ขณะที่หลิวเหล่าก้วยวางแผนที่จะฆ่ากษัตริย์เย่ แต่กษัตริย์เย่ไม่ได้ตระหนักว่าตนเองกำลังจะเผชิญหน้ากับอะไร และยังคงจ้องมองหยางเฉินด้วยความโกรธแค้น
กษัตริย์เย่เชื่อว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตอนนี้เป็นเพราะหยางเฉิน เว้นแต่หยางเฉินจะตาย มิเช่นนั้นเขาคงจะรู้สึกโกรธแค้นจนตาย
เย่หลินไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายจากหลิวเหล่าก้วยเช่นกัน และขณะนี้เขาจ้องมองหยางเฉินด้วยความโกรธแค้น
“เจ้าหนู คุณวางใจเถอะ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณตายอย่างสบาย ผมจะทำลายฐานบูโดของคุณ แล้วทุบกระดูกของคุณจนแตกละเอียดทีละชิ้น และทำลายเส้นเอ็นของคุณ ให้คุณรู้ว่าการล่วงเกินราชวงศ์เย่นั้นมีจุดจบที่น่าอนาถขนาดไหน!”
เย่หลินกล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม เขากำหมัดทั้งสองไว้แน่น ก้อนหินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขานั้นมีรอยแตกนับไม่ถ้วนใน ซึ่งมันสามารถพังทลายได้ตลอดเวลา
“พ่อ ผมต้องการให้เขาตาย ผมจะฆ่าเขาด้วยมือตนเอง!”
กษัตริย์เย่กล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยมเช่นกัน “นอกจากนั้น ผมจะฆ่าทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาต่อหน้าเขา!”
“หยางเฉิน ผมรู้ว่าคุณรักภรรยาและลูกสาวมาก เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะตามหาพวกเธอให้พบ แล้วผมจะย่ำยีพวกเธอต่อหน้าคุณ เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าคุณอยากตาย ผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณตาย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”
คำพูดของกษัตริย์เย่ทำให้หยางเฉินโกรธอย่างสิ้นเชิง
ดวงตาที่เฉียบคมของหยางเฉินเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง เขาจ้องกษัตริย์เย่และกล่าวว่า “คุณจะต้องตายอย่างอนาถ ผมสาบาน!”
แต่เขารู้ว่าตอนนี้เย่หลินใช้เทคนิคลับเพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่ง และเดิมทีพลังความแข็งแกร่งของหยางเฉินอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง แต่เขาอาศัยคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน เพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่งไปแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้านั้นถือว่าถึงขีดสุดแล้ว
ถ้าต้องการฆ่าเย่หลิน ต้องหาทางเพิ่มพลังความแข็งแกร่งอีกครั้ง
ตอนนี้ มีเพียงสองวิธีในการปรับปรุงพลังความแข็งแกร่งของตนเอง นั่นก็คือทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม หรือไม่ก็ฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานไปถึงขั้นหก
และอาศัยเทคนิคการหายใจขั้นหก น่าจะสามารถระเบิดพลังความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้
เพียงแต่ เขาฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานมาระยะหนึ่งแล้ว และการฝึกไปถึงขั้นห้านั้นเป็นขีดจำกัดของเขาแล้ว
“ผมควรทำอย่างไรดี?” หยางเฉินคิดอยู่ในใจ
ขณะที่เขาพยายามคิดวิธีปรับปรุงพลังความแข็งแกร่งของตนเอง เย่หลินก็โจมตีเขาอีกครั้ง
“ตายเสียเถอะ!”
ขณะที่เย่หลินเคลื่อนไหว ก้อนหินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาพังทลายทันที แล้วร่างของเขาก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าหยางเฉินอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า
หยางเฉินไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย แขนของเขาทั้งคู่ปิดกั้นหน้าอกทันที และขณะเดียวกัน เท้าของเขาก็กระแทกกับพื้นอย่างแรง แล้วร่างกายของเขาก็ถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว
เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะสามารถหลบการโจมตีครั้งนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงล้มเลิกการโจมตี และใช้ท่าป้องกันเพื่อรับมือการโจมตีของเย่หลิน
ขณะที่เขาถอยหลัง การโจมตีของเย่หลินก็มาถึงแล้ว
“ปัง!”
เสียงปะทะดังสนั่น เย่หลินใช้เท้าเตะแขนที่ไขว้อยู่บนหน้าอกของหยางเฉิน
หยางเฉินรู้สึกเพียงว่าเป็นพลังที่ตนเองไม่สามารถต้านทานได้ โชคดีที่เขาเตรียมท่าป้องกันไว้ล่วงหน้า ถึงจะสามารถต้านทานการโจมตีของเย่หลินได้ เท้าทั้งสองของเขาถอยไปข้างหลังทันที และทิ้งร่องรอยที่น่าตกใจไว้บนหินสองเส้น
“รับการโจมตีของผมอีกครั้ง!”
เย่หลินคำรามและปล่อยพลังหมัดที่รุนแรงออกไปอีกครั้ง
“ปัง!”
ครั้งนี้ ยังไม่ทันที่หยางเฉินจะได้ป้องกันตัว เย่หลินก็ชกไปที่หน้าอกของเขา ร่างกายของเขานั้นกระเด็นออกไปราวกับลูกบอล
เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของตนเอง ดูเหมือนจะเคลื่อนที่จากการโจมตีครั้งนี้ และพลังบูโดที่น่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำอยู่ในร่างกายของเขา ราวกับว่ามันจะทำลายร่างกายของเขา
“หรือว่าวันนี้ต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ?”
หยางเฉินรู้สึกมึนงงเล็กน้อย และความหวานที่อยู่ภายในลำคอนั้น ดูเหมือนจะกระตุ้นให้เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก
แต่เขารู้อย่างชัดเจนว่าการกระอักเลือดออกมาเต็มปากคราวนี้ เกรงว่าตนเองจะสูญเสียพลังทันที และจากนั้นสิ่งที่ต้องเผชิญคือความตายเท่านั้น
ขณะนี้ ในสมองของเขานั้นปรากฏภาพของฉินซีขึ้นมา ยังมีภาพของเสี้ยวเสี้ยว ฉินยีและฉินต้าหย่ง แล้วยังมีสหายอย่างหม่าชาวอีกด้วย
ถ้าเขาตายไปแล้ว ฉินซีกับเสี้ยวเสี้ยวจะทำอย่างไรดี?
ถ้าเขาตายไปแล้ว สหายอย่างหม่าชาวที่ยังถูกขังอยู่ในราชวงศ์เฝิง จะทำอย่างไรดี?
ถ้าเขาตายไปแล้ว ชาติกำเนิดของตนเองนั้น จะทำอย่างไรดี?
“ผมตายไม่ได้!”
หยางเฉินตะโกนเสียงดัง
พลังบูโดในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก และเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานก็ถึงขีดจำกัดแล้ว
ขณะนี้ ดูเหมือนว่าหยางเฉินจะเข้าสู่สภาวะลึกลับแล้ว เขาหายใจที่บ้าคลั่ง และเป็นไปตามขั้นตอนของเทคนิคการหายใจขั้นห้าอย่างสมบูรณ์
เพียงแต่ คราวนี้ดูเหมือนว่าเทคนิคการหายใจขั้นห้า จะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และดูเหมือนว่าจะทำให้พลังของหยางเฉินเพิ่มสูงขึ้น
ดูเหมือนว่าทุกเซลล์ในร่างกายของหยางเฉิน จะดูดซับพลังระหว่างสวรรค์และโลกอย่างบ้าคลั่ง
และถึงแม้แดนบูโดของเขาจะไม่ทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แต่มันเป็นเพียงเส้นบาง ๆ ที่อยู่ห่างจากแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม และดูเหมือนว่าเขาจะก้าวเข้าสู่แดนนั้นได้ทุกเมื่อ
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นชั่วพริบตา แต่หยางเฉินรู้สึกว่าเวลาผ่านไปหลายเดือนแล้ว และตอนนี้ร่างกายของเขายังคงอยู่กลางอากาศ
หลังจากที่เย่หลินโจมตีหยางเฉินจนกระเด็นออกไป และเขาถือโอกาสจากสถานการณ์เพื่อเตรียมที่จะโจมตีหยางเฉินอย่างรุนแรงอีกครั้ง
เห็นร่างของเย่หลินประกาย แล้วเขาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างกายหยางเฉิน วินาทีต่อมา เขากำมือทั้งสองไว้แน่น และทันใดนั้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ควบแน่นอยู่บนหมัดทั้งคู่ของเขา
“ตายเสียเถอะ!”
เย่หลินคำรามด้วยความโกรธเคือง ราวกับว่าพลังทั้งหมดในร่างกายของเขาจะระเบิดออกมาภายใต้การโจมตีครั้งนี้
ไม่มีใครสงสัยว่าภายใต้การโจมตีของเย่หลินหยางคราวนี้ หยางเฉินจะถูกฆ่าตายอย่างสมบูรณ์
“คุณหยาง!”
ผู้นำของหลายราชวงศ์ ที่กำลังเฝ้ามองการสู้รบอยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นภาพนี้แล้วสีหน้าของทุกคนต่างเต็มไปด้วยสิ้นหวัง
ตอนนี้พวกเขาเป็นแนวร่วมกับหยางเฉินแล้ว เมื่อหยางเฉินถูกฆ่าตาย ราชวงศ์ของพวกเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายจากการทำลายล้าง
โดยเฉพาะต้วนหวง สีหน้าของเขาซีดเผือด และทันใดนั้นเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากที่เลือกหยางเฉิน ถ้ารู้ตั้งแต่แรกเขาควรจะยืนหยัด แทนที่จะเลือกหยางเฉินหลังจากถูกหยางเฉินคุกคาม
ตอนนี้ หยางเฉินกำลังจะถูกเย่หลินฆ่าตาย แค่คิดก็รู้แล้ว หลังจากหยางเฉินถูกฆ่าตายแล้ว ราชวงศ์ต้วนจะต้องเผชิญกับอะไร
สองพี่น้องตระกูลซ่งที่กำลังต่อสู้กับหลิวเหล่าก้วย ก็สังเกตเห็นสถานการณ์ของหยางเฉิน สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปทันที ซ่งจั่วไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย และละทิ้งการต่อสู้กับหลิวเหล่าก้วยทันที และตะโกนว่า “ช่วยคุณหยาง!”
หลังจากนั้นร่างกายของเขาและซ่งโหย่วกลายเป็นเงาสองเส้น พุ่งเข้าไปหาเย่หลิน
หลิวเหล่าก้วยไม่ได้ขัดขวางสองพี่น้องตระกูลซ่ง ทันใดนั้นแววตาประกายที่บ้าคลั่งและความกระหายเลือดของเขานั้น จ้องไปที่เย่หลินด้วยท่าทางตื่นเต้น และมองเย่หลินที่กำลังจะฆ่าหยางเฉิน
กษัตริย์เย่ตะโกนด้วยความตื่นเต้น “พ่อ อย่าเพิ่งให้เขาตาย!”
ทันใดนั้นเสียงที่หยอกล้อก็ดังขึ้นที่ข้างหูของเขา “คุณวางใจเถอะ ผมจะแก้แค้นให้คุณเอง เพียงแต่ผมต้องการชีวิตของคุณ!”
กษัตริย์เย่ได้สติกลับมาทันที มองหลิวเหล่าก้วยที่ปรากฏตัวอยู่ข้างกาย สีหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงอย่างมาก และกล่าวด้วยความโมโห “หลิวเหล่าก้วย คุณจะทำอะไร?”
