไม่เพียงพอที่จะแลกเปลี่ยนกับชีวิตลูกสาวของคุณ และฉันก็รู้ว่าคุณไม่ได้พูดทุกอย่าง คุณยังปิดบังอะไรไว้”
สีหน้าของโต่วจิ้งเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขานึกไม่ถึงว่าซ่านกวนโหรวจะรู้ว่าเขาไม่ได้พูดออกมาทั้งหมด
แต่ตอนที่เขาแสดงสีหน้าประหลาดใจ ทุกอย่างมันก็สายเกินไป
ซ่านกวนโหรวยิ้มอย่างพอใจ “แน่นอน คุณยังมีสิ่งที่ปิดบังอยู่!”
เธอไม่รู้ว่าโต่วจิ้งปิดบังอะไรไว้อีกหรือไม่ เธอเพียงแค่หยั่งเชิงเท่านั้น แต่จากการเปลี่ยนแปลงของโต่วจิ้ง สามารถบอกได้ว่าเขาปิดบังไว้จริง ๆ
ตอนนี้คนของหลายตระกูลที่อยู่รอบ ๆ ต่างตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดว่าซ่านกวนโหรวที่อายุยังน้อย จะฉลาดมากขนาดนี้ แม้แต่จิ้งจอกเฒ่าอย่างโต่วจิ้ง ยังถูกซ่านกวนโหรวควบคุม
โต่วจิ้งส่ายศีรษะด้วยรอยยิ้มขมขื่น จากนั้นมองไปที่กษัตริย์ซ่านกวนและกล่าวว่า “คุณฝึกฝนบ่มเพาะความสามารถทายาทผู้สืบทอดได้ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ!”
หลังจากกล่าวจบ เขามองไปที่ซ่านกวนโหรวและกล่าวว่า “ผมรู้วิธีจัดการกับโต่วเฮ่อที่เสียสติไปแล้ว”
หลังจากกล่าวประโยคนี้ออกมา ซ่านกวนโหรวตกใจทันที เธอรู้เพียงแค่ว่าโต่วจิ้งปิดบังบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่โต่วจิ้งปกปิดคือวิธีจัดการโต่วเฮ่อที่เสียสติไปแล้ว
