ขณะที่เสียงขลุ่ยยังคงส่งเสียงไม่หยุด หลี่จ้งที่เดิมทีสูญเสียเป้าหมายไปแล้ว เหมือนกับสามารถสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของทุกคนที่อยู่ที่นี่ เพิ่งจะโจมตีฆ่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ไปหนึ่งคน ต่อจากนั้นก็พุ่งไปทางผู้แข็งแกร่งอีกหนึ่งคน
เดิมทีตระกูลหลี่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพมายี่สิบกว่าคน ตอนนี้สูญเสียไปหลายสิบคนแล้ว เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบคนสุดท้าย
หลี่เจียงสงก็กังวลจนแทบร้องไห้ และตะโกนว่า: “พ่อ พ่อรีบตื่นขึ้นมาสิ!”
เดิมทีเขาคิดว่าหลี่จ้งจะนำพาตระกูลหลี่ไปสู่จุดสูงสุด กลับคาดไม่ถึงว่า หลี่จ้งจะนำพาพวกเขาไปสู่ขุมนรก
ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพเหล่านี้ที่อยู่ที่นี่ เป็นเบื้องหลังสุดท้ายของตระกูลหลี่แล้ว ถ้าเกิดถูกฆ่าตายหมด ถ้าอย่างนั้นตระกูลหลี่ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพจริงๆ
ตระกูลที่ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสักคน ก็นับว่าเป็นตระกูลปลายแถวไม่ได้ด้วยซ้ำ
เพียงแต่ว่า เสียงตะโกนของหลี่เจียงสง ไม่ได้มีผลอะไร หลี่จ้งยังคงเข่นฆ่าไม่หยุด
ในเวลานี้ หยางเฉินก็ตะโกนขึ้นทันที: “ทุกคน รวบรวมพลังทั้งหมดมาฆ่าหลี่จ้ง ไม่อย่างนั้นใครก็จะต้องตายอยู่ที่นี่!”
แม้ว่าเขาจะมีความขุ่นเคืองต่อตระกูลหลี่และราชวงศ์ แต่ตอนนี้ตัวการที่ก่อกรรมทำชั่วของสองตระกูลนี้ ซ่านกวนฟู่ถูกหลี่จ้งฆ่าแล้ว แต่หลี่จ้งเองก็สูญเสียการควบคุมไปทั้งหมด ยังฆ่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่มากขนาดนั้น
เขาปล่อยวางความเกลียดชังได้ เขาเดินออกจากสนามรบ เป็นห่วงประชาชน ถ้าหากหลี่จ้งยังมีชีวิตอยู่ มีแต่จะกลายเป็นหายนะของเมืองราชวงศ์ซ่านกวน
ในเวลานี้ ในใจของเขายังมีความโกรธอยู่เล็กน้อย มาถึงขั้นนี้แล้ว ผู้พิทักษ์ของเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ทำไมไม่ปรากฏตัว?
หรือว่า มีแต่ตอนที่ราชวงศ์กำลังเผชิญกับการทำลายล้างเท่านั้น? ถึงจะปรากฏตัวงั้นเหรอ?
ผู้พิทักษ์ราชวงศ์ ไม่ควรพิทักษ์แต่ราชวงศ์ แต่เป็นประชาชนของราชวงศ์ด้วย
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน หลี่เจียงสงดึงสติกลับมาได้ก่อน ไม่ได้ลังเลเลยสักนิด สั่งการในทันที: “ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของตระกูลหลี่ ลงมือพร้อมกัน สังหารเหล่าจู่!”
“ผู้นำ จะสังหารเหล่าจู่จริงเหรอ?”
มีคนถามด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ ถ้าหากหลี่จ้งสามารถที่จะฟื้นมามีสติรู้ตัวได้ ต่อไปตระกูลหลี่ มีแต่จะยิ่งสูงสุดอย่างดีเลิศมากขึ้น
หลี่เจียงสงตะโกนว่า: “ไม่ร่วมมือกันอีก พวกเราทุกคนก็จะถูกเหล่าจู่ฆ่า ตอนนี้เหล่าจู่สูญเสียการควบคุมไปหมดแล้ว ทำได้เพียงฆ่าเขาเท่านั้น!”
“ครับ!”
ผู้แข็งแกร่งถึงตั้งสติได้ สายตาของแต่คนก็เปลี่ยนเป็นหนักแน่นขึ้นมา มีแต่ความอาฆาตแค้นต่อหลี่จ้ง
หยางเฉินมองไปทางผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดทั้งสามคนของราชวงศ์อีก และตะโกนเสียงดังว่า: “ในฐานะผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ พวกนายจะยืนดูอยู่เฉยๆงั้นเหรอ? ตอนนี้มีเพียงร่วมมือกันฆ่าหลี่จ้ง ถึงหลีกเลี่ยงไม่นำพาหายนะมาสู่ประชาชนได้”
หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ทั้งสามคนมองหน้ากันแวบหนึ่ง หัวหน้าของผู้แข็งแกร่งกัดฟันพูดว่า: “สู้ซะ!”
หลี่เจียงสงตะโกนว่า: “ทุกคน ลงมือพร้อมกัน!”
ตามคำสั่งของหลี่เจียงสง ไม่ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ หรือว่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ พุ่งไปทางหลี่จ้งอย่างพร้อมเพรียงกัน
แม้ว่าตอนนี้หลี่จ้งจะน่ากลัวเป็นอย่างมาก แต่เขาสูญเสียการควบคุมตัวเองไปแล้ว ตอนนี้ก็เหมือนกับร่างกายที่ควบคุมโดยคนอื่น ต้องการที่จะปะทุความแข็งแกร่งดั้งเดิมออกมา ทำไม่ได้ด้วยซ้ำ
แม้ว่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่จะประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ แต่การสูญเสียส่วนใหญ่เป็นผู้แข็งแกร่งขั้นต้นและระยะกลาง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนที่เหลือ โดยพื้นฐานก็เป็นแดนเทพชั้นยอดและกึ่งแดนมนุษย์ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพระยะปลายหลายคน
และผู้แข็งแกร่งทั้งสามของราชวงศ์ ต่างก็อยู่แดนเทพชั้นยอด
การจัดการเตรียมการด้านการรบแบบนี้ เป็นชั้นยอดที่มีอยู่อย่างเป็นแน่นอน ผู้แข็งแกร่งหลายคนลงมือ แทบจะในทันที การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของทุกคน กระแทกไปบนตัวของหลี่จ้งอย่างต่อเนื่อง
“อ๊าก!”
หลี่จ้งตะโกน โจมตีลงไปอย่างกะทันหัน แล้วผู้แข็งแกร่งอีกคนของตระกูลหลี่ก็ถูกฆ่า
“ทุกคน ถอยกลับทันที!”
หลี่เจียงสงตะโกนเสียงดัง ต่อจากนั้นรีบถอยหนีอย่างรวดเร็ว ขณะที่ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ถูกฆ่า ผู้แข็งแกร่งทั้งหมด ออกจากระยะการโจมตีของหลี่จ้งแล้ว
หลี่เจียงสงกัดฟัน และตะโกนด้วยความโกรธ: “ทุกคน ลุยไปพร้อมกัน!”
ชั่วขณะหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคน ก็ทำการโจมตีหลี่จ้งอย่างแข็งแกร่งที่สุดอีกครั้ง
หลังจากที่โจมตีไปทุกครั้ง หลี่เจียงสงก็จะออกคำสั่งถอยหลังในทันที ก็แบบนี้ ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคน ต่อสู้และถอยหนี และอาการบาดเจ็บของหลี่จ้งก็ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เพียงแต่ว่า กลยุทธ์แบบนี้ดีมากที่สุด ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ กลยุทธ์ที่ดีที่สุด แต่ความพ่ายแพ้นั้นยิ่งใหญ่เกินไป
แทบจะพุ่งไปฆ่าทุกครั้ง ก็จะสูญเสียผู้แข็งแกร่งหนึ่งคน หลังจากที่รุมโจมตีไม่กี่ครั้ง ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ก็ถูกฆ่าอีกสองคน
สีหน้าของหยางเฉินไม่พอใจอย่างยิ่ง กวาดสายตามองไปทั่ว พยายามตามหาเจ้าของเสียงขลุ่ยออกมา เขาสัมผัสได้ว่า หลี่จ้งในตอนนี้ ถูกควบคุมโดยเสียงขลุ่ยอย่างสมบูรณ์
ถ้าหากไม่ใช่เสียงขลุ่ยของอีกฝ่าย บางทีหลี่จ้งระเบิดร่างเสียชีวิตไปแล้ว เสียงขลุ่ยนั้นเหมือนกับเสียงมายากล นำพาให้ในร่างกายของหลี่จ้งมีลมปราณบ้าคลั่งปะทุเพิ่มออกมา
“ใครกันแน่?”
หยางเฉินมองไปทางอากาศ ตะโกนเสียงดังว่า: “พวกแกอยากฆ่าฉันมากไม่ใช่เหรอ? กล้าพอก็ไสหัวออกมาต่อสู้กัน!”
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของเสียงขลุ่ยเป็นใคร แต่สิ่งที่แน่ใจได้คือ หลี่จ้งทานยาชนิดใหม่ที่ดอกเตอร์แบล็กวิจัยผลิต ถ้าอย่างนั้นผู้ที่ใช้เสียงขลุ่ยควบคุมหลี่จ้ง จะต้องเป็นคนของดอกเตอร์แบล็กอย่างแน่นอน
และดอกเตอร์แบล็กพยายามควบคุมหลังจากที่เขาสูญการควบคุม ก็อยากจะฆ่าเขา ดังนั้นตอนนี้เขาตั้งใจตะโกนเสียงดัง ก็เพื่อหลอกล่ออีกฝ่ายออกมา
ตราบใดที่อีกฝ่ายออกมา เขาก็กล้าทานยาที่เฝิงเสียวหว่านเก็บไว้ให้กับเขา ภายในสิบนาที เขาจะฆ่าอีกฝ่ายทิ้งอย่างสุดความสามารถ
แต่ว่า การตะโกนของหยางเฉินไม่ได้มีประโยชน์ด้วยซ้ำ เสียงขลุ่ยยังคงดังอยู่ และอีกฝ่ายไม่มีเจตนาจะออกมาเลย
และทางตระกูลหลี่นั้นก็สูญเสียมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นของราชวงศ์ซ่านกวน ติดต่อกับกษัตริย์ซ่านกวนแล้ว ใช้เวลาไม่นาน ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของราชวงศ์ซ่านกวน ก็มาถึงที่นี่
แม้ว่ากลยุทธ์แบบนี้จะสูญเสียมาก แต่นอกจากกลยุทธ์แบบนี้ ยังจะใช้กลยุทธ์อะไรได้? นอกจากว่าตัวของผู้แข็งแกร่งจะเหนือกว่าหลี่จ้งมาก และฆ่าหลี่จ้งในทันที
แต่ว่า หลี่จ้งในตอนนี้ทานยาชนิดใหม่ที่ดอกเตอร์แบล็กวิจัยผลิต ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน นอกจากผู้พิทักษ์ราชวงศ์ ยังจะมีใครสามารถปราบปรามหลี่จ้งได้
ในไม่ช้า ก็ผ่านไปอีกห้านาที ในขณะนี้ ลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนก็ปรากฏตัวขึ้น เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์ซ่านกวน
“ทุกคนฟังคำสั่ง รีบลงมือโจมตีหลี่จ้งอย่างรุนแรงที่สุด จากนั้นล่าถอยอย่างรวดเร็ว! ต่อจากนั้นรอโอกาสที่จะเปิดการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดอีก!”
ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์เหล่านั้นที่มาตั้งแต่แรก หัวหน้าของผู้แข็งแกร่ง ตะโกนเสียงดังอย่างทันหัน
“ครับ!”
ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ตอบรับ
“ทุกคน ฆ่า!”
ตามด้วยการเข้าร่วมของผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ซ่านกวน แรงกดดันของผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ก็ลดลง แต่ความสูญเสียครั้งใหญ่ก็ยังคงหลีกเลี่ยงไม่ได้
ในไม่ช้า ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ก็รู้สึกสิ้นหวัง และมีคนพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้สารนี้แข็งแกร่งเกินไป พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อด้วยซ้ำ เป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าทุกคนที่นี่จะต้องตายอยู่ที่นี่”
“ไม่มีทางอื่นแล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงใช้ชีวิตเพียงเพื่อฆ่าหลี่จ้งตาย ไม่เช่นนั้นเมืองราชวงศ์ซ่านกวนจะเป็นนรกบนดินอย่างสมบูรณ์!”
หัวหน้าผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ก็กัดฟันพูดด้วยความแค้น เขาก็ย่อมเข้าใจเป็นธรรมดา พวกเขาใช้พลังมากมาย แต่จะทำยังไงได้?
ในเวลานี้ หยางเฉินมองดูใบหน้าที่คุ้นเคยอย่างกะทันหัน ในเวลานี้กำลังซ่อนตัวอยู่เหนือต้นไม้สูงตระหง่าน อีกฝ่ายถือขลุ่ยในมือ และกำลังเป่าเล่นอยู่
เมื่อหยางเฉินเห็นใบหน้านั้นชัดเจน สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันที: “อวี๋เหวินปิง!”
ยังไงเขาก็คาดไม่ถึงว่า ในเวลานี้คนที่เป่าขลุ่ยใช้เสียงขลุ่ยมาควบคุมหลี่จ้ง จะเป็นอวี๋เหวินปิง ตอนนั้นหลังจากที่อวี๋เหวินปิงฆ่าอวี๋เหวินเกาหยาง ก็หายตัวไปในทันที
หยางเฉินตามหาอวี๋เหวินปิงอยู่ตลอด คาดไม่ถึงจะได้เจอกันที่นี่ในวันนี้ ยิ่งคาดไม่ถึงว่า อวี๋เหวินปิงสามารถควบคุมหลี่จ้งด้วยเสียงขลุ่ย
